Kış için hangi çok yıllık çiçeklerin kapsanması gerekir – doğru malzeme ve yalıtım yönteminin nasıl seçileceği

Bitkilerin kış donlarından güvenli bir şekilde kurtulmaları için, sonbaharda özel barınaklar oluşturmaları gerekir. Bazı çalı türleri o kadar iddiasızdır, malçlamadan ve ek olarak soğuktan korunmadan açık zeminde kışlayabilirler, ancak çoğu uzun ömürlü hala sarılmalıdır. Her bahçıvan kış için hangi yıllık çiçeklerin örtülmesi gerektiğini bilmeli ve bitkiler için doğru kaplama malzemesini seçebilmelidir..

Kışlama uzun ömürlüdür

Çiçekler çok yıllık olarak adlandırılır, çünkü bitki örtüsü mevsiminden sonra kökleri ve bazı durumlarda hava kısımları ölmez. İlkbaharda aktif büyümeye başlamak için bitki gelişimi kışın donar. Kök sisteminin tipine göre, uzun ömürlüler ayrılır:

• soğanlı;
• rhizomatous;
• Yumru-soğan;
• yumrulu.

Sıcak mevsimde, çiçeklerin yerüstü kısmı kış için besin biriktirir, budama, Rusya’nın çoğu bölgesinde Eylül-Ekim sonunda düşen ilk donların ortaya çıkmasıyla gerçekleştirilir. Budama yıllık çalılar aşağıdakilere ihtiyaç duyar:

• kök sisteminin çürümesi de dahil olmak üzere mantar, çürütücü hastalıkların yayılma riskini azaltmak;
• kuru gövdelerde parazit larvalarının korunmasını hariç tutmak;
• kış için malçlamayı ve barınağı kolaylaştırır.

Kırpma yüksekliği süs bitkilerinin yapısına ve yüksekliğine bağlıdır. Düşük büyüyen küçük çalılar zemin seviyesinde kesilir, güçlü, yarı odunsu dallara sahip daha güçlü örneklerde, sürgünlerin alt kısmı bozulmadan kalır. Onların yardımı ile, ilkbaharda çalı / çiçeğin yerini doğru bir şekilde belirlemek mümkün olacak ve kışın donmaya karşı doğal bir koruma olacak olan karı daha fazla tutmaya hizmet edecekler. Kışa dayanıklı en uzun ömürlü, örneğin, aquilegia, Leucanthemum, rudbeckia, astilbe kesilir, toprağın 5 cm’den fazla sapı kalmaz.

Delphiniums ve güçlü içi boş saplı diğer uzun bitkiler 25 cm’ye kadar kesilir, aksi takdirde dallara giren su köksapın üst kısmının çürümesine neden olur ve kültürü tahrip eder. Süsen için de kışa hazırlanırlar: soğuk havanın başlangıcından 2 hafta önce tam zamanlı yapraklar 10 cm yüksekliğe kadar kesilir.Yıllık yabanasması ve benzeri bitkilerin yıllık sürgünleri kısalır, böylece yeşil kısımları barınakta donmaz veya çürümez. Her yıllık çiçek için bakım, bölgenin özelliklerine ve kışa olan sertliğine bağlıdır..

Kış için hangi çiçekler korunaklı

Termofilik uzun ömürleri izole etme zamanı geldiğinde, zamanın başlangıcı, belirli bir bölgedeki hava durumu ile değerlendirilmelidir. Bunu erken yapmak önerilmez, çünkü Ekim ayında (ilk ciddi soğutmadan sonra), bazen çok sıcak havalar oluşur. Sonra erken sarılmış bir çiçek vytryat olabilir. Çok yıllık bitkiler, toprak hala gevşekken bahçe toprağı ve malç serpilmeli ve istikrarlı soğuk hava başladıktan sonra kesilmiş dallar çam dalları, saman ve film ile kaplanmalıdır..

Güller

Deneyimsiz bahçıvanlar, “Kış için gülleri örtmem gerekiyor mu?” Diye soruyor. Ekili çiçek çeşitleri sık sık dondurulduğundan, soğuk zaman için sarılmalıdırlar. Muhtemelen, gül çalıları çok şiddetli soğuğa adapte değildir, ancak çoğu zaman zayıf bir kış barınağı donmalarından sorumludur. Çalı bitkilerinin kışlama için hazırlanması, çiçeğin ait olduğu gruba bağlıdır. Örneğin, güllerin melez çay çeşitleri ve belirli tırmanma türleri en hassas olarak kabul edilir.

