Soğuk mevsimde bir rahatsızlık hissi ortaya çıkarsa, ek zemin yalıtımı ihtiyacı ortaya çıkar. Bu, birinci katların yanı sıra kemerler, açıklıklar ve ısıtılmamış odalar üzerindeki odalarda da tipiktir. Basit yollarla yalıtım kalınlığının nasıl artırılacağından bahsedelim.
Zemin yalıtımının genel özellikleri
İnşaat çalışmaları sırasında veya yeniden yapılanma sırasında birinci katın zeminleri yeterince yalıtılmamışsa, bu hata düzeltilebilir..
Prensip olarak, zeminler toplam ısı kaybının küçük bir kısmını oluşturur. Uygulamada görüldüğü gibi – ilk katlar için% 15’ten fazla değil. Elbette, tüm kapalı yüzeyler normal ısı yalıtımına sahip olduğunda bu rakam doğrudur..
Ancak daha da sık olarak, konforu artıran bir önlem olarak ek zemin yalıtımı yapılır. Ve bazen alt kısmın soğumaması için “biraz” ihtiyacın olur.
Bir yöntem ve ısı yalıtım malzemeleri seçerken, duvarlardan veya tavandan farklı olarak zemin yalıtımının sadece kullanışlı hacimde bir azalmaya yol açmadığı akılda tutulmalıdır. Her şeyden önce bu, kapı girişlerinin yüksekliğini etkileyecektir, bu nedenle bu aşamada iki nokta dikkate alınmalıdır:
- Giriş kapısı eşiği yüksekliği. Özel bir evde herkes tarafından yapılabilir, ancak bir apartman dairesinde yükseklik 25 mm ile sınırlıdır (madde 3.23 SNiP 35-01-2001). Giriş kapıları için standart açılma yönü dış taraf olarak kabul edilir (yangın durumunda tahliye yönü), ancak bu sadece kapı açıldığında merdiveni kapatmaz ve diğer dairelerden çıkarsa geçerlidir. Bu nedenle, birçok “Kruşçev” de giriş kapıları içe doğru açılıyor. Zemin kaplamasının “pastasının” yüksekliğinin arttırılması, kapının yüksekliğini etkiler ve bu, ön kapının açılmasına engel olabilir..
- Kanat ile zemin arasındaki iç kapı açıklıklarında havalandırma boşluğu. Doğru besleme ve egzoz havalandırması için en az 10 mm olmalıdır. Zeminin ek yalıtımı iç kapıların çalışmasını engellemiyorsa (bir üst ray ile sallanma veya kayma), havalandırma boşluğu muhtemelen neredeyse kaybolacaktır..
Zemin yalıtımı oluşturma seçeneklerini göz önünde bulundurarak, iki senaryoya hazırlıklı olmanız gerekir: kapı kanadının yüksekliğinde bir azalma veya girişte bir artış.
Standart, 2000 ve 2300 mm (GOST 6629–88) iç kapılar için kapı kanadının yüksekliğini belirler. Yerli üreticiler de ürün kataloglarında “ara” (standart olmayan) modeller sunmaktadır. İthal kapılar genellikle kendi ölçülerine sahip olabilir. Uygulamada, kısaltmadan sonra kanat yüksekliğinin en az 2000 mm olması ve malzeme ve kapı yapısının buna izin vermesi durumunda ilk senaryo mümkündür. Aynı düzenler giriş kapıları için de uygundur..
Kapıyı genişletmek çok daha zordur. Önce kapıyı çıkarmanız, ardından kapı çerçevesini sökmeniz ve bundan sonra ancak açıklığın yüksekliğini “yükseltmeniz” gerekir. Ancak tuval kısaltılamıyorsa bu tek seçenek olabilir (malzemeler veya boyutlar izin vermez).
Yalıtımı oluşturma süreci, zemin kaplamasında kozmetik onarımlar yapmaya benzer. Yapısına ve ek ısı yalıtım malzemelerine bağlı olarak, birikme gerçekleşebilir:
- alt zemini sökmeden;
- alt zeminin sökülmesi ile.
Bir şap üzerine ek zemin yalıtımının özellikleri
Son kat kaplaması bir şap üzerine döşendiyse, sökülmez. Zemin kaplaması kaldırılır ve şap üzerine yalıtım yapılır. Bunun için mantar, kontrplak veya sunta kullanabilirsiniz..
En etkili doğal ısı yalıtım malzemelerinden biri teknik mantardır. Üretim teknolojisine göre, bir mantar ağacının ezilmiş kabuğunun bir aglomerasıdır. Yapısında hava ile dolu kapalı hücreli hücresel bir malzemedir. Bu nedenle, hem yapıları hem de teknolojileri örtüştüğü için ısı yalıtım özellikleri genleşmiş polistiren ile aynıdır..
Ancak özellikle sıkıştırmada mekanik dayanım mantar için daha yüksektir.
İki tür mantar aglomera vardır: beyaz ve siyah. Beyazın kalınlığı 1 mm, siyah – 10 mm olabilir. İnce mantar aglomera rulolar halinde üretilir. Döşemelerde 10 mm ve üzeri kalınlıkta yapılır..
