St.Petersburg’un ana tapınağı – Kazan Katedrali

St. Peter Bazilikası’nın önündeki meydanda Vatikan’a ilk kez girerken, pek çok Petersburglu, çoğunlukla Fransızca deja vu veya Rusça olarak tanımlanan şu duyguyu yaşıyor: “Bunu zaten bir yerlerde görmüştüm.” Ve bu şaşırtıcı değil – ünlü Roma tapınağının binasını çevreleyen sütunlu, çok uzaktan da olsa, St.Petersburg’daki Kazan Katedrali’nin ince sütun sıralarına benziyor..

Bu St.Petersburg tapınağı haklı olarak Kuzey başkentinin ana Ortodoks katedrali olarak kabul edilir, aynı zamanda en büyüklerinden biridir ve birçok misafir ve şehrin sakinlerine göre en güzelidir..

Klasik mimari tarzın bir örneği, Rus askerlerinin askeri ihtişamına bir anıt, Mareşal Kutuzov’un mezar yeri, Rus birlikleri tarafından alınan şehirlerden savaş kupaları ve anahtarlar için bir depolama yeri, St.Petersburg Katedrali ve eski Din ve Ateizm Tarihi Müzesi – hepsi Kazan Katedrali.

St.Petersburg tarihi üzerindeki etkisi o kadar büyük ki tapınak, adını hem Neva deltasındaki Kazan adasına hem de Kazanskaya caddesine, hem de Spassky ve Kazansky adalarını şehrin merkez bölgesindeki Griboyedov kanalından bağlayan aynı adlı köprüye verdi..

Nevsky Prospect’ten Kazan Katedrali’nin görünümü

Biraz tarih

Herhangi bir St.Petersburg sakini, Roma’daki Aziz Petrus Katedrali’nin prototipi haline gelen Kazan Katedrali olduğunu büyük bir zevkle söylerdi, ancak elbette, aslında, her şey tam tersi oldu..

St.Petersburg’daki katedral 1801 yılında, En Kutsal Theotokos’un Doğuşu’nun eski mahkeme kilisesinin bulunduğu yerde kurulurken, Roma tapınağının tarihi dört yüz yıl öncesine dayanıyor. Bu arada, 1737’de muhteşem bir barok tarzda dikilmiş, basit ahşap kubbeli bu mahkeme kilisesinde, Tsarevich Pavel Petrovich’in 1773’te evlendiği, bu tapınak aynı zamanda Rus ordusunun birçok zaferinin kutlandığı bir yerdi, böylece Kazan Katedrali gerçek oldu Kutsal Bakire Doğuş Kilisesi’nin halefi.

Saray kilisesinin yerine yeni bir katedral inşa etme projeleri için bir yarışma düzenleyerek St.Petersburg’u yeni bir dünya dini merkezine dönüştürmeyi ümit eden İmparator Paul the First, tapınağın Aziz Petrus Katedrali’nin neredeyse tam bir kopyası olmasını umuyordu, ancak otokratın umutları gerçekleşmeye mahkum değildi..

Evet, ilk bakışta bir benzerlik var, ancak katedralin mimarı hegumen Alexander (Fedorov) gibi Kazan Katedrali, Nevsky Prospekt’ten geçen ziyaretçiler ve yayaların önünde misafirperver bir şekilde “kanatlarını” – ince sütun sıralarını – açtığını, Roma tapınağı ise tam tersine, biraz daha yuvarlak, neredeyse kapalı bir şekil olan sütun dizisinin arkasına gizlenir.

Aziz Petrus Bazilikası Sütunlu, Vatikan

St.Petersburg kilisesinin inşası için proje yarışması 1799’da başladı; mimarlar P. Gonzaga, D. Trombara, C. Cameron ve J. Thomas de Thomon gibi o dönemin önde gelen ustaları eserlerini sundular. Ancak Pavel Petrovich, ustalar tarafından önerilen projelerin hiçbirini onaylamadı..

Sadece bir yıl sonra, Kont Alexander Sergeevich Stroganov, o zamanlar az bilinen mimar Andrei Nikiforovich Voronikhin olan eski serfinin projesini İmparator Paul I’e getirdi. Sonuç olarak, 1801’de onaylanan bu projeydi ve babasının tahtını çoktan almış olan Birinci İskender’in emri ve kişisel varlığıyla, gelecekteki katedralin ilk taşının döşenmesi gerçekleşti..

