Kendinden astarlı fırınlar

Bu yazıda: soba ve şömineler için hangi malzemeler uygundur; kaplamayı yapıştırmak için bir çözüm nasıl yapılır; “yağlı” ve “kuru” kil nasıl tanımlanır; fırınlar için fayans nasıl seçilir; fayans ve seramik karolarla astarlama sobalarının aşamaları.

Kendinden astarlı fırınlar

Kır evlerinin tasarımı, kural olarak, soba veya şöminelerin yaratılmasını içerir – içlerinde canlı bir ateş, atalarımıza bir övgü, nesiller arasında bir tür bağlantı bağlantısıdır. Soba ve şöminelerin kaplamasına gelince, bu işlem hem dekoratif hem de işlevsel görevleri içerir. Bitmiş astar sayesinde fırın, yanma ürünlerinin duvar derzlerinden sızmasını ve kazara çatlakları tamamen ortadan kaldırır ve ısı transferi artar. Ve daha da önemlisi, toz birikintilerini astarlı yüzeylerden temizlemek kolaydır – sadece hijyen açısından değil, aynı zamanda evlerin sağlığı açısından da önemli bir işlemdir, çünkü fırın ısındığında, üzerinde biriken toz aktif olarak havaya toksin salgılar..

Tek şey, sobaların ve şöminelerin örtülmesinin zor olmasıdır, çünkü çoğu kaplama malzemesi ve çimento harcı bunun için işe yaramayacaktır. Fırınlar, bağlayıcı malzeme olarak kil solüsyonu kullanılarak yalnızca fayans veya seramik karolarla kaplanabilir. Nasıl yapılır – bu makaleye bakın.

Astar fırınları için kil nasıl seçilir

Öncelikle kil numuneleri “yağ içeriği” ve “kuruluk” açısından test edilmelidir. Bu şu şekilde yapılır: bir su kabına bir kil numunesi koyun ve hafifçe karıştırın – kil spatulaya yapışırsa, çok yağlıdır; bıçağa sadece ince bir tabaka bulaşmışsa, bu kil numunesi çok kurudur. İlk durumda, yüksek kaliteli bir kil çözeltisi elde etmek için, ikinci olarak ince kum eklemeniz gerekir – kuru kili daha yağlı kille birleştirin. Yüksek kaliteli kil, suya konulduğunda ve karıştırıldığında spatulaya sadece bazı yerlerde (yani, parçalı olarak) yapışacaktır – yüz yüze çalışmak için idealdir..

Kili kaplama işi için uygunluğu test etmenin ikinci yöntemi, hamur gibi bir tahta üzerinde yuvarlayarak ondan yaklaşık 200 mm uzunluğunda ve 10 mm kalınlığında demetler oluşturmaktır. Böyle bir turnike hazırladıktan sonra gerin: yağlı kil kauçuk gibi gerilir ve büküldüğünde çatlamaz; kuru kil pratikte gerilmeyecek ve hemen patlayacak ve büküldüğünde hemen çok sayıda çatlak ortaya çıkacaktır. Yüksek kaliteli kil aşağıdaki gibi davranacaktır – biraz esneyecek ve bükülme alanında bir çatlak ağı gösterecektir..

Kil çözeltisi nasıl hazırlanır

Bunu yapmak için kil, metal veya ahşap bir oluğa yerleştirilmeli ve suyla doldurulmalı ve üç gün bu durumda bırakılmalıdır. Islatma süresinden sonra, bunun için ayaklarınızı kullanarak kili iyice durulamanız gerekecek – botlarınızı giyiyoruz, ıslatılmış killi bir kaba tırmanıyoruz ve tek bir yumru kalmayana kadar duruluyoruz. Kilin yağ içeriğini azaltmak için (yağlıysa), ayaklarla çalışırken kum parçaları ekleyin – sonuç kremsi bir kil çözeltisi olmalıdır. Sizi hemen uyaracağım – bu çalışma epey zaman alacak ve kil solüsyonunun kalitesi büyük ölçüde buna bağlı..

