İç mekanda bir ekran nasıl kullanılır

Ekran, çoğumuz tarafından haksız yere unutulmuş oldukça eski bir buluştur. Bu belki de Avrupa’ya getirilen en sıra dışı egzotik mobilya parçasıdır. Buna mobilya demeye cesaret edemezsiniz, bunun yerine hareketli bir duvar veya katlanır bir perde.

“Hareketli duvar” ın tarihi Çin’de başlıyor, orada 7. yüzyılda ortaya çıktılar ve 8. yüzyılda Japonya’ya taşındılar. Çinliler için moda ile birlikte ekranlar 17. yüzyılda Avrupa’ya geldi. Avrupalılar, işlevinin ikiliğinde – kapıların arkasına bir şey saklamak, en azından kısmen açığa çıkarmak – sadece dekoratif efektleri değil, aynı zamanda çok zarif mekansal oyunlar için fırsatları da gördüler. Ekranlar 19. ve 20. yüzyıllarda özel bir popülerlik kazandı. O dönemin dairelerinin yerleşimi, yaşam alanını bölgelere ayırmayı gerektiriyordu ve ekranlar, bu görevle kolayca başa çıkarak, yabancılar tarafından görülmemesi gerekenleri kendileri ile kapladı..

Modern bir evin açık alanları, imar ilkeleriyle bizi yine geçmişten gelen bir misafire çevirmeye zorluyor. Karmaşık bir kayan bölme tasarımı yerine, bazen bir ekran elde etmek daha iyidir. Daha ucuzdur ve taşınabilir, katlanabilir ve istiflenebilir. Onun yardımı ile düzenlenen alan, çeşitli amaçlar için tasarlanabilir. Bu egzotik eşya, yatak odalarında, yatak odalarında ve küçük oturma odalarında, bazen yemek alanını veya bir ofisi ayırarak gurur duyuyor. Ancak ekran sevgisinin gerçek nedeni, yarattıkları samimiyet ve yalnızlık atmosferidir. Bu nedenle, çoğu zaman, kapıların arkasında okuma, konuşma veya uyku köşeleri düzenlenir. Tabii ki, burası seçkinlerin rahatlaması ve iletişimi için ideal bir yer – dar bir yakın arkadaş çevresi.

Modern iç mekanlarda, ekranlar da dahil olmak üzere çok az eski Japon ürünü hayatta kaldı. Geleneksel pagodalar, kaplanlar ve ejderhalar motifleri, ağaç oymacılığı, renkli taşlarla süslemeler veya ipek üzerine boyanmış bu eşsiz şeylere rastlarsanız, geleneksel ve anlam dolu, düşünce ve fantezi çizimlerine daha yakından bakın. Sayısız yaprakları olabilir, ancak en yaygınları altı ve sekiz yapraklıdır. Resim göz hizasına yerleştirildi ve ardından insanlar yere oturdu. Parşömenler, duvar halıları, kanopiler ve perdelerdeki resimlerin aksine ekranlardaki çizimler yatay bir yöne sahip olup bir yapraktan diğerine geçmektedir. Resmin arsa sağdan sola doğru okunmalıdır. Ekranın arkasına bakarsanız, tamamen farklı bir desenle süslendiğini göreceksiniz. Karmaşık bir cila tekniği kullanılarak yapılan ürünler özellikle dikkat çekicidir – kalın bir vernik tabakasındaki altın folyo parçaları, dağınık ışığıyla bir Japon evinde olduğu gibi parlamaz, titreşir..

Modern ekranlardaki tarihi prototipten çok az şey kurtuldu. Tanınmış mobilya firmaları tarafından üretilen çeşitleriyle hayranlık uyandırıyorlar: Ahşap veya metal bir çerçeve, kumaş, kağıt, deri ile kaplanmış veya camla doldurulmuş en tuhaf silüetlerden olabilir. Uzay endüstrisinde kullanılan yüksek teknoloji ürünü bir malzeme olan kevlar ağ bile kullanılıyor.

Ekranın eski moda olduğunu düşünüyor musunuz? Elbette buna temel bir gereklilik diyemezsiniz. Ancak gündelik yaşamı sanata ve hatta bir tür ritüele çeviren oryantal yetenek, bu nesnelerin etrafında her zaman özel bir aura yaratmıştır. Ve faydaları ve güzelliği organik olarak oryantal bir şekilde birleştirmeyi öğrenmek bizim için günah değildir. Evde faydalı bir eşya olup olmayacağı ve aynı zamanda gerçek bir dekorasyonu sadece bize bağlıdır. İç mekanda ekran kullanımı için birkaç fikir sunuyoruz.

Bu ekran, çok yönlülüğün sadece bir örneğidir. Dahası, farklı kısımları farklı şekillerde düzenlenebilir. İstediğiniz renge boyayabilirsiniz, ancak odanın genel atmosferi ile uyumlu olması için. Ofis için daha katı renkler uygun, yatak odası için daha yumuşak.