Nevsky Prospect’teki tapınağın inşası, bu kadar büyük yapılar için çok uzun olmayan on yıl sürdü. Bu kadar hızlı bir inşaat hızı, büyük ölçüde, çağdaşlara göre, kelimenin tam anlamıyla şantiyede yaşayan, şahsen taş teslim etmek için mavnalar için projeler geliştiren ve inşaatın tüm aşamalarını kontrol eden Andrei Voronikhin’in güçlü faaliyetlerinden kaynaklanıyordu. O zamana kadar sadece patronuna ait olan ve şimdi Rus Müzesi’nin bir kolu olan Stroganov Sarayı’nın iç mekanlarının dekorasyonuyla uğraşan ve Stroganov kulübesinin yeniden inşası ile uğraşan eski serf için, Kazan Katedrali’nin inşası, en iddialı projesini gerçekleştirme şansı oldu..

Stroganov Sarayı, Nevsky Prospect’ten görünüm

Bu arada, birçok kişi Voronikhin’in Kont Stroganov’un gayri meşru oğlu olduğuna inanıyordu. Nitekim, başka bir soylu neden bilinmeyen bir genci bu kadar himaye etsin – onu yurtdışına çalışmaya göndersin, ikon boyama konusunda en iyi öğretmenleri işe alın ve sonunda ona özgürlük verin? Voronikhin’in büyük-büyük-büyük-yeğeni, babası Alexander, bu tür varsayımları reddeder. Peki, sayım geleceğin mimarının yeteneğini anlayıp, gelişimi için hiç paradan kaçınamaz mı??

Ne olursa olsun, Kazan Katedrali, 1814’te ölen Andrei Voronikhin’in en ünlü projesi oldu. İnşaatın tamamlanmasından sonra, imparator şahsen mimara dördüncü dereceden St..

Katedralin inşası, hazineye 4.7 milyon rubleye mal oldu ve iç kısımdaki bitirme çalışmaları, tapınağın zaten bir askeri zafer anıtı ve 1812 savaşının kupalarını saklamak için bir yer haline geldiği 1829 yılına kadar sürdü..

Kazan Katedrali’nin sütunları ve cephesi, Gatchina bölgesinde çıkarılan sözde Pudozh taşı ile karşı karşıyaydı. İlk başta sıradan bir bıçakla kolayca kesilebilecek kadar yumuşak olduğunu, ancak zamanla sertleştiğini söylüyorlar. Bununla birlikte, Pudozh taşının restorasyon teknolojilerine çok kaprisli olduğu ve sonraki onarımlar sırasında çok fazla rahatsızlığa neden olduğu ortaya çıktı..

İlk onarım çalışması 1844-1845’te Kazan Katedrali’nde yapıldı, ardından 1862-1865’te duvar resimleri ve örneklerinin restorasyonu üzerine çalışmalar yapıldı..

18 Ocak 1921’de Metropolit Benjamin (Kazan), eski Moskova Patriği Kutsal Şehit Hermogen’in adını taşıyan sözde “mağara” kış yan sunağını kutsadı. Genel olarak, devrimden sonra, Kazan Katedrali, elbette, yağmalanan ve devletin mülkü haline gelen sayısız tapınak ve kilisenin kaderinden kaçmadı. Böylece, 1922’de yapılan değerli eşyaların talep edilmesi sırasında katedralin binasının içi ağır hasar gördü ve 1932’de tapınak kapatıldı ve Ateizm ve Din Müzesi olarak yeniden adlandırıldı..

Kazan Katedrali, Leningrad ablukası sırasında hava saldırıları ve bombardıman nedeniyle ciddi şekilde hasar gördüğünden, binanın yenilenmesi için 1964-1968’de büyük ölçekli restorasyon çalışmaları yapıldı..

Kazan Katedrali’nde 1991 yılına kadar ilahi hizmetler yapılmadı, sadece 1994’te haç tekrar kubbenin üzerine kaldırıldı ve tapınağın tam kutsaması 1998’de yapıldı..

Bugün Kazan Katedrali, Rus Ortodoks Kilisesi St.Petersburg Piskoposluğunun katedralidir, bu statüyü 2000 yılında almıştır..

Kazan Katedrali’nin Aydınlatılması

İlginç gerçekler ve efsaneler

Kazan Katedrali’nin tarihinde birçok ilginç gerçek ve efsane var. Bazıları daha sonra doğrulandı, diğerleri ise tam tersine tarihçiler tarafından çürütüldü..

