Normal bir yazlık kulübede egzotik sebzeler yetiştiriyoruz

Yazlık evimize genellikle hangi sebzeleri ekeriz? Elbette, ince domates ve biber sıraları zorunlu olarak “şeref yerlerini” işgal ediyorlar, salatalıklar bir çitin veya özel bir standın yakınında bir yere “tutturuluyor”, patlıcan, havuç, soğan için bir alan tahsis ediliyor, peki, patates olmadan nereye gidebiliriz!

Muhtemelen hepsi bu. Ancak ülkemizin orta bölgesinde yetiştirilebilecek sağlıklı ve lezzetli sebzelerin listesi çok daha geniştir. Evet, bazıları geleneksel olarak başka ülkelerde yetiştirildikleri için bizim için hala egzotik, ancak bazı sebze mahsullerini unuttuk..

Yıldan yıla tanıdık domates ve salatalıkları tercih etmemizin sebebi nedir? Sırf fide yetiştirme süreci ve daha fazla özen en küçük ayrıntıya aşina olduğu için mi? Yoksa sıradışı sebzeleri nasıl pişireceğimizi bilmiyor muyuz? Bu arada, bahçelerimizde ve bahçelerimizde hala ender görülen bir sebze hasadı, aynı patatesleri yetiştirmekten daha zor değil. Ve bu tür “egzotik misafirlerden” pek çok fayda var..

Bu yazımızda sizlere ülkemizde az yaygın olan bazı sebzelerin yetiştirilmesinin özelliklerini, faydalarını ve biraz da hazırlama yöntemlerini anlatacağız..

En popüler sebzelerin tipik bir seti – lahana, soğan, biber, domates … Ama dünyada hala pek çok sağlıklı ve lezzetli şey var! Neden kır evinizde egzotik sebzeler yetiştirmeye çalışmıyorsunuz??

Enginar

Zaten bu sebzenin adından da sıra dışı ve lezzetli bir şey soluyor. Enginar gerçekten en “aristokratlardan” biri olarak kabul edilir, Avrupa’daki popülaritesi, yumuşak “diplerden” çeşitli yemekleri seven Fransız kraliçesi Catherine de ‘Medici tarafından desteklenmiştir..

Bu sebze karoten, inülin, C vitamini, alt kısmının (hazne) hassas posasını içerir ve henüz çiçek açmayan çiçek salkımına genellikle sepet adı verilir, hoş bir tada sahiptir..

Enginar çok yıllık bir bitkidir, ılık bölgelerde on yıl boyunca tek bir yerde iyi bir hasat getirebilir. Bununla birlikte, daha soğuk iklimlerde bile, ilk önce evde fidan yetiştirirseniz, donmaya kadar olgunlaşmayı başarır..

Açık toprağa enginar tohumlarla da ekilebilir, ancak bu, don tehlikesinin kesinlikle geçtiği Mayıs ayı sonlarında veya Haziran ayı başlarında yapılmalıdır. Bu nedenle, sıradan kutularda evde önceden fide yetiştirmeye değer. Bu süreç pratikte domates veya biber ekme ve yetiştirme ile aynıdır..

Yataklara enginar ekerken, bu bitkinin oldukça fazla yer kapladığını unutmamak gerekir – yaklaşık bir metrekare. Ne yazık ki, alanın çoğu, herhangi bir fayda sağlamayacak, ancak sitenin bir dekorasyonu olarak hizmet edecek olan yaprakların yayılmasıyla işgal edilecek. Belki de bu yüzden enginar popüler değil – çok fazla yer kaplıyor ve lezzetli sepetlerin verimi istediğimiz kadar büyük değil.

Enginar, diğer tüm sebzeler gibi düzenli olarak sulanmalı ve gübrelerle beslenmeli ve daha büyük çiçek salkımları elde etmek için çalı üzerinde sadece iki veya üç tane bırakmak daha iyidir, gerisi çıkarılmalıdır. Mahsul, çiçeklenmenin en başında, sadece orta kısımdaki pullar ortaya çıktığında hasat edilir. Enginar başları, pedinkülün bir kısmı ile birlikte kesilmelidir..

