Özel inşaatta yirmi marka tuğla kullanılırken, çoğu zaman bu duvar malzemesi başka amaçlar için kullanılır. İ’leri işaretlemenin zamanı geldi: en popüler tuğla ürün türlerinin uygulama kapsamını tanımlayacağız.
Sınıflandırma ve amaç
Tuğla, dikey bina yapılarının inşası için tasarlanmış yapay bir duvar taşıdır. Buna göre, tuğlanın amacı tamamen bina yapısının işlevleri ve bunun için teknik gereklilikler tarafından belirlenir..
En yaygın tuğla, betonarme bir çerçeveye dayanan binalarda taşıyıcı duvarların, iç bölmelerin ve kapalı yapıların doldurulması için tasarlanmış duvarcılık veya sıradan tuğla. Taşıyıcı duvarlar döşenirken, bir tuğla için temel gereksinim yoğunluk ve yüksek basınç dayanımıdır. İç bölmeler için yoğunluk da önemlidir, ancak termal ataleti artırmak için. Aynı amaç için, ısı yalıtım malzemeleri ile ek kaplamaya tabi olarak çerçeve yapılarını doldurmak için katı tuğla kullanılabilir, ancak son zamanlarda daha düşük ısı iletkenliği ile karakterize edilen içi boş duvarcılık daha sık kullanılmıştır..
İkinci popüler tuğla türü, cephe işlerini bitirmek, çitler ve yardımcı yapılar için destekler – çitler, tenteler, parapetler ve diğerleri için tasarlanmıştır. İnşaat yapımında en popüler olanı, hacimsel ağırlığı sıradan bir tuğladan 2,5 kat daha düşük olabilen içi boş ve gözenekli içi boş tuğlalardır. Ayrıca, ısı tasarrufu özelliklerine ek olarak, duvarlara yüksek bir estetik değer veren dokulu ve yontulmuş tuğlalar da yaygındır. Özel tuğla türleri – klinker ve hiper preslenmiş, bu taşlar, yüksek sertlikleri ve darbelere dayanıklılıkları nedeniyle binanın bodrumunu bitirmek için idealdir..
Genel bir tuğla sınıflandırmasının hazırlanması, birleşik bir işaretleme sisteminin olmaması nedeniyle engellenmektedir. Tüm çeşitler, taşın üretildiği yere göre GOST veya TU tarafından belirlenirken, her standardın hacimsel ağırlık, derece, boyutsal toleranslar için kendi gereksinimleri vardır. Ek olarak, tuğla birkaç standart boyuta sahiptir ve çeşitli malzemelerden yapılabilir..
Silikat ve seramik: fark nedir
İki ana tuğla türü seramik ve silikattır. Birincisi, adından da anlaşılacağı gibi, belirli kil türlerinden pişirilerek yapılır, ikincisi ise bir dizi katkı maddesi ile kum ve kireç karışımından yapılır. Yapı taşının kalitesini belirleyen ilk hammadde ve üretim sürecidir: seramik tuğlaların sertleşmesinin temeli camlaştırmanın termal mekanizması ise, silikat kimyasal ve hidrasyon işlemlerinin etkisi altında sertleşir. Bu nedenle, seramik tuğlaların üretimi daha enerji yoğundur ve buna göre daha pahalıdır ve silikat tuğlalar, biraz daha ucuz olmakla birlikte, nem ve atmosferik gazlarla temas halinde erozyona eğilimlidir..
Hem silikat hem de seramik tuğlalar çoğu bina gereksinimlerini karşılar. Bununla birlikte, bazı nüanslar var, örneğin – renkler sorunu. Silikat tuğlalar, solmaya dayanıklı pigmentlerle toplu olarak renklendirilebilirken, seramik tuğlaların rengi kil karışımının bileşimine ve ısıl işlem moduna bağlıdır. Farklı partilerdeki seramik tuğlaların, cephe kaplaması için malzeme satın alırken dikkate alınması gereken çok önemli renk farklılıklarına sahip olduğuna dikkat etmek de önemlidir..
