Dış işler için ahşap için boya ve vernik nasıl seçilir

Dış mekan kullanımı için boyalar ve vernikler çevre güvenliği açısından farklılık göstermez, ancak aynı zamanda ahşabın yüksek kalitede korunmasını sağlar. Bugün bu tür kaplamaların çeşitleri, uygulama alanları ve ahşap yüzeylere uygulama kuralları ile ilgileneceğiz..

Genel sınıflandırma

Bugün düşündüğümüz boya ve vernikler özel bir terminoloji ile “Ahşap işleme için koruyucu ve dekoratif, hava koşullarına dayanıklı araçlar” olarak tanımlanmaktadır. Bu isim, seti tek bir kompozisyonu karakterize eden ve uygulamasının kapsamını oluşturan ana işlevleri yansıtır. Böylece, ilk işarete göre, şunları belirlerler: kaplama dekoratif bir işlev taşıyabilir mi, yoksa yalnızca ağacı korumaya mı yöneliktir. İkinci işaret, belirli bir ajanın işlemenin hangi aşamasında kullanıldığıdır: örneğin, üç aşamalı bir açıklıkta, önce emprenye, ardından astar ve son olarak – emaye veya vernik uygulanır..

Kimyasal bileşimi değiştirmeden bu kadar çok çeşitli özellikler imkansız olacaktır. Esas olarak kaplamanın özellikleri, alkid ve poliüretan reçinelere veya sulu bir dispersiyona veya başka bir baza dayalı olarak film oluşturabilen veya oluşturmayan bağlayıcıya bağlıdır. Son olarak, katkı maddeleri önemli bir rol oynar: polimerizasyon hızlandırıcılar, UV filtre oluşturucular ve benzeri diğerleri. İkinci açıdan, fark sadece farklı üreticilerin boya malzemeleri için farkedilir, yani farklı markalardan iki PF-115 emayenin her ikisi de pentaftalef reçinelerine dayanırken, içlerindeki kurutucu, çözücü ve pigmentlerin içeriği farklı olacaktır. Bu da boyanın kalitesini ve maliyetini etkiler..

Malzemelerin farklılık gösterdiği üçüncü işaret dekoratif özelliklerdir. Ahşap, yüksek estetik değere sahip bir malzemedir, bu nedenle, boyalar, yüzeyi değişen derecelerde tek renkli opak bir filmle kaplayabilir veya ahşabın kendisini belirli bir derinliğe kadar renklendirebilir. Farklı örtme gücüne sahip boyalar ahşabın dokusunu kendi yöntemleriyle değiştirir. Bu nedenle, fırçalanmış ahşabı işlemek için lekeler ve glifal emayeler kullanılabilir, bu da çok ilginç bir görsel efekt sağlar. Aynısı vernikler için de geçerlidir: ahşabı farklı yoğunluklarda renklendirebilir, dokuyu vurgulayabilir veya normal renklendirme pigmentinin bir kısmını içerebilirler..

Kaplamaların hangi özelliklere sahip olması gerekir?

Çoğu endüstriyel ağaç türü koruyucu işlem gerektirir. Kaplamaların bir ahşap ürüne kazandırdığı özellikler, ahşabın aşağıdaki faktörlere karşı savunmasızlığı tarafından belirlenir:

