Çoğu zaman, demir sauna sobasının öne çıkmayan gövdesi, özel bir örneği tuğla kaplama olan bir perde ile kaplıdır. Bugün kullanılan malzemelerden, böyle bir kaplamanın işlevsel özelliklerinden ve ayrıca duvarın yapımına ilişkin kurallardan ve dekoratif niteliklerinden bahsedeceğiz..
Hangi tuğlayı seçmeli
Taş apronun aksine, tuğla duvar elemanlarının doğru şekli ve boyutlarının standardizasyonu nedeniyle yapımda daha az zorluğa neden olur. Ve yine de malzeme seçiminin bazı özellikleri var, çünkü kapağın sadece dekoratif bir işlevi yok.
Her şeyden önce, içi boş tuğlaların herhangi bir çeşidi ve hatta daha gözenekli seramikler hariç tutulur. Tuğla önlük, ocağın düzgün bir şekilde ısıtılması ve yavaş soğutulması sağlanacağından yüksek bir ısı kapasitesine sahip olmalıdır. Bu nedenle ısıtma cihazının ataletini artırmak için yoğunluğu yüksek bir malzeme kullanılmalıdır..
Kırmızı refrakter ve havai fişek tuğlaları
Diğer bir husus, malzeme özelliklerinin çalışma koşullarına uygunluğuyla ilgilidir. Her yapı taşı yüksek sıcaklıklara ve nem değişikliklerine dayanma özelliğine sahip olamaz. Bu nedenlerden dolayı, onlarca ısıtma ve soğutma döngüsünden sonra basitçe toza dönüşen silikat tuğlaların kullanımı hariç tutulmuştur. Sauna ocağının astarı için tuğla seramik olmalıdır ve yanmamış ikinci sınıfın kullanımına izin verilmez..
Şekilli klinker fırın tuğlası
Konunun estetik bir yanı da var. Isıtıcının görünümü son derece önemlidir, geleneksel olarak en üst düzeyde gerçekleştirilen buhar odasının bitişi ile uyumsuz olmamalıdır. Bir önlük için nispeten küçük bir taşa ihtiyaç duyulduğundan, parça seçimi yapmak, çatlak, yontma kenarlı, lekeli ürünleri reddetmek ve özellikle boyut ve şekil standarttan saptığında gereksiz olmayacaktır. Ayrıca, estetik gereksinimler uğruna, sıradan sıradan seramik tuğlaları klinker veya refrakter, yırtık veya dokulu, farklı tiplerin bir kombinasyonunu kullanabilir, benzersiz bir duvar görünümü ve deseni elde edebilir veya dış katmanı bir kaplama taşı ile gerçekleştirebilirsiniz..
Çözeltinin seçimi ve hazırlanması
Ana duvar malzemesini bulduk, bağlayıcıya karar vermeye devam ediyor. Ne yazık ki, fırının kendisinin ve fırın bölgesinin döşenmesinden bahsetmememize rağmen, sıradan bir çimento-kum harcı kullanmak mümkün olmayacaktır. Ancak apronun çalışma koşulları uç noktalara yakın, dış ve iç yüzeyler farklı sıcaklıklarda olacağından yapının dayanıklılığını sağlamak için uygun bir karışım kullanılmalıdır..
İlk seçenek, soba ve şöminelerin döşenmesinde kullanılan fabrika üretiminin kuru yapışkan karışımlarıdır. Böyle bir bağlayıcı, gerekli nitelikleri uzun süre korumanın bir garantisi varken, hazırlama ve kullanım sırasında minimum sorun anlamına gelir. Bununla birlikte, harç olarak da bilinen bu tür karışımlar, nispeten küçük de olsa, maliyete mal olur. Karışımı hazırlamadan önce, kuru harcın ağırlıkça% 10-15 oranında M400 kalite çimento ile karıştırılması tavsiye edilir; bağlayıcı, kuru bileşenlerin toplam hacminin dörtte birine kadar kum ekleyerek daha ucuz olabilir. Karışımı su ile kalın ekşi krema kıvamına gelene kadar seyrelttikten ve iki saat demlemeye bıraktıktan sonra çözeltiyi mekanik olarak karıştırmak daha iyidir..
