DIY kozmetik onarımları

Yeniden dekore ediliyor – Yapılacak işler kompleksinin karmaşıklığı ve iş gücü yoğunluğu, binanın yapısına, inşaatın ve bitirme işinin başlangıç ​​kalitesine ve ayrıca genel olarak binanın ve özel olarak belirli bir odanın çalışma zamanına ve koşullarına bağlı olduğundan, konsept büyük ölçüde keyfidir. Hemen bir rezervasyon yapalım ki, duvarların ve tavanların Avrupa standartlarının gereksinimlerini karşılamaları için hizalanması, kozmetik onarımların kapsamının çok ötesine geçiyor ve bu nedenle önerilen makalede dikkate alınmıyor. Benzer şekilde, mutfaklarda, banyolarda, tuvaletlerdeki vb. Kozmetik onarımlar, kural olarak, kalifiye uzmanların (tesisatçılar, elektrikçiler, kiremitler) katılımını ve özel malzemelerin (neme dayanıklı, su geçirmez) kullanımını içerir. Bu çalışmaların çoğu kendi başına yapılabilir ama bu ayrı bir makale konusu..

Tartışılacak olan basit kozmetik onarımlar, bitiş türlerini değiştirmek için çalışma yapılmadan önceki konut ve ofis binalarının restorasyonu olarak karakterize edilebilir..
Bu iş kompleksi, duvar kağıdını yeniden yapıştırmayı, tavanları yeniden boyamayı, pencereleri, kapıları, süpürgelikleri ve döşeme bantlarını boyamanın yanı sıra parke zeminlerin cilalanmasını ve cilalanmasını içerir. Parke restorasyonu, sanatçıların belirli niteliklerini ve özel ekipman kullanımını gerektiren oldukça karmaşık ve zaman alıcı bir süreçtir. Bu nedenle, parke işini bir uzmana emanet etmek daha iyidir – para biriktirmeyi amaçlayan herhangi bir amatör faaliyet daha da büyük maliyetlerle sonuçlanabilir. Aynı zamanda, basit kozmetik onarım programında yer alan diğer tüm işlemler, eğer bir arzu, zaman ve minimum beceriler varsa, bağımsız olarak da yapılabilir. En iyi sonuçlar yalnızca kanıtlanmış tekniklerin kullanılması ve kanıtlanmış materyallerin (maalesef her zaman en ucuzu değil) kullanılması durumunda elde edildiğinden, işi yürütme sürecinde, bu makalenin yazılmasına doğrudan dahil olan ARA Merkezi Özel Kaplama Ekibi (BSP) personelinin tavsiyelerine uymanızı öneririz..

İşe hazırlık

Her şeyden önce, oda mobilyalardan arındırılır (mümkünse). Kalan mobilya parçaları odanın ortasında gruplanır ve dikkatlice folyo ile kaplanır. Her durumda, tüm çevre boyunca duvarlara ücretsiz erişim ve tüm tavan alanı üzerinde çalışma yapma yeteneği sağlamak gerekir..

Zemin kaplamasının değiştirilmesi planlanmıyorsa, kirden ve olası mekanik hasarlardan korunmalıdır. Parke, laminat veya halı, üzerine kalın bir plastik örtü (en az 10 cm’lik bitişik panellerin üst üste binmesi ile) döşenen sunta veya ambalaj kartonu (temiz ve kuru) ile kaplanmalıdır. Koruyucu özelliklerin iyileştirilmesi için film panellerin ek yerlerinin yapışkan bant (bant) ile yapıştırılması önerilir. Genellikle yanlış olarak muşamba olarak adlandırılan polivinil klorür (PVC) bazlı kaplamalar, çoğu kir türünü yıkamak için yeterince kolaydır, bu nedenle onları korumak için zemini kalın bir plastik örtü ile kaplamak yeterlidir. Çalışma sırasında, odanın çevresinde en büyük miktarda kir oluşur. Bu bağlamda, koruyucu filmi bantla süpürgeliklere yapıştırmanız tavsiye edilir..
Süpürgelikler yalnızca değiştirilirse, döşeme değiştirilirse veya parke kazınırsa sökülebilir. Süpürgeliklerin yeniden boyanması gerekmiyorsa maskeleme bandı ile korunmalıdır. Maskeleme bandı, iş bitiminden sonra korumalı yüzeyden kolayca (banttan farklı olarak) çıkarılabilen, kağıt bazlı özel bir yapışkan banttır..
Soketlerden ve anahtarlardan dekoratif çerçeveler çıkarılır ve “dolgu” maskeleme bandı ile kapatılır. Doğal olarak, tüm elektrik devrelerinin enerjisi önceden kesilmelidir..

Eski kaplamaların sökülmesi

Tesisin duvarlarının ve tavanının hazırlanması, mevcut kaplamaların sökülmesi (kaldırılması) ile başlar. Şu anda en yaygın tavan kaplama türü su bazlı boyadır. Eski binanın evlerinde tavanlar kireç badana ile bitirildi. Yağ veya alkid emayelerle boyanmış tavanlar çok daha az yaygındır..
Su bazlı boya ve emayeler su ile çözünmez, bu nedenle bunları tavan yüzeyinden yıkamak neredeyse imkansızdır. Kaplamanın dökülen bölgelerinin çelik mala ile kaldırılması ve aynı malanın köşesi ile çatlakların açılması yeterlidir. Pürüzlülüğü artırmak ve yeni uygulanan katmanlara yapışmayı iyileştirmek için emayeye zımpara kağıdı ile işlem yapılması tavsiye edilir..
Kireç badana, alttaki macun tabakasına kadar yıkanmalıdır. Bu, performansın bütünlüğü yeni kaplamanın tabana yapışma kalitesini belirleyen basit ama oldukça zahmetli bir işlemdir (badana kalıntıları, yeni uygulanan kaplamaların yapışmasını önemli ölçüde azaltan ve kabarcık oluşumuna yol açan ayırıcı bir tabakadır). Kalınlığı birkaç milimetreye ulaşabilen bir badana tabakası, bir boya rulosu kullanılarak suyla ıslatılır ve çelik bir spatula ile çıkarılır. Bazen badana boyasını tek seferde tamamen çıkarmak mümkün değildir; bu durumda işlem birçok kez tekrarlanır. Badana kalıntıları tavan yüzeyinden ıslak bir süngerle yıkanır..

Eski duvar kağıdını sökme teknolojisi, kireç badana temizleme teknolojisinden temelde farklı değildir: duvar kağıdının soyulma parçaları “kuru” olarak soyulur, duvara sıkıca yapıştırılmış alanlar suyla ıslatılır ve bir spatula ile çıkarılır. Eski evlerde, duvar kağıdı genellikle birkaç katmana yapıştırılır ve gazetelerle (dairesini yenilerken, yazar yarım asır önce büyük bir ilgiyle makaleleri okurken) duvarın kendisini (yüzeyi düzleştirmek için) yapıştırmak alışılmış bir şeydi. Bu gibi durumlarda, duvar kağıdı katmanını sürekli olarak ıslatmaya ve kaldırmaya devam ederek sadece sabırlı olmaya devam eder..
Bazı modern duvar kağıdı türleri (“triplex” gibi), yüzeyinde ince bir ters kağıt tabakası bırakarak duvar yüzeyinden kolayca çıkarılabilir. Duvar yeterince düzse ve onarılması gerekmiyorsa, yeni duvar kağıdına tam olarak yapışacağı için bu katman kaldırılmamalıdır..

Kapılar, düz bantlar ve pencere çerçevelerindeki eski boyalar ancak çatlak ve soyulma durumunda çıkarılabilir. Pencere çerçeveleri, bu “hastalığa” karşı en hassas olanıdır ve restorasyonu hiç şüphesiz en emek-yoğun işlemler kategorisine aittir. Bununla birlikte, bu durumda soyma kaplamasının tamamen kaldırılması zorunlu olarak kabul edilmelidir, çünkü hasarın macunla yerel olarak ortadan kaldırılması ve ardından yeniden boyama büyük olasılıkla olumlu sonuçlar vermeyecektir: birkaç ay sonra çerçeveler tekrar kullanılamaz hale gelecektir..
Yağ (alkid) emayeyi çıkarmak için iki yöntem vardır: kimyasal ve termal. İlk durumda, boya ve vernik tabakası, “sökücü” olarak bilinen özel kimyasal bileşikler yardımıyla yumuşatılır ve hurda malzemelerden yapılabilen veya bir inşaat aletleri mağazasından satın alınabilen çeşitli şekillerde spatula veya sıyırıcılar ile çıkarılır. Durulama, bileşimin hızlı bir şekilde kurumasını ve dikey yüzeylerde lekelerin oluşmasını önleyen bir koyulaştırıcı içeren özel olarak seçilmiş bir çözücü ve (veya) alkali karışımıdır. Yıkamalar pahalıdır ve birlikte çalışmak zaman alıcıdır. Daha üretken, özel bir saç kurutma makinesinin ürettiği sıcak hava jeti ile boyanın yüksek sıcaklığın etkisi altında yumuşatılmasını içeren termal yöntemdir. Boya küçük alanlarda yumuşar ve spatula ile temizlenir. Ne yazık ki, böyle bir saç kurutma makinesi, profesyonel bir inşaat aleti kategorisine ait olduğu için oldukça pahalıdır (saç kurutma makinesi, çalışma prensibinde farklılık göstermese de, saç şekillendirmek için kesinlikle uygun değildir).
Eski boya ve vernik kaplamasının tamamen kaldırılmasıyla süpürgelik panellerinin eski haline getirilmesinin ve ardından macunla kusurların giderilmesinin ekonomik olarak kârlı olmayacağına dikkat edin..

Bitirme için yüzeylerin hazırlanması

Eski kaplamaların demontajı tamamlandıktan sonra duvar ve tavandaki kusurların giderilmesi gerekmektedir. Onarım malzemesinin (macun) çatlaklara nüfuz etmesini kolaylaştırmak için genişletilmeli (genişletilmeli), hasarlı alanlar zayıf yapışan parçalardan temizlenmeli ve sıva tabakasının pul pul dökülen (“köpüren”) alanları tamamen kaldırılmalıdır. Bu şekilde hazırlanan yüzeyler, higroskopik (nem emici) yüzeyler için bir astar ile işlenmelidir..

Astarlar, beton veya sıvanın gözenekli yapısına derinlemesine nüfuz edebilen ve içine sabitlenebilen, tabanın yüzey katmanını önemli ölçüde güçlendiren ve toz oluşumunu ortadan kaldıran uzun polimer zincirleri içeren polimerlerin sulu çözeltileridir, bu da onarım bileşiklerinin temel malzemeye maksimum düzeyde yapışmasını sağlar..

Astar kuruduktan sonra derin çukurlar ve sıva tabakasının düştüğü yerler çimento-kireç sıva ile kapatılır. Aşırı durumlarda (işlemi hızlandırmak için), kaymaktaşı veya “Rotband” (TIGI Knauf) gibi alçı bazlı sıva harcı kullanabilirsiniz. Kural olarak, bu işlem, son derece kullanışlı ve çok yönlü bir alet olan dikdörtgen paslanmaz çelik bir şamandıra ile gerçekleştirilir. Beton ve tuğla yapılardaki derin çatlakları doldurmak için, çabuk sertleşen çimento esaslı bir tamir macunu önerilebilir..

Onarılan alanlar astarlanır ve yüzeyler nihayet bir macunla, örneğin “Vetonit KR” veya “Vetonit LR” (Optirok) ile düzleştirilir. Bu işlem sırasında tabandaki küçük düzensizlikler giderilir ve küçük çatlaklar doldurulur. Macun tabakasının kalınlığının 2 mm’yi geçmemesi gerektiği unutulmamalıdır; Birkaç katman uygulanarak daha fazla kalınlık sağlanır ve sonraki her katman, önceki katman tamamen kuruduktan sonra uygulanır. Tavandaki ciddi çatlakların ayrıca hücre boyutu 2×2 mm olan alçı fiberglas ağ şeritleri ile yapıştırılması tavsiye edilir. Bu amaçla dokunmamış malzemeden yapılmış bir “serpyanka” bandının kullanılması çatlağın tavan yüzeyinde yeniden ortaya çıkma olasılığını ortadan kaldırmaz. Bandı yapıştırma teknolojisi şu şekildedir: tavan yüzeyine bir macun tabakası uygulanır, fiberglas ağ macunun içine bastırılır ve bir spatula ile ovulur. Ağ hücrelerinden sıkılan fazla macun bir spatula ile çıkarılır ve tekrar kullanım için kaba geri konur..
Duvarları ve tavanı tamamen macunlamanız mı gerekiyor, yoksa kendinizi tek tek bölümleri tesviye etmekle sınırlayabilir misiniz? Duvarları koyu renkli yoğun duvar kağıdı, kalın kabartmalı duvar kağıdı veya boyama için duvar kağıdı ile dekore etmeyi planlıyorsanız, tüm yüzeyi macunlamanıza gerek yoktur. İnce ışıklı duvar kağıdıyla sıvasız alanlar koyu lekelerle parlayacak: bu durumda duvarlar tamamen sıvalı.
Su emülsiyon boyası ile kaplanmış tavanı tamamen macunlamak gerekli değildir (kendinizi hasarlı alanların macunuyla sınırlandırmanız yeterlidir), ancak macun ve macunsuz alanlardaki son kat boya tabakasının dokusunun büyük ölçüde değişebileceği unutulmamalıdır ki bu özellikle kayar aydınlatma ile fark edilir. Emaye yüzeyleri boyarken genellikle malzeme uyumluluğu sorunları ortaya çıkar: bazı su bazlı boyalar emayeye iyi yapışmaz. Buna dayanarak, her durumda tavan yüzeyinin ince (“düzleştirilmiş”) bir macun tabakası ile tamamen kaplanması tavsiye edilebilir. Kurutulmuş macun, ince taneli zımpara kağıdı veya aşındırıcı ağ ile dikkatlice işlenir. Aşındırıcı ağ kullanımı en iyi sonucu sağlar.

Yeniden çatlamayı önleme yöntemleri

Çatlama olasılığı esas olarak tavanın tasarımına bağlıdır. Tek parça betonarme plakalardan yapılan tavanlar genellikle çatlamaya maruz kalmaz. Tavanda bir beton döşeme eklemi varsa, bu yerde bir çatlak olması muhtemeldir. En zor durum, ahşap zeminli (genellikle yetersiz sertlikte), tavanları bir sıva tabakası ile kaplı eski evlerdir. Alçıpan tavanlar da çatlamaya karşı hassastır ve bu derzler ne kadar iyi kapatılırsa kapatılsın, er ya da geç levhaların birleşim yerlerinde çatlama yapar..
Uygulamada görüldüğü gibi, dikkatlice tamir edilmiş tavan çatlaklarının bile yeniden oluşma olasılığı çok yüksektir. Bu hoş olmayan fenomenle mücadele etmek için, “örümcek ağı” olarak bilinen fiberglas tavan duvar kağıdının kullanılması önerilebilir. Örümcek ağı, 1.5 – 2.0 mm kalınlığında ve nispeten gevşek bir yapıya sahip, haddelenmiş, dokunmamış bir fiberglas kumaştır. Örümcek ağının hatırı sayılır kalınlığı ve gevşek yapısı, oluşan çatlakların tavan yüzeyine ulaşmasını engeller..

Ayrı örümcek ağı parçaları, duvar kağıdı tutkalı ile uçtan uca yapıştırılır. Yukarıda açıklandığı gibi hazırlanan tavanın yüzeyi (kusurlar onarılır, çatlaklar fiberglas ile kapatılır, macun ve zımpara kağıdı ile işlenir),% 20-30 oranında temiz su ile seyreltilmiş yapıştırıcı ile astarlanır. Astar kuruduktan sonra, tavana bir rulo ile normal konsantrasyonda bir tutkal tabakası uygulanır, örümcek ağları uç uca yapıştırılır ve sert bir fırça ile ovulur..
Örümcek ağlarıyla çalışırken, fiberglas içeren tüm malzemelerde olduğu gibi lastik eldiven kullanın. Örümcek ağının son renginin cam tozu emisyonunu tamamen ortadan kaldırdığını ve fiberglas duvar kağıdının kullanımını sağlığa kesinlikle zararsız hale getirdiğini unutmayın..
Doğru yapıştırıcıyı seçmek çok önemlidir. Örümcek ağıyla satılan tutkalın derz için yeterli su direnci sağlamadığı ve bu da son kat boya tabakasının uygulanması sırasında kabarcıkların, kırışıklıkların ve sarı noktaların oluşmasına neden olduğu durumlar vardır. Örümcek ağıyla ilgili pratik deneyim, yüksek ve önemli olan sabit kalite ile karakterize edilen yapıştırması için QUELYD “Özel Vinil” yapıştırıcısını önermemize olanak tanır..

Örümcek ağı panellerinin mükemmel ek yerlerini elde etmek neredeyse imkansızdır, bu yüzden macun olmaları gerekir. Bu işlem, tavanın tüm yüzeyinin% 10-30 saf su ile seyreltilmiş su dispersiyonlu boya ile astarlanmasından sonra gerçekleştirilir. Farklı markaların boyaları yoğunluk bakımından çok farklılık gösterdiğinden, boyanın suya oranını tam olarak belirlemek imkansızdır. Astar kuruduktan sonra derzler ve küçük yüzey kusurları “Vetonit KR” veya “Vetonit LR” ile macunlanır, macun alanları ince taneli zımpara kağıdı ile zımparalanır ve tavan son olarak su emülsiyon boyası ile boyanır..
Parke zeminli eski evlerde örümcek ağı kullanmak bile yeterli olmayabilir. Bu durumlarda, tavan yüzeyinin 2×2 mm hücreli alçı fiberglas ağ ile tamamen kaplanması tavsiye edilir. Ağ macunlanır, zımparalanır, seyreltilmiş duvar kağıdı tutkalı ile astarlanır ve yukarıda açıklandığı gibi bir örümcek ağı ile yapıştırılır. Bu “katmanlı kek” tavan yüzeyinde çatlamaya karşı maksimum koruma sağlar. Cam bezi sıva ağının kullanımıyla ilgili daha fazla ayrıntı “TC” 1 / 2001’de bulunabilir..

Tavan boyama

Tavanın son boyaması, orta tüylü bir boya rulosu (tercihen yeni) ile yapılır. Astarı uygulamak için kullanılan silindirlerin yanı sıra köpük silindirler tavsiye edilmez. Boya için özel bir plastik tepsi, işi önemli ölçüde hızlandırır ve kolaylaştırır, bu da fazla boyayı sıkmanıza ve silindirin tüm yüzeyine eşit şekilde dağıtmanıza olanak tanır. Temizleme işlemini kolaylaştırmak için banyo, kenarları banyonun dış çevresi etrafına yapışkan bantla (bant) sabitlenmiş bir parça plastik sargı ile kaplanabilir. İşin tamamlanmasından sonra, kalan mürekkeple birlikte film çıkarılır ve atılır ve banyo temiz kalır..
Şu anda, inşaat pazarında çok sayıda su dispersiyon boyası markası sunulmaktadır. Nesnel olarak, boyanın kalitesi ancak test boyaması ile değerlendirilebilir. Nispeten ucuz, ancak yüksek kaliteli su dispersiyonlu akrilik boya “VDA-V” (Moskova fabrikası SKIM) kendini çok iyi kanıtladı..
Hazırlanan tavan seyreltilmiş su dispersiyon boyası ile astarlanır. Bu işlem, macun üzerinde neredeyse görünmeyen, ancak boyanmamış yüzeydeki küçük kusurları ortaya çıkarmanıza olanak tanır. Arızalı alanların doldurulup zımparalanmasından sonra tavan seyreltilmemiş boya ile boyanır. Boya tüketimi özelliklerine ve her şeyden önce örtme gücüne göre belirlenir (“TS” 1 / 2001’de boya ve verniklerin özellikleri hakkında kapsamlı bilgi). Örümcek ağı ile yapıştırılan yüzeylerde, bu malzemenin gevşekliği nedeniyle boya tüketiminin% 20-30 arttığı unutulmamalıdır..

Duvar kağıdı

Tavanı boyama işlemini tamamladıktan sonra duvar kağıdı yapıştırmaya başlayabilirsiniz..
Duvar kağıdını yapıştırmak için özel yapıştırıcılar kullanılır. Duvar kağıdı tutkalı, yüksek yapışkan özelliklerinin yanı sıra, belirli bir nem direncine sahip olmalı, mantar ve küf oluşumuna etkili bir şekilde direnmeli (mantar öldürücü özellikler), duvar kağıdında leke bırakmamalı ve son olarak karıştırılması ve topak oluşturmaması kolay olmalıdır. Ne yazık ki, tüm yapıştırıcı markaları aynı iyi sonuçları sağlamaz. Profesyonel son işlemciler, her tür kağıt duvar kağıdı için QUELYD “Ekspres” tutkalı (beyaz-yeşil ambalaj) ve vinil, tekstil ve boyanabilir duvar kağıtları için daha önce bahsedilen QUELYD “Özel vinil” (beyaz-mor ambalaj) önermektedir..

Tutkal hazırlama (talimatlara uygun olarak) genellikle basittir. Topak oluşumunu dışlamak için, kaptaki (kova) su, içine paketin içindekilerin ince bir akımla döküldüğü sabit bir huni oluşana kadar bir çubukla “açılmalıdır”. Kovadaki sıvı, tutkal tamamen çözülene kadar sürekli karıştırılmalıdır..
Duvar kağıdını yapıştırmadan önce, duvarların tüm yüzeyi% 20-30 oranında temiz su ile seyreltilmiş yapıştırıcı ile astarlanır..
Vakaların büyük çoğunluğunda, duvar kağıdının arkasına yapıştırıcı uygulanır, ancak bazı duvar kağıdı türleri (örneğin, dokunmamış), tutkalın doğrudan duvara uygulanmasını sağlar ve bu kullanım talimatlarında belirtilmelidir..

Çalışmaya başlamadan önce, ilk paneli yapıştırırken kılavuz görevi gören dikey bir çizgi duvardan (bir çekül hattı kullanılarak) zıplatılır. Modern duvar kağıdı sadece uçtan uca yapıştırılmıştır, bu nedenle tuvallerin kurulum sırası (pencereden kapıya veya kapıdan pencereye) önemli değildir.
Duvar kağıdı, uzunluğu boyunca belirli bir pay (50-70 mm) ile parçalar halinde kesilir. Bu işlemi gerçekleştirme sürecinde, modelin uyumunu (tekrarlama sıklığını) hesaba katmak gerekir; bunun varlığı, modele uyması için bitişik panellerin yüksekliğinin dikkatli bir şekilde seçilmesini gerektirir. Bazı duvar kağıdı türlerinde (sıralı bir dokuya sahip olmayan düz, boyanabilir duvar kağıdı vb.) Desen tekrarı yoktur, bu da atık oluşumunu neredeyse tamamen ortadan kaldırır ve onlarla çalışmayı önemli ölçüde hızlandırır..

Duvar kağıdının arka tarafı tutkalla (boya rulosu kullanılarak) kaplanır, parçalar ikiye katlanır (içe doğru tutkal) ve paket üzerinde belirtilen süre boyunca (genellikle 3-7 dakika) bu durumda tutulur. Bu süreyi bir saniye hassasiyetle sürdürmek gerekli değildir, ancak çok fazla “aşırı pozlama” da istenmez. Her şeyden önce, bu, ellerinde sürünmeye başlayacak kadar şişebilen ucuz kağıt duvar kağıtlarıyla ilgilidir..
Yapıştırıcıya batırılmış duvar kağıdı duvara sürülür, kırışıklıklar ve kabarcıklar sert bir fırça ile düzeltilir. Bu amaçla bir bez kullanılması tavsiye edilmez, çünkü bazı duvar kağıdı türlerinde – çoğu zaman kağıt – boya bulaşabilir. Kağıt duvar kağıdını yapıştırırken, yapıştırıcıyı derzlerden sıkmamaya dikkat etmeniz gerekir. Vinil duvar kağıdının yüzeyinden tutkal nemli bir bezle kolayca çıkarılabilir, pratik olarak boyamazlar, bu nedenle onlarla çalışmak daha uygundur..
Parçalar boy kesildiği için tavana ve süpürgeliklere yapıştırıldıktan sonra fazla malzeme oluşacaktır. Bu fazlalık, metal bir cetvel boyunca keskin bir bıçakla kesilir. Kör bir bıçak kağıdı ezer ve yırtar, bu nedenle bıçağı yeterince sık değiştirmelisiniz.

Yapıştırılmış panelin alt kenarı, kaide yatay rafına hafifçe (4-6 mm) katlanacak şekilde kesilmiştir..
Çoğu zaman, vinil duvar kağıdının yüzeyine bir kenarlığın yapıştırılmasında sorunlar vardır. Özel kenar yapıştırıcılarının kullanılması bile kabul edilebilir bir sonuç sağlamaz: kısa bir süre sonra, sınır soyulmaya başlar ve bazen sadece düşer. Yalnızca bordür bandının doğrudan duvar yüzeyine yapıştırılması, bu dekoratif unsurla uzun süreli bir duvar kağıdını garanti eder..

Kenarlığı yapıştırma teknolojisi aşağıdaki gibidir. Odanın tüm çevresi boyunca istenen yükseklikte yatay bir çizgi zıplatılır. Bundan sonra, duvar kağıdının üst kısmı (kaldırımın üstünde) yapıştırılır, alt kenarı keskin bir bıçak ve metal bir cetvel kullanılarak çizilen çizgi boyunca kesilir. Daha önce tutkalla emprenye edilmiş bordür, duvar kağıdının kenarına uç uca yapıştırılır ve alt kenarı (15-20 mm) duvara bastırılmaz. Alt duvar kağıdı sırası kaldırımın altına sarılır ve alt kenarı boyunca kesilir. Kesilen şerit çıkarılır, ardından kenarlık nihayet duvara yapıştırılır. Bu çalışma, çok fazla dikkat ve doğruluk gerektirir, ancak kenar şeridinin duvar kağıdı ile mükemmel (ve dayanıklı) bağlantısını sağlar..
Kural olarak, kağıt duvar kağıdının üzerine kağıt kenarlığı yapıştırmak herhangi bir zorluğa neden olmaz, ancak sonuç daha kötüdür. Bu durumda, yukarıda verilen teknolojiye de uyulması tavsiye edilir..

Son ipucu: Duvar kağıdını yapıştırma sürecinde ve tamamen kurumadan önce, herhangi bir taslak olasılığını dışlamak gerekir. Taslaklar, duvar kağıdının düzensiz kurumasına ve sonuç olarak, eklemlerin yayılmasına, panellerin kalitesiz yapışmasına ve ciddi durumlarda – duvar kağıdının bütünlüğünün ihlal edilmesine yol açabilecek düzensiz büzülmelerine neden olur.