1. Nem – Kabartma ve kuruma sırasında kereste boyutlarını doğrusal ve ortogonal olarak değiştirir. Film oluşturan boyalar ve vernikler ahşabı ıslanmaya karşı güvenilir bir şekilde korur ve emilimi neredeyse sıfıra indirir.
2. Patojenik mikrofloraHızlı yaşlanmanın ve güç kaybının ana nedenlerinden biridir. Ahşabın mikroorganizmalar için bir üreme alanı olma yeteneği iki şekilde ortadan kaldırılır: küfü öldüren antiseptiklerle işlemden geçirilerek ve ayrıca film oluşturan kaplamalar yardımıyla ahşabın korunmasıyla.
3. Böcek zararlıları– faktör öncekine benzer, karşı koyma yöntemleri aynıdır. Tek fark, antiseptik yerine böcek ilaçlarının kullanılması ve korumanın, diğer şeylerin yanı sıra, yumuşak liflerin iyileştirilmesi nedeniyle büyük damarların tıkanmasını içermesidir..
4. Alev – ahşabın G4 yanıcılık grubu vardır, uygun işleme ile azaltılabilir. Yangın geciktiricilerle emprenye etme ve son kaplamanın son kaplamaya dahil edilmesi, inşaat ve dış dekorasyonda uygulama kapsamını genişleten G2-G3’e kadar ahşap ürünlerin bir grup yanıcılığını sağlamaya izin verir..
5. Güneş ışığı– üzerinde ağaç birkaç yıl içinde grileşir. Şeffaf kaplamalar, ultraviyole radyasyonu yakalayan ve ağacın yüzeyinde zararlı bir etkiye sahip olmasına izin vermeyen bir fotoğraf filtresi içerir..
6. Sıcaklık dalgalanmaları. Bir boyanın genel koruyucu yeteneği, tabanın kimyasal bileşimine göre belirlenir: ısıtıldıktan sonra şeklini geri kazanıp kazanmadığı ve donda plastisiteyi koruyup korumadığı. Bu bağlamda, poliüretan ve alkid emayeler diğerlerinden daha iyidir ve yağ emayeleri en kötüsüdür..
7. Kirlilik – kirlenmesi ve antistatik özelliklerinin olmaması nedeniyle ahşap oldukça kolay kirlenen bir malzemedir. Bununla birlikte, yüzeyde bir filmin varlığı ve tıkanmış gözenekler, ahşap agresif kimyasallara karşı daha az duyarlı hale gelirken, kirin hızlı ve kolay bir şekilde çıkarılmasını mümkün kılar..

Listelenen tüm özelliklerin tek bir boya veya vernikte birleştirilmesi her zaman gerekli değildir. Bu nedenle, bir ahşap ızgaranın detayları nemden, böceklerden ve organiklerden kolayca korunabilir, ancak doğal dış cephe kaplaması için solmaya karşı dayanıklı, yıkanabilir ve sınırlı yangınlara sahip bir bileşime ihtiyacınız olacaktır. Temel ve özel özellikler genellikle etiket üzerindeki sembollerle belirtilir.

Boya, sır ve vernik arasındaki fark

Boya malzemelerinin ahşap üzerindeki dekorasyon özellikleri üzerinde daha ayrıntılı duralım. Ahşabı örtmenin üç temel yolu vardır: dokuyu, dokuyu ve her ikisini korumak. Hedefe bağlı olarak, çeşitli formülasyonlar ve bunların uygulama yöntemleri kullanılır. Ve eğer emaye ile çalışmak, özellikle ahşapla ilgili olarak özgünlük açısından nadiren farklılık gösteriyorsa, sırlama ve cilalama bileşimleri daha seçici bir yaklaşım gerektirir..

Vernikle her şey en basittir: Film oluşturan boya malzemelerine aittir, yani ağacın yüzeyinde geçilmez bir kabuk oluşturur. Vernik, şeffaf olabilir, soluk kehribar renginden çikolataya renklendirilebilir, ayrıca renklendirme, yani toplam kütlenin% 5-10’u oranında pigmentler içerebilir. Su bazlı vernikler oldukça nadirdir, esas olarak baz organik çözücüler üzerindeki reçinelerle temsil edilir. Böylece, verniğin tabanına bağlı olarak, farklı emiciliği sadece farklı ahşap türleri için değil, aynı zamanda tek bir üründe farklı yoğunluktaki lifler için de kaydedilebilir. Bu farklılıklar, renkli vernikle kaplandığında en açık şekilde görülür: dokuya yapılan vurgu açıkça gözlemlenebilir, bu nedenle, şeffaf bir kaplama seçerken doğru karar, numuneleri uygulamak için iş parçasının yapıldığı ahşaptan bir numuneye sahip olmak olacaktır..

Lapis lazuli (sır), boyalar ve vernikler arasındaki bir tür ara bağlantıdır. Cam boyaları kavramı oldukça büyük iki grubu kapsar: renkli yarı saydam ve ayrıca tamamen opak ve kuruduktan sonra film oluşturmayan. Böylece, ilk durumda, görsel doku kısmen korunur ve ikincisinde – ahşabın pürüzlülüğü ve kabartma deseni. Renk ve doku zenginliğinin yarı saydam sırlar için belirleyici bir rol oynamadığını unutmayın. Ayrıca, ikinci tip bileşimler parçaların dikkatli bir şekilde işlenmesini gerektirir çünkü bu tür bir kaplama yüzey kusurlarını gizleyemez..

