Şerit temeller için takviye: hesaplama ve çerçevenin nasıl örüleceği ve döşeneceği

Tasarımın başlangıcından kurulumun tamamlanmasına kadar, takviyeye özel önem verilir, çünkü banda gerekli yapısal nitelikleri veren odur. Bir takviye kafesini hesaplamak ve kurmak için temel kuralları anlamak için betonarme kiriş modelinin fiziğini göz önünde bulundurmayı öneriyoruz..

Takviye türleri ve temeldeki amaçları

Bir şerit temel, bir dizi dağıtılmış yükün uygulandığı bir kiriş olarak gösterilebilir. Temel, binanın destek bölümünü artırmanın yanı sıra duvarlar için gerekli olan taban sağlamlığını sağlar, bu nedenle farklı doğrusal yönlerde belirli mukavemet parametrelerine sahip olması gerekir. Toprağın heterojenliğinden dolayı böyle bir ihtiyaç ortaya çıkar: daha yoğun olduğu yerde yük yoğunlaşır, yapının çoklu aşırı gerilimi oluşur..

Bu ilke birçok kişi tarafından bilinir, ancak herkes tek bir tip valfın bu kadar çok görevi yerine getiremeyeceğini bilmez. Takviye, tüm yapının çalışmasına katılım işlevine göre üç tipte sınıflandırılır, ancak hepsinin tek bir temelde bulunacağı gerçeğinden uzaktır. İşin çoğu, tahmin edilebileceği gibi çalışma takviyesi olarak sınıflandırılan en büyük takviye çubukları tarafından gerçekleştirilir. Ana görevi, bandın karşı kenarı dahili bir sıkıştırma yüküne maruz kalacak şekilde gerilme deformasyonlarına direnmektir. Betonun yüksek basınç dayanımı, her zaman kabul edilebilir sınırlar içinde kalan çekme yükünü telafi eder. Sıkıştırılabilir katman her zaman uygulanan kuvvetin yanında bulunur.

Kiriş uzunluğunun çok uzun olduğu veya eksenel basınç yüklerinin uygulandığı yerlerde doğrusal donatı yetersizdir. Takviye düz bir çizgide gerildiğinde iyi çalışır, ancak büküldüğünde eksenel sertlik kaybolur. Çerçevenin monolitik kalması ve elemanlarının ürün bölümünde doğru şekilde yerleştirilmesi için, çalışma takviye sıraları yapısal takviye ile bağlanmıştır. Genellikle daha ince bir bölümdür ve neredeyse her zaman ana bölümün karşısında bulunur..

1 – çalışan bağlantı parçaları; 2 – yapısal bağlantı parçaları; 3 – gömülü elemanlar; 4 – beton hazırlama

Çitler inşa etmenin temelleri dışında şerit temeller nadiren doğrusaldır. Genellikle kapalı bir uzaysal figürdür, bazen radyal projeksiyonlarla. Ayrıca temel, tek tek parçaları bağlarken, nominal mukavemetin korunması gerekirken hemen dökülmeyebilir. Farklı kirişlerin mesnet ve ek yerlerinde sabitlenmesi, gömülü elemanlar, çalışma çubukları ile aynı çapta bükülmüş ve kaynaklı elemanlar olan ankraj takviyesi ile sağlanır..

İnşaat demiri içerik standartları

Takviyenin doğrusal deformasyonları önlediğini bilerek, makul bir şekilde, görevin yüksek kaliteli bir performansı için, miktarının kullanılan beton miktarı ile orantılı olması gerektiği varsayılabilir. Şerit temeller için minimum donatı içeriği, kirişin toplam kesitinin% 0,1’i oranında standardize edilmiştir..

Bununla birlikte, minimum kesit daha çok bir kontrol kartıdır, pratikte temeldeki takviye her zaman% 0,1’den fazlasını içerir. Bu, ikincil, konsantre ve dolaylı yüklere karşı bir güvenlik payı ve direnç sağlar. Örneğin 300×1000 mm’lik bir bant ince ve yüksek, içindeki donatı içeriği en az 300 mm olmalıdır.², bu 10 mm’lik dört çubuğa veya 8 mm’lik altı çubuğa eşdeğerdir. Ancak görsel olarak bile, bu kadar çok takviye sahip çerçeve çok zayıf olacaktır..

Ancak 2–4 çubuk eklerseniz, üst ve alt kenarların tam olarak güçlendirilmesi veya normal dağıtılmış bir takviye cihazı olasılığı vardır. Dağıtılmış takviyenin ek bir yararı, çubukların betona artan yapışma alanıdır, ancak elemanların kendileri mevcut yük sınıfını karşılamak için çok ince olmamalıdır..

Yük türleri

Temel üzerindeki ana yük, hem yoğun toprak tarafından hem de bina yapısının yanından dikey yöndedir. Çalışma takviyesi, yük vektörüne dik olarak yerleştirilmiştir. İkincisi, şantiyenin jeolojisinin özellikleriyle belirlenen, kesinlikle dikey dışında bir yöne sahip olabilir..