Ilıman bir iklimde kış için gülleri barındırmamak mümkün mü? Bölgenizde kış mevsimi nispeten sıcaksa, termometre -10’un altına düşmezse, minyatür güller ve floribundalar sarılmaz – normalde soğuğa tahammül ederler. Park çeşitleri arasında daha şiddetli donlarda bile yalıtılmasına gerek olmayan “morslar” bile var. Bununla birlikte, sitenizde ne tür güllerin büyüdüğünü bilmiyorsanız, kış için onları örtmek daha iyidir, bu nedenle çalıları aşırı nemden koruyacak ve ani sıcaklık değişiklikleri olmadan kararlı bir mikro iklim oluşturacaksınız.

Çalıların sulamayı bıraktığı ve azotlu gübrelerle beslendiği Ağustos ayının sonundan itibaren kış için gül hazırlamanız gerekir. Eylül ayında, hala “uyuyan” böbrekleri erken uyandırmamak ve yeni sürgünlerin büyümesini teşvik etmemek için toprağı gevşetmeyi reddediyorlar. Park çalıları ve gür hariç, tüm gül çalıları budanır, bu da gelecekteki sığınağın üst kısmının bittiği yükseklikte gerçekleştirilir. Olgunlaşmak için zamanı olmayan ve açık yeşil renkte olan yapraklar ve dallar kesilir ve odunlaşmış olanlar daha kısa kesilir.

Kış için gülleri örtmeden önce, Bordeaux sıvısı veya% 3 demir sülfat ile muamele edilir. Her çalının altında, düşen yapraklar, çimenler ve çöpler patojenik mantar sporlarının gelişmesini önlemek için toplanır. İşlemden sonra, her çalı yaklaşık 20 cm yüksekliğe kadar dökülür, bu da köklerin “nefes alma” yeteneğini geliştirir. Kışın yumuşak toprak havayı daha iyi tutar ve kök sisteminin donmasını önler..

Hilling ve budama, mahsulün dona daha kolay tolere etmesine ve mantar hastalıklarından kaçınmasına yardımcı olur. Barınma için gülleri hazırlayın, ilk donların tamamlanmasından ve sabit bir eksi sıcaklığın (yaklaşık 5-6 derece) kurulmasından sonra, Ekim ortasından veya daha sonra başlar. Zayıf gül donları korkunç değildir: onlar sayesinde sürgünler sertleşir ve sonunda olgunlaşır. Çalıları erken örtmek imkansızdır, çünkü yeni dalların büyümesi sıcaklıktaki bir artıştan dolayı başlayabilir ve hava eksikliği nedeniyle kökler filizlenir.

Kış için gülleri ısıtmadan önce, kuru havaları beklemelisiniz, böylece soğuk havalarda toprak ılımlı nemi koruyacak ve mantar hastalıkları geliştirme riski en aza indirilecektir. Seçilen herhangi bir sığınak ile bahçıvan çalı ve yalıtım arasında bir hava tabakası bırakmalıdır. Bu önemlidir, çünkü güller, kural olarak, kışın donmazlar, aksine normal oksijen akışını bozan bitkiyi sıkıca kaplayan malzeme nedeniyle uzun süreli Şubat çözülmeleri sırasında kururlar veya ıslanırlar..

Deneyimli bahçıvanlar, bitkilerin hava kuru bir şekilde korunmasını tavsiye eder. Bitkilere nispeten stabil hava sıcaklığı (0 ila -4 derece) sağlar ve iyi havalandırma sağlar. Hava-kuru barınak oluşturma çalışmaları aşağıdaki sıraya sahiptir:

• burcun etrafına monte edilen yaklaşık 60 cm yükseklikte bir metal çerçeve yapılır;
• yalıtım (glassine, termal yalıtım kağıdı veya karton paneller) çerçevenin üstüne serilir ve sicim ile sabitlenir;
• barınak, su yalıtım maddesi olarak görev yapacak plastik sargı ile kaplanmalıdır;
• filmin altına toprak serpilmelidir..

Soğanlı

Kış için hangi çok yıllık çiçeklerin korunması gerekir? Orman ayakları, muscari, ela orman tavuğu, kardelen, çimenli şakayık, çiğdemler, daylilies gibi çoğu küçük ampul bitkileri, kışa dayanıklı oldukları ve dona kolayca tahammül ettikleri için kışa sığmaz. Eylül ortasından önce ekilen çiçekler kök salmayı başarır ve kış boyunca donmaz. Bununla birlikte, daha sonra fidelerin köklenmesi üst toprağın malçlanmasını gerektirir.

Sonbaharda dikilen kışa dayanıklı Hollanda soğanlı bitkilerin (laleler, zambaklar, nergisler, flokslar, çuha çiçeği), sadece soğuğu değil, aynı zamanda soğanla kendilerini yenilemeyi seven farelerden de ladin dalları ile korunması önerilir. Ladin dallarının üstünde, folyo ve uzun ömürlü kırpılmış sürgünlerle kaplanması daha iyidir (yani kuru bir barınak oluşur). Saman ile kış için çiçek barınağı tavsiye edilmez, çünkü bu farelerin çoğalması için mükemmel koşullar yaratacaktır. Tüm soğanlı bitkilerin kışlaması için önemli bir koşul, ekim alanının kaynak sularında su basmamasıdır.

rizom

Sonbaharda, bitki büyümesi durur, bazı otsu bitkilerde karasal kısım ölür. Kurutulmuş yapraklar ve saplar kesilir, böylece mantarlar gelişmez. Yaprakların donlardan (tütsü, iris, Karaca otu) sonra yeşil kaldığı diğer rizomatous uzun ömürlü çiçekler, tamamlanmaya tabi değildir, sadece kısmi budamaya maruz kalırlar. Gelişmek için ilkbaharda kış yeşillikleri gerekir. Ortak çok yıllık köksap çiçekler için barınaklara bir örnek:

1. Aquilegia (su toplama). Ekim ayında, yapraklar ve saplar neredeyse tabana kesilir (yerden 5-7 cm kalır). Aquilegia barınaksız kış uykusuna yatar, ancak çıplak köklerinin humus, düz toprak veya turba ile kaplanması gerekir..
2. Astilba. Genç köklü çiçekler ısınmadan kışlayabilir, ancak yine de kış için hazırlanır, sonbaharın sonlarında kuru zemin parçasını keser ve kökleri turba / humusla doldurur (en uygun katman 5 cm’dir). Eski astilbe dikimleri kuru yapraklar ve bir film ile kaplanır, böylece yapraklar yağmur nedeniyle dökülmez.
3. asters Çok yıllık asterler budama tabanına saplar (5-10 cm kütükler kalır). Bitkiyi kışın kuru havalarda örtmek gerekirken, kökler kuru yapraklar, humus, ladin dalları ile kaplıdır. Çok yıllık asterler barınak olmadan kış yapabiliyor, ancak geç çiçeklenme ile zayıflayan gelecek sezon daha az sürgün verecekler.
4. Badan. Bitkinin kökleri bir kar tabakası altında barınak olmadan iyi kış. Bununla birlikte, bir tepede kar yağışlarının rüzgarı üflememesi için kuru dallardan bir barınak inşa etmeniz gerekir.

Bitkiler için kışlık kaplama malzemesi

Çok yıllık çiçeklerin toprak parçaları öldüğünde veya bir bitkinin donma direncinden emin olmadığınız durumlarda, kış için örtmek daha iyidir. Boyut ve tür göz önüne alındığında, renkleri korumak için aşağıdakiler kullanılır:

1. Ladin / çam çam dalları. İğne dalları orman bölgelerinde mevcuttur. Lapnik ıslanmaz, ek bir hava boşluğu sağlar, bitkileri dondan koruyan mükemmel bir şekilde kar tutar. Buna ek olarak, dikenler kemirgenleri korkutur, bu nedenle ladin dalları özellikle genç fideleri korumak için takdir edilir. Erken ilkbaharda, malzeme bitkiyi güneş yanığından korur. Çam dallarının dezavantajı, toprağı oksitlerken, bazı bitkiler alkali bir ortamı tercih eder. Bazen iğneler hastadır ve çiçek açan dallar sağlıklı çiçekleri enfekte edebilir, bu nedenle ladin yapraklarını uygulamadan önce dikkatlice kontrol ederler..
2. Bir malç veya toprak tabakası. Kökleri dondan korumak için toprağı kök yakın turlarda turba ile soymak etkilidir, ancak tam teşekküllü bir ısıtıcı olmayacaktır. Ek olarak, toprak, toprağı asitleştirdiği ve nemi aktif olarak emdiği için, tüm mahsuller için uygun değildir, çünkü çiçekleri sertleştirir ve soğuktan daha kötü korur..
3. Talaş, talaş. Sadece toprağı malçlamak zorundalar. İğneler gibi, oksitleyici ajanlar olarak hizmet ederler – bu gerçek çalı / çiçeğin özelliklerine göre de dikkate alınmalıdır. araziyi malçlamadan önce, talaş kış aylarında ıslanmamaları için dikkatlice kurutulur, üstte polietilen ile kaplanırlar. Bu yöntemin dezavantajı talaşın bloke olabilmesidir.
4. Dokuma olmayan kumaş. Spunbond veya agrofibre polipropilenden yapılır – malzeme dayanıklı, hafif, kullanımı kolay, dondan iyi korur, serbestçe içeri girer. Bununla birlikte, şiddetli donlarla baş edemez, bu nedenle kararsız iklime sahip bölgeler için uygun değildir. Ayrıca, spanbond nemli bir mikro iklim oluşturur, bu nedenle sürgünlerle teması önlemek için çerçevelere sabitlenmelidir.
5. Sırt çantası. Kaba, yoğun kumaş, genç çalıların ve ısı seven uzun ömürlü gövdelerin barınaklarında kullanılır. Bir çuval bezi kılıfı soğuktan korunmanın en iyi yöntemi değildir, çünkü ıslanır ve soğuk havalarda donar, bir buz kubbesine benzer. Çalılarda zararlı mikropların ortaya çıkmasını önlemek için bu tür kaplama malzemelerinin sadece yeni kullanılması tavsiye edilir..
6. Lutrasil. Dokunmamış malzeme polipropilenden yapılmıştır, uzun ömürlü -7 derecenin altındaki sıcaklıklardan koruyamadığı için diğer kaplama maddeleriyle birleştirilmiştir. Lutrasil son derece nefes alabilir, ışığı mükemmel bir şekilde iletir, böceklerin, kuşların neden olduğu zararı önler.
7. Saman. Kış dikimleri olan bahçeler bunu kaplar ve çok yıllık çiçeklerin korunması için kullanılır. Yağmurlar sırasında saman polietilen ile korunmalıdır. Kuru ot karı iyi tutar, ancak fareler içinde yuva yapmayı sever, bu da bitkilere zarar verir. Buna ek olarak, bazen samanın altındaki çiçekler.

Kış için çok yıllık çiçekler nasıl kaplanır

Bitkilerin başarıyla kışlayabilmesi için sonbaharda özel koşullar yaratmaları gerekir. Birçok çiçek dona tolerans göstermez, bu yüzden korunmaya ihtiyaç duyarlar. Isı yalıtımı birkaç aşamada oluşturulur, böylece çok yıllık çalılar yavaş yavaş ışığın yokluğuna alışır. Sığınak Türleri:

• kuru
• ıslak
• kuru hava;
• hava.

Islak Barınaklar

Bu yöntem, birçok mahsul bulunan bahçeler için uygundur. Çalılar, merkezlerini korumak için 30-40 cm’lik bir toprak tabakası serpilir. Çekirdeği korumak, böylece çiçeklerin ilkbaharda iyileşmesi önemlidir. Bundan önce, Eylül-Ekim aylarında çalılar kesilir, böylece dona karşı dirençleri artar. Toprak yerine, aktif olarak suyu emen ve donduran turba veya talaş kullanılamaz. Çok yıllık güller, akasma vb..

Hava barınakları

Ani sıcaklık değişimlerinden kaynaklanan hasarı önlemek için bitkilerin kış için yalıtılması gerekir. Hava yastıkları böyle bir talihsizlikten kurtarır. Bunları oluşturmak için lutrasil veya film kullanın. Çok yıllık çiçeklerin etrafına çok yıllık bir tripod yerleştirilir ve üstüne dokumasız malzemenin bir kapağı konur. Lutrasil / film ile barınma dezavantajı, karsız bir kış boyunca bitkilerin tartışma veya aşırı ısınma riskidir. Sonra çiçekler vaktinden önce uyanır ve yakında düşük sıcaklıklardan ölür.

Bitkilerin ölümünü önlemek için, bahçıvanlar ışığın iyi nüfuz ettiği şeffaf duvarlara ve aşırı ısınmaya karşı koruyan karanlık bir tepeye sahip “dışkı” tipi bir barınak inşa eder. Bu seçenek orman gülleri ve kozalaklı ağaçlar için idealdir. İzolasyon oluşturmak için, üzerine kontrplak bir kalkan yerleştirilen burcun etrafındaki zemine mandallar sokulur. Yapı, bir filmle kaplıdır, kenarları zemine kazarken, sürgünler sığınakla temas etmemelidir.

Hava-kuru barınaklar

Havaya ek olarak, ısıtıcı olarak odun talaşı, kuru yapraklar ve saman tabakası kullanılır. Çiçekler etrafında destek blokları monte edilir, üstte kuru malzeme ile karıştırılmış toprakla dolu bir tahta yapın. Bütün bunlar plastik sargı ile kaplıdır. Güneş ışığı kış için böyle bir bitki barınağına nüfuz etmez, ancak sıcaklık her zaman aynı seviyede kalır, çok yıllık ürünler için en uygunudur. Hava-kuru ısıtıcılar donları zorlukla tolere edebilen bitkiler için uygundur – avuç içi, yaprak döken orman gülleri, gingo, vb..