Fayans

Yüksek sıcaklık fırınında pişirilen dekoratif bir kil kiremit olan klasik bir fırın kaplama malzemesidir. Kiremitin ön yüzü bir desenle süslenmiş ve sırla kaplanmış, arka yüzü açık kutu şeklinde yapılmıştır..

Fayanslar korniş, köşe ve düz olarak alt bölümlere ayrılmıştır, ön tarafları kabartmalı veya pürüzsüz, sırlı (majolika) ve sırsız (pişmiş toprak) olabilir. Kutu şeklinde yapılan karonun arka yüzü, çelik pimler ve esnek fırın teli kullanılarak fırının yüzeyine tutturulması için tasarlanmıştır. Şömine ve soba oluşturma aşamasında bile, pimlerin ve tel bağlantı elemanlarının uçlarını duvarın içine sızdırmaz hale getirme aşamasında bile fayansla yüzleşme varsayılmalıdır..

Kaplama işi için karo seçimi ve hazırlanması

Çizime gelince, burada her şey bireyseldir, asıl mesele, odanın genel tasarımına ve amacına uygun olmasıdır. Fayans seçerken, hepsinin renk bakımından farklılık gösterdiği, boyut, amaç ve şekil açısından bazı sapmalar (kurulum yerine bağlı olarak – köşe, korniş, vb.) Şunlar. Bu kaplama malzemesi ile ilgili “evlilik” kavramı oldukça esnek bir şekilde uygulanmaktadır – karoların bu özelliği, üretim teknolojisiyle ilişkilidir ve bu da önemli bir el emeği payı gerektirir..

Bir soba veya şömineye bakmak için satın alınan fayanslar boyut sapmalarına göre sıralanmalı, ardından her gruba referans olarak kendisi için belirlenen bir boyut verilmelidir..

Fayansları istediğiniz boyutta nasıl yapabilirsiniz? Bunu yapmak için, doğrusal çini şekillerinin oluşturulduğu keskin bir bıçağa ihtiyacınız var. Keskin kenarlı kavisli çelik plaka kullanılarak kavisli çizgiler oluşturulur. Dahası, darbeler çekiçle değil, buna uyarlanmış bir boru parçasıyla – kesme plakasının tüm uzunluğu boyunca vurularak – uygulanmalıdır..

Fayansların fazla parçalarını çıkardıktan sonra, karolara hafif bir trapez şekli vererek (daha kısa olan ön kısımdır) ince taneli aşındırıcı bir taş üzerinde öğütmek gerekir. Camlı ön yüzeyde büyük bir hasar tehlikesi olduğundan, bu işlem özel dikkat ve doğruluk gerektirir..

Bir kiremit nasıl kesilir

Kiremitli fayanslar söz konusu olduğunda tırtıklı bıçak, testere veya öğütücü gibi geleneksel bir aletle testereleme kabul edilemez, çünkü böyle bir aletle ön tarafına zarar verilmesi kaçınılmazdır. Tek yol şudur: gelecekteki kesim çizgisi boyunca, keskinleştirilmiş bir kesici ve metal bir cetvel kullanılarak hafif bir kesim (4 mm genişliğe kadar) yapılır, ardından yaklaşık 1000 mm uzunluğunda ince bir çelik tel kullanılır.

Bir ucundan sert bir şekilde sabitlenmiş herhangi bir nesnenin (genellikle metal bir direk) etrafına sabitlenir ve diğer ucu tahta bir çubuğun (sadece bir tahta olan!) Etrafına sarılır. Karoyu kesmek için kullanılan tel, bir kesici ile karo üzerine yapılan oluk genişliğinden daha küçük çapta olmalıdır. Bir tabureye sabitlenmiş bir tel ile tahta bir çubuk yerleştirilir, üzerine oturmanız ve tel ipi çekmeniz, tabureyi yeterli bir mesafeye iterek çekmeniz gerekir. Bundan sonra, kesme işlemine geçin: kiremiti iki elinizle tutarak ve telin üzerindeki bir oyuğa yerleştirerek, kiremit kesilene kadar döşemeyi tele hafifçe bastırarak tel dizisi boyunca “kendinize doğru” hareket etmeniz gerekir. Tamamlanmamış testereleme ve kesime vurma yoluyla kesme işi miktarını azaltmaya yönelik herhangi bir girişim kaçınılmaz olarak sır tabakasına zarar verecektir – bu yüzden bu işi hızlandırmaya çalışmayın! Sırada öğütme hattı var.