Enginarın narin tabanı daha sert pullarla çevrilidir, bu nedenle maalesef sepetlerde pek lezzetli et yok. Enginar buharda pişirilebilir, haşlanabilir, salatalarda ve garnitür olarak kullanılabilir. İçerideki beyaz liflerin aksine, en üst katman dışındaki pullar da yenilebilir.

Pazı

Aslında, böylesine egzotik bir isme rağmen, İsviçre pazı, her Rus tarafından iyi bilinen pancarın yakın bir akrabasıdır. Ancak akrabasından farklı olarak yenilebilir bir kök sebzedir, ancak yaprak ve saplıdır..

İsviçre pazı, çok miktarda provitamin A ve C vitamini, insan kardiyovasküler sistemi üzerinde faydalı bir etkiye sahip olan ve sklerozun önlenmesi için inanılmaz derecede yararlı olan birçok mineral ve protein maddesi içerir. Ayrıca pazı soğuğa dayanıklıdır, mayıs ayı gibi erken fidan dikebilir ve 40-60 günde hasada başlayabilirsiniz..

Pazı, toprağa karşı iddiasızdır, yayılan yaprakları yabani otları bastırır, bu nedenle genellikle yabani otlara gerek kalmaz. Gerektiği kadar su.

Fide tohumları, üç ila dört bitkiden oluşan sıradan saksılara Nisan ayı başlarında ekilir. Fide bakımı basittir, ancak bunun için daha büyük bir saksı seçmelisiniz, çünkü İsviçre pazı güçlü bir kök sistemi oluşturur.

Orta bölgede pazı doğrudan tohumlardan yetiştirilebilir. Dikim için, aralarındaki mesafe yaklaşık 30 santimetre olan sığ oluklar hazırlamak gerekir. Bitkiler arasında en az yedi santimetre boşluk bırakmaya değer. Bir tohumdan birkaç bitki büyür, bu nedenle çimlenmeden sonra sıraları inceltmeniz gerekir..

İsviçre pazı tohumlarını kışın ekebilirsin, ancak bahçeyi dondan korumak ve saman veya ladin pençeleri ile örtmek zorunda kalacaksın. Aynı şekilde bu sebzenin köklerini de yataklarda kışa bırakarak saklayabilirsiniz..

İlginç bir şekilde, İsviçre pazı, pancardan çok genç süt mısırına benziyor. Yaprakları ve sapları salatalarda ideal malzeme olacak, bu sebzeyi pişirip buharda pişirebilirsiniz, sadece haşlayın. Et yemeklerinde garnitür olarak kullanılır

Kereviz

Bir diğeri maalesef bahçelerimizde nadir bulunan bir misafir. Bu arada, bu sebze A ve C vitaminlerinin yanı sıra çok miktarda K, B1, B2 ve PP vitamini içerir. Kereviz ve demir, magnezyum, potasyum, fosfor, karoten, folik asit, fitokitler ve flavonoidler bakımından zengindir. Kereviz az kaloriye ve çok fazla lif içerir, hızlı ve faydalı bir şekilde kilo vermeye karar verdiğiniz için yemeniz önerilir..

Kereviz oldukça tuhaftır, bu bitkiyi enlemlerimizde büyütmek için önceden fidelere başlamanız gerekecek. Üç ana kereviz türü vardır – yapraklı, saplı ve köklü. Buna göre, ilk durumda, yapraklar, ikincisinde, oldukça kalın, iştah açıcı yaprak sapı ve üçüncüsünde, hasattan sonra iki ila üç ay saklanabilen bir kök mahsulü kullanılır..

Kereviz uzun süre filizlendiği için Şubat ayında fide için tohum ekilmesi gerekir. Sürgünleri çok narindir, incedir, dikkatlice sulanmalıdır. Yataklara ancak donma tehlikesi tamamen geçtikten sonra inebilirsiniz. Bu arada, yaprak kereviz mahalleyi lahana ile mükemmel bir şekilde tolere eder, bu nedenle sahada fazla yer kaplamamak için lahana yatakları arasına fideler ekilebilir..

Yataklara ekimden sonra kerevizin düzenli sulamaya ihtiyacı vardır, hassas köklere hava akışını sağlamak için sıraların gevşetilmesi gerekir. Kök kereviz yalnızca eylül ayında olgunlaşır, yaprak sapı ağustos ayında hasat edilebilir ve temmuz ortasında bırakır..

