Pencerelerin gelişiminin tarihi – eski zamanlardan günümüze

Uzun süre, çeşitli binaların inşası sırasında tüm mimarlar pencerelere büyük önem verdiler. Binanın türü ve görünümü ile uyumlu olacak bu tür pencereleri seçmek önemliydi. Pencerelerin rengine, şekline ve boyutuna özel önem verildi. Bazen bir binanın güzelliği tam olarak doğru pencere seçimine bağlıydı. O kadar sıkı bir çalışmayla bina, belirli bir dönemin tercihlerini karşılayan olağanüstü bir görünüm kazandı..

Bununla birlikte, atalarımızın evlerinin çoğunda pencerelerin bulunmadığı önemli bir gerçeği belirtmekte fayda var. Eski uygarlıkların çoğu, pencerelerin varlığından haberdar değildi, yurtlar ve wigwamlar gibi bazı halkların binalarında hala sadece giriş ve çıkış için bir açıklık var. Antik Yunanistan, Çin gibi bazı eski uygarlıklarda ışık küçük deliklerden geçti. Eski Mısır ve Antik Roma’da ışık, iç mekana yalnızca avludan giriyordu. İlk pencereler Pompeii’nin binalarında ortaya çıktı. Çok büyük ve hantaldılar..

Bizans İmparatorluğu döneminde dar, uzun pencereler egemendi. Pencerelerin üst kısmında yuvarlaklık vardı. O dönemin mimarları, evlerde ve tapınaklarda aydınlatmayı ayarlamak için mükemmel bir iş çıkardılar. Olağanüstü bir mutluluk ve hafiflik hissi yaratmak için genellikle pencereler çevre etrafına veya kubbeye yerleştirilirdi..

Eski Rusya’da gözlem pencereleri hakim oldu. Doğrudan kütüklerde kesilmişler. İçeriden bu pencereler küçük bir tahta ile kaplandı. Kışın pencerelere yağlı kanvas çerçeveler yerleştirildi.

Ortaçağda binalar çok güzel değildi. Önemli olan basitlik ve işlevsellikti. Zengin lordların bile kalelerinin çoğu, onu düşmanlardan koruyan gerçek kalelerdi. Bu nedenle kalede, okçuların düşmana ateş ettiği yerden sadece birkaç küçük pencere vardı. Bu Romanesk tarzdı.

Romanesk tarzın yerini Gotik üslup almıştır. Gotik’in bir özelliği yüksek, sivri binalardı. Bu tarz, Eski ve Yeni Ahit’in çamur sahnelerini tasvir eden çok sayıda vitray pencerenin varlığı ile karakterize edilir..

Gotik, Rönesans ile değiştirildi. Bu tarzda, kişi herhangi bir dini dogmadan daha üstündür. Antik binalar yeniden popüler hale geliyor. Pencereler genellikle dikdörtgendir. Gözlükler yüce stilini kaybeder ve şeffaflaşır.

Rönesans’ı yemyeşil bir barok tarz izler. Bu tarz, çeşitli şekillerde pencerelerle karakterize edilir: daire, elips ve diğerleri. Barok pencereler, genellikle birkaç kanatla bölünmüş büyük pencerelerle karakterize edilir. Bu dönemde düz camlar ortaya çıkıyor.

Barok’u izleyen klasisizm artık bu kadar ihtişam ve güzellikle ayırt edilmiyor. Bu stile katı ve ince formlar hakimdir. Bu döneme ait pencereler modern pencerelere yakın.

19. yüzyılda, bir sünger gibi tüm stillerin özelliklerini emen Art Nouveau tarzı ortaya çıktı. Onları birleştiren yeni, sıra dışı pencereler ortaya çıkıyor.

20. yüzyıldan beri iki ve üç kanatlı pencereler çok popüler hale geldi. 1920’lerden beri büyük ve küçük kanatlı asimetrik pencereler hakim olmaya başlar. Zamanımızda bu pencere yapma biçimi hakimdir. Ancak pencerelerin estetik görünümü artık büyük önem taşımaktadır. Geleneksel ahşabın yanı sıra alüminyum kullanılır. Herhangi bir şekil ve profilde bir pencere oluşturmanıza izin veren çok çeşitli başka malzemeler vardır..

Eski zamanlardan beri pencere görünümünü değiştirdi ve sonunda modern görünümünü kazandı. Pencere sadece bina cephesinin bir dekorasyonu değildir. Aynı zamanda evinizde rahatlık ve iyi bir atmosferin garantisidir.