Ek yükler arasında, yanal yük, toprağın kabarması ve seldeki yeraltı suyunun saldırısından kaynaklanan en belirgindir. Genişlik-yükseklik oranı 1: 3’ten fazla olan kirişler için, genellikle iç kısımda olmak üzere yan duvarların ilave takviyesi gereklidir. Aslında, 0.5-0.7 m’lik bir hücreye sahip bir merkezi takviye hattı veya uzamsal bir ağ yeterlidir. Çubukların kalınlığı, nominalden daha az olabilir..

Çıkıntılı parçalara (raflar) etki eden karmaşık kesitli (T ve H) temellerde yırtılma yükleri meydana gelebilir. Bu tür etkileri telafi etmek için, kirişin enine kesitini tekrarlayan şekilde karmaşık L ve C şeklindeki ankrajlar kullanılır. Bu gibi durumlarda, ek takviye (ankraj) yapısal takviye görevi görebilir..

Uzayda doğru bir şekilde dağıtılan bir çerçevenin, anlamsız ve hiçbir şekilde artan takviye bölümlerinin sıralı bir yer iminden çok daha yararlı ve karlı olduğunu unutmayın. Neyse ki, beton bantların çerçevelerini oluşturmak çok basittir, çünkü bunlar genellikle işin oldukça bariz mekaniğine sahip en basit uzaysal figürlerdir..

Takviye kafeslerinin montajı, malzeme çeşitleri

Bugün, takviye kafesleri pratik olarak yerel olarak monte edilmiyor. Her şey yüzeye uygun koşullarda örülür, ardından ayrı modüller kalıba monte edilir ve birbirine bağlanır. Sabitleme, 1–1,5 mm kalınlığında viskoz tavlanmış bir tel ile yapılır. Kaynak nadiren kullanılır ve her tür bağlantı parçasında kullanılmaz, genellikle böyle bir kararın özel nedenlerle gerekçelendirilmesi gerekir. Örme, hız açısından çok daha karlı: doğru alet ve teknoloji bilgisiyle, bir bağlantı 5-7 saniye, kaynak durumunda 30-40 saniye sürüyor.

“A” harfi ve bir Romen rakamı ile gösterilen altı donanım sınıfı vardır. Sınıf ne kadar yüksekse, çeliğin mukavemeti o kadar yüksek ve akma mukavemeti o kadar düşüktür (kırılmadan önce uzama); kesitlerde de farklılıklar vardır. Birinci sınıf, yuvarlak bir profilin kesinlikle pürüzsüz bir şekilde güçlendirilmesidir, ikinci sınıf, sarma ile yerleştirilmiş çıkıntılı nervürlere sahiptir ve tüm daha yaşlı olanların bir balıksırtı vardır. İşaretlemedeki “T” indeksi termal olarak sertleştirilmiş bağlantı parçalarını belirtir, “C” indeksi – kaynak için uygundur.

İşin rahatlığı ve doğruluğu için, çalışma takviyesinin çubukları, montaj tamamlanana kadar uzamsal konumlarını koruyan bir şablona sabitlenir. Çalışma takviyesi, tasarım gereksinimlerine bağlı olarak A II ve daha eski sınıfların takviyesi ile gerçekleştirilir. Çapların yazışma tablosuna ve toplam bölüme çubuk sayısı tablosuna göre, izin verilen minimum takviye elemanı içeriğinin optimum dağılımı seçilir..

Eksen boyunca burulma ve bükülme yüklerini telafi etmek gerekirse, uzunlamasına çalışma takviyesine enine olanı bağlanarak uzamsal bir ağ oluşturur. Birbirleri arasında, farklı çalışma takviye hatları kelepçelere bağlanarak sabitlenir, genellikle çalışma takviyesini dıştan çevreler. Yapısal dağıtım takviyesi için, A I ve A II sınıflarının takviyesinin kullanılması gelenekseldir..

Temel mekansal tasarımlar nasıl örülür

Takviye dağıtım ilkesi, belirli örneklerle anlaşılması en kolay yoldur. Genişliği ve yüksekliği 40 ve 110 cm olan dikdörtgen bir kiriş düşünün Yazışma tablosuna göre, takviye için, 12 mm’lik dört çubuk veya 10 mm’lik altı çubuk veya 8 mm’lik dokuz kullanmanız gerekir. Temelin bu boyutlarıyla, kalınlığı ürünün boyutlarıyla orantılı olması gereken 10 mm’lik donatı kullanmak en mantıklıdır..

En boy oranı 1: 3’ten azdır, yani geliştiricinin takdirine bağlı olarak dikey kenarların ek takviyesi gerçekleştirilir. İki düzlem güçlendirilmiştir – üst ve alt, çubuklar ürünün yüzeyinden beton kaplamanın değerine göre aralıklı olmalı, ancak algı sınırının ötesine geçmeyecek ve birbirine çok yakın olmayacak şekilde beton akışına engel oluşturmayacak şekilde merkeze çok yakın olmamalıdır..