Salatalarda tabii ki kereviz yaprağı ve yaprak sapı kullanılır. Fransız vitamini salatası için klasik tarif – hardal ve ekşi krema ile terbiyeli taze kereviz sapları ve ince doğranmış elma

Kereviz kökleri kızartılabilir, haşlanabilir, kaynatılabilir veya çiğ olarak yenebilir. Yan yemeklerde ve çorbalarda ana yemek olarak kullanılırlar. Deniz ürünleri ile iyi eşleşir

Alabaşlar

Bu tür lahana, Uzak Kuzey ve Kamçatka’da bile başarıyla yetiştirilir ve çok miktarda C vitamini ve diğer faydalı maddeler için alabaşlara “kuzey limonu” denir..

Alabaş yetiştirmek, normal beyaz lahanadan daha zor değildir – erken çeşitler, Mart ayı ortalarında evde, sıradan kutularda veya özel kaplarda ekilmesi gereken fideli yataklara ekilir..

Alabaşlar, Nisan ayı sonlarında veya Mayıs ayı başlarında yataklara nakledilebilir. Bu çeşit lahana çok hızlı olgunlaşır – çimlenmeden sonraki 50-55 gün içinde olgun saplar hasat edilebilir, böylece yılda üç hasat elde etmek oldukça mümkündür. Örneğin, erken alabaş fidanları dikin, yazın ilk ayında, Mayıs başında olgunlaşacak, Temmuz’a kadar olgunlaşacak yataklara tohum ekecek ve Haziran ayında ilk ekimden boşalan yere yeni fidanlar ekecek. Böylece, bu lahananın üçüncü hasadı, ilk dondan önce bile Eylül ayında elde edilebilir..

Kuzey bölgelerinde bile alabaşın yetiştirilmesine izin verecek kadar kısa bir olgunlaşma dönemidir..

Bu lahana nemi sever, düzenli olarak sulamanız gerekir, aksi takdirde meyveler sert, çatlak ve tatsız olur. Bununla birlikte, aşırıya kaçamazsınız – aşırı nem, bitkinin köklerinin basitçe çürümesine yol açacaktır..

Genellikle mahsul, “baş” yedi ila sekiz santimetre çapa ulaştığında hasat edilir. Bu lahananın farklı çeşitleri vardır – daha küçük veya daha büyük saplı, bu nedenle hasat zamanlaması alabaş türüne göre belirlenmelidir..

Alabaş sapları farklı tonlarda olabilir – koyu mordan soluk yeşile. Alabaşlar haşlanabilir, doldurulabilir, salatalarda ve et ve balık için garnitür olarak kullanılabilir. Beyaz lahanadan çok şalgam gibi tadı var.

yerelması

Ülkemizde bu bitkiye genellikle “Volga şalgamı” veya “toprak armut”, yurtdışında ise Kudüs enginarına “Kudüs enginarı”, “yabani ayçiçeği” veya “güneş kökü” denir..

Yer elması diyet lifi, demir, glikoz, potasyum, inülin (insülinin bir bitki benzeri), fosfor, C vitamini ve diğer vitamin ve besinler açısından zengindir..

“Toprak armut” Avrupa’ya Kuzey Amerika’dan ancak 17. yüzyılda geldi. Kudüs enginarı, çeşitli ülkelerdeki bahçıvanlar tarafından hızla takdir edildi – çok iddiasız, her türlü toprakta büyüyor, kökleri 40 dereceye kadar donlara tolerans gösteriyor, kuraklığa ve aşırı neme kolayca direniyor.

Orta şeritte, Kudüs enginarı yumrular tarafından çoğaltılır, çünkü tohumlardan ekilirse olgunlaşma zamanı olmayacaktır. Hazırlanan kökler, patateslerden daha erken ekilir – zaten Nisan sonunda. Sonbaharda don başlamadan önce yataklara yumru kökleri “toprak armut” dikebilirsiniz..

Kudüs enginarı 6-12 santimetre derinliğe kadar ekilir, sıralar arası mesafe 60-70 santimetre, bitkiler arası – 40-50 santimetre.

