Yenilebilir Mantarlar: fotoğraftan türler

Bir “sessiz av” için ormana gitmeden önce, yenilebilir mantarların (ökaryotik organizmalar) çeşitliliğini, adını, açıklamasını ve fotoğraflarını bulmanız gerekir. Onları incelerseniz, kapaklarının alt kısmının sporların bulunduğu süngerimsi bir yapı ile kaplandığını görebilirsiniz. Ayrıca lameller denir, benzersiz tadı ve birçok yararlı özelliği nedeniyle yemek pişirmede çok takdir edilirler.

Yenilebilir Mantar Çeşitleri

Doğada, çok sayıda farklı mantar vardır, bazıları yenilebilirken, diğerleri yemek tehlikelidir. Yenilebilir, hymenophore, renk ve şeklin zehirli yapısından farklı olarak insan sağlığını tehdit etmez. Bu vahşi yaşam krallığının birkaç yenilebilir temsilcisi vardır:

yağlı;
russula;
horoz;
göğüs;
Champignon;
Beyaz mantarlar;
bal mantarları;
kızamıkçık.

Russula

Yenilebilir Mantar Belirtileri

Ökaryotik organizmalar arasında, dışa doğru neredeyse faydalı olanlardan farklı olmayan zehirli organizmalar da vardır, bu nedenle zehirlenmeyi önlemek için farklılıklarının işaretlerini inceleyin. Örneğin, porcini mantarının yenmeyen safra tadı olan hardal ile karıştırılması çok kolaydır. Böylece, yenilebilir mantarı zehirli muadillerinden aşağıdaki parametrelerle ayırt edebilirsiniz:

Yenilebilir ve tehlikeli zehirli tanımından bulunabilen büyüme yeri.
Zehirli örnekler içeren keskin hoş olmayan bir koku.
Ökaryotik organizmaların gıda kategorisinin temsilcilerinin özelliği olan sakin düşük anahtar rengi.
Yiyecek kategorilerinin karakteristik bir bacak modeli yoktur.

Popüler yenilebilir

İnsanlar için yenilebilir tüm mantarlar glikojen, tuzlar, karbonhidratlar, vitaminler ve büyük miktarda mineral bakımından zengindir. Bir yiyecek olarak bu yaban hayatı sınıfının iştah üzerinde olumlu bir etkisi vardır, mide suyu üretimini teşvik eder ve sindirimi iyileştirir. Yenilebilir mantarlar için en ünlü isimler:

safran sütü kapağı
çörek;
mantar türü;
yağlayıcı;
mantar türü;
mantar;
tilki
ballı agarik;
yermantarı.

porcini

Sonbahar tatlım agaric

Bu yenilebilir lamellar ökaryotik organizma türü bir ağaçta yetişir ve mantar toplayıcıları arasında popüler olan “sessiz avcılık” ın popüler nesnelerinden biridir. Şapkanın boyutu 5 ila 15 cm’lik bir çapa ulaşır, şekli içe doğru bükülmüş olarak yuvarlaktır. Olgun mantarlarda, apeks ortada bir tüberkül ile hafifçe dışbükeydir. Renk – gri-sarıdan kahverengi tonlara kadar küçük ölçekler vardır. Hamur yoğun, beyaz renklidir, ekşi bir tada ve hoş bir kokuya sahiptir..

Sonbahar bal mantarları, 2 cm çapında ve 6 ila 12 cm uzunluğunda silindirik bacaklara sahiptir.Üst hafif, beyaz bir halka vardır, bacakların tabanı yoğun kahverengidir. Bal mantarları, yaz aylarında (Ağustos) sonbaharın ortasına (Ekim) kadar, çoğunlukla huş ağacı olmak üzere yaprak döken ağaçlarda yetişir. Dalga benzeri kolonilerde büyürler, yılda 2 kereden fazla değil, büyüme süresi 15 gün sürer.

Sıradan chanterelles

Başka bir isim sarı Cantharellus cibarius. Şapkanın rengi nedeniyle ortaya çıktı – yumurtadan koyu sarıya, bazen soluk, açık, neredeyse beyaz. Apeksin şekli huni şeklinde düzensiz, 6-10 cm çapında, genç insanlarda neredeyse düz, etli. Sıradan bir Cantharellus cibinin eti aynı sarımsı renk tonu, hafif bir mantar kokusu ve bir ada tadı ile yoğundur. Bacak – 7 cm uzunluğa kadar daraltılmış bir şapka ile kaynaşmış.

Bu yenilebilir orman mantarları, iğne yapraklı, karışık, yaprak döken ormanlarda bütün aileler olarak Haziran’dan sonbaharın sonuna kadar büyür. Genellikle yosunlarda bulunur. Özellikle Temmuz ayında mantar sepetleriyle dolu, bu da büyümenin zirvesini oluşturuyor. Chanterelles, yağmurdan sonra ortaya çıkan ve bir incelik olarak kullanılan ünlü agarik mantarlardan biridir. Genellikle safran mantarları ile karıştırılırlar, ancak fotoğrafları karşılaştırırsanız, safran şapkasının daha düz bir şapka olduğunu ve bacak ve etin doymuş turuncu olduğunu görebilirsiniz..