Hareketlilik gibi ekranın böyle bir özelliği mutfakta harika. Ayrıca yeterince donanımlıysa, yeri doldurulamaz olacaktır. İki kanadın çerçevelerine tavan şeritleri kullanılarak çeşitli boyut ve şekillerde delikli metal saclar tutturulur. Vidalar küçük olanlara vidalanır, metal kancaları büyük olanlara takmak yeterlidir. Üçüncü kanat, üzerine kepçeleri ve diğer mutfak gereçlerini asmanın uygun olduğu basit enine çubuklarla dekore edilmiştir..

Gizlemek ve engellemek, bir ekranın yapabileceği her şey değildir. Bir rafa “dönüştürülebilir”. Neredeyse şeffaf olun, ancak eşyaların yerleştirilmesi ve depolanması sorumluluğunu üstlenin. Konforlu raflar oluşturmak için tahtalar kirişlerin üzerine atılır. Yeni yapılan kabine sağlamlık kazandıran aynı türden sertleştirici nervürlerdir. Tasarımı hafif ve hareketlidir, istenirse hızlıca demonte edilebilir.

Ekrana daha fazla işlevsellik kazandırmak arzusu, üzerine büyük cepler düzenleme fikrine yol açtı. Üstelik fermuarlı, düğmeli, Velcro’lu olabilirler ve sadece açılabilirler. Şeffaf cepler özellikle zariftir. Ancak aynı zarif dekoratif içerikle doldurulmaları gerekir. Çocuk odasında, büyük olasılıkla banyoda, banyo ve tuvalet aksesuarlarında, ofiste – dergilerde, defterlerde, kitaplarda oyuncaklar barındıracaklar..

Etnik tarz, doğal malzemelerin kullanılmasını içerir ve neredeyse tüm doğal çevre dostudur. Bir rattan çekiminden (ve hatta bir osmanlı ile) dokunan bir perde, perdeyi onunla değiştirerek pencereye yerleştirilebilir, bir beşik, bir evlilik yatağı, yüzmek için bir yer ve çok daha fazlasını kapatabilirsiniz..

Tasarımcılar, ekranın sadece yaratıcılık için bir test alanı olduğunu söylüyor. Ve bize kendiniz yapabileceğiniz seçenekler sunuyorlar.

Balkonunuz yoksa, ekrana çizebilirsiniz. Ve sadece balkonun kendisi değil, üzerine petunya, menekşe ve portakal ağaçları yerleştirilmiş saksılar da. Hatta çiçek açan bir bahçeyi tasvir edebilir, pencerenin önüne bir perde koyabilir ve bahçenin soğuk ve kirli olduğunu unutabilirsiniz. Nasıl çizileceğini bilmiyorsanız, en sevdiğiniz aktörlerin, akrabalarınızın, uygulamaların fotoğraflarını üzerine yapıştırın..

Bambudan yapılmış bir perde yeterince sağlamdır ve size uzun süre hizmet edecektir. Kaba liflerden yapılmış dekoratif bir kumaşla örtülmesi ve kordon halkalarıyla sabitlenmesi gerekir..

Orijinal ve basit bir çözüm: giyinme odası ve aynanın yerini alan bir ekran. MDF levhalar üzerine ayna karoları yapıştırılır. Sonuç, kelimenin tam anlamıyla uzaya karışan görsel olarak hafif bir bölümdür. Böylesine basit bir tasarımın yardımıyla her gün odanızın içini değiştirebilir, sadece ekranı farklı yerlere taşıyabilir ve böylece her köşenin tekrar etmesine izin verebilirsiniz. Önemli olan alnınızı “görünmez bir engele” karşı kırmamaktır..

Bir yapı malzemeleri mağazasında plaka kapılar satın alırsanız ve bunları menteşelerle birleştirirseniz, istediğinizi elde edersiniz. Ekran sadece çalışma alanını ayırmakla kalmaz, aynı zamanda odanın alanını da yapılandırır. Onun sayesinde ortadaki çekyatın arkasında doğaçlama bir duvar belirir..

En kolay seçenek, çıtaları çekmek ve bezi sabitlemektir..

Profesyoneller, ekranın iç mekanda bir entrika olduğunu ve bazen evlerimizde çok eksiklik olduğunu söylüyor. Yüzyıllardır düzenli olarak işlevini yerine getiriyor – mekanı bölmek, kapıların arkasına bir şeyler saklamak aynı zamanda dikkat çekiyor ve ilgi uyandırıyor. Özünde, her zaman bir kadının hayatı, aşkla flört etme, giyinmenin sırları ile ilişkilendirilmiştir. Tam da böyle oldu: Antik Japonya’da bile, karmaşık bir sosyal yasaklar sistemi nedeniyle, bir hanımefendinin “balina” adını verdiği bir ekran olmadan yapma hakkı yoktu. Bu, deneğe güçlü bir duygusal yük verdi. Bugün, neredeyse hiç sır kalmadığında ve toplum gizlenmek yerine gösterme tutkusuyla ele geçirildiğinde, bu şey birine arkaik ve işe yaramaz görünebilir. Ekran – gizemin geri dönülmez bir şekilde hayattan kaybolmasını istemeyenler için.