Sıkışmış veya paslanmış bir cıvata veya somun nasıl çıkarılır

Hayatında hiçbir zaman sıkışmış bir bağlantıyla karşılaşmamış bir usta bulmak zordur. Bugün size, farklı bağlantı türleriyle ve çeşitli araç ve gereçlerle benzer bir sorunla başa çıkmanın en iyi yollarını anlatacağız..

Hangi anahtarları kullanmalı

Paslanmış iplikleri çıkarmak, önemli ölçüde çaba gerektirir. Ne yazık ki, sıradan açık uçlu anahtarlar bu amaçlar için çok az kullanışlıdır. Yeterince etkili olmadıkları gibi, iyi bir aleti mahvedebilirler. Cr-V kornaları bile açılabilir ve orijinal boyutlarını kalıcı olarak kaybedebilir.

Eski atölyelerde, açık uçlu anahtarlar, donatı parçalarının üzerine kaynak yapılarak ve özellikle paslı dişli bağlantıları koparmak için bunları kullanarak güçlendirilirdi. Bugün, bu tür değişikliklere gerek yoktur: kırmak için en uygun olan soketler ve anahtarlar her yerde bulunur.

Bununla birlikte, küçük bir uyarı vardır: anahtarlar ve 12 veya 18 kırma kenarlı soketler en uygun değildir ve kayma olasılığı yüksektir. Kırmak için altıgen aletler kullanmak daha iyidir. Kafaların sözde döner veya vidalı kenarlara sahip olması daha da iyidir. Yırtık kenarlar için kafalar denir. Vidalar söküldüğünde, gerekli kenetleme kuvvetini kendileri sağlarlar.

Uygun soket kafaları bulmak yeterince kolay olsa da, altı taraflı anahtarlar oldukça nadirdir. Bununla birlikte, uzun bir çıkıntıya sahip somunları sıyırmak için vazgeçilmezdirler, burada halka anahtarına tek alternatif sadece uzun bir kafa olabilir ve o zaman bile her zaman değil. Çok haşlanmış fındıklar üzerindeki on iki kenarlı somun anahtarları muhtemelen kullanılamaz hale gelecektir..

Bazı durumlarda, hem lokma hem de kutu anahtarları işe yaramaz. Tamamen bindirilmiş somunlar ve cıvatalar yalnızca boru anahtarları veya kendinden sıkmalı kelepçeler kullanılarak gevşetilebilir. Araba Servisi İpucu: Somunu ayarlanabilir bir anahtarla bir kaldıraç olarak sıkıştırmak için küçük bir çilingir mengenesi (veya saatçinin mengenesi) kullanın.

Asitleme Yağları ve Kimyasalları

Pas nedeniyle iplik tutukluğuna neden olan süreçler mikroskobik ölçekte gerçekleşir. Makro düzeydeki en yakın benzetmeleri, krupın hunide sıkışıp kaldığı zamandır: birbirine yapışan pas ve tuz parçacıkları, kapalı alanı yoğun bir şekilde tıkar. Durum, havada oksitlenmenin, pasın boyut olarak artması ve olduğu gibi ipliği içeriden genişletmesi gerçeğiyle daha da kötüleşir..

Bu etkiden kurtulmanın en kolay yolu, kristal parçacıkları yapışkan bir karmaşaya dönüştürmektir. Çözücü olarak sudan gazyağı ve makine yağına kadar geniş bir sıvı yelpazesi kullanılabilir. Gres ne kadar akışkan olursa, paslanmış dişleri gevşetmede o kadar etkilidir. WD-40 gibi çok amaçlı greslerin avantajı, yüksek akışkanlıkta yatmaktadır..