Şamot harcı
Diğer bir bağlayıcı türü, hafif kil bazlı bir harçtır. Seçenek, ucuzluğuyla büyülüyor, ancak belirli pişirme kuralları var. Kuru kil, kullanmadan önce iyice ezilmeli ve bir süre su ile karıştırılmalıdır, hammaddenin kalitesine bağlı olarak şişmesi 2-3 gün kadar sürebilir. Kilin yeterince nem topladığından emin olmak zor değildir: elinize küçük bir yumru sıkın, 1–1,5 metre yükseklikten yere bırakılması gereken yoğun bir topu yuvarlayın. İdeal olarak, numune darbeden sadece hafifçe düzleşmeli, ufalanmamalı veya yayılmamalıdır. Kil hazır olduğunda fazla nemden sıkılarak hacimce eşit oranlarda ince ezilmiş ateş kili ile karıştırılmalıdır. Şamotun yarısına kadar yıkanmış kum ile değiştirilmesi oldukça kabul edilebilir, ancak çimento veya alçıtaşı prizi hızlandırmak için dikkatli kullanılmalıdır, kendi kendine hazırlanmış bir karışımdaki yüksek içerikleri eklemlerin çatlamasına neden olabilir..
Gerekli karışım miktarı, 1 m2 başına yaklaşık 100-110 kg kuru tozdur.3 tuğla. Böylece, her tuğla için, katkı maddeli yaklaşık 200 g kuru harç karışımı veya yaklaşık 350-400 g hazır ev yapımı harç tüketilecektir. Tabii ki, bir çok kıvam da dahil olmak üzere dikişlerin kalınlığına bağlıdır: harç tabakası ne kadar ince olursa, o kadar az sıklıkta olmalıdır. İstenirse, bağlayıcıya bir renk verilebilir, örneğin, shungite ile karartılmış veya tebeşir tozu ile aydınlatılmış, ayrıca evrensel dağılmış boyalar kullanılabilir..
Önlük tabanı
Buhar odasına birkaç tip ısıtıcı yerleştirme vardır. Uzaktan kumandalı bir ocaklı bir ocak her zaman bir duvara bitişiktir, ancak bir köşeye de yerleştirilebilir. Ateş kutusu sıradan ise, soba duvarlara bağlanmadan monte edilebilir, ancak bu, geniş buhar odaları için tipik olan oldukça nadir bir durumdur. Her durumda, taban apronun konfigürasyonunu belirler ve sırayla sobanın yerleştirilme şekli ve astarın bazı fonksiyonel özellikleri ile belirlenir..
Apron yalnızca dekorasyon ve sert ısı radyasyonunun ortadan kaldırılması için düzenlenmişse, metal fırının gövdesine neredeyse yakın bir şekilde bitişik olmalıdır. Doğrudan ısı transferini engellemek ve duvarları metal muhafazanın ısıl genleşmesinden korumak için 20–30 mm’lik bir boşluk gereklidir. Böyle bir önlüğün tabanı minimum bir genişliğe sahiptir, temelde yaklaşık 100 mm’lik bir banttır ve bu, koruyucu ekranın planlandığı taraflardan ısıtıcıyı çevre çevresinde çevrelemektedir. Bağımsız sobalar için, taban bir dikdörtgen şeklindedir, duvara tutturulmuş olanlar için, köşeler için L şeklinde bir U şeklinde bir bant bulunur. Bazen ocağı duvarlara bakan taraflardan bile örtmek mantıklıdır, bu, duvarlarda ısıya dayanıklı bir perde düzenlemekten kaçınmaya ve odanın dekorasyonunu daha temiz hale getirmeye yardımcı olur..