Fayanslı sobalar ve şömineler

Ocağınızı fayansla döşemeye karar verirken göz önünde bulundurmanız gereken ilk şey, bu çalışmanın, seramik karolarla kaplamanın aksine, sobanın yapısını yakından takip etmesi gerektiğidir. “Neden” sorusunun cevabı, fayanslar için tel bağlantı elemanlarının fırın yapımı aşamasında fırın duvarına gömülmesi gerektiğidir, aksi takdirde monte edilemezler. Ocağınız zaten tamamlanmışsa ve fayans döşenmemişse, tek kaplama seçeneği seramik fayans olacaktır..

Soba ile fayans karşı karşıya, fayansların arkasından görüntüleyin. a – kiremit detayları: 1 – plaka, 2 – ön taraf, 3 – pimler için delik, 4 – sağrı. b – fayansların sabitlenmesi: 1 – tuğla, 2 – kiremit, 3 – kıç, 4 – pim, 5 – zımba, 6 – tel örgü, 7 – döngü.

Karolar zaten sıralandı ve ayarlandı ve onları yerleştirmeye başlıyoruz. Öncelikle, soba yüzeyine daha iyi yapışma sağlamak için her bir karo döşeme öncesinde su ile nemlendirilmelidir. Sobaya bakma işlemi, köşe kiremitlerini alt sıraya sabitlemekle başlar – kenarları kil çözeltisi ile ince bir şekilde kaplanmalı ve yeke altına kalın bir tabaka yerleştirilmelidir. Sobanın tüm astarı, köşe döşemelerinin dikey / yatay konumunun ne kadar doğrulanacağına bağlıdır – hem yatay hem de dikey bina seviyelerini kullanarak bu karoların ideal konumunda en dikkatli şekilde emin olun..

Köşe karolarını döşedikten sonra, aralarına kuru bir sıra kiremit koyun, yerlerinde deneyin, bazılarını birbirine en iyi uyacak şekilde zımparalayın – bu işlem her yeni sıra ile yapılmalıdır! Her bir karonun üst üste en iyi konumda olduğundan emin olduktan sonra, kuru olarak yerleştirilmiş sırayı sökün ve tekrar yerleştirin, ancak zaten bir kil harcı üzerine, yalnızca açık bir kutu kiremit (rumpa) yerleştirin – tamamen doldurun, boşluksuz.

Her bir sonraki kiremit sırası, bir öncekinden 3 mm’den daha kalın olmayan yatay bir dikişle ayrılmalıdır – bu önlem, tutturuldukları tuğlaların kendileriyle birlikte oturmasına izin verecektir..

Her yeni karo sırası, herhangi bir sapmaya izin vermeden yatay / dikeylik açısından dikkatlice kontrol edilir. Fırınlara bakarken, fayanslar birbirine dikey olarak bitişik olmalıdır – dikey dikişler, içlerinde boşluk olmaması gerektiğinden harçla doldurulmaz. Yatay dikişler kil harcı ile doldurulmalıdır.

Ara kiremitlerin montajı şu şekilde yapılmalıdır: karoyu köşe kiremitine yakın bir yere koyarız ve bir elle tutarak malalar arasındaki boşlukları kil harçla doldururuz, içine fırın tuğlası parçalarını bastırırız (ısıya dayanıklı değil, fırın tuğlaları!) Böylece birbirine yapışırlar. mümkün olduğunca sıkı, boşluksuz. Herhangi bir boşluk veya çatlak hava ceplerine dönüşecek ve fırın astarının ısınmasını engelleyecektir. Bu kurulumun bir sonucu olarak, her karo çifti arasında yerlerine sabitleyen bir harç silindiri oluşturulur..