Genel olarak, seramik tuğlalar silikat tuğlalara göre daha güçlü ve daha dayanıklıdır, ancak inşaat mühendisliğinde bu fark genellikle önemsizdir. Bununla birlikte, silikat taşların azaltılmış basınç dayanımı, taşıyıcı yapılar tasarlanırken dikkate alınmalıdır ve ayrıca, silikat tuğlaların, düşük ısı direnci nedeniyle, bir binanın yangından korunma elemanlarının yapımında kullanılamayacağı unutulmamalıdır. Dış mekan duvarlarında kum-kireç tuğlası kullanırken de dikkatli olmalısınız: nispeten yüksek su emme özelliğine sahiptir ve seramik taştan farklı olarak çok daha yavaş kurur..
Boyutlar ve toleranslar
İnşaatta kullanılan sıradan tuğlaların ana biçimi tek olup, boyutları (YxGxD) 65x250x120 ile karakterizedir. Ayrıca, sırasıyla 88 ve 138 mm yüksekliğinde tek tuğlalardan farklı olan çift ve bir buçuk tuğlalar da vardır. Taşın yüksekliğinin arttırılması, inşaat sürecini hızlandırmaya yardımcı olur, ancak, yüklerin gerekli eksantrikliğini hizalamak ve ayarlamak için gereken bağlantı sayısını azaltır. Bu nedenle, bir buçuk tuğla, kural olarak, iç bölmeleri dikerken ve beton çerçeveleri doldururken kullanılır ve esas olarak dış ısı yalıtımlı kaplamada çift tuğla kullanılır..
Uzunluğu 288 mm, genişliği 138 mm olan özel tuğlalar da vardır, ancak inşaatta böyle bir taş kullanma ihtiyacı nadiren ortaya çıkmaktadır. Ek olarak, şekli dikdörtgen bir paralel borudan farklı olan şekilli tuğlalar, örneğin kemerleri, köşeleri ve saçakları döşemek için kama şeklindeki tuğlalar vardır. Cephe tuğlaları aralığında, duvar köşelerinin ve dayanaklarının doğru şekilde uygulanması için genellikle ek elemanlar bulunur..
Tuğla imalatında, sadece basınç dayanımı için değil, aynı zamanda boyutlar için de oldukça sıkı bir kontrol vardır. Bu nedenle, uzunluktaki tolerans en fazla 4 mm, genişlikte – en fazla 3 mm, yükseklik – sıradan için 3 mm’den ve yüz için 2 mm’den fazla değildir. Ayrıca, GOST 530–2012’ye göre, kenarların düzlüğünün ve dikeyliğinin sınır sapmalarının yanı sıra kusurların varlığı da belirlenir. Cephe tuğlaları için, 15 mm’den fazla derinliğe sahip kenarların ve köşelerin yontulmasına izin verilmezken, küçük talaşlar kabul edilebilir, ancak yalnızca 2 adetten fazla olmayan bir miktarda. Sıradan tuğlalar için, 4 parçadan fazla olmayan bir miktarda 15 mm’den fazla derinliğe sahip darbelere izin verilir, küçük kusurlar ve çentikler düzenlenmez. Prefabrike ve prefabrik-monolitik yapılarda sorumsuz duvar veya dolgu boşluklarının inşası için kalite kontrolden geçmemiş tuğlanın yalnızca moloz kisvesi altında satışa sunulmasına izin verilir..
Özel ve karşı karşıya
Kontrol testleri sırasında, bir tuğlaya, 1 m yoğunluğa karşılık gelen 0,7 ila 2,4 arasında ortalama bir yoğunluk derecesi atanır.3 700 ila 2400 kg arası tuğlalar. Karşılaştırılabilir bir silikat ve seramik yoğunluğu ile, ortalama tuğla yoğunluğu boşluğuna göre belirlenir. Örneğin, sıradan bir tuğla için, en az 2.0 ortalama yoğunluğa karşılık gelen% 13’ten fazla olmayan bir boşluğa izin verilir. Bu gereklilik, gerekli yüksek basınç dayanımından kaynaklanmaktadır, bu nedenle prefabrik boşluklu bir tuğla, taşıyıcı yapıların döşenmesi için uygun değildir, ancak yeterli tasarım kalınlığına sahip tek katlı binaların duvarlarının döşenmesi için kullanılabilir..
