Gebelik haftalarına göre rahim büyüklüğü – tablodaki normal göstergeler ve sapmaların nedenleri

Gebe kalma anından doğumuna kadar, fetüsün büyüklüğü yavaş yavaş artar. Rahim hamileliğinin haftalarca gözlenen büyümesi normal bir fizyolojik süreçtir. Bu göstergenin dinamiklerine göre, deneyimli bir jinekolog annenin durumundaki değişikliklerin ve embriyonun gelişiminin özelliklerini izler, zamanla ortaya çıkan komplikasyonları veya patolojileri fark edebilir ve bunları ortadan kaldırmak için önlemler alabilir. Ölçümler bir doktor tarafından düzenli olarak planlanmış muayenelerde yapılır ve kaydedilir, ikinci üç aylık dönemden itibaren bir kadın bunları evde, evde yapabilir.

Hamilelik haftasına göre uterusun büyüklüğü nedir

Nullipar kadınlarda uterusun büyüklüğü ortalama 4.5 ila 7 cm uzunluğunda ve 4.5 ila 6.5 cm genişliğinde, kalınlık – 3.5-4 cm’dir.Bireysel parametreler fizyolojik normdan 2-3 oranında sapabilir. Gebelik ve embriyonun implantasyonundan sonra vücutta (fetal büyümenin etkisi altında) bir artış başlar ve son doğum öncesi haftalara kadar sürer. Doğumda uterusun büyüklüğü 33-40 cm’ye ulaşır.

Uterusun yerini ve büyüme parametrelerini değiştirerek, deneyimli bir uzman gebelik yaşını, seyrinin nüanslarını ve fetusun gelişiminin özelliklerini belirleyebilir. Organ genişlemesinin dinamiklerini izlemek için, her planlı muayenede jinekolog karın hacmini, pelvisin genişliğini ölçer. İkinci üç aylık dönemin başlangıcında, uterus fundusunun (VVD veya VDM) yüksekliğinin bir göstergesi tanıtılır.

Gebelik haftalarına göre uterus fundusunun yüksekliği, standart bir santimetre bantla ölçülen pubik simfiz ile organın en yüksek noktası arasındaki mesafedir. Ortalama olarak, bu gösterge sekizinci haftada 8-9 cm’den kırkıncı haftada 35-40 cm’ye kadar olan süreye karşılık gelir. Sapmalar çoğul gebeliği (artan değerlerle) veya patolojileri (fetüsün yanlış pozisyonu, gelişimsel yavaşlama, oligohidramnios) gösterebilir. Bu tür teşhislerin yöntemi sadece dinamiklerde belirleyicidir; tek ölçümler bilgilendirici değildir..

Hamilelik sırasında uterus değişikliklerinin özellikleri

Organ genişleme süreci kademeli olarak ölçülür, bu nedenle normalde bir kadına rahatsız edici duyumlar vermez. Çizim ağrıları, diğer hoş olmayan semptomlar, polihidramnios, çoklu gebelikler veya önceki ameliyattan sonraki yara izleri nedeniyle burkulmaların veya adezyonların arka planında ortaya çıkar. Uterusun büyüklüğü üç aylık döneme bağlıdır ve aşağıdaki gibi değişir:

1. İlk üç aylık dönem. Rahim pelvik kemiğin arkasında bulunur, şekli bir armutu andırır. Altıncı haftada, organın büyüklüğü sekizinci kazda bir tavuk yumurtasının hacmine ulaşır. Trimester sonunda uterus yuvarlak bir şekil alır, başlangıç ​​değerinden üç kat artar.
2. İkinci üç aylık dönem. Organ pelvik bölgede ortalanır, simetri kazanır, kasık kemiğinden ayrılırken karın duvarından hissedilmeye başlar..
3. Üçüncü üç aylık dönem. Organ tekrar tabana uzanan bir yumurta şeklini alır. Hamileliğin başlangıcına kıyasla uterus boşluğu 500 kat artar, organın ağırlığı ortalama 50 g ila kilogram arasında değişir (kas lifleri uzar, kalınlaşır, vasküler ağ gelişir).

Rahim fundusunun ayakta durma yüksekliği, her üç aylık dönemde fetüsün gelişimine paralel olarak haftalık olarak artar. Aşağıdaki ana aşamalardan geçer:

• 8-9 hafta obstetrik dönem – organın ortalama hacmi bir kaz yumurtasına karşılık gelir, karın duvarından hissedilmez.
• 10-13 – organ kasık kemiğinin üzerine yükselir; plasental sistemin işlevlerinin aktivitesi artar, corpus luteum yavaş yavaş kaybolur. Vasküler sistem fetüste gelişir, ilk hareketleri yapmaya başlar. VDM – yaklaşık 11 cm.
• 14-16 – embriyonun iç organlarının oluşumunun tamamlanması. Rahim 14-15 cm büyüklüğüne ulaşır, 16. haftada, tabanın yüksekliğinin konumu göbek ile kasık kemiğinin üstü arasındaki ortaya ulaşır..
• 17-19 – fetus bir bağışıklık sistemi, uzuvlar, beyincik oluşturur. Organ boyutu 19-20 cm’ye çıkar.
• 20 hafta ve daha fazla – uterusun tabanı ile pubis arasındaki boşluk 21 cm’ye ulaşır, daha sonra bu rakam haftada ortalama 1 cm artar. VDM, göbek deliğinin yaklaşık iki parmağının altında.
• 23-24 – fetüsün ağırlığı 0.6 kg veya daha fazla ulaşır, kas ve kemik geliştirir, solunum sistemi oluşur. VDM – 24 cm.
• 28 – VDM yaklaşık 28 cm, göbek 2-3 cm yukarıda.
• 29-30 – organın boyutu 31-32 cm’ye ulaşır.
• 32 – uterus göbek ve sternumun xiphoid süreci arasındaki merkezde bulunur, VDM – yaklaşık 34 cm.
• 38 – diyafram ve mide üzerinde güçlü bir baskı ile birlikte organın kademeli olarak azalması başlar..
• 40 – uterusun büyüklüğü, annenin vücudunun fizyolojik özelliklerine, fetüsün büyüklüğüne ve bir dizi başka faktöre bağlı olarak 32-34 ila 40 cm arasındadır..

Haftaya Göre Rahim Ölçü Tablosu

Altta durma yüksekliğinin ve uterusun büyüklüğünün göstergeleri fizyolojiktir, bu nedenle çoğu durumda 2-3 cm içindeki sabit normlardan sapmalar, annenin vücudunun özellikleri ve hamilelik seyrinin bireysel nüansları nedeniyle ortaya çıkar. Vücudun büyüklüğünde ve pozisyonunda farklı dönemlere göre değişikliklerin dinamiği tabloda sunulmaktadır:

Yaklaşık 16 haftaya kadar, organ kasık kemiği ile kaplandığı için uterus fundusunun yerini belirlemek zordur. 20. haftadan itibaren, taban küçük bir yağ tabakası varlığında karın duvarından iyi hissedilir. 24 haftadan itibaren tabanın yüksekliği göbektedir, daha sonra, doğum öncesi haftalara kadar, rahim tabanının derinliği ve organın kendisi karın duvarından mükemmel şekilde hissedilir. Organın boyutundaki artışa paralel olarak, boynunun uzunluğunda hafif bir azalma.

Normdan sapmalar

Rahmin hamileliğin haftalara göre yeri ve normal büyüme ve fetusun gelişimi ile büyüklüğü tüm kadınlarda yaklaşık olarak aynı oranda değişir. Doktor ortalama normal değerlerden (annenin fizyolojik bireysel özelliklerini dikkate alarak) sapma dinamiklerini yukarı veya aşağı sabitlerse, tehlikeli komplikasyonların gelişmesini zamanında önlemek için bir dizi ek muayene atar..

Göstergeler normalden az

Gebelik haftalarına göre uterusun büyüklüğündeki değişiklikler normdan daha küçük bir tarafa saptığında, doktorlar zamanlamaya bağlı olarak bir dizi ek tanı muayenesi (örneğin, ultrason) reçete eder. Bu tür göstergeler, annenin zayıf fiziği teriminin yanlış bir şekilde belirlendiğini gösterebilir. Ultrason ayrıca, intrauterin malformasyonları ve fetusun anormalliklerini tehdit eden olası patolojileri tanımlamaya yardımcı olur:

• 13-14 haftaya kadar, azalmış organ boyutları ektopik gebeliğin kanıtı olabilir.
• İkinci trimesterde, düşük organ genişlemesi oranları fetal büyüme geriliği (hipotrofi), oligohidramnios, plasental yetmezlik (annenin bulaşıcı hastalıklarına bağlı olarak), gestoz gösterebilir.
• Daha sonraki aşamalarda, azaltılmış bir VDM, fetüsün lateral sunumu ile ilişkilidir, bazen bu, annenin geniş bir pelvisiyle gözlenir..

Norm üstü

Bazen uterusun gebelik haftalarına göre büyüklüğü sabit normlardan daha hızlı değişir. Artan göstergeler aşağıdaki fenomenleri ve patolojileri gösterebilir:

• çoklu hamilelik;
• korionepithelioma (fetusun yaşamını ve annenin sağlığını tehdit eden plasental doku tümörü);
• anne ve fetusun organizmalarının Rh çatışmasının arka planına karşı polihidramnios, diabetes mellitus, akut veya kronik enfeksiyonlar;
• büyük fetal boyut.

VDM bağımsız olarak nasıl belirlenir

Bir kadın hamilelik sırasında VDM’yi, ikinci trimesterden başlayarak organ kasık kemiğinin üzerine çıktığında bağımsız olarak ölçebilir ve tabanı karın boşluğundan hissedilebilir. Ölçüm prosedürü aşağıdaki gibidir:

1. Ölçümden önce mesaneyi boşaltın.
2. Bacaklar uzatılmış şekilde sırtüstü pozisyonda ölçün.
3. Ölçüme başlamadan önce, organın uç noktasını (tabanının yeri) bulun. Bunu yapmak için, her iki elin parmaklarıyla, karnın orta çizgisi boyunca, kasık kemiğinden yukarı doğru hareket ederek yönlendirin. Yoğunluğun daha yumuşak olduğu ve organın dibinin olacağı bir yerde.
4. Bu nokta ile ölçümün başlangıç ​​noktası (kasık kemiğinin üstü) arasındaki mesafe VDM’nin bir göstergesidir. Bir santimetre bant ile sabitleyin.