Pasın kimyasal bileşiminin durumdan duruma değişebileceğini ve dişli bir bağlantıyı yağlama girişimlerinin her zaman başarılı olmadığını unutmayın. Bir alternatif, su veya zayıf konsantre asit veya alkali çözeltileri kullanarak ipliklerin içindeki kireç oluşumunu çözmeye çalışmak olabilir. Bu yöntemin tek dezavantajı, reaksiyonun genellikle oldukça uzun sürmesi. Bununla birlikte, iplikleri Coca-Cola, hidroklorik asitli lavabo temizleyicisi veya hatta sade su ile birkaç saat nemlendirirseniz, paslı bir somunu bükmek çok daha kolay olacaktır..

İpliği “ısıtmak” ne anlama geliyor?

Sorun, yalnızca dişli bağlantı üzerindeki mekanik hareketle hızlı bir şekilde çözülebilir. Bu durumda, etki mutlaka dinamik olmalıdır: huniye sıkışmış mısır gevreğine basmanın bir anlamı yoktur, ancak sallarsanız tahıllar tekrar uyanmaya başlayacaktır..

Sıradan insanlarda buna “ipliği ısıtmak” denir – bağlantının farklı kısımlarına bir dizi nokta darbesi uygulamak için. Sıkışan ipliği gevşetmeye yardımcı olan titreşim etkisidir ve daha sonra fark edilir bir çaba harcamadan sıradan bir anahtarla arıza meydana gelebilir..

İpliği kalitatif olarak ısıtmak için, somuna hem kenarlar boyunca hem de eksenel yönde dokunmanız gerekir. Cıvatayı vurmak da başarılı olabilir. En büyük etki, delme modunda bir delicinin çalışmasıyla sağlanır, ancak somun periyodik olarak döndürülmelidir.

Paslı bir somun nasıl yakılır

Önceki yönteme bir alternatif, ipliğin içindeki sürtünme kuvvetini azaltarak büyük tuz ve oksit kristallerini yok etmektir. Bu, somun ve cıvata metalinin ısıl genleşmesi nedeniyle yapılabilir. En basit durumda, yalanan somuna başka bir somun kaynaklanır, ancak daha büyük bir çapa sahiptir. İpliğin ısınması ve taze kenarların varlığı nedeniyle ipliğin çözülmesi çok kolay hale gelir.

Dişli bir eklemin pişirilmesi vakaların neredeyse% 100’üne yardımcı olur, ancak bunu iki nedenden dolayı yapmak her zaman uygun değildir:

1. Sahada uygun ekipman yoktur;
2. Bağlı veya bitişik parçalar ısıya duyarlıdır.

Bununla birlikte, ipliği beyaz ısıtmak hiç gerekli değildir. Yaklaşık 450-500 ° C’ye kadar ısıtma sağlamak yeterliyken, birkaç mikron genişleme oldukça yeterli olacaktır. Geleneksel bir propan bidonu gaz brülörü bile bu görevin üstesinden gelecektir..

Daha sofistike bir yol, somunu birkaç tur nikrom veya fekral tel ile sarmak ve araç aküsünden uçlara voltaj uygulamaktır. Bu tür lokal ısıtma, hassas parçaları alevin etkilerinden koruyacak ve dişlerin önemli ölçüde gevşemesine yardımcı olacaktır..

Somun çektirmesi nasıl kullanılır

On yıl veya daha uzun süredir paslanmış olan cıvatalı bağlantılar tamamen boyun eğmez olabilir. Parçaları ayırmak için, somun önceden kesilmiş veya bir keski ile gevşetilmiştir. Farklı kenarlarda iki çentik yeterlidir, ancak bitişik kenarlarda değil.

Günümüzde bu amaçlar için özel bir araç sağlanmaktadır. Çektirmeler, kutu anahtarlarına benzer, ancak kenarlardan birinde vidalı besleme mekanizmasına sahip hareketli bir karbür kesici vardır. Çektirmeyi kullanmak çok basittir: kesiciyi sıkıca sabitlemek için çevirerek, düğmeyi vidalı kuyruğa yerleştirmeniz ve 2-3 tam tur daha yapmanız gerekir. Bileme açısı, somunun deforme olacağı ve aynı zamanda iç çapının artacağı şekilde özel olarak seçilir..