60 mm’lik koruyucu bir tabaka ile, aralarında yaklaşık 90 cm’lik bir mesafe bırakarak 10 mm’lik dört çubuk yerleştirebiliriz Buna göre, kırma taşın 35-40 mm’den fazla olmayan bir fraksiyonu olmalıdır. Her bir takviye hattı, örneğin merkezde bulunan çubukların dikey olarak kaydırılmasıyla veya bir dama tahtası düzeninde uzaysal yapılabilir. Ancak bu durumda, iki standart boyutta yapısal donatı gereklidir. Biri ayrı hatları birbirine bağlamak için ve diğeri çerçeveyi birbirine bağlamak için.

Durum, karmaşık şekillerin temellerine benzer. Bölümleri, birbirine kelepçelerle bağlanan bir dizi dikdörtgen veya yamuk şeklinde bölünmüştür. Örneğin, 30×100 cm’lik alt yatay ayağın boyutlarına sahip T şeklindeki bir temel için, her biri 10 mm’lik dört uzunlamasına çubuk ve aynı bölümün her 40-50 cm’sinde bir enine kesici uçlarla takviye yapabilirsiniz. Dikey kiriş normal bir bant gibi takviye edilir, ancak alt yüzün takviyesi yapılmaz, bunun yerine uzunlamasına çubuklar dikey bölüm boyunca eşit olarak dağıtılır.

İnşaat demiri döşeme, sabitleme ve koruma.

Aynı çalışma donatı düzenlemesine sahip doğrusal donatı kesitleri, betonun yapışmasına bağlı olarak 30 ila 50 nominal çapta bir üst üste binme ile bağlanır. Paralel katlanan dalların ligasyonu her 25-30 cm’de bir tel kelepçelerle yapılır..

Kesişen çalışma çubuklarına sahip çerçevenin bölümleri bükülmüş ankrajlarla bağlanır. Kesitleri çalışma çubuklarınınki ile aynı olmalıdır; çubukların farklı kalınlıklarında, çapların büyük olanları tercih edilir. Sargıda üst üste binme, mekansal düzenlemeye ve hareketli yüklerin kolunun etkisine bağlı olarak 50 ila 80 çap arasındadır..

Çerçeve, kalıbın altından mesafeli olmalıdır. Bunun için polietilen borulardan yapılmış içi boş tapalar veya manşonlar kullanılır. Bazen, M100 veya M150 mukavemet derecesine sahip beton ile hazırlık yapmak, üzerine takviye koymak ve ardından sertleştikten sonra çerçeveyi monte etmek ve dökmenin geri kalanını gerçekleştirmek mantıklıdır. Bu teknoloji, su yalıtımında zayıf bir nokta olan “soğuk” derzin konumu ile tutarlı olmalıdır..

Çerçeve, plastik çubuklar veya diğer çürümeyen ve hidrofobik malzemeler yardımıyla duvarlardan genişletilir. Koruyucu tabakanın gerekli değerini – 40 ila 70 mm arasında tutmak için sert uzamsal sabitleme gereklidir. İhlaller ve kesmeler, takviyeyi içinde gaz değişiminin olduğu yüzey katmanına çok yaklaştırabilir veya bükebilir. Bunun hem ürünün sertliği ve mukavemeti hem de takviye çeliğinin korozyon direnci üzerinde son derece olumsuz bir etkisi vardır. Güvenilirliği artırmak için çerçeve, betonun tamamen dökülmesinden sonra çıkarılan geçici çubuklarla sabitlenebilir..

Benzer kayıtlar:

1. Video ile yeni başlayanlar için plastik şerit. Kilo kaybı için şerit plastik uygulamanın faydaları ve eğitim maliyeti Plastik şerit uygulaması, kilo kaybı için etkili bir seçenektir. Uygulamanın video yardımı ile yeni başlayanlar için kolayca öğrenilmesi, etkin güvenlik özelliklerine sahip olması ve eğitim maliyetinin de düşük olması yöntemin...
2. İzolasyona buhar bariyerinin hangi tarafa döşeneceği İzolasyona buhar bariyeri, sızıntı ve sicaklık kayıplarının önlenmesi ve verimliliğin arttırılması için basit, güvenilir ve ekonomik bir misyon üstlenir. Ekonomik ve etkili yalıtım sağlandığından, ısının başarıyla kontrol altında tutulması sayesinde...
3. Buhar ve rüzgar yalıtımı: amaç, uygulama, hangi tarafın döşeneceği Buhar ve rüzgar yalıtımı, amaçlarının, çok kanatlı camların önündeki hava arasındaki ısı ve difüzyonu önlemek olduğu, montajının çatı, cephe ve çoğu duvar gibi çeşitli yüzeylere uygulanmak üzere tasarlanmış özel bir...
4. Takviye nasıl doğru bir şekilde hesaplanır ve temel nasıl güçlendirilir Takviye güçlendirmek özellikle bir proje başlamadan önce önemlidir. Geliştiriciler, nasıl doğru bir şekilde takviye hesaplanacağını anlamak ve optik ve temel güvenlik önlemlerini almak için pratik bir yaklaşım sunuyor. Bu yaklaşım,...

Daha fazla bilgi edinin  DIY çardak