Ölümün 9. ve 40. gününde ruha ne olur – ölenlerin neden hatırlandığı ve gelenekler

Cenazeden sonra cennet ve dünya arasında huzursuz bir ruh var; Birçok akraba, ölenlerin yakınları ana soruyu sorarlar, ölümün 9. ve 40. günlerinde ruha ne olur. Bu ölen bir kişi için önemli bir dönemdir, çünkü bir sonraki nereye gideceğine, sonsuzluğun geri kalanını unutulmaya harcayacağına karar verilir. Kutsal Yazılar, ölümden 9 ve 40 gün sonra göksel yolun başlangıcı ve sonu olduğunu, sevdiklerinin yardım etmeleri gerekir, böylece ruh cennete gider, sonsuz dinlenme bulur.

Ölümden sonra ruh nerede yaşıyor

Müminlere göre, ölenlerin ruhları ölümsüzdür ve onların yaşamları, iyi ya da kötü – yaşam boyunca dünyadaki mükemmel eylemlere bağlıdır. Ortodokside, merhumun ruhunun derhal cennete yükselmediğine inanılır, ancak ilk başta vücudun yaşadığı yerlerde kalır. Tanrı’nın Mahkemesi önünde durmak zorunda kalacak ve ailesini ve arkadaşlarını görmek, sonsuza dek veda etmek, kendi ölüm fikrine alışmak için zaman varken.

9 güne kadar ölen kişinin ruhu nerede

Vücut bir mezarlığa gömülür, ancak ölen bir insanın ruhu ölümsüzdür. Hristiyan Kilisesi, ölümden sonraki ilk gün, ruhun bir karışıklık durumunda olduğunu, ne olduğunu fark edemediğini, vücuttan ayrılmaktan korktuğunu tespit etti. İkinci gün, yerel yerlerinde dolaşır, hayatının en güzel anlarını hatırlar, kendi vücudunun gömülme sürecini gözlemler. Ölümden sonra ruhun bulunduğu birçok yer vardır, ancak hepsi bir zamanlar yerli, kalbe yakın.

Üçüncü gün, cennet kapılarının açıldığı melekler tarafından cennete yükseldi. Ruha cennet, sonsuz barışı bulma fırsatı, tam bir barış durumu gösterilir. Dördüncü gün, yeraltına indirilir ve ölen kişinin tüm günahlarının ve ömür boyu komisyonlarının ödemelerinin iyi bilindiği cehennem gösterilir. Ruh, olup biteni görür, dokuzuncudan başlayıp kırkıncı günde biten nihai yargıyı bekler.

9. günde ruha ne olur

Ölümden 9 gün sonra neden kutlandıkları sorusunun iyi bir yanıtı vardır. Ölüm anından itibaren bu gün, ruh Tanrı’nın yargısıyla yüzleşir, burada sadece En Yüksek, sonsuzluğu cennette mi yoksa cehennemde mi geçireceğine karar verir. Bu nedenle, akrabalar ve yakın insanlar mezarlığa gider, ölenleri anar, cennete girmesi için dua eder.

Hatırlama

Ölümden sonraki 9. günde neler olduğunu bilerek, akrabalar hayatını ve eylemlerini hatırlamak için ölenleri ve sadece en iyi, en parlakları hatırlamalıdır. Kiliseyi anmak gereksiz olmayacak, örneğin, tapınakta bir saksağan, bir rulet veya diğer Hıristiyan ayinleri için bir saksağan sipariş edebilirsiniz. Bu sadece iyi, ayrıca Ortodoks Hıristiyanların samimi inancı. Tanrı günahkârlara azap verir ve yakınları ve yakınları ölenler tarafından çok fazla öldürülmemelidir. Doğru hatırlamak için gereklidir:

• ölü hakkında konuşmak sadece iyidir;
• mütevazı bir masa kurun, alkolü hariç tutun;
• sadece iyiyi hatırla;
• Gülmeyin, eğlenmeyin, sevinmeyin;
• mütevazi davranmak, kısıtlanmış.

9 gün sonra ruha ne olur?

9 gün sonra, ruh cehenneme gider, günahkar tövbe eden günahkarların tüm işkencelerini açıkça görebilir. Tüm yanlış eylemlerini hatırlamalı, itaat etmeli, kendi eylemlerinin ve düşüncelerinin yanlışlığını tanımalıdır. Bu zor bir aşamadır, bu nedenle tüm akrabalar sadece ölenleri, kilise törenlerini, düşünceleri ve hatıraları desteklemelidir. Ölümün 9. ve 40. gününde ölen ruha ne olduğunu güvenilir bir şekilde belirlemek için kutsal metinlere başvurmak gerekir..

Ölen kişinin ruhu 40 güne kadar nerede

Birçoğu neden 9 ve 40 gün boyunca anıldıklarını anlamıyor. Cevap basit – bu, ruhun yerini almadan önce yaptığı cehennemde veya cennette Tanrı’nın yolunun başlangıcı ve sonu. Ölen kişinin ölümünden kırkıncı güne kadar, tüm acıyı yaşayan, akrabalarını özleyen, yakın insanları arayan cennet ve dünya arasında olduğu ortaya çıkıyor. Bu nedenle, çok fazla üzülmeyin, aksi takdirde ölü bir kişinin sonsuz barış bulması daha da zor olacaktır..

Ölümden 40 gün sonra neden kutlanır?

Bu bir cenaze günü. Huzursuz bir ruha veda eder. Bu gün, sonsuzluktaki yerini alır, huzur bulur, alçakgönüllülük yaşar. Ölümden kırk gün sonrasına kadar ruh kırılgan ve savunmasızdır, diğer insanların düşüncelerine, hakaretlerine ve iftiralara açıktır. İçeriden acıdan koparıyor, ancak 40. güne kadar derin sakin geliyor – kişinin sonsuzluktaki yerinin farkındalığı. O zaman hiçbir şey olmaz, sadece unutulma, hoş yaşam anıları yaşar.

Hatırlama

Ölümün dokuzuncu ve kırkıncı gününde ruha ne olduğunu bilmek, sevdiklerin şefkatli olmalı ve işkenceyi hafifletmelidir. Bunu yapmak için, ölen kişinin büyük ölçüde öldürülmemesi, ölen kişinin göğsüne koşması ve cenazede mezara atlanması gerekir. Bu tür eylemler sadece ruhu daha da kötüleştirecek ve akut zihinsel ızdırap yaşayacaktır. Düşüncelerinde kederlenmek, daha fazla dua etmek ve ona “kabartmak olacak Dünya” dilemek daha iyidir. Duygularla başa çıkmaya çalışmalıyız: Akrabalardan Tanrı’nın bu kadar düzenli olması için sadece parlak düşünceler ve tam tevazu gerekir, hiçbir şey değiştirilemez.

Her yıl ani ölümünün olduğu gün, 9, 40. günde ölenleri doğru bir şekilde hatırlamak gerekir. Bu, tüm kurallara göre gerçekleşmesi gereken tüm aile için hoş olmayan bir olaydır. Yani:

1. Anma günleri, bir kişinin öldüğü andan itibaren (gece yarısına kadar) sayılır. 9. ve 40. ölüm günü, ölen kişinin gelecekteki kaderinin belirlenmesinin Tanrı’nın yolunun başlangıcını ve sonunu gösterir..
2. Akrabalar ölenleri hatırlamalıdır ve mütevazı masada kutsanmış bir kutya varlığı arzu edilir. En az bir kaşık üzerinde yemek gerekir.
3. Alkolü hatırlamanız önerilmez (Tanrı’ya izin verilmez) ve masa mütevazı olmalı, şölen daha sessiz, düşünceli olmalı.
4. Ölü bir kişinin kötü niteliklerini hatırlamak, küfür ve küfür etmek iyi bir kelime yoksa, gerçekleşen her şey hakkında sessiz kalmak daha iyidir..

40 gün sonra ruh nerede

Bu dönemden sonra, 40 gün önce ölen kişinin ruhu, sonsuza dek sonsuza dek cennete kaldırılan bir barış bulur. Yaptığı işler için ebedi eziyet için cehenneme gitmesi mümkündür. Her durumda, bir sonraki başına olan her şey yaşayan bir kişi tarafından bilinmemektedir ve geriye kalan tek şey en iyisine inanmak, Tanrı’nın iradesine umut, yüce merhamettir..