İpliğin serbestçe dönmeye başlaması için farklı taraflarda birkaç çentik yeterli olacaktır. Bununla birlikte, dikkatli olmalısınız: kesicinin çeliği oldukça kırılgandır, ayrıca her zaman cıvata ipliğine zarar verme olasılığı vardır, bu çoğu durumda istenmeyen bir durumdur.

Saç tokası kaynarsa: bir toplayıcıyla çalışmayı öğrenmek

Parçalardan birinde bir iç dişe bir cıvata vidalanırsa, bağlantı üzerindeki ısıtma, tavlama ve diğer etkiler çok sınırlıdır. Çok sık bu tür durumlarda cıvata kırılır ve parçanın içinde bir kalıntı kalır..

Büyük çaplı (M10 veya daha fazla) bir cıvata koparsa ve aynı zamanda daha küçük bağlantı elemanları sabitleme için kullanılabilirse, yeni bir delik delmek ve içinde daha küçük bir diş açmak çok daha karlı olur. Tersi de mümkündür: cıvatayı daha büyük bir matkapla tamamen delin ve daha büyük dişi kesin.

Bu tür işlemler sırasında çok dikkatli olmanız ve sondaj yönünü dikkatlice kontrol etmeniz gerekir. Özellikle daha sert bir çelik cıvatanın motor bloğu gibi daha yumuşak bir malzeme ile çevrili olduğu yerlerde.

Özel bir aletiniz varsa, çip kolayca sökülebilir. Kırık cıvatanın boyutu M6 ve üzeri olduğunda bir çıkarıcı kullanmak mantıklıdır, daha küçük saplamalar neredeyse mücevher yaklaşımı gerektirir.

Parçayı bir çıkarıcı ile sökmek için, önce kullanılan özel çıkarıcının tasarlandığı böyle bir çapa sahip merkezi ekseni boyunca uzunlamasına bir delik açmanız gerekir. Bundan önce, parçanın görünen kenarı dik olarak taşlanır ve tam merkeze zımbalanır..

Çıkarıcı, hafif bir konikliğe sahip bir sol dişe sahiptir. Bir cıvatanın veya saplamanın gövdesine vidalandığında, iç dişteki sürtünme kuvvetleri dış dişlekinden daha yüksek hale geldiğinde bir an gelir ve ardından kaynamış döküntü kırılır ve nispeten kolayca çıkarılabilir..

Çıkarıcıyı kullanırken, döküntü içinde yeterince “gövde” kalması gerekir, aksi takdirde konik vida saplamanın geri kalanını ezebilir ve onu daha da sıkabilir. Hazırlama deliklerinin belirtilen çaplarına tam olarak uymak ve sadece uygun büyüklükteki ekstraktörleri kullanmak da çok önemlidir..

Dişlerde Korozyonu Önlemenin Yolları

Dişli bağlantıyı onardığınızda, sorunun yeniden ortaya çıkmamasına dikkat edin. Nötr asitli veya hafif alkali gresler kullanarak dişleri korozyondan koruyabilirsiniz. Bu yakıt ve yağlayıcı sınıfı koruma olarak adlandırılır, tipik örnekler grafit gresi USSA ve “Solidol” dur..

Dişli bağlantının çevre koruması da yardımcı olacaktır. Alkid veya poliüretan esaslı boya ve emayelerin çoğu bunun için uygundur. Silikon kullanmamalısınız çünkü yüksek asitliği sadece pas oluşumuna katkıda bulunur..

Son olarak, bazı dişli bağlantıların bakım ve sıkma gerektirdiğini unutmayın. Bağlantının çıkarılabilir kalması gerekiyorsa, periyodik olarak (2-3 yılda bir) serbest bırakılmalı ve en azından normal makine yağı ile yağlanmalıdır..