Apron ısıtmanın ataletini arttıracak şekilde düzenlenmişse, duvarın kalınlığı daha yüksek olacaktır ve tabanın boyutları buna karşılık gelmelidir. Tuğlaların büyüklüğü, buhar odasının hacmine göre belirlenir. Gerekli tuğla kütlesini doğru bir şekilde hesaplamak oldukça zordur, bu nedenle yaklaşık bir oran kullanılır: 1 m’de 30-40 kg3 sobanın en az bir saat boyunca biriken ısıyı eşit olarak vermesi için yeterli olan odanın hacmi. Taş döşeme kütlesini hesaba katmak zorunludur, çünkü kil tuğla ve çoğu doğal kaya yaklaşık olarak karşılaştırılabilir ısı kapasitesine sahiptir. Gerekli tuğla kütlesini belirledikten sonra, onu taş sayısına çevirmeniz ve duvar katmanlarının sayısını belirlemeniz gerekir. Kural olarak, bu gibi durumlarda, yarım veya tek duvar kullanılır, çok nadiren önlük bir buçuk tuğlaya ve neredeyse hiçbir zaman ikiye serilir..
Konveksiyon örtüsü düzenleyerek ısı transferinin verimini ve odanın ısınma oranını artırmak mümkündür. Bu versiyonda, duvar ile fırın gövdesi arasında 100 mm genişliğe kadar bir boşluk oluşturulurken, serbest hava sirkülasyonu için alt ve üst kısımlarda boşluklar oluşturulmuştur. Tüm bu faktörler, taban bandının plandaki sobanın boyutlarının ötesine çıkması gereken genişliği belirler. Çoğunlukla, duvarın, estetik açıdan kabul edilebilir olan tabanın üzerinde kaldırılmasını bulabilirsiniz, ancak bu durumda, aşırı sıranın çıkıntısı, taşın genişliğinin yarısından fazla olmamalıdır. Ek taş sayısını azaltmak için duvar sırasının önceden hesaplanması ve tabanın boyutunun ayarlanması da tavsiye edilir..
Teknik detaylara geçelim. Bir önlük için ideal bir temel, ısıtıcının kendisinin uzatılmış veya uzatılmış bir kaidesidir. Önlük, ocağın montajı ve bitirme işleminin tamamlanmasından sonra dikilirse, ek zorluklar ortaya çıkabilir. Taban zemine dayanmalıdır, bu nedenle fırın çevresindeki döşeme ve destekleyici zemin sisteminin bir kısmının kaldırılması gerekir. Toprağın üst tabakasını 25-30 cm derinliğe kadar çıkardıktan sonra, ara sıkıştırma ile 3-4 cm tabakalar halinde kum-çakıl karışımı ile dolgu yapılır, dolguyu yerden bir jeotekstil tabakası ile ayırmak gereksiz olmayacaktır. Tabanın sağlam olması için alttaki yastığın mümkün olduğunca yoğun olması gerekir. Yatak hazırlandığında, kalıp MZLF prensibine göre monte edilir, ardından 20–30 mm’lik bir koruyucu tabaka altında üst yük taşıyıcı bölgede bulunan bir kapalı takviye kayışı ile güçlendirilmiş bir beton bant dökülür. Aprondan zemine ısı sızıntısını azaltma isteği varsa, kalıbın tabanına toplam 80–100 mm kalınlığında köpük polistiren plakalar döşenebilir. Bantın yüksekliği genellikle 15 cm’yi geçmezken, kalıbın kenarlarını işaretçi olarak kullanarak üst kenarı ortak bir düzleme getirmek önemlidir..
Duvar düzeni
Apron, beton taban üzerine birkaç kat çatı kaplama malzemesi veya bir kat yüksek kaliteli sağır su yalıtımı yapılan kılcal nem emişinden korunmalıdır. İlk sıra, genel döşeme sırasını belirleyen ve apronun geometrisini belirleyen hidro-bariyerin üzerine yerleştirilir. İlk sıradaki uzantıların kullanılmaması tavsiye edilir, ancak bundan kaçınılamazsa, kesilmiş tuğlaları dış köşelere yerleştirmemek, ileride sıralar arasında doğru pansuman sağlamak daha iyidir. Ek olarak, alt sıranın, tabanın olası eğrilerinin tesviye edildiği için artan bir kalın çözelti tabakası üzerine serildiğini not ediyoruz..
Önlük, taşın uzunluğunun yarısı kadar sıralar arasına bir pansuman ile döşenir. Her yeni sıra köşelerden başlatılmalı, başlangıç taşları bir çekül hattına yerleştirilmeli ve birleşen düzlemlerin dikeyliği korunmalıdır. Bir konveksiyon apronu takarken, ikinci sırada ve daha da iyisi alt boşluklar oluşur – üçüncü sırada, her 2-3 tuğlada boşluklar yapılır. Higroskopik seramiklerin solüsyondan çok yoğun nem çekmemesi için her taş döşemeden önce 10-15 dakika suya batırılmalıdır. Ekranın toplam yüksekliği yaklaşık 120-140 cm, yani yaklaşık 15-17 sıra, ilk gün 6 ila 8 arasında, geri kalanı – ertesi gün.
En üstteki 4-5 sırayı döşerken dikkatli olunmalıdır. Bir konveksiyon örtüsünden bahsediyorsak, son iki sıranın sağlam olması istenirken üst bölgede delikler oluşturulmalıdır. Galvanizli tel veya alçı çelik hasır şeritleri kullanabileceğiniz son duvar sıralarını takviye ile güçlendirmek de gereksiz olmayacaktır. Üst sıra tuğlalar, konveksiyonu korumak ve ısıtıldığında genişleyen gövdenin duvarındaki baskıyı ortadan kaldırmak için gövdeden en az 2 cm boşluk bırakarak, fırın ile duvar arasındaki boşluğu kapatacak şekilde yatağa döşenmelidir. Geleneksel olarak, apronun en üst sırası, buhar jeneratöründeki taşların ana döşenmesini destekleyen bir kenar oluşturur..
Nakış ve dekorasyon
Fırın tuğlalarla kaplandığında, harcın normal şekilde priz alması için en az bir hafta beklemelisiniz. Bu süre zarfında, oda sıcaklığında bile, nemin büyük kısmı dikişlerden çıkacaktır, sadece 10 ° C’nin altındaki hipotermiyi önlemek önemlidir. Daha sonra, duvarın birkaç saat boyunca zayıf bir şekilde yanması sağlanarak, duvarın 50-60 ° C’ye kadar ısınması gerekirken, duvarın 2-3 gün üst üste birkaç kez tekrarlanması tavsiye edilir. Bundan sonra, bir miktar yanma düzeni ayarlamalı, fırını maksimum sıcaklığa eritmeli ve bu yanma modunu 4-5 saat sürdürmelisiniz..
Tuğla yapının görünümünü iyileştirmenin birkaç yolu vardır. Düz tuğla kullanılmışsa, dikişler işlenir, 2-3 mm derinleştirilir, ayrıca derz dolgusunu doldurabilir ve ardından ortak düzlemi taşlayabilirsiniz. Yırtık tuğlalar için, dikişlerin oluğunun kalınlıklarına yaklaşık olarak eşit olması tercih edilir. Çözelti kütle içinde renklendirilmemişse, sıradan su bazlı boya ile birleştirme işlemini vurgulayabilirsiniz..
Banyoda demir soba nasıl tuğla yapılır
Demir sobalar banyolarda kullanılan ve fazlasıyla kolay tuğla yığma yöntemleriyle kolayca monte edilebilen kullanışlı ve ekonomik ısıtma sistemleridir. Tuğla soba çok kolay bir şekilde banyoyu ısıtabilir ve uygun maliyetli bir enerji kaynağı olarak işlev görebilir. Bu özellikli banyo sobaları, tüm büyük evlerde, işyerlerinde ve evlerde tercih edilen kullanışlı bir ısıtma seçeneğidir.
Ev ve yazlık, banliyö inşaatı 
“Banyoda demir soba nasıl tuğla yapılır?” diye soru sorarak okuyucunun nasıl demir soba tuğlası yapılacağı konusunda bilgi almak istediğini belirtmiş olursunuz.