Bir kil harcı üzerine iki kiremit döşendikten sonra, yekenin mevcut deliklerine (tel kalınlığı 4-5 mm, uzunluk yeke yüksekliğinden 30 mm daha uzun) çelik tel pimlerin geçirilmesi gerekir. Pimlerin aşağı kaymasını önlemek için, yeke üzerine dayanacak bir kanca ile yukarıdan bükülmeleri gerekir. Fayanslar arasındaki boşlukları tamamen ortadan kaldırmak için, iki komşu fayans piminin çıkıntılı uçlarını üç kez fırın teli ile sarmanız, tel demeti arasına bir çivi sokmanız ve fayansları birbirine çekerek bükmek için kullanmanız gerekir..

Yanlarda ve altta, tambur üzerine zımba takmanız gerekir – bunlar fırın çeliğinden yapılmıştır (kalınlık 2 mm, genişlik 15 mm, uzunluk 100 mm). Zımbaların kesileceği çeliğin sert ve yaylı olması önemlidir – yeterli güvenilirlikte zımba elde etmenin tek yolu budur. Zımbaları dişlere takarken, uçlarını yanlara doğru yaymak için biraz çaba sarf etmek gerekir – eğer zımbalar yaylanmazsa, kurulumlarının tüm anlamı tamamen kaybolur.

Şimdi kiremitleri tuğlada düzeltmeniz gerekiyor. Bunu yapmak için, her bir fırın teli parçasını (her bir pime iki veya üç tane) ilmek oluşturacak şekilde sabitleyin. Bu menteşeler, üzerine döşenen tuğla sıralar ile kenetlenecek şekilde tuğla hizasına getirilmelidir. Menteşelerin çıkıntılı uçlarını tuğlaların arkasına yerleştirin. Trompanın alt boşlukları kil çözeltisi ile doldurulmalı, fırın tuğlası parçalarını içine bastırmalı, onları suda nemlendirmelidir – oluk boşluğunda boşluk olmamalıdır.

Sobaları döşerken, ilk sırayı kiremitli sıraya yakın yerleştirmek, tüm boşlukları bir kil çözeltisi ile doldurmak sıkıcıdır. Bundan sonra, halkaları kıç deliklerinden geçen pimlere tutturmanız, bunları yerleştirilmiş tuğla sırasına koymanız ve bir sonraki tuğla sırasını sıkıştırmanız gerekir. Tel halkalar, kiremitleri, kiremit yüksekliği boyunca her yeni tuğla sırasına sabitlemelidir. Fayanslara önceden monte edilmiş menteşeler işe önemli ölçüde müdahale edeceğinden, onları duvar işi sırasında kullanın..

Kaplamayı bitirdikten sonra, yüzeyini bir bezle silin, kir ve kil lekelerini giderin. Kıvamda ince alçı hamuru hazırlayın ve dikişlere özellikle dikkat ederek tüm astara yayın. Alçıyı kurur kurmaz izleyin – alçıyı sadece kaplamanın dikişleri boyunca bırakarak temiz bir bezle temizleyin ve kiri yapıştırın. Fayans yüzeyinin daha iyi temizlenmesi için yumuşak kağıt kullanın – gözle görülemeyen tüm alçı parçacıklarını temizleyecektir. Fayanslar arasındaki dikişlerdeki alçı onları beyaz renkte vurgulayacaktır..

Son ipuçları:ilk karo sırası sonraki karolardan daha koyu olmalıdır – böylece karo kaplamasının daha koyu renkten daha açık renge yumuşak bir geçişi sağlanacaktır. Fırının döşenmesi ve astarlanması tamamlandıktan sonra, fırını kurutmak için iki ila üç hafta ayırmak gerekir – kuruma süresi dolmadan içinde ateş yakamazsınız..