Mantar paspaslar ve plakalar, yapıştırıcı ile tabana sabitlenerek derzlere birleştirilir..
Termal iletkenlik açısından kontrplak veya sunta, mantar aglomeratından yaklaşık üç kat daha kötüdür (kontrplak, suntadan biraz daha iyidir). Ancak aynı zamanda iyi ısı yalıtım malzemeleri olarak kabul edilirler. Karşılaştırma için, ısıl iletkenlikleri en hafif gaz betonunkinden daha kötü değil, ortalama olarak yarısı kadar, yani daha iyi.
Kontrplak montajı, parke veya parke tahtasının altındaki alt zeminin standart teknolojisine göre gerçekleşir. Levhalar 4 parçaya bölünür, tabana özel bir yapışkan solüsyonla yapıştırılır, ayrıca dübellerle sabitlenebilir.
Her iki durumda da, levha ahşap yalıtımın kalınlığı 15-16 mm’yi geçmez..
Mantar aglomera veya kontrplak serildikten sonra, zemin kaplaması yerine “geri yerleştirilir”. Ve bunun iyi bir sonuç vereceğinden emin olabilirsiniz..
Daha iyi yalıtım için, kütükler arasına yerleştirilmiş geleneksel ısı yalıtım malzemeleri kullanmak gerekir..
Günlüklerde ek zemin yalıtımı
Gecikmeler arasında ek yalıtım kullanımı üç şekilde yapılabilir.
1. Tomrukların yerleştirildiği beton zeminlerde. Bu, kütüklere yeni zeminler döşemek için yaygın bir teknolojidir, ancak zaten tesviye edilmiş ve kısmen izole edilmiş bir beton taban üzerinde. Aradaki fark, su yalıtım tabakasının döşenmesine gerek olmamasıdır – zaten tabana dahil edilmesi gerekir. Ve buhar bariyerine duyulan ihtiyaç, ek ısı yalıtımının doğası tarafından belirlenir. Gecikmenin kalınlığı, yalıtımın kalınlığına (artı havalandırmalı bir boşluk) bağlıdır. Kütüğün yerleştirilmesi adımı ve bir kontrplak tabakasına duyulan ihtiyaç, döşemenin yapısına bağlıdır..
2. Kütüğün yüksekliğini artırmadan kütüklerdeki zeminlerin yalıtımı. Ek yalıtımın yollarından biri, yansıtıcı yalıtımın (penofol, folyo kaplı izolon vb.) Kullanılmasıdır. Bu tür malzemeler, ana yalıtımın kalınlığından tasarruf etmek ve yararlı hacmi odadan almamak için genellikle başlangıçta ek ısı yalıtımı olarak kurulur. Alt zeminde böyle bir yalıtım olmadığı ortaya çıkabilir ve genellikle ısı yansıtan yalıtımın küçük bir kalınlığa sahip olması nedeniyle zemin kaplamasına olan boşluk ek bir katman döşemek için yeterlidir..
3. Kütüğün kalınlığını artırarak ek yalıtım. Torna yüksekliğini artırma teknolojisi, havalandırmalı bir boşluk oluştururken genellikle duvarlar ve çatılar için kullanılır. Aynı zamanda karşı kafes olarak da adlandırılır. Aynı teknoloji, işlevleri biraz daha geniş olmasına rağmen, kütüklerdeki ahşap zeminler için zemin katta kullanılır. Zeminin karşı ızgarası, buhar bariyeri katmanını sabitlemeye, bir havalandırma boşluğu oluşturmaya ve ek ısı yalıtımı sağlamaya yarar..
Aslında, bu, ana kütüklerin döşemesine dik olarak sabitlenmiş başka bir kereste seviyesidir. Yerleşim adımı – en fazla 600 mm (yalıtımın boyutları ve zemin kaplamasının niteliği ile belirlenir), ahşabın kalınlığı 50 mm’dir ve yükseklik, ek yalıtımın kalınlığına ve havalandırma boşluğu için 20-30 mm’ye eşittir..
Ek zemin yalıtımı: yalıtımın kalınlığını artırmak
Ek zemin yalıtımı, konut ve ticari binalar için ideal bir yalıtım çözümüdür. Kalınlığı artırmak, enerji verimliliği arttırmak, ses ve ısı yalıtımını etkili hale getirmek için uygun bir çözümdür. Ayrıca, özel donanımlarla birlikte hafiflemeyi ve ek hava akımını önlemek için kullanılır. Yalıtım, su ve hava geçirimliliğini azaltarak evin içini rahatlatır. Ek zemin yalıtımı, enerji kaybını azaltır ve ısının dışarıya çıkmasını önleyerek iç mekân sıcaklığı artırır.
İnşaat malzemeleri 
Okuyucu adına bir soru sormak için, yazıda bahsedilen ek zemin yalıtımının kalınlığını artırmak ne gibi avantajlar sağlar? Yalıtımın kalınlığı arttıkça enerji tasarrufu ve ses yalıtımı gibi etkileri nasıl değişir? Ayrıca, ek zemin yalıtımının maliyet üzerindeki etkisi nedir?