Güney Sudan

Savaş, açlık, yoksulluk. Hangi ülkeler diğerlerinden daha kötü yaşıyor

Uluslararası Para Fonu yılda iki kez, kişi başına gayri safi yurtiçi hasılanın (GSYİH) önemli olduğu ekonomik iktidara ilişkin çok sayıda gösterge yayınlamaktadır. Onlara göre, dünyanın en fakir ülkeleri savaşlar ve kıtlıklar tarafından tüketilen Afrika devletleri ve Orta Doğu’nun bazı devletleridir..

Makalede belirtilen endekslerle ilgili not:

• İGE (İnsani Gelişme Endeksi). BM, farklı ülkelerde yaşam standartları, eğitim, okuryazarlık ve uzun ömürlülüğü karşılaştırmak için yıllık olarak hesaplanmaktadır. Maksimum değer 1.

• Yolsuzluk algılama endeksi. Yıllık olarak Uluslararası Şeffaflık Örgütü, Afrika, Asya Kalkınma Bankaları ve Dünya Bankası’nın bağımsız anketlerine dayanarak Transparency International tarafından hesaplanmaktadır. 0 (maksimum) ila 100 (minimum) nokta arasında tahmin edilmektedir. Derecelendirme 180 ülkeden oluşmaktadır.

Yalnızca Ocak 2019’da Uluslararası Para Fonu web sitesinde istatistiklerin yayınlandığı ülkeler listeye dahil edilmiştir..

1. Güney Sudan

• Kişi başına GSYİH: 224,75 dolar
• İGE: 0.388
• Enflasyon (2018):% 106.359
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 12 (179/180)

Orta Afrika’daki bu devlet referandum sonucunda 2011 yılında Sudan’dan bağımsızlık kazandı (oyların% 98’i). Ancak durum zor kaldı. Ülkede Nuer aşiret birliği (muhalefet) ve Dinka halkı (hükümet) arasında bir iç savaşın yanı sıra komşu Sudan ile askeri çatışmalar var. Bu olaylar tarımı etkiliyor, bu yüzden açlık 2017’den beri cumhuriyette. BM’ye göre, yaklaşık 4.9 milyon insan yetersiz besleniyor.

2. Burundi

• Kişi başına GSYİH: 309.87 $
• İGE: 0.417
• Enflasyon (2018):% 1.238
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 22 (157/180)

Burundi Cumhuriyeti, dünyanın en uzun gölü olan Tanganyika’nın kıyısında yer almaktadır. Sık sık etnik gruplar arası çatışmalar gelişmeyi engelledi ve uluslararası varlık nedeniyle sadece 21. yüzyılda azaldı. Ülkenin büyük mineral rezervleri var, ancak bazıları mayınlı değil, örneğin platin. Nüfusun çoğu yoksulluk sınırının altında yaşıyor. Burundi – dünyanın en yüksek göç oranlarından birine sahip eyalet.

3. Malavi

• Kişi başına GSYİH: 361,15 dolar
• İGE: 0.477
• Enflasyon (2018):% 9.194
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 31 (122/180)

1964’ten beri İngiltere’den bağımsız bir başkanlık cumhuriyeti. 1994 yılına kadar ülkenin lideri Hastings Çetesi’ydi. Tek partili muhafazakar bir rejim kurdu, sansür düzenledi ve muhalefetle şiddetle savaştı. 1980’lerde, tütün ve çay için dünya fiyatlarındaki düşüş ekonomiyi vurdu, Batı desteği zayıfladı, ülke Dünya Bankası’na ve IMF’ye bağımlı hale geldi.

Nüfusun% 50’den fazlası yoksulluk sınırının altında yaşıyor. İşçilerin% 90’ı tarımla uğraşmaktadır (çay, şeker, tütün). Doğal kaynaklar zayıf gelişmiştir. 2013 yılında HIV enfeksiyonu% 11.9 idi.

4. Sierra Leone

• Kişi başına GSYİH: 489,31 dolar
• İGE: 0.419
• Enflasyon (2018):% 15,58
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 30 (130/180)

Eski İngiliz Sierra Leone kolonisi ve bağımsızlık kazandıktan sonra İngiltere ile yakın ilişkilerini sürdürdü. Yardımı ile 2002’de iç savaşı durdurmayı başardı.

Ülkenin etkileyici mineral, balıkçılık ve tarımsal kaynakları var, ancak zayıf altyapı bunların tam olarak kullanılmasına izin vermiyor. Tarım sektörünün GSYİH içindeki payı% 49, sanayi -% 31’dir. Nüfusun yaklaşık% 70’i yoksulluk sınırının altında.

5. Orta Afrika Cumhuriyeti

• Kişi başına GSYİH: 489,55 dolar
• İGE: 0.367
• Enflasyon (2018):% 4,019
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 23 (156/180)

Bağımsız bir CAR’ın yarım asırlık tarihi ayrıca silahlı çatışmalar, sivil ve mezhep çatışmalarıyla doludur. Ve şimdi hükümet güçleri çeteler tarafından saldırıya uğruyor, ancak ülke uluslararası destek alıyor. Örneğin Başkan Tuader, yerel orduya üniforma ve silah sağlayan Rus birimleri tarafından korunuyor.

ARAÇ yağ, altın, uranyum ve elmas yataklarına sahiptir, ancak bu kaynakları verimli kullanmaz. Madencilik, ayakkabı, bira ve tomruk üretimi ile birlikte GSYİH’nın yaklaşık% 20’sini oluşturmaktadır. % 55’i tütün, kahve, mısır, muz, manyok yetiştiriciliği.

Sosyal durum zordur: HIV enfeksiyonu -% 6.3, ortalama yaşam beklentisi – 48/50 yıl (kadınlar / erkekler), okuryazarlık -% 48.

6. Mozambik

• Kişi başına GSYİH: 500,77 $
• İGE: 0.437
• Enflasyon (2018):% 5.969
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 25 (153/180)

Mozambik – 1975’te eski Portekiz kolonisi bağımsız oldu ve sosyalizmi temel aldı ve iki yıl sonra bir iç savaşa girdi. Askeri operasyonlar sadece 1992’de sona erdi – Mozambik çok partili demokrasiye geçti. Ekonomi yok edildi ve aktif uluslararası yardımla bile, devlet hala IMF derecesine dahil edildi.

Verimsizlik söz konusudur: tarım sektöründe istihdamın% 81’i (GSYİH’nin% 24’ü) ile verimli toprağın% 12’si ekilmektedir. Endüstride (GSYİH’nin% 30’u) çalışan nüfusun% 6’sı. Nüfusun yaklaşık% 70’i yoksulluk sınırının altında. Yaşam beklentisi 52,6 yıldır. Vatandaşların sadece yarısı okuryazar, kadınların% 36’sı. HIV enfeksiyonu -% 10.75.

7. Madagaskar

• Kişi başına GSYİH: 500,95 $
• İGE: 0.519
• Enflasyon (2018):% 7,784
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 24 (155/180)

Madagaskar eşsiz flora ve faunaya sahip bir adadır. Bağımsızlık tarihinden (06/26/1960) itibaren devlet birkaç darbe, isyan ve perestroika yaşadı.

Ekonomi gelişiyor olarak görülüyor. Temelleri balıkçılık, tarım (baharatlar, baharatlar, vanilya, kahve, şeker, tapyoka, baklagiller). Vanilya ihracatı Madagaskar için o kadar önemli ki, Coca-Cola’nın doğal bir üründen sentetik bir ürüne geçişi ülkeyi zorladı. Ekonomi için büyük önem turizmdir. Yaşam beklentisi 63 yıldır. Yıllık nüfus artışında dünyada 13. Devlet (% 3).

8. Demokratik Kongo Cumhuriyeti

• Kişi başına GSYİH: 501,65 dolar
• İGE: 0.457
• Enflasyon (2018):% 23
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 21 (161/180)

Belçika’nın eski kolonisi daha önce Zaire ve Kongo cumhuriyetleri idi ve şimdi DR Kongo olarak adlandırılıyor. Değişime isyan, sivil çatışma ve liderlerin devrilmesi eşlik etti. 1998-2002 yıllarında, İkinci Kongo Savaşı ile ülke ağır darbe aldı..

Yetkililer, ihracatın temelini oluşturan madencilik sektörünü restore etmek için çaba sarf ediyor. Ancak durgunluk fiyatların düşmesi ve temel ürünlere (altın, elmas, bakır, kobalt, çinko) olan talep nedeniyle devam ediyor. En büyük sorun, mafya, komşu ülkelerin hükümetleri ve dünya elektronik üreticilerini içeren tantal hammaddelerinin gölge ihracatıdır (tantal kimyasal bir elementtir).

9. Nijer

• Kişi başına GSYİH: 503,31 dolar
• İGE: 0.354
• Enflasyon (2018):% 3,9
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 33 (112/180)

Nijer’in çoğu Sahara çölü ve Sahel yarı çölü tarafından işgal edildi ve nüfus batı ve güneyde yoğunlaştı. Ekonominin temeli uranyum cevheri madenciliği ve tarımdır. 20. yüzyılın ikinci yarısı, üst düzey yetkililerin, kuraklıkların ve askeri darbelerin bir ayaklanma, öldürme zamanı idi (son başarılı – 2009 yılında, 2011’de bir girişim – 2011).

Krizdeki gelişme ve toparlanma, nüfusun düşük okuma yazma oranı -% 28 (erkekler -% 43, kadınlar -% 15) tarafından büyük ölçüde engellenmektedir. Devlet çok yüksek bir doğum oranına sahiptir – 1000 kişi başına 51,1, ancak bebek ölümlerinde 3. sıradadır (1.000 kişi başına 115).

10. Afganistan

• Kişi başına GSYİH: 577,21 $
• İGE: 0.498
• Enflasyon (2018):% 3
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 15 (177/180)

Afganistan’ın konumu, bölgenin siyaseti ve kültüründe büyük bir rol oynamasına izin verse de, en az gelişmiş ülkelerden biri olmaya devam ediyor. Nedeni, yabancı güçlerin katıldığı iç savaştır..

2008 yılında cumhuriyetteki işsizlik oranı% 35’e ulaştı. İşçilerin% 78’i tarımda,% 16’sı hizmet sektöründe,% 6’sı sanayide istihdam edilmektedir. Başlıca ihraç ürünleri afyon, halı, kuruyemiş, meyve, astrahan, yün, değerli ve yarı değerli taşlardır..

Erkeklerin% 42’sini ve kadınların sadece% 12’sini okuryazar. En yüksek bebek ölüm oranı 1000’de 274, ortalama yaşam süresi 44.6 yıldır..

11. Liberya

• Kişi başına GSYİH: 651,85 dolar
• İGE: 0.435
• Enflasyon (2018):% 21.27
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 31 (122/180)

1980 ve 2003 yılları arasında Liberya Dow ve iki iç savaş diktatörlüğünden sağ çıktı. Ülke ekonomisinin ne zaman toparlanacağı ve iyi bir seviyeye ulaşacağı bilinmemektedir – işsizlik% 85’e ulaşmaktadır. Devletin değerli kaynakları var – altın, elmas, demir cevheri – ancak bunların kullanımı için bir altyapı yok. Ana gelir kaynaklarından biri “uygun bayrak” olmaya devam ediyor – Liberya, yabancı gemilerin kendi bayrağı altında uçmasına izin vererek dünya limanlarındaki bakım maliyetlerini azaltmalarına yardımcı oluyor.

12. Togo

• Kişi başına GSYİH: 691,42 $
• İGE: 0.503
• Enflasyon (2018):% 0,4
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 32 (117/180)

Togolu Cumhuriyeti bugüne kadar uluslararası ilişkileri ve buna bağlı olarak ekonomik kalkınmayı engelleyen otoriter bir rejimin yönetimi altında kalmaktadır. Ekonomi yeniden ihracata ve tarıma dayanmaktadır, ancak yine de gıdaların çoğunu ithal etmektedir. Önemli alanlar fosfatların çıkarılması, tarım ürünlerinin (kahve, kakao, pamuk, patates, tapyoka) işlenmesidir. Hayvan sinekleri nedeniyle hayvancılık az gelişmiş.

13. Uganda

• Kişi başına GSYİH: 746,59 dolar
• İGE: 0.516
• Enflasyon (2018):% 3,825
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 26 (151/180)

Büyük Britanya’dan Uganda için bağımsızlığa isyan ve etnik gruplar arası çatışmalar damgasını vurdu. Ülke sosyalizme yöneldi, millileştirildi, komşularla çatıştı, orduyu kurdu ve çok fazla zaman ve gelişme fırsatı kaybetti.

Yaş ortalaması 14.8 olan dünyanın en genç ülkesidir. HIV enfeksiyonu% 6.4 ve bebek ölüm oranı 1000’de 64’tür.Nüfusun yaklaşık üçte biri yoksulluk sınırının altında yaşıyor. Çalışanların% 82’si tarım sektöründe (GSYİH’nin% 22’si), yaklaşık% 5’i – sanayide (GSYİH’nin% 25’i) istihdam edilmektedir. Ana ihracat kahve, çay, balık, çiçek, pamuk ve altındır..

14. Gambiya

• Kişi başına GSYİH: 761,23 $
• İGE: 0.46
• Enflasyon (2018):% 6.197
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 30 (130/180)

Gambiya, kıta Afrika’sındaki en küçük devlettir. İsyanlar, darbeler, Senegambia Konfederasyonuna giriş ve çıkış, İslam Cumhuriyeti olarak yeniden adlandırılıyor ve tam tersi – tüm bunlar yarım asırlık bağımsız varlığa uyuyor.

Şimdi ekonomi parçalanmış ve kötü organize olmuş durumda. Ekonomik olarak aktif nüfusun% 52’si, ancak Gine, Mali, Senegal’den göçmen akını var. Ana gelir kaynağı tarımdır, özellikle yer fıstığıdır (ihracat değerinin% 40’ı). Turizmin gelişmesi nedeniyle son yıllarda sert para girişi artmaktadır.

15. Burkina Faso

• Kişi başına GSYİH: 767,7 dolar
• İGE: 0.423
• Enflasyon (2018):% 2
• Yolsuzluk Algılama Endeksi: 42 (74/180)

Son pozisyon Burkina Faso’dur (eski adı Üst Volta). 1980’lerde bir dizi darbeden sağ çıktı, ardından Başkan Blaise Compaore 2014’e kadar hüküm sürdü. Şimdi onun yeri eski askeri Rock Marc Christian Cabore tarafından işgal edildi.

Ülke düşük okuryazarlığa sahiptir – kadınlar arasında% 15 ve erkekler arasında% 29. Yaşam beklentisi 53 yıldır. Sakinlerin% 46’sı 14 yaşın altında. İşçilerin% 90’ı, sık sık kuraklıklarla başa çıkmak zorunda kalan tarımla uğraşmaktadır. Başlıca ihracat ürünleri pamuk, altın, hayvancılık, post, et.

Benzer makaleler

• Dünyanın en güvenli şehirleri – Top 25

  Sık sık bir gop-stop ile karşılaşmak istemiyorsanız ve cüzdanınızın yerinde olup olmadığını sürekli kontrol ediyorsanız, bir yolculuk veya hareket için bunu seçmeniz gerekir…

• Vietnam

  Yaşamak için en ucuz ülkeler Göç, daha iyi çalışma koşullarına geçme, dünyayı görme, daha iyi bir duruma düşme fırsatıdır…

• Gurbetçilere göre iş ve yaşam için en iyi ülkeler

  Göçmenler anavatanlarında yaşayan ve sadece dilsel, kültürel bir engelle, farklı bir zihniyetle karşı karşıya olmayan yabancı uzmanlardır.,…