“Kudüs enginarı” özel bir bakım gerektirmez – kuru yaz aylarında sulu ve yumuşak yumrular elde etmek için periyodik olarak sulanması gerekir ve çimlenmeden hemen önce ve hemen sonra toprağı gevşetmek ve yabani otları temizlemek gerekir..

Kudüs enginarı, tek bir yere ekildikten sonraki ilk dört ila beş yıl içinde yüksek verim verir, daha sonra yumrular küçülmeye başlayacağından bitkilerin ekilmesi önerilir..

Yabani ayçiçeği yumruları ilk sonbahar donlarından sonra hasat edilir, ilkbahara kadar patateslerle birlikte bodrumda veya buzdolabının alt rafında salatalarda, garnitürlerde ve çorbalarda kullanılır..

Bu arada, bahçede kışlayan Kudüs enginar yumruları tatlı bir tat kazanıyor ve özellikle gurmeler tarafından beğeniliyor. Sonbaharda toplanan bazen biraz acı tadı.

Kudüs enginar yumruları, patates yumrularında olduğu gibi haşlanabilir, fırınlanabilir, kızartılabilir, buharda pişirilebilir. Bu arada, “toprak armut” un çiçekleri bir ayçiçeğine çok benziyor ve sitenin gerçek bir dekorasyonu olacak. Kudüs enginar tepeleri tavşanlar, koyunlar ve atlar için mükemmel bir besindir.

Yaban havucu

Bugün, bu sebze sebze bahçelerinde nadiren bulunur, ancak Rusya’da aktif olarak yetiştirildi ve o günlerde vazgeçilmez olan şalgam ve şalgam ile birlikte ana yararlı mahsul olarak kabul edildi. Yaban havucu görünüş olarak kök bitkilerdeki beyaz havuçlara ve kimyasal bileşimlerinde maydanozlara benzer. Normal havuçlardan daha fazla karoten içerir ve yaban havucu ayrıca B vitaminleri, mineral tuzları ve lif bakımından zengindir. Kolay sindirilebilir karbonhidrat içeriği açısından sebzeler arasında tanınan liderlerden biri olarak kabul edilir..

Yaban havucu çok iddiasızdır, farklı topraklarda yetişir, ancak nötr ve tınlı toprağı tercih eder..

Bu sebzeye ortalama 20 gün sonra filizlenen tohumlar ekilir. Erken ilkbaharda yaban havucu ekmeye başlayabilirsiniz – tohumlar zaten artı üç derecede filizlenir. Sıralar, sürgünler arasında beş ila yedi santimetre mesafe bırakılarak inceltilmelidir. Bu arada, yaban havucu tohumları sonbaharda kendi başlarına hasat edilebilir, ancak çimlenmelerini hızla kaybederler, bu nedenle hasadı sadece geçen yıldan itibaren ilkbaharda kullanmak daha iyidir..

Uzmanlar, ekimden üç gün önce yaban havucu tohumlarını ıslatmayı tavsiye ediyorlar – bu, filizlenme sürecini hızlandıracak ve çimlenmeyi iyileştirecektir..

Gelecekte, yaban havucu pratik olarak bakım gerektirmez – yalnızca en kurak aylarda sulanmaları gerekir, yabani otları güvenle boğar ve zararlılardan muzdarip olmaz.

Yaban havucu ekim ayında geç hasat edilir. Kök sebzeler tüm kış bodrumda mükemmel bir şekilde saklanır. Bitki iki yaşında olduğu ve dona tahammül ettiği için yaban havucu bahçede kışın bırakabilirsiniz. Sadece bitki örtüsünü kaldırmanız ve bahçeyi püskürtmeniz yeterlidir..

Yaban havucu pancar çorbası ve çorbalara, garnitür olarak kullanılan, salatalara çiğ olarak eklenmiş, domates ve soğanlı patates gibi haşlanmış – sebze evrensel olduğu ve herhangi bir biçimde son derece yararlı olduğu için mutfak hayal gücüne bağlıdır.

Brüksel lahanası

Küçük, bu lahananın oyuncak kafaları gibi hassas bir tada sahiptir ve çok miktarda besin ve vitamin içerir: B1, B2, B6, B9, PP ve karoten. Ve bu tür lahanadaki C vitamini, sıradan beyaz lahanadan çok daha fazladır..