Örneğin, binanın ulusal karakterini vurgulamak için Kazan Katedrali’nin inşası için bir proje oluşturan Voronikhin’in kubbeye ünlü Monomakh’ın şapkasının şeklini vermeye karar verdiğine inanılıyor. Bunun böyle olup olmadığı kesin olarak bilinmemektedir, ancak dış benzerlik kesinlikle görülebilir..

Binanın en “yüksek profilli” efsanelerinden biri Kutuzov’un cenazesiyle ilişkilidir – mareşal aniden öldüğünden, Silezya’daki askeri yollardan birinde, küçük Bunzlau kasabasında (şimdi Polonya Boleslawiec), yetkililer cesedin eve taşınması sorununu acilen çözmek zorunda kaldı. … Mikhail Illarionovich’in bedeni hemen mumyalandı, Prusya’dan gelen yol neredeyse iki ay sürdü, Birinci İskender sahadaki mareşale en yüksek onurları vermeye ve onu Kazan Katedrali’ne gömmeye karar verdi. Bir süre sonra, Kutuzov’un kalbinin ayrı ayrı dinlendiğine dair bir söylenti ortaya çıktı – Bunzlau’ya sadece üç kilometre mesafedeki Tillendorf mezarlığında. İddiaya göre, ölmek üzere olan Kutuzov, Silezya’da savaşan Rus askerlerinin mareşalin hala onlarla birlikte olduğunu bilmeleri için kalbini Prusya’da bırakmasını emretti..

R.M. Volkov tarafından Mareşal Kutuzov’un portresi

Bu söylenti o kadar inatçıydı ki, ülke 1913’te Prens Kutuzov’un ölümünün yüzüncü yılını kutladığında, Moskova Askeri Tarih Derneği’nin toplantılarından birinde mareşalin kalbini memleketine iade etme sorununu ciddi bir şekilde ele aldı. Bir buçuk yüzyıldan fazla bir süredir, bu sürüm Büyük Sovyet Ansiklopedisi gibi sağlam kaynaklar tarafından desteklendi..

Prusya’nın cenazesine dair söylentiler ancak 1933’te kaldırıldı. Bildiğiniz gibi, Sovyet hükümeti, eski mezarlara ve o zamanlar Leningrad Eyalet Komitesi’nin ilk sekreteri olan Sergei Kirov’a büyük saygı ile ayırt edilmedi, lahdi açmak ve büyük komutanın kalbinin yerinde olup olmadığını kesin olarak öğrenmek için özel olarak oluşturulmuş bir komisyona talimat verdi. Komisyon lahdi açtı ve söylentinin hala bazı gerekçeleri olduğu ortaya çıktı – mareşalin kalbi buraya gömüldü, ancak vücuttan ayrı olarak – silindirik gümüş bir kapta. Bu arada, orada bulunanların ifade ettiği gibi, tamamen çürümüş bedenin aksine, mumyalanmış kalp mükemmel bir şekilde korunmuştu..

M.I.’nin mezarı Kazan Katedrali’ndeki Kutuzov

Bir başka ilginç gerçek: SSCB yetkilileri eylemlerini halktan gizlemeyi sevdikleri için, komisyonun bulgusu resmen ilan edilmedi ve hatta İkinci Dünya Savaşı sırasında, Bunzlau yakınlarındaki Sovyet askerleri, Kutuzov’a kalpten askeri onur vermeyi kararlaştırdı. yerel mezarlıkta.

1913’te Kazan Katedrali’nde Romanov hanedanının yıldönümü – ailenin 300. yıldönümü – ciddiyetle kutlandı ve şenlikli bir kutsal tören düzenlendi. Ne yazık ki, kutlamaları düzenleyenler, bu kadar çok sayıda insanın geleceğini ve izdihamda 34 kişinin öldüğünü öngörmeyi başaramadı (sadece resmi versiyona göre). Tabii ki, söylenti bunu hemen iktidardaki hanedan için kötü bir işaret olarak gördü ve bu tam olarak haklı olduğu nadir bir durumdu – 1917 olaylarından önce, Romanovlar pek bir şeye sahip değildi..

Efsane, aynı zamanda, Tanrı’nın Annesinin Kazan Simgesinin saygın kopyası olan Kazan Katedrali’nin ana tapınağı ile de ilişkilidir. Daha önce, Büyük Petro’nun üvey kardeşi Çar Ivan V.’nin dul eşi Tsarina Praskovya Fedorovna’ya aitti, daha sonra Prens Pozharsky liderliğindeki halk milislerine ilham verdi ve Meryem Ana’nın Doğuşu mahkeme kilisesinde tutuldu. Tapınak 1932’de kapatılıp müzeye dönüştürüldükten sonra, tapınak “ikamet yeri” pek çok kez değiştirildi ve katedrale ancak 2001 yılında geri döndü. Bazı tarihçiler, Sovyet yetkililerinin değerli ikonu sattığını ve şu anki simgenin özel bir değeri olmayan sıradan bir kopya olduğunu iddia ediyor. Tapınağın olası yerleri bile seçildi – Fatima’daki (Portekiz) Uniate tapınağı ve hatta Papa’nın ev şapeli.

Sadece sayılar

Kazan Katedrali’nin yüksekliği 71,5 metre, genişliği 56,7 metre, toplam uzunluğu 72,5 metre ve sütun dizisinin görkemli kanatlarının her birinin uzunluğu 42,7 metredir..

Kuzey cephesinin sütunlu kısmı 96 sütundan oluşmaktadır..

Karelya’nın kuzeyinde mayınlı pembe Fin granitinden yapılmış, yaldızlı başlıklara ve Korinth düzenlerine sahip 56 sütun daha tapınağın içine yerleştirildi. Her bir sütunun ağırlığı yaklaşık 30 ton ve yüksekliği 10,7 metredir..

Kazan Katedrali’nin orta kısmının içi

Ana şapelin ikonostasisin yüzü, Fransızlardan alınan ve Don Ataman M.I. Platov tarafından Petersburg’a gönderilen 40 pound gümüş aldı. Devrimden sonra, gümüş ikonostasis kayboldu, şu anda kaplama tamamen restore edildi..

Katedrali inşa etmek için, 1801 yılına kadar Nevsky Prospekt üzerinde duran 11 özel evin yıkılması gerekiyordu..

Tapınağın üç girişi vardır: kuzeydeki (Nevsky Prospekt’in yanından), ana olan, batıdaki (Kazanskaya Caddesi’nden) ve güneydeki. Kazan Katedrali’nin ana girişinin karşısında, yaklaşık 171 metre uzunluğunda bir dökme demir ızgaranın yarı halkasıyla sınırlanmış küçük bir meydan var..

1813-1814’te, Fransız ordusunun 107 kupa pankartı ve Napolyon ordusunun yenilmiş alaylarının standartlarının yanı sıra, Rus ordusu tarafından alınan şehirlerin, kalelerin ve kalelerin ve Mareşal Davout’un personelinin 93 anahtarı halka sergilendi. 1914’te askeri koleksiyonun çoğu Moskova Tarih Müzesi’ne transfer edildi..

1837’de, Vatanseverlik Savaşı’ndaki zaferin 25. yıldönümü şerefine, Kazan Katedrali’nin önüne Mikhail Kutuzov ve Barclay de Tolly’nin anıtları dikildi ve Birinci İskender, 1818’de askeri liderlerin imajını ölümsüzleştirme arzusunu açıkladı..

1893’te besteci P.I.Tchaikovsky için cenaze töreni Kazan Katedrali’nde yapıldı..

M.B. Anıtı Barclay de Tolly, Kazan Katedrali’nin önünde

Ve son olarak – çok güzel (biraz kötümser de olsa) bir efsane, ana sütun dizisinin sağında ve solunda bulunan boş kaidelerle ilişkilidir. Aslında, bunun nedeni Andrei Voronikhin’in projesinin hiçbir zaman tam olarak tamamlanmamasıdır – planına göre, bu yerler bronz baş melek figürleri tarafından işgal edilecekti (birkaç yıl sonra tamamen harap olan alçı kopyaları yapıldı). Halk, Rusya’da akıllı, makul, adil ve dürüst bir politikacı görünene kadar bu kaidelerin çok boş olacağına inanıyordu. Gördüğünüz gibi ülkemizde henüz böyle bir şey yok..

Ancak Kazan Katedrali, Nevsky Prospekt’in en güzel süslemelerinden biri ve Kuzey başkentinin ana tapınağı olmaya devam ediyor ve zarif sütunları, ihtişamı ve eşsiz havasıyla hayranlık uyandırıyor..