Fırın fayansları

Bu görev için yalnızca birkaç tür karo uygundur – pişmiş toprak, majolika, klinker ve porselen taş ürünleri. Pişmiş toprak – basılarak oluşturulan renkli bir tabana sahip karolar. Oldukça dayanıklıdır ve oldukça gözenekli bir tabana sahiptir. Majolica, pişmiş toprakla aynı şekilde üretilir – fark, bu karoya bir sır tabakası uygulanmasıdır. Klinker karolar, şamot ve boyaların eklenmesiyle çeşitli kil türlerinin karışımından yapılır. Başlıca özellikleri geniş kalınlık, yüksek mekanik dayanım, düşük gözeneklilik ve yüksek sıcaklık direncidir. Monolitik ve gözeneksiz bir yapıya sahip olan porselen kumtaşının benzer özellikleri vardır..

Fayans fırınları

Her şeyden önce, soba ve duvar derzlerinin yüzeyini yüzleşmek için hazırlamak gerekir: ilk durumda, kir ve tozun iyice temizlenmesi yapılır, ikincisinde duvar derzlerinin 10 mm derinliğe kadar kısmi birleştirilmesi gerçekleştirilir. Fırının yüzeyi boyanmışsa, metal kıllı bir fırça kullanarak boyayı tamamen çıkarmanız veya yüzeyi bir tel örgü (150×150 mm’den fazla olmayan ağ) ile boya tabakasının üzerine kapatmanız gerekecektir..

Tel ağı takmak için üzerine geniş metal pullar yerleştirerek ve tuğla sıraları arasındaki dikişlere çakarak 100 mm’lik çiviler kullanın. Kendinden diş açan vidalar üzerindeki sabitlemeyi tuğlada delikler açarak kullanabilirsiniz (Matkap D 4-5 mm). Fayansları döşemeden önce, bir ağ ile kaplı fırının yüzeyine bir çimento-kil harcı tabakası uygulayın (bileşim: çimento: kum: kil, 1: 0.2: 3 olarak – en az 400 dereceli çimento kullanın).

Katman tamamen kuruyana kadar bekleyin ve seramik karoların montaj ve yapıştırma işlemlerine devam edin. Her yeni sırayı yapıştırmadan önce, karoları ayarlayın ve düzeltin (kesme işlemi bir cam kesici veya özel bir seramik karo kesici ile yapılır). Döşenen karoların yatay konumunda tam güven için, sobanın yüzeyini, gerginliği ucundaki yük tarafından sağlanan yatay bir kordonla işaretleyin..

İlk kiremit sırası fırının altına yerleştirilir. Çimento-kil harcının karo arkasına uygulaması dikdörtgen dişli bir spatula ile yapılır. Uygulanan solüsyonun bulunduğu karo, elinizle fırın yüzeyine bastırılmalı, gerekirse lastik bir çekiçle vurulmalıdır. Her şeyden önce, son kesimde bütün bir seramik karo döşenir..

Boşlukları hizalamak için, karolar arasına aynı plastik haçları yerleştirin (bunların setleri herhangi bir inşaat malzemesi mağazasında satılır) – yapıştırılmış karoların her birinin dikey ve yatay kenarlarına iki tane. Yapıştırırken, dikişlerin tamamen doldurulmadığından emin olun – yaklaşık yarısı. Bu, kaplamaya daha iyi bir dekoratif etki vermek için gereklidir..

Fayansların konumunu dikkatlice izleyin, çarpıklıklar varsa hizalayın – bina seviyelerini kullanın ve karoların düzlemsel konumunu kontrol etmek için – eşit bir ray. Fayansların montajını tamamladıktan sonra, kaplama yüzeyini temiz kuru bir bezle siliniz, harç ve kir izlerini gideriniz..

Fırının seramik ile kaplanmasının bitiminden itibaren 3 gün geçtikten sonra karo ek yerlerinin onarılması gerekir. Bunu yapmak için, kıvamda hamuru andıran bir çimento harcı hazırlayın, lastik bir spatulaya uygulayın ve dikişleri kaplayın. Başka bir günün ardından fırın astarı tamamen biter ve fırın kullanıma hazırdır..