Brüksel lahanası iddiasız bir bitkidir, ancak uzun süredir büyür, bu nedenle orta şeritte sadece fidelerle çoğalır..

Bu tür lahana tohumlarını Nisan ayı başlarında ekebilirsiniz, hızlı bir şekilde filizlenirler – dört ila beş gün içinde. Tohumlar iki santimetre derinliğe kadar ekilir, bitkiler arasındaki mesafe üç ila dört santimetredir. Fideler büyürken çok fazla ışığa ve neme ihtiyaç duyarlar. Hala zayıf olan köklere zarar vermemek için sulama düzenli ve çok dikkatli yapılmalıdır..

Fideler, dikimden 40-60 gün sonra yataklara ekilir. Brüksel lahanasının çok fazla alan gerektirdiğini unutmayın, bu nedenle fideler en az 60 santimetre aralıklarla yerleştirilmelidir..

Bu tür lahana, toprak verimliliği konusunda seçicidir, bu nedenle yatakların humus veya mineral katkı maddeleri ile gübrelenmesi gerekir..

Yüksek – 80 santimetreye kadar – bitkilerin düzenli olarak püskürtülmesi ve sulanması gerekecektir. Bir çalıda, yaprakların dingillerinde bulunan 70 küçük lahana başı bağlanır, böylece hasat uygun özenle zengin olur. Bitkinin yukarı doğru büyümesini durdurmak ve mahsulün olgunlaşma sürecini hızlandırmak için, en alçak lahana başları bezelye boyutuna ulaştığında üst kısım kesilmelidir..

Yeterince yoğunlaştıktan sonra lahana başları kesilir. Genel olarak, yetişkin Brüksel lahanası donları eksi on dereceye kadar tolere eder, bu nedenle Ekim ayında hasat yapabilirsiniz. Lahana başları donmuş olarak saklanır.

Brüksel lahanası çok kolay ve hızlı hazırlanır. Bu sebze haşlanabilir, kızartılabilir, pişirilebilir, çorbaya eklenebilir. Bu, balık ve et yemekleri için harika ve çok sağlıklı bir garnitür.

En az bir kez deney yapmayı deneyin ve sitenizdeki egzotik sebzeler için bir bahçe yatağı seçin. Büyük olasılıkla, sonuç sizi hoş bir şekilde şaşırtacak ve gelecek yıl yaban havucu, alabaş veya kereviz her zamanki domates ve salatalıkların yanında “hak ettiği yeri” alacaktır..

Benzer kayıtlar:

1. Yazlık bir kulübede gölet organizasyonu Gölet organizasyonu olarak sizlere sunulan tamamen dönüşümlü bir yazlık kulübesi, sizin için en eşsiz konaklama deneyimi yaşatmak ve zengin bir doğal ortama sahip etmek için idealdir. Kulübe evinizden bambaşka bir...
2. Manuel bahçe kültivatörü – yazlık kulübede işte asistan Manuel Bahçe Kültivatörü, Bahçeye veya Küçük Ölçekli Bölgelere Sahip Olan Mülk Sahipleri İçin Maksimum Hasar Üretme Potansiyeline Sahip Özelleştirilmiş Bir Asistan Autorobot. Maksimum Verimliliğe Sahip olan Kültivatör, Kış Ortasında ve...
3. Pencere kenarında bir sebze bahçesi: salatalık, domates ve çeşitli biber çeşitleri yetiştiriyoruz Pencere kenarımızda sulayarak yetiştirdiğimiz salatalık, domates ve çeşitli biber çeşitleri, sizlere en taze ve vitamin dolu besinlerin oluşması için ideal bir sebze bahçesi oluşturuyor. Özellikle bol güneş ışığı alan bir...
4. Physalis yetiştiriyoruz: sitenizde zümrüt bir meyve WordPress sitesine Physalis yetiştiriyoruz - Zümrüt bir meyve; size benzersiz bir çeşitlik ve tat sunarak fark yaratacak mükemmel bir lezzet. İçerdiği yüksek vitamin ve mineral ile bol miktarda antioksidan yeteneği...

Daha fazla bilgi edinin  Bir yazlık konut için hangi çit seçilmeli