Loft: tanım, tarih ve Rusça özellikler

İngilizce’den çevrilmiş “çatı” oldukça basit bir şekilde tercüme edilmiştir – “çatı katı”. Ancak Amerikan yorumunda bu kısa kelime genellikle “bir depo veya endüstriyel tesisin en üst katı” olarak çevrilir. Bu çift tanım, çatı katlarının bazen sıradan bir kır evinin ikinci katı olarak adlandırılmasına, dekorasyon tarzı endüstriyel olarak adlandırılabilecek tek bir alana veya bir daireye dönüştürülmesine ve odaların tek bir alanda birleştirilmesine yol açmıştır..

Bununla birlikte, Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri’nde, çatı katlarını çatı katlarını değil, yalnızca ofislere, sanat objelerine ve konut komplekslerine dönüştürülmüş eski endüstriyel binaları – fabrikalar, fabrikalar, depolar, atölyeler – aramak gelenekseldir..

Bu nedenle, klasik bir çatı katı dairesi, eski bir endüstriyel binada bulunan ve kirişler, çeşitli borular, duvarlardaki tuğlalar, beton ve metal yapılar gibi detayları iç kısmında tutan oldukça geniş bir alana sahip bir dairedir..

Tarih

Loft, tipik bir Amerikan fenomeni. New York’un Manhattan, Soho ve East Queens gibi ünlü bölgelerinde endüstriyel tesislerin tamamen farklı bir amaç edinmeye başladığı 1920’lerde Birleşik Devletler’di..

Böyle alışılmadık bir fenomenin ortaya çıkması için birkaç ön koşul vardı:

• Birincisi, New York’taki endüstriyel tesisler, pahalı arazilerin satın alınmasından tasarruf etmek için çoğunlukla şehir evleri şeklinde inşa edildi. Şehir büyümeye başladıktan sonra, tüm bu fabrikalar ve bitkiler tam anlamıyla New York’un merkezindeydi ve toprağın fiyatı on kat arttı..
• İkincisi, 1920’lerin sonlarında Amerika Birleşik Devletleri’ni vuran Büyük Buhran, birçok işletmenin iflas etmesine ve kapanmasına neden oldu. O zamanlar zaten çok prestijli alanlarda bulunan boş binalar elbette uzun süre boş kalamazdı..
• Üçüncüsü, bu tür terk edilmiş endüstriyel binaları kiralamanın maliyeti, aynı bölgedeki sıradan bir dairede yaşamanın maliyetinden çok daha düşüktü, bu nedenle böyle bir binanın sahibi olmak isteyen oldukça fazla insan vardı..

Başlangıçta, çatı katları sadece bohemler tarafından kiralanmıştı: ressamlar, müzisyenler, aktörler, yazarlar ve heykeltıraşlar. Bu yaratıcı insanlar sadece düşük kira değil, aynı zamanda eski endüstriyel binanın özelliklerinden de etkilendiler – alışılmadık derecede yüksek tavanlar, geleneksel yatak odalarına ve oturma odalarına bölünmemiş devasa alanlar, tavandan tabana pencereler, ek tavan aydınlatması, özgür ve orijinal iç mekan. Bir stüdyo, atölye çalışması, sergi galerisi düzenlemek için mükemmel bir çözümdü.

Çoğu zaman, sanatçılar ve sanatçılar burada, atölye ile aynı odada yaşıyorlardı, bu yüzden çatı katları çok hızlı bir şekilde modaya uygun, sıra dışı yaşam dairelerine dönüştü..

Geliştiriciler yeni trendin beklentilerini çabucak takdir ettiler ve endüstriyel binaları kendileri satın almaya, yeniden donatmaya ve satışa çıkarmaya başladılar. Zamanla, loftların işlevselliği ve özel tarzı sadece bohem New Yorklular tarafından değil, aynı zamanda iş adamları, avukatlar, bankacılar tarafından da takdir edildi, ABD’de kuruluş olarak adlandırılanlar..

Ernst Ludwig Kirchner. Modern bohem

Zaten 20. yüzyılın 50’li yıllarında, çatı katları Birleşik Devletler’deki “herkes için değil” pahalı konut kategorisindeki nişlerini sıkıca işgal ettiler. Ve sadece bu büyük dairelerin maliyetinin (bir Amerikan çatı katının ortalama alanı 1 bin metrekare) çok yüksek olduğu için değil, aynı zamanda artan popülariteye rağmen, her ev alıcısı bu kadar alışılmadık, endüstriyel bir iç mekanda yaşamaya hazır olmadığı için..

Çatı katları, Amerika’da popülerliğinin zirvesine, ünlü Andy Warhol’un Manhattan’da East 47th Street’te, öğrencilerinin yaşadığı bir bina olan “Factory” adlı ders kitabını açmasıyla 60’larda ulaştı..

