“Arkanızdaki köprüleri yakmaya mı yoksa geri çekilmek için yolunuzu terk etmeye değer mi?” Bu soru, bir Mısır vatandaşının iki ateş arasında kaldığı durumlarda çok sık ortaya çıkar; Bu cümle, tüm vatandaşlarımızı, ülkenin resmi ve yasama organlarını endişelendiren asbestli çimento ürünleri üretimi konusunu en iyi şekilde yansıtıyor. İşçiler için mevcut potansiyel sağlık tehlikesi nedeniyle, asbestli çimento ürünleri üreten fabrikalar kapatıldı ve asbest yerine başka malzemelerin yerini aldığı bulundu..
Bununla birlikte, Mısır Araştırma Akademisi’nin ev sahipliğini yaptığı konferansta, önleyici tıp, sağlık ve güvenlik, çevre koruma ve endüstriyel güvenlik konularında uzmanlaşmış bilim adamlarının görüşlerine dikkat çekildi; 3.500 işçi ve teknisyene iş kazandıracak asbestli çimento fabrikalarının yeniden açılmasını ve yeniden açılmasını istiyorlar. Bu talep, bir malzeme olarak krizotil asbestin, bu sektörler için belirlenmiş gerekli tüm endüstriyel güvenlik ve işçi koruma önlemlerinin gözetilmesi ve sağlanması koşuluyla işçilerin yaşamı ve sağlığı açısından tehlike oluşturmaması nedeniyle yapılmıştır. Konferansa işçi koruma ve çevre koruma alanlarında yüzden fazla araştırmacı ve uzman katıldı. Mısır’daki asbestli çimento endüstrisinin işleyişinin çeşitli yönleri tartışıldı: bu yönlerden biri, Mısır’ın yıllık asbest tüketiminin nispeten küçük olmasıdır – Rusya gibi diğer devletlere kıyasla (750 bin ton) yılda 2000 tonu geçmez. ) ve Çin (350 bin ton). Krisotil asbest, boru, fren balatası, bölme imalatında ve tekstil endüstrisinde kullanılır; Avantajlarından biri yüksek mukavemeti ve yanmazlığıdır …
Kahire Üniversitesi Ticaret Bölümü’nde profesör olan Dr. İbrahim Al-Sibayen, “İçme suyu boru hatları için asbestli çimento boruları üreten asbestli çimento fabrikaları 2004-2005’te kapatıldığında, toplam satışları yılda 170 milyon Mısır poundu idi. 7 üretim hattını durdurduktan sonra, satışlar yılda 40 milyon Mısır pounduna düştü. Bu işletmelerdeki toplam iş sayısı 3.500 kişiydi ve maaş ödemeleri yılda 25 milyon Mısır poundu idi. İşten çıkarılma nedeniyle 200 işçi işten çıkarıldı ve şirkette “serbest çalışan” olarak kaldı; Üretimin kapanmasından önce şirketin yıllık geliri 10-12 milyon Mısır poundu idi, şu anda üreticiler yılda yaklaşık 20 milyon Mısır poundu kaybediyorlar..
Bu malzemenin içme suyu boruları yapımında kullanılması için asbest lifi yerine uygun bir yedek bulmak için gerekli tüm çalışmalar ve testler yapılmıştır. Sonuç olarak, krizotil asbestten daha iyi bir malzeme olmadığı ortaya çıktı, çünkü böyle bir reaksiyona giren PVC veya dökme demirden yapılmış boruların aksine, içme suyunda bulunan klor ile reaksiyona girmiyor..
Dr.Ahmel Abd Al-Wahhab, Mısır’da 1952’den 2005’e kadar asbestli çimento fabrikalarının işletildiğini, 3.500 işçi çalıştırdıklarını ve Mısır Sağlık Bakanlığı’na göre tehlikeli maruziyet kanıtı tespit edilmediğini, yani Ortadoğu’nun en güvenli ve en kapsamlı su şebekesini inşa etmek için yılda 50 milyon metre boru üreten asbestli çimento fabrikalarının kapatılması için nedenler; bu boru hattı yüzlerce yıldır faaliyet gösterebildi ve önde gelen uluslararası kuruluşlar tarafından büyük övgüler aldı.
İnşaat sürecinde borular hendeklere döşendi ve beton döküldü; bu işlem sıvı bir ortamda gerçekleştirilir ve liflerin herhangi bir şekilde yayılmasını engeller, bu nedenle insanlar için tehlike oluşturmaz. İnşaat halindeki boru hattı, daha fazla köy ve köyü, yani içme suyu boru hattına bağlanmayı bekleyen 2.400 yerleşim yerini kapsayacak şekilde genişletilmelidir..
ABD davasında sıklıkla alıntı yapılan Amerikan modeliyle ilgili olarak, beyaz asbest ürünlerinin kullanımını ortadan kaldırma ihtiyacını ana hatlarıyla belirten EPA’nın (Departman V) bir teklifi mahkeme tarafından reddedildi. Bu tür ürünlerin üretim tesisleri, ilgili mahkeme kararının verildiği tarihten itibaren üretimlerinde krizotil asbest kullanma hakkını alırken, mahkeme, Dökme demir ve PVC gibi Çevre Koruma Ajansı tarafından önerilen yedek malzemelerin yalnızca sağlık için daha az tehlikeli olmadığını açıkladı. insan, ama bazen daha da tehlikeli. Bu nedenle EPA özür diledi ve boru üretiminde krizotil asbest kullanımının insan sağlığı için bir tehlike oluşturmadığını kabul etti..
Al-Qa’ar Al-Einiy Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Uzmanı Prof.Dr.Abd Al-Hakim Mahmood, asbestin ancak uzun süre hava ile soluduğumuzda solunum sistemi üzerinde olumsuz bir etkisi olduğunu açıkladı. zaman aralığı; bu durumda asbest türlerinden biri akciğerlerde bronşite veya siroz oluşmasına neden olarak nefes almayı zorlaştırır ve ayrıca akciğer kanserine veya uzun süreli alerjilere neden olabilir. Bu hastalıklar 10-60 yıldan daha erken ortaya çıkamaz..
Ulusal Klinik Zehirler ve Mısır Çevre Merkezi Müdürü Profesör Dr. uzun bir süre; ayrıca asbestin işlenmesinden kaynaklanan tüm tehlikelerin içme suyu ile ilişkili olmadığını ve teorik olarak insan vücuduna ancak solunan hava ile girebileceğini belirtti..
Ein Al-Shams Tıp Fakültesi’nde endüstriyel hijyen profesörü olan Dr Majed Al-Shouhi, bu tür fabrikalardaki işçilerin 2000 yılında tıbbi muayeneden geçtiğini; sağlık durumlarının çok iyi olduğu ortaya çıktı ve fabrikanın kendisi, tüm sağlık ve güvenlik önlemlerine tam olarak uyarak tüm çalışanlar için güvenli olarak kabul edildi. Devlete ait asbestli çimento fabrikalarının modernizasyonu, yenilenmesi ve dönüştürülmesinin ardından, bu tür testlerde uzmanlaşmış Araştırma Merkezi profesörü Dr. Ahmed Abd Al-Kerim gözetiminde bir dizi çevresel test gerçekleştirildi. Test sonuçları, koruyucu giysiler ve yüz maskeleri sağlayarak kişisel güvenlik için bu tür tozları kontrol etmeye yardımcı olmak için uygun önlemlerin alınması koşuluyla, boru hatlarında su hortumları kullanıldığında asbest tozunun varlığının tolere edildiğini göstermiştir. Basitçe söylemek gerekirse, tüm testlerin sonuçları krizotil asbestin insan sağlığı için kesinlikle güvenli olduğunu ve fabrikalarda üretildiğinde çevreye zarar vermeyeceğini gösterdi..
Kıstas altyapımızı güncelleme zamanının geldiğini belirtmektedir. Bu durumda, PVA malzemeden yapılan içme suyu borularını asbestli çimentoyle değiştirmek neden gereklidir? Bunun sağlık ve güvenlikle ilgili hangi avantajları ve dezavantajları vardır? Bu değişiklikle ilgili olası maliyetler ve teknik zorluklar nelerdir? Yeni malzeme ne kadar dayanıklı ve uzun ömürlü olacak? Sonuçlarını göze alarak, bu talebin ne kadar acil olduğunu merak ediyorum.
Okuyucunun adına bir soru sormak için, aşağıdaki metni kullanabilirsiniz:
“Doktorlar neden PVA’dan yapılmış içme borularını asbestli çimento ile değiştirmeyi talep ediyor? Bu değişiklik sağlık açısından daha mı güvenli olacak?”