Seyreltme ve karıştırma kuralları

Dış mekanda kullanım için boyalar daha az katı sıhhi ve çevresel gerekliliklere tabidir. Dış ahşap işleme için suda çözünür dispersiyonlar, ahşaba basitçe uygulanmasına izin verilen birkaç cephe boyası dışında nadirdir. Harici kullanım için ahşap kaplamaların büyük çoğunluğu organik bir çözücü içinde seyreltilmiş reçinelere veya polimerize yağlara (kurutma yağı) dayanmaktadır..

Bir anlam ifade etmese de boyaları karıştırmak mümkündür. Temel olarak bu, dekoratif değeri olmayan parçaları işlerken yapılır. Ancak dikkatli olmalısınız: sadece yağ bazlı boyalar birbiriyle tam uyumludur. Bunları karıştırırken, renk doygunluğunun kaybı en az fark edilir, ancak karıştırma işleminin kendisi çok dikkatli olmalıdır. Su bazlı boyalar sadece birbirleriyle karıştırılabilir, ancak her zaman değil. Örneğin, lateks boyalar karakteristik yüzey dokusunu kaybetme eğilimindedir. Bazı durumlarda, dağılımın katmanlaşması veya çökelmesi mümkündür. Boyaların aynı tip bağlayıcı üzerindeki uyumluluğu garanti edilir. Bu tür bir karıştırmanın ana dezavantajı, son rengin geri dönüşü olmayan doygunluk kaybıdır, bu nedenle boyaları renklendirmeden önce karıştırmak daha iyidir..

Bazen boya kıvamının uygulama yöntemine göre ayarlanması gerekir. Daha sıvı bir boyaya ihtiyacınız varsa, tabanında bulunan çözücülerin aynısını kullanın. Bazen kurutucu ekleyerek kürlemeyi hızlandırmak gerekir, örneğin bir püskürtme tabancasıyla tek geçişte daha kalın bir tabaka uygulamak, boyanın daha hızlı kürlenmesini gerektirir. Kurutucular daha seçici kullanılmalıdır: Boya için GOST’a göre belirlenmesi oldukça kolay olan bileşime dahil olanları kullanmak daha iyidir. Ancak, alkid ve yağ bazlı boyalar için, örneğin gecikmeli hareket veya azaltılmış yayılabilirlik gibi ek özelliklere sahip evrensel kurutucular da vardır. Sertleştirme hızlandırıcıları, suda dağılmış boyalarla çalışırken neredeyse hiç kullanılmaz, çünkü zaten çok çabuk kururlar.

Vernik ve boya uygulama yöntemleri

Seçtiğiniz boya, etiket üzerindeki ilgili piktogramlarda belirtildiği gibi seçtiğiniz araçla uyumlu olmalıdır. Ancak hepsi bu kadar değil: Boya, genellikle önemli miktarda çözücü ile karıştırılarak elde edilen belirli bir kıvamda olmalıdır. Püskürtme tabancalarının korkunç tüketimiyle ilgili abartmanın nedeni budur: bazen çözücünün% 50-70’i tanklarındadır ve bu da kendi başına oldukça ucuzdur. Çoğu atomizör, viskoziteyi ölçmek için bir Shell veya Ford hunisinin yanı sıra bu araç için talimatlar ve optimum parametreler ile birlikte gelir..

Spreykabartmalı ürünlerin ve minimum renk farkının gerekli olduğu geniş alanların boyanması için tasarlanmıştır. En kullanışlı püskürtme tabancası (manuel bir elektrikli tabanca bile), özellikle çok sayıda küçük açık delikle oyulmuş parçaların işlenmesidir. Boyanacak parçaların boyutu ne kadar küçükse, meşale o kadar dar olmalıdır, aksi takdirde boya gereksiz yere saçılır..

Boya rulosu– özellikle yüksek uygulama hızı nedeniyle geniş yüzeyler için idealdir. Silindir, yüzeye tam olarak üzerinde kalabileceği kadar uygulanır ve kaplamanın homojenliği daha yüksektir. Bir rulo, bol miktarda kabartmalı eleman ile işe yaramaz, onunla boyamak tam bir eziyettir. Diğer iki yol – çubukla ve fırçala– daha önce listelenenlerin hiçbirinin çıkmadığı yerlerde kullanılır. Temel olarak bunlar, silindirin ulaşmadığı ulaşılması zor yerler ve ayrıca bir kütük evin duvarları gibi karmaşık bir şeklin parçalarıdır..