Ve sadece 60’larda çatı katları Avrupa’ya – Almanya, İngiltere, Hollanda, Avusturya – göç etmeye başladı. Örneğin, İngiltere’de ilk çatı katı Londra’nın kuzeyinde bulunan Clerken Well bölgesindeki binalardı. Ve İngiliz Başbakanı Margaret Thatcher olarak görev yaptığı süre boyunca bu tür “fabrika konutları” yaygınlaştı. Birleşik Krallık’ta yeni bir “çatı katı” konseptinin geliştirilmesinin ana itici gücü hükümetin ekonomik eylemiydi: Londra’nın merkezindeki sanayi ve ofis binalarını eşitleyen bir yasa yürürlüğe girdi. Sanayi ve ofis binalarının kiralanması eşit olduğunda, birçok üretici üretimlerini şehir dışına taşımaya başladı. Ve sonra aynı sistem Amerika Birleşik Devletleri’nde olduğu gibi çalıştı – avantajlı konum ve sıra dışı tasarım, bohemlerin dikkatini çatı katlarına ve ardından Büyük Britanya’nın başkentinin sıradan sakinlerine çekmeye başladı..

Avrupa’da “fabrika konutlarının” artan popülaritesiyle, bu tür tesislerde bir eksiklik var, çünkü her şehir terk edilmiş bir fabrikaya sahip olmakla övünemez. Bu bağlamda, bazen eski depolar, yetimhaneler, okullar çatı katlarına dönüştürülüyor ve tren istasyonu Finlandiya’da popüler bir yerleşim kompleksi haline geldi..

Bu arada, tarihi bir binanın yıkılmasının imkansız olduğu durumlarda, çatı katı, şehir yetkilileri ve geliştiriciler için mükemmel bir çıkış noktası haline geldi, çünkü değerli bir mimari nesne ve artık amacına uygun olarak kullanmak mümkün değil..

Vincent van Gogh. Fabrika şehri. 1887

Sovyet sonrası alanda, ilk klasik çatı katı, 2003 yılında Kipsala’da Riga’da ortaya çıkan elit bir konut kompleksi olarak kabul edilir. Mimarlar Zaiga ve Maris Gailis, eski bir alçı fabrikasının tarihi görünümünün tüm özelliklerini korudu ve iç mekan çatı katı dairelerine dönüştü..

Artık Avrupa ve ABD’de, dairelerin “çatı katı” tarzında yapıldığı yeni binalar bile ortaya çıktı, ancak uzmanlar, bu tür “yeniden yapımların” artık klasik çatı katı unvanını talep edemeyeceğine, bunun yerine endüstriyel tarzda daireler olduğuna inanıyor..

Çatı katının popülaritesi, Hollywood filmlerinde sıklıkla bir aksiyon sahnesi haline gelmesiyle de kanıtlanmaktadır. Bu yüzden, en popüler film “Ghost” da Patrick Swayze ve Demi Moore’un kahramanları çatı katında yaşıyor, “Close Friends” dizisinde “fabrika dairesi” Brian Kinney için konut oldu, “Gossip Girl” dizisinde Humphrey ailesi de çatı katında yaşıyor..

Özellikleri:

Uzmanlara göre, çatı katları yalnızca mimari özellikleri nedeniyle değil, aynı zamanda “fabrika konutlarının” gerçek bir yaşam biçimi, yeni, standart dışı bir görünüm haline gelmesi nedeniyle de büyük bir popülerlik kazanmıştır. Batıda, çatı katı burjuva, geleneksel ve sıradan her şeyden uzaklaşmanın bir simgesidir. Bu nedenle, böylesine özgür bir tavrı vurgulamak için çatı katı da meydan okurcasına orijinaldir..

İlk olarak, bu alan her zaman büyüktür, uzmanların dediği gibi, 200-300 metrekareden daha küçük olan tesislere artık klasik bir çatı katı denemez. Yalnızca bir banyo ve bir yatak odası ayrı odalar haline gelir (ve o zaman bile her zaman değil), alanın geri kalanı, yalnızca mobilya veya tasarım çözümleri yardımıyla bölgelere bölünmüş tek bir alandır..

İkincisi, böyle bir odanın içini dekore etmek için neredeyse tek seçenek, bol miktarda metal, eski tuğlaların korunması, minimum dekorasyon ve tekstiller ve popüler sanat mobilyaları anlamına gelen endüstriyel tarzdır. Egzotik ahşaplar, cam, doğal taş gibi standart dışı malzemeler sıklıkla kullanılır.

Üçüncüsü, genellikle çatı katları iki ana alana ayrılır – çalışma ve yaşam. Örneğin, büyük bir atölye ve biraz daha küçük bir oturma odası-yatak odası.