Boşlukları olan bir tuğla, cephe tuğlası olarak kabul edilir. Tuğlanın hafifletilmesi, duvarın yük taşıyıcı tabakası ile daha güvenilir bir şekilde bağlanması için kendi kendini destekleme özelliklerini sağlamak ve kaplamanın ağırlığını azaltmak için gereklidir. Tuğla 96 boşluk içerebilir: 20 mm genişliğe kadar yuvarlak ve kare, oluk benzeri – 16 mm’ye kadar. Ek olarak, geometriyi korumak ve hatasız olmak için cephe tuğlalarına daha yüksek gereksinimler getirilir. Bazı çeşitlerin yontma veya dokulu bir dürtme ve kaşık yüzeyi vardır, bazı çeşitler cilalı yüz yüzeylerine ve yivlere sahiptir. Hemen hemen tüm cephe tuğlaları seramiktir.
İzolasyon tuğlası
Cephe tuğlalarının ayrı bir parametresi, ortalama yoğunluk göstergesi ile belirlenen termal verimliliktir. Ortalama yoğunluğu 2.0’ın üzerinde olan sıradan tuğlanın enerji verimliliğine sahip olmadığına inanılmaktadır, 1.4’ten sadece şartlı olarak etkilidir. Ortalama yoğunluğu 1,4’e kadar olan duvar malzemeleri için termal verimlilik düzenlenir, binaların ısı koruma kaplaması yapılırken kullanılan bu malzemedir. Estetik özellikler açısından, sıradan cephe tuğlalarına karşılık gelir, ancak fiziksel ve mekanik olarak daha düşüktür..
Yalnızca kalıplama sırasında oluşan boşluklar nedeniyle 0.7’lik ortalama yoğunluk indeksine ulaşmanın çok zor olduğunu görmek kolaydır. Aslında, yığın yoğunluğu 1 t / m’den az olan çoğu tuğla3 – bunlar hammaddesi pişirme sırasında yanan talaş içeren gözenekli ürünlerdir. Bu tür bir imalat işlemi, örneğin, harici ısı yalıtım kaplaması için çok uygun olan, ancak ana destek malzemesi olarak hizmet edemeyen gözenekli seramik bloklar için tipiktir..
Refrakter kaliteler
Sonuç olarak, size yüksek sıcaklıklara ve bunların döngüsel değişikliklerine dayanabilecek özel tuğlalar hakkında bilgi vereceğiz. Böyle bir tuğla, son derece yüksek sıcaklıklarda bir yük taşıma işlevi gerçekleştirebilen, sobaların, şöminelerin yanı sıra banyolarda ve yangın önleme bölümlerinde ısıya dayanıklı ekranların döşenmesi için kullanılır..
İki tür refrakter tuğla vardır – ilk yaklaşımda seramik ve silikat analogları olarak adlandırılabilecek havai fişek ve dinas. Havai fişek tuğlaları, pişirilmiş ve ince temizlenmiş belirli kil türlerinden yapılır. Dinas tuğlaları, kireç sütü ile karıştırılarak pişirilen kuvarsit unudur. İkinci çeşit, artan ısı direncinden dolayı yanma kutularını kaplamak için daha uygundur, ancak böyle bir tuğlanın yeterli estetik değeri yoktur. Ek olarak, dinas refrakterleri ateş kiliğinden çok daha az yaygındır..
Ne için ve nerede kullanılacağı için hangi tuğla gereklidir
Tuğlalar özellikle yapı alanındaki yapım ve tamirlerde önemli rol oynarlar. WordPress postunda, hangi tuğlayı ne için ve nerede kullanılacağı detaylıca açıklanmıştır. Çeşitli özellik, avantaj ve benzersiz özellikleriyle bu tuğların, inşaat ve tamirlerde güvenle tercih edilebileceği vurgulanmıştır.
İnşaat malzemeleri 
Bu metni okuyan kişi adına bir soru soruyorum: Hangi tuğla ne için ve nerede kullanılacak?