Organik tarım: toprağı “iyi” yapmak

“Ön kimyasal” çağda (on dokuzuncu yüzyılın sonuna kadar), sebze ve meyveler mineral gübreler ve çeşitli böcek ilaçları kullanılmadan yetiştiriliyordu ve şimdi çiftçiler, büyükbabalarımız ve büyük büyükbabalarımız tarafından bir zamanlar nasıl yapıldığını neredeyse unutmuş durumda. Mineral gübrelerin kullanımı, köylünün işini büyük ölçüde kolaylaştırdı ve verimi artırdı, ancak aynı zamanda, insan sağlığını etkileyen oldukça ciddi olumsuz sonuçlara yol açtı..

Daha önceki makalelerde “Kazıp ayıklayarak toprağı yok etmeyi bırakın”, “Kültivatör yerine yassı kesici”, “Zararlılardan ve yabani otlardan biyolojik koruma” adlı makalelerde, organik tarımın ana hedeflerinden birinin ekolojik dengeyi korumak ve toprağı korumak olduğunu keşfetmiştik. Bugün, doğurganlığı geri kazanmak, mineral gübreler ve diğer kimyasallar kullanılmadan sürekli olarak yüksek verim elde etmek için toprağa nasıl uygun şekilde bakılacağı sorusuyla ilgileneceğiz..

Zaten yirminci yüzyılın başında, mineral gübrelerin kullanımının çevreyi olumsuz etkilediği, ekolojik dengeyi ihlal ettiği ve insan sağlığını olumsuz etkilediği ortaya çıktı. Bu sırada, organik tarımın kurucuları olarak kabul edilen bilim adamları (Albert Howard, Rudolf Steiner, Ehrenfried Pfeiffer), kimya kullanımını bırakmaya ve doğurganlığı geri kazanmak için atalarının organik madde kullanımında asırlık deneyimlerini kullanmaya çağırarak alarm vermeye başladılar..

Bugün, minerallere alternatif olarak, rejeneratif tarım, toprağın ve karada yaşayanların yaşamını aksatmayan ve yeryüzünün humus tabakasında artışa katkıda bulunan çeşitli organik gübreler kullanmaktadır. Organik gübreler, tüm bunları parçalayan mikropların yanı sıra bitki ve hayvanların vücutlarını da çürütebilecek herhangi bir şeydir. Biyolojik tarım, başlıca olanları çeşitli organik gübreler kullanır:

• humus
• gübre
• organik gübre
• yanlar
• bakteriyel gübreler

Humus

Humus (humus), dünyanın verimli bir tabakasıdır. Humus, toprak verimliliği için önemli olan hümik ve crenik asitleri içerir. Bir bitkinin tam büyümesi ve gelişmesi için gerekli olan temel besin maddelerini içeren humustur. Doğal koşullar altında, çeşitli toprak sakinleri (solucanlar, bakteriler ve diğer mikroorganizmalar) humusun “hazırlanmasına” katılırlar. Faydalı bir gübreye dönüşmeden önce bitki ve hayvan artıkları bir dizi değişikliğe uğrar. Başlangıçta mikroplar ve mantarlar üzerlerinde çalışırlar, faaliyetlerinin sonucu humusun ortaya çıkmasıdır. Ancak solucanlar humus üzerinde çalıştıktan sonra toprak, bitki yaşamı için yeri doldurulamayacak bir madde olan solucan gübresi ile zenginleştirilir. Organik tarım, kulübelerdeki ve sebze bahçelerindeki solucan popülasyonunu etkilemenize izin veren bütün bir eylem sistemi geliştirmiştir. Aşağıdaki makalelerde, bu yararlı evcil hayvanların nasıl düzgün bir şekilde tutulacağı ve yetiştirileