Şerit temeli. Bölüm 1: türleri, topraklar, tasarım, maliyet

Bu yazıda, ana şerit temel türlerinin özelliklerini tartışacağız, dezavantajlarını ve avantajlarını ele alacağız. Bugün, sahadaki toprak türlerini bağımsız olarak belirlemeyi, binadan doğal temel üzerindeki belirli yükü hesaplamayı – başka bir deyişle basit temeller tasarlamayı öğreneceğiz. Değerlerinin nasıl oluştuğundan da bahsedeceğiz..

• Site nasıl tahliye edilir
• Ne tür bir vakıf seçilmeli
• Şerit temeli. Bölüm 2: hazırlık, işaretleme, hafriyat, kalıp, güçlendirme
• Şerit temeli. Bölüm 3: betonlama, son işlemler
• Şerit temeli. Bölüm 4: Beton blok yapıların montajı
• Sütun temeli
• Kazık temel
• Döşeme temeli

Şerit temel, özel bir evin inşası için en çok yönlü ve en yaygın temel türüdür. Vakıflar söz konusu olduğunda çoğu insan için ilk akla gelen bant tasarımıdır..

Şerit temeller, tüm yük taşıyıcı dış ve iç duvarların altında veya destekleyici sütunların sıralarının altında bulunan sürekli bir şerit “banttır”. Uzunluğu boyunca “zemindeki duvar” yapısı aynı şekil ve kesite sahiptir. Çoğu zaman, dikdörtgen bir bölüm kullanılır, ancak zayıf bir şekilde taşınan ve kolayca deforme olabilen bir toprak üzerindeki baskıyı azaltmak gerekirse, yani yamuk şekilli (geniş taban, eğimli duvarlar) veya ters çevrilmiş “T” harfli seçenekler.

Tek bir bütün olan şerit temel, evden gelen yükleri iyi bir şekilde yeniden dağıtır, bu nedenle herhangi bir donma derinliğinde, hemen hemen her toprakta, kütle ve konfigürasyon açısından herhangi bir binada kullanılabilir. Şerit temeli basit ve ucuz olarak adlandırılamaz, her zaman ekonomik olarak gerekçelendirilemez ve bazı durumlarda bunun yerine ucuz ve daha az emek yoğun bir sütun temel kullanılabilir. Ancak çoğu durumda alternatif yoktur..

Şerit temeli, aşağıdaki durumlarda yeri doldurulamaz:

• masif döşeme zeminli ağır evler (taş, beton, tuğla) inşa ederken;
• binanın gömülü binaları olacaksa (bodrum, garaj, bodrum);
• binanın altında düzensiz toprak tabakası tespit edildiğinde;
• yüksek seviyede yeraltı suyunun olduğu bir alanda;
• sitenin önemli bir eğimi var.

Şerit temel türleri

Yapım yöntemine göre, diğer tüm temeller gibi bant da prefabrike ve monolitik olarak ayrılmıştır. Doğrudan şantiyede, içine bir donatı kayışının yerleştirildiği özel bir kalıba beton dökülerek monolitik bir temel yapılır. Prefabrik temeller parça elemanlardan yapılmıştır. Bunlar mutlaka FBS ve FL tipi beton bloklar ve yastıklar değildir, temel tuğlalardan, moloz taştan, küçük bloklardan 200x200x400 mm monte edilebilir..

Betonarme veya moloz beton monolitik temel, binayı yüksek yeraltı sularından korumak gerekirse, kırılgan derzlere sahip olmadığı için prekast yerine tercih edilir. Monolitik yapının herhangi bir mekansal kısıtlaması yoktur, herhangi bir konfigürasyonda bir ev için kullanılabilir, oysa örneğin FDS bloklarının yuvarlatmalara ve eğik köşelere uygulanması zordur ve temelin yüksekliği parça elemanların boyutlarına göre döngüseldir. Sahada beton hazırlarken, genellikle teknoloji kullanmadan yapmak mümkündür; kendimizi elektrikli beton karıştırıcıları ve diğer küçük mekanizasyon araçlarıyla sınırlamak oldukça mümkündür. Dahası, monolitik bir temel, prefabrik bir temelden daha ucuzdur, ancak inşa edilmesi daha uzun sürse de, daha karmaşıktır (donatı işi, kalıp montajı) ve daha fazla zaman alır. Betonarme kayışların hizmet ömrü yaklaşık 150 yıl iken fabrika bloklarının temelleri 75 yıla kadar çalışmaktadır..

Prefabrike şerit temeller pratik olarak yalnızca Sovyet sonrası alanda kullanılır, Batılı tasarımcılar, yapının bütünlüğüne ve maliyet avantajlarına dayanarak monolitleri tercih eder. Ülkemizde FBS’den yapılan prefabrike temeller monolitik olanlardan daha az popüler değildir ve bunun nedeni düşük inşaat kültürü seviyesidir – takviye işçileri, beton işçileri, mühendisler ve teknisyenlerin yeterli nitelikleri yoktur, betonu hareket ettirmek ve sıkıştırmak için hemen hemen hiçbir teknik araç kullanılmaz ve tüm ekipler yüksek kaliteli kalıplarla donatılmaz. Tüm bu sorunlara çok sayıda çok önemli gizli çalışma eşlik ediyor, bu yüzden geliştiricimiz sanayileşme için fazla ödeme yapmaya hazır. Şerit temellerin montajı ile ilgili bir sonraki makalede, bloklardan prefabrik temelleri kesinlikle ele alacağız..

Moloz temeller, çok zaman alıcı oldukları için nadiren kullanılır, her şeyin elle yapılması gerekir, ayrıca bu tür yapılar killi ve heterojen topraklarda kullanılmaz. Ancak kayalık ve kumlu temellerde, bölgenizde kayalar geliştiriliyorsa, moloz temel, inşaat maliyetini önemli ölçüde azaltabilir. Kuru moloz temeller (katmanlar halinde) 30 cm genişliğe kadar düz moloz taşlardan monte edilir, ardından parça elemanlar arasındaki tüm boşluklar çimento harcı ile doldurulur. Diğer bir yol da taşları serilen harca batırmaktır. Büyük boşluklar küçük çakıl taşlarıyla doldurulur (yontma).

Tuğla nemi güçlü bir şekilde emdiği ve donarken çökebileceği için, inşaat sahalarımızda tuğla temeller de nadiren misafir oluyor. Sadece iyi pişirilmiş kil tuğlalar kullanılabilir. Tuğla temelin yer altı kısmı bir su yalıtım tabakası ile kaplanmalıdır, ancak genellikle bu yapı malzemesi, diğer daha pratik yapılarla, örneğin “buta üzeri tuğla”, “beton üzeri tuğla” ile birlikte yalnızca yer üstü kısmı için kullanılır. Tuğla temellerin hizmet ömrü 30-50 yıl ile sınırlıdır.

Yer seviyesine göre konumun doğası gereği, şerit temel gömülebilir veya sığ olabilir. Bir veya daha fazla seçenek, her şeyden önce, yüklerin doğasından seçilir. Bu nedenle büyük bir taş ev, yalnızca kütlesine dayanabilecek yüksek taşıma kapasitesine sahip gömülü bir temel üzerine inşa edilmelidir, ancak binayı iten toplam donma kuvvetleri yerçekimi kuvvetlerini aşmayacaktır. Gömülü temel seçimi için ikinci gösterge, duvarları temel gövdesi tarafından oluşturulacak yer altı odalarıdır. Sitede yükseklikte büyük farklılıklar varsa, böyle bir temelin yeri doldurulamaz. Gömülü temeller donma derinliğinden daha düşük döşenmelidir, ortalama olarak bu rakam 1,2 ila 2 metredir..

Sağlam ve hafif eğimli topraklarda masif ahşap, çerçeve, tek katlı taştan yapılmış hafif binaların inşasında sığ temeller kullanılır. Saha seviyesinden yaklaşık 50-70 cm derinlikte, böyle bir yapı gömülü olandan çok daha ucuzdur, çünkü daha az malzemeye ihtiyaç duyulur ve hafriyat hacmi azalır. Ancak bu tür bir temel, eğimli zeminlerde, yokuşlarda veya bodrum katları varsa uygulanamaz. Sığ bir şerit temel, küçük bir yanal yüzey alanına sahiptir, bu nedenle donmanın teğet kuvvetleri, geniş bir yan yüzey alanına sahip derin bir temel üzerine inşa edilmiş gibi hafif bir binayı itemez (çok az yük uygular).

Bazen, ağır topraklarla mücadele etmek için, neredeyse sitenin yüzeyine yerleştirilmiş gömülü olmayan temeller kullanılır, ancak monolitik bantın (malzeme – kum, cüruf, kırma taş, eğilmez toprak …) altına donmayan ve deforme olmayan elastik yastıklar düzenlenir..

Aslında, bu, beton ve donatı tüketimini önemli ölçüde azaltabilen bir döşeme temelinin kafes versiyonudur. Genellikle esnek çerçeveli hafif evler için kullanılır, ancak sert kayalık ve iri topraklarda taş evlerin inşası için gömülmemiş bir temel kullanılır. Kalıbın montajı ile ilgili büyük miktarda çalışma nedeniyle, aralarında betonarme bir bandın oluşturulduğu kalıcı elemanlar olarak döşeme yalıtımından yapılmış adaların kullanılması için bilinen seçenekler vardır..

Şerit temelin hesaplanması

Bir önceki makalede, “Ne tür bir temel seçilmeli” başlıklı makalede, büyük evler için profesyonel temel tasarımı konusuna değindik ve dikkatinizi hidrojeolojik araştırmalar ve bina yapılarının geliştirilmesinde uzmanları çekme ihtiyacına odakladık. Ayrıca mühendisin bir proje oluşturmak için hangi bilgileri sağlaması gerektiğini de bulduk. Küçük bir kır evi için şerit temelini bağımsız olarak hesaplamaya çalışalım..

Cevapları almamız gereken anahtar sorular, temelin boyutu (bölüm) ve döşemesinin derinliğidir. Atanan görevleri çözmek için gerekli olacaktır:

• toprak türünü belirle
• binadan gelen yükü hesapla

Toprak türü bağımsız olarak nasıl belirlenir

Temelin derinliği ve tabanın alanı – zemine dayanan alt kısım – doğal temelin özelliklerine (her şeyden önce taşıma kapasitesine) bağlı olacaktır. Uzmanlaşmış bir kuruluşun sahasının jeolojik keşfini sipariş etmek en iyisidir, ancak bina nispeten küçükse, hemen hemen tüm topraklar ağırlığına dayanabilir ve bağımsız olarak incelenebilir. Tek istisna, belki de yalnızca zayıf organik topraklardır – siltli, turba bataklıkları; özel özelliklere sahip toprakların yanı sıra – tuzlu su, şişme.

Şantiyedeki toprak tipini belirlemek için, iki metre derinliğe kadar (en azından evin köşelerinde ve merkezde) birkaç kuyu kazılmalıdır. Her yarım metrede bir derinlikten geçerek, araştıracağımız toprak örnekleri almak gerekiyor..

Bir geliştirici için en önemli şey, topraktaki kil konsantrasyonunu gözden kaçırmamaktır, çünkü güçlü don kabarmasına neden olan budur. Ayrıca zayıf kumlu siltli topraklara (bataklık) özel dikkat göstermeye değer. Toprağın incelenmesi ve dokunsal araştırması, toprak türünü belirlemenin en hızlı ve en etkili yoludur. Numuneleri enkazdan temizliyoruz ve öğütüyoruz. Toprakları kuru ve nemli olarak inceleyeceğiz – 1 cm çapında bir kordonu mümkün olan minimuma kadar yuvarlayacağız. Topu bir pastanın içine sıkıştırmaya çalışmak:

1. Kumlu toprak – kum parçacıkları büyüteç altında açıkça görülebilir, kuru numune gevşek, nemli bir yumru bir sosis haline gelmez ve plastik değildir.
2. Kumlu balçık – büyük kum taneleri hakimdir, ancak kil parçacıkları kalıntıları vardır. Topak kolayca parçalanır, bir sosis haline gelmez (veya 5 mm’ye kadar parçalara bölünür), nemlendirildiğinde plastik değildir.
3. Siltli kumlu balçık – ufalanan toz ağırlıklı, toz halinde bir kitle hissi var, nemlendirildiğinde “kir” beliriyor, top kolayca bir pastaya dönüşüyor, kordona dönüşmüyor.
4. Hafif balçık – tozlu parçacıklarda kil ve kum kalıntıları görülebilir, topaklar kolayca ezilir. Nemlendirildiğinde hafif bir yapışkanlık vardır, plastisite orta düzeydedir – uzun bir kordon çalışmaz.
5. Siltli balçık – toz, kum ve kil parçacıklarının arka planında görülebilir. Numune plastik ve yapışkandır, ancak sosis büküldüğünde küçük parçalara ayrılır..
6. Tın, ağırdır – kum parçacıkları arasında elle ezilemeyen sert topaklar vardır, yapışkanlık ve plastiklik iyidir, 2 mm’ye kadar çapa sahip uzun bir kordonu yuvarlayabilirsiniz. Top, sıkıştırıldığında kenarlarda çatlıyor.
7. Killi toprak – kum hissedilmez ve görünmez, topaklar pratik olarak elle ezilmez. Yapı, çapı 0,25 mm’ye kadar olan partiküllerle homojendir. Nemlendirildiğinde, kütle çok yapışkandır, çapı 1 mm’ye kadar olan bir kordona yuvarlanır. Ezilmiş top çatlamaz.

Başka bir araştırma seçeneği daha uzun olanıdır. Bir cam kavanoza (? Hacimce) bir toprak örneği yerleştirilir ve? Kadar su ile doldurulur. Ses. Kaba bir çay kaşığı bulaşık deterjanı eklenir. Kutu kapatılır ve 8-12 dakika iyice karıştırılır, ardından kütleyi katmanlaştırmak için bir süre yerleştirilir. Kum yaklaşık bir dakika içinde çöker, iki ila üç saat içinde bir alüvyon tabakası yerleşir (bu tozdur), bir kil tortusunun oluşması birkaç gün sürer (ana işaret, suyun şeffaf hale gelmesidir). Kum, toz ve kil katmanlarının kalınlığını ölçüyor ve yüzdelerini hesaplıyoruz. Ayrıca, Ferret Üçgenini kullanarak sahadaki toprak türünü belirleyebiliriz..

Sitedeki topraklarla kendi başımıza ilgilenmeyi başardıysak, doğal temelin binadan iletilen yüklere karşı direnci hakkında kolayca veri alabiliriz. Burada bir santimetrekare toprağa etki eden ağırlığı (kütle) hesaba katıyoruz..

Kumlu topraklar için, yoğunluğunun ve neminin derecesini hesaba katmak önemlidir:

• kaba kum – 4,5 kg / cm² (yoğun) ve 3,5 kg / cm² (orta yoğunluk)
• orta kum – 3.5 ve 2.5
• ince, düşük nemli kum – 3.0 ve 2.0
• su ile doyurulmuş ince kum – 2.0 ve 2.5
• düşük nemli siltli kum – 3.0 ve 2.5
• suya doymuş siltli kum – 1.0 ve 1.0

Siltli killi toprakların direnci, gözenekliliklerinden (basitleştirilmiş – yoğunluk / gevşeklik) ve akışkanlıktan (basitleştirilmiş – esneklik ve yapışkanlık) etkilenir:

• Yoğun kumlu balçık – 3 kg / cm² (plastik olmayan) ve 3 kg / cm² (plastik)
• gözenekli kumlu balçık – 2.5 ve 2.0
• yoğun tırtıllar – 3 ve 2,5
• gözenekli tırtıllar – 2.0 ve 1.0
• yoğun kil – 6.0 ve 4.0
• orta yoğunluklu kil – 3.0 ve 2.5
• gözenekli kil – 2.5 ve 1.0

Kırma taş, çakıl, çakıl, kaba topraklar için direnç göstergeleri pratik olarak yabancı faktörlerden değişmez, yaklaşık 5-6 kg / cm’dir.².

Binadan gelen yükleri sayıyoruz

Temelin karşılaması gereken ana koşul (daha doğrusu, tabanının alanı): Tabanın basıncı, tabanın nominal toprak direncini aşmamalıdır. Yani binanın zeminde taşıdığı yükü belirlemek bize kalır. Dikkate almak gerekir:

1. Tüm bina yapılarının kütlesi (duvarlar, tavanlar, çatı elemanları, doğrama, kaplama malzemeleri, yalıtım, iletişim …). Vakfın kendisini unutmayınız – şimdilik ortalama versiyonu alıyoruz, çünkü sadece özelliklerini arıyoruz. Şerit temelin genişliğinin 300 mm’den az olmadığını ve yüksekliğinin doğrudan derinleşme derinliğine bağlı olduğunu unutmayın (1 metreye kadar donma derinliği olan gözeneksiz topraklar için – 50 cm’den az olmamak üzere; 1,5 m – 75 cm; 2,5 m’ye kadar) – 100 cm ve üzeri).
2. Operasyonel yükler (mobilya, ekipman, insan ağırlığı).
3. Kar örtüsü ağırlığı.

Bir evin ağırlığını belirlemek için, tüm yapısal elemanlarının alanını ayrı ayrı hesaplamanız gerekecektir. Bunu yapmak için, her nesnenin uzunluğunu, genişliğini ve yüksekliğini çarparak hacmini elde etmeniz gerekir. Ana yapı malzemelerinin özgül ağırlığı, tahmin ediciler için halka açık tablolarda bulunabilir..

Kar yükünü hesaplamak için, belirli bir alan için çatı alanını kar örtüsü kütlesi ile çarpmak gerekir. Yani orta bölgedeki Rusya için yaklaşık 100 kg / m², kuzey için – 190 kg / m², güney için – 50 kg / m².

Operasyonel, faydalı yük (mobilya, insan, ekipman) 150-180 kg / m oranında belirli bir marj ile kabul edilir.².

Şimdi tüm yükler (kar, tüm ev yapıları, yük) toplanmalı ve temelin toplam ayak izine uygulanmalıdır. Ortaya çıkan rakam (kg / cm²) toprağın direncinden daha az olmalıdır ve% 15’e varan bir güvenlik marjı varsa daha iyidir. Spesifik basınç çok yüksekse, tabanın alanını arttırmak gerekir (temelin kütlesini yeniden hesaplamayı unutmayın, artacaktır).

Takviye kemeri hesaplama

Şerit temeller üzerine inşa edilen alçak katlı özel binalar için, en çok 10 ila 14 mm kesitli takviye kullanılır. Çubukların sayısına gelince, 40 cm genişliğe kadar monolitik bir bant için en az dört “diş” kullanıldığına dikkat edilmelidir – bunlar yatay olarak yerleştirilmiş çubuklardır, ikisi üst ve alt kademede bulunur. Köşelerde, temelin dış duvarlarından beş santimetre uzaklıkta konumlanmıştır. Yüksek gömme temeller için bir tane daha ekleyin – orta kademe, ardından kesimdeki toplam çubuk sayısı altı olacaktır. Çubukların gerekli kalıplamasını hesaplarken, takviyenin uzunlamasına bağlantısının 250-300 mm’lik bir üst üste binme ile yapıldığını unutmayın..

Betonda metalin mekansal konumunu stabilize etmek için takviye kafesinin dikey ve kısa enine elemanları kullanılır. Enine deformasyonlara karşı mücadeleye doğrudan katılmazlar, bu nedenle pürüzsüz olanlar dahil çok daha küçük bir bölüm olabilirler. “Kısa olanlar” ve “raflar” birbirlerinden yaklaşık 30-50 cm uzaklıkta bulunur. Bazen dikdörtgen şeklindeki bir desene göre hasat edilirler, içinde köşelerde ana ipler geçer..

Temelin tasarımı hakkında daha ayrıntılı bilgi SNiP 2.02.01–83 veya TSN MF-97 MO’da (binaların sığ temelleri için) bulunabilir. Toprağın bileşimi hakkında herhangi bir şüpheniz varsa veya yükleri hesaplayamıyorsanız, yardım için yine de uzmanlarla iletişime geçin. Vakıflardaki hatalar çok pahalı olabilir.

Şerit monolitik temel ne kadar

Herhangi bir vakfın maliyeti, malzeme maliyetleri ve işçilik maliyetlerinden oluşacaktır. Bazı durumlarda, ekipman kiralama ayrı bir maliyet kalemidir..

Elinizde bir projeye sahip olduğunuzda, ilkel bir proje bile olsa, her zaman gerekli malzeme miktarını az çok doğru bir şekilde hesaplayabilirsiniz:

1. Yüksek kaliteli fabrika betonu, karıştırma ünitesinin mesafesine bağlı olarak metreküp başına yaklaşık 50-70 $ ‘a mal olacaktır. Temelin kesit alanını toplam uzunluğu ile çarparak hacmi hesaplıyoruz..
2. Bir ton takviye 600-900 $ kadar sıkılaştırılacak. Monolitik bir temel için kaç tane yatay ipliğe ihtiyaç olduğunu zaten biliyoruz; ayrıca dikey raflar ve kısa enine elemanlar da ekler. Belirli bir çaptaki koşu bandı takviyesinin kütlesi, özel referans kitaplarında belirtilebilir. Örgü telini unutma.
3. Yastıkları düzenlemek için kum (nehir) gereklidir. Tabakanın kalınlığına, genişliğine ve uzunluğuna bağlı olarak gerekli hacimde kum elde ederiz. Bu malzemenin bir tonunun maliyeti ortalama 10-15 dolar, burada çok şey nesnenin mesafesine bağlı.
4. Ara parçalar ve bağlantı elemanları ile bir metrekare kalıp (örneğin, kenarlı tahta veya OSB) yaklaşık 5-7 dolara mal olacak. Kalıp, her iki tarafta da temelin tüm yüksekliğine yerleştirilir..
5. Prefabrik bir temel inşa ederken, fiyat, FBS blokları ve levhaları satın alma maliyetinden, teslimat ve kurulum maliyetinden (vinç kiralama), çimento harcı fiyatından oluşur. Monolitik bir kayışın maliyetini hesaplamak genellikle gereklidir, bu, monolitik bir temelin fiyatını hesaplamaya benzer şekilde yapılır..

Vakıf üzerindeki çalışmaya gelince, davet edilen inşaatçılar aşağıdaki öğeler için bir ücret talep edebilir:

• hendek kazmak, makinelerden sonra eğimleri temizlemek, tabanın sıkıştırılması;
• kum yastığı cihazı;
• kalıp montajı, montajı, sökülmesi;
• takviye kafesinin bağlanması ve montajı;
• dökme, tesviye, beton sıkıştırma;
• blokların boşaltılması ve montajı;
• harç / beton hazırlanması.

Bir sonraki makalede, monolitik ve prefabrik şerit temellerin (FBS’den) inşası için teknolojiden bahsedeceğiz, kurulumun tüm ana nüanslarına dikkat etmeye çalışacağız. Profesyonel inşaatçıların deneyimlerine dayanarak toplanan pratik malzemeler sağlamayı planlıyoruz. İsterseniz, bağımsız olarak dayanıklı, doğru çalışan bir temel oluşturabilmenizi veya yüklenicilerin çalışmalarını yetkin bir şekilde kontrol edebilmenizi istiyoruz..

Benzer kayıtlar:

1. Şerit temeli. Bölüm 4: Beton blok yapıların montajı Wordpress postumuz, beton blokların kullanımıyla kurulan şerit temellerinin montajının nasıl yapıldığını anlatıyor. İkinci bölümde vidalama, mamul kalitesi kontrol etmek ve montaj uygulamalarının nasıl yapıldığını açıkladık. Bu bölümde, beton blok yapılarının...
2. Video ile yeni başlayanlar için plastik şerit. Kilo kaybı için şerit plastik uygulamanın faydaları ve eğitim maliyeti Plastik şerit uygulaması, kilo kaybı için etkili bir seçenektir. Uygulamanın video yardımı ile yeni başlayanlar için kolayca öğrenilmesi, etkin güvenlik özelliklerine sahip olması ve eğitim maliyetinin de düşük olması yöntemin...
3. Yapıların temeli olarak topraklar WordPress postu "Yapıların temeli olarak topraklar" üzerinde temel durmakta ve toprakların inşaat projelerine sağladığı esnekliği, sağlamlığı ve çevresel avantajları vurgulamaktadır. Toprak yapıları, çevresel açıdan dost, çok uzun ömürlü, esnek ve...
4. Sığ şerit temeli: cihaz için adım adım talimatlar WordPress'teki bu yazı, cihazlar için sığ şerit temelini anlatıyor. Talimatların doğru yürütülmesi, kullanıcıların cihazlarını üst düzeyde hızlı ve kolay kullanmalarını sağlar. Açık ve anlaşılır yazılımı, kişisel bilgisayarlar ve akıllı cihazlar...

Daha fazla bilgi edinin  Metal çerçeve üzerinde bahçe evi