Champignon

Bunlara kaverniformalar ve çayır mantarları da denir. Bunlar, 6 ila 15 cm çapında küresel konveks şekilli bir şapka ve kahverengi pullu yenilebilir kapak mantarlarıdır. Petroller önce beyaz ve daha sonra kuru bir yüzeye sahip kahverengimsi renktedir. Plakalar beyazımsı, hafif pembe ve daha sonra kahverengi bir renk tonu ile kahverengimsi kırmızıdır. Bacak 3-10 cm uzunluğunda, etli, narin bir mantar tadı ve kokusudur. Petroller çayırlarda, meralarda, bahçelerde ve parklarda yetişir, onları yağmurdan sonra toplamak özellikle iyidir.

Ortak çörek

Bu yenilebilir mantarlar yemek pişirmede çok popülerdir, mümkün olan her şekilde pişirilir. Kahverengi huş ağaçları açık griden kahverengiye kadar bir kapak rengine sahiptir, 15 cm çapa kadar yastık şeklinde bir şekle sahiptir, hamur beyazdır ve hoş bir mantar aroması ile beyazdır. Bacak 15 cm uzunluğa kadar büyüyebilir, tabana uzatılmış silindirik bir şekle sahiptir. Yaygın çörek yaz başından sonbahar sonuna kadar karışık, huş ormanlarında yetişir..

Butterdish

Kelebekler en ünlü yenilebilir ökaryotik organizmalardan biridir. Genellikle kumlu topraklarda büyük gruplar halinde büyürler. Tereyağı şapkası çapı 15 cm’ye kadar olabilir, kahverengi bir renk tonu ile çikolata kahverengi bir renge sahiptir. Mukoza yüzeyi hamurdan kolayca ayrılır. 10 cm uzunluğa ulaşan gövdeye yapışan boru şeklindeki tabaka sarıdır, et sulu beyazdır, zamanla sarı limon, kalın bacaklar olur. Butterdish sıradan – sindirimi kolay, bu nedenle kızarmış, haşlanmış, kurutulmuş ve turşu yenir.

Gerçek göğüs

Bu yenilebilir mantarlar bütün yığınlarda büyür, bu yüzden bu ismi aldılar. Şapka, çapı 12 cm’ye kadar (bazen 20 cm’ye kadar) kalın, krem rengindedir. Plakalar sarımsı kenarlara sahiptir, bacak beyazdır, uzunluğu 6 cm’ye kadar silindiriktir. Hamuru yoğun, beyaz ve belirgin bir koku ve tat. Bu çeşitlilik Temmuz’dan Eylül sonuna kadar karışık, huş ağacı, çam ormanlarında yetişir. Göğüslerin peşinden gitmeden önce, nasıl görüneceklerini ve bakmak zorunda kalacakları gerçeğine nasıl hazırlandıklarını bilmeniz gerekir, çünkü yapraklar altında gizlenirler.

Yenilebilir mantarlar

Bu sınıflandırmadaki ökaryotik organizmalar, önceden ısıl işlem görmeden yemek yemelerinin yasaklanması nedeniyle öncekilerden farklıdır. Pişirmeye başlamadan önce, bu tür örneklerin çoğu birkaç kez kaynatılmalı, su değiştirilmeli ve bazıları ıslatılmalı ve kızartılmalıdır. Bu gruba ait mantarların listesine göz atın:

champignon coppice;
morel kapağı;
küresel sarkozom;
Örümcek ağı mavisi;
sahte Cantharellus cibarius;
pembe dalga;
tiroid disin ve diğerleri.

Daha fazla bilgi edinin Kış için şekerli kızılcık: tarif tarifleri

Tilki yanlış

İğne yapraklı, yaprak döken ormanlarda yaz ve sonbaharda bulunabilir. Şapkanın çapı 3 ila 6 cm arasındadır, kahverengi bir renk tonu ile parlak turuncu bir renkte boyanır, huni şekline sahiptir. Sahte chanterelles hamuru, belirgin bir koku, tadı olmayan yumuşak, viskozdur. Plakalar turuncu renkli, sık sık, ince sarı-turuncu bir bacak boyunca iniyor. Yanlış Cantharellus cibarius zehirli değildir, ancak sindirimi bozabilir ve bazen hoş olmayan odunsu bir tada sahiptir. Çoğunlukla şapkalar yenir..

Pembe pembe

Bu ökaryotik organizmanın birkaç adı vardır: eritematozus, Volzhanka, dalga boyu, kızamıkçık, vb. Dalga kafası şapkası, içi boş bir merkeze sahip bir huni şeklindedir, renk pembe-turuncu, çapı 10 cm’ye kadar.Ayak silindirik, alttan konik, 6 cm uzunluğunda. . Bir dalganın hamuru kırılgan, beyazımsı renklidir, hasar görürse hafif meyve suyu ve keskin bir koku ortaya çıkar. Temmuz ayı sonundan Eylül ortasına kadar karışık veya huş ormanlarında (genellikle gruplar halinde) yetişir.

Morel şapka

Bu ökaryotik organizmanın rengi yaşına bağlıdır. Genç örnekler koyu, kahverengi ve yaşla birlikte aydınlanır. Morel kapağı, hepsi düzensiz çizgiler, girus gibi görünen kırışıklıklar ile benekli bir ceviz anımsatır. Bacağı silindiriktir, daima kavislidir. Hamur, belirli bir nem kokusu olan pamuk yünü ile benzerdir. Morel kapakları nemli toprakta, derelerin, hendeklerin ve suyun yanında büyür. Pik hasat Nisan-Mayıs aylarında gerçekleşir.

Az bilinen yenilebilir mantarlar

Farklı yenilebilir mantar çeşitleri vardır ve ormana geldiğinizde hangilerinin yenmez olarak kabul edilebileceğini bilmeniz gerekir. Bunu yapmak için, “sessiz av” dan önce ökaryotik organizmaların fotoğraflarını ve açıklamalarını incelediğinizden emin olun. Çok nadir örnekler vardır, ne olduklarını hemen netleştirmezler – zehirli yenmez veya yemek için oldukça uygundur. İşte bu yaban hayatı sınıfının az bilinen yenilebilir temsilcilerinin bir listesi:

yağmurluk;
huni dili;
mor sıra;
Sarımsak;
istiridye mantar güvercini;
pul yumuşacık;
Polonya mantarı;
gri sıra (horoz);
gübre böceği ve diğerleri.

Polonya mantarı

Buna kestane veya pansky mantarı da denir. Mükemmel bir tada sahiptir ve bu nedenle yemek pişirmede büyük saygı görür. Volan kapağı, 5 ila 15 cm çapında, yarı küresel dışbükeydir, yağmurda yapışkan hale gelir. Üst renk çikolata kahverengi, kestane. Tübüler tabaka sarımsı ve yaş – altın ve yeşilimsi sarı. Volanın bacağı silindiriktir, daraltabilir veya dibe doğru genişleyebilir. Hamur, yoğun, etli, hoş bir mantar kokusu ile. Mantar kestanesi iğne yapraklı ağaçların altındaki kumlu topraklarda, bazen meşe veya kestane altında yetişir..

Kıllı pul

Bu tür ökaryotik organizmalar çeşitli şekillerde sunulur: pul, sakızlı, ateşli, altın ve diğerleri. Ailelerde ölü ve yaşayan gövdelerde, kütüklerde, köklerde, oyuklarda büyürler ve tıbbi özelliklere sahiptirler. Genellikle ladin, elma, huş ağacı veya titrek kavak altında pullar bulunabilir. Şapka dışbükey, etli, 5 ila 15 cm çapında, sarı bal rengine sahip, et soluk. Bacak 2 cm kalınlığa kadar ve 15 cm yüksekliğe kadar, tek renkli, pullu, genç örneklerde bir halka vardır. Pul pul, gut tedavisinde kullanılan bir madde içerir..

Sarımsak

İkinci isim ihmalkâr sıradan. Şapka dışbükey şekildedir, yaşla birlikte düzleşir, çapı 3 cm’ye kadar, taç rengi sarı-kahverengi, kenarlarda hafif, yüzey yoğun, pürüzlüdür. Sarımsak eti soluktur, isminin ortaya çıkması nedeniyle zengin bir sarımsak kokusuna sahiptir. Mantar kuruduğunda, koku daha da artar. Bacak kahverengi-kırmızı, tabanda hafif, içi boş. Yörünge sıradan kuru kumlu toprak seçerek, farklı ormanlarda büyük ailelerde büyür. Pik Büyüme – Temmuz – Ekim.

Yağmurluk

Yağmurlukların sadece lezzetli değil, aynı zamanda şifa verici olduğu için, her zaman deneyimli “sessiz avlanma” sevenler tarafından ve boşuna bile alınmazlar. Yağmurdan sonra çayırlarda ve meralarda görülürler. Kapağın çapı 2-5 cm, şekil küresel, renk beyaz, bazen açık kahverengi, üstte sporlar için bir delik var. Bir yağmurluğun hamuru yoğun, ancak aynı zamanda lezzetli, sulu, yaşla birlikte yumuşaklaşıyor. Genç mantarlar, şapka yüzeyinde zamanla yıkanan sivri uçlara sahiptir. Bacak, 1.5 ila 3.5 cm yüksekliğinde, kalınlaştırılmış küçüktür. Yağmurluklar parklarda ve çim alanlarda, pik hasatta tüm gruplarda büyür – Haziran’dan Ekim’e kadar.