Lyudmila Ulitskaya, Rus göçmen bir sanatçının New York’taki apartman dairesini anlatan “Neşeli Cenaze” adlı kitabında çatı katının çok doğru bir tanımını yaptı: “… küçük bir mutfak, duşlu tuvalet ve pencereli dar bir yatak odası köşeye sıkıştırılmıştı. Ve büyük, iki ışıklı bir atölye “.

Rusya’da Loft

Şu anda Moskova’da veya St. Petersburg’da herhangi bir çatı katı pazarı hakkında konuşmak mümkün değil. Rus emlak alıcıları, bu tür endüstriyel konutların olanaklarını ve özgünlüğünü henüz takdir etmediler, ancak ilk teklifler zaten orada..

Ülkemizde fabrika ve fabrikaların eski binaları genellikle konut değil, ofis binaları haline geliyor. Buna ek olarak, geliştiriciler için eski bir binayı yıkıp tipik bir yeni bina inşa etmek, yapıyı dikkatlice yeniden şekillendirip çatı katlarına dönüştürmekten daha kolaydır..

Çatı katlarının elit konut kategorisine ait olduğunu, çoğu zaman tarihi merkezde yer aldıklarını, büyük bir alana sahip olduklarını ve tüm Rusların karşılayamayacağını unutmayın..

Moskova emlak ajanslarından uzmanlara göre, şimdi Moskova konut piyasasında ortaya çıkan öneriler, “fabrika dairesi” nin olağandışılığını takdir edebilecek “altın gençliğin” yanı sıra siyasi ve ticari elitin temsilcileri için tasarlandı..

Bugün, konut kompleksleri “Nikolaevsky Evi” ve Moskova’daki Manhattan Evi gibi ilginç gayrimenkul objelerini seçebiliriz. Bu komplekslerde bir çatı katının bir metrekaresinin maliyeti 6 ila 9,5 bin dolar arasında değişiyor..

St.Petersburg’da bu yöndeki en önemli proje, binalarının çoğu 18. yüzyıla kadar uzanan endüstriyel bir ada olan New Holland’dı. Şimdi uzmanlar bu ilginç nesnenin yeniden inşası konseptini tartışıyorlar, kompleksteki ticari ve konut binaları arasında çatı katları olması planlanıyor, geliştiriciler adanın tarihi atmosferini korumayı planlıyor..

Rusya’daki konut dışı çatı katları arasında şunlar ayırt edilebilir:

• Kuzey Başkent’teki Loft Project Etagi, çağdaş sanatçıların sergilerinin sıklıkla düzenlendiği çok işlevli bir çağdaş sanat kültür merkezidir;
• “Winzavod” – Moskova’da çağdaş sanatın merkezi, eski biranın inşası ve ardından 2007’de “Moskova Bavyera” şaraphanesi bir sergi merkezi oldu;
• popüler bir ofis merkezi haline gelen başkentte eski Danilovskaya fabrikası;
• 1846’da kurulan “Yeni kağıt iplik fabrikası” nın eski kompleksi olan St. Petersburg’daki yaratıcı alan “Tkachi”. Bina, yeni tanımlanan tarihi, bilimsel, sanatsal veya kültürel değeri olan alanlar listesine dahil edilmiştir. Şimdi, eski fabrikanın yaratıcı alanında sergiler düzenleniyor, ofis ve perakende loft binaları kiralanıyor.

Uzmanlar, Moskova yetkililerinin endüstriyel işletmeleri şehir sınırlarının dışına çıkarma planlarının gayrimenkul piyasasında klasik çatı katlarının ortaya çıkması için yeni olanaklar açacağını vurguluyor. Uzmanlar, Bersenevskaya setinde bulunan Krasny Oktyabr şekerleme fabrikasını bu yönde en umut verici nesneler olarak adlandırıyor. Üretimin “Babaevsky” endişesinin topraklarına aktarılması planlanıyor, yetkililer fabrikanın tarihi görünümünü korumayı ve bir konut kompleksi için iç mekanı vermeyi planlıyor..

Ayrıca çatı katı pazarının gelişmesine ve belediye başkanının Moskova’nın merkezindeki inşaat yasağına katkıda bulunacak, bu durumda geliştiriciler dikkatlerini eski endüstriyel binalara çevirecek ve tarih ve mimari değeri nedeniyle yıkımı yasaklanan endüstriyel tesislerin konut komplekslerine dönüştürülmesine başlanacak..

Birçok uzman, Yekaterinburg, Chelyabinsk gibi Rus sanayi şehirlerinde ve Moskova ve St.Petersburg’da birçok ilginç endüstriyel bina bulunduğunu, bu nedenle çatı katı dairelerinin ülkemizde büyük umutları olduğunu belirtiyor. Daha şüpheci olan diğer uzmanlar, doğası gereği pahalı konutlar olan çatı katlarının “herkes için değil” bir parça eşya olarak kalacağını ve emlak piyasasındaki nişlerini alırlarsa, ayrı, nadir ve elit teklifler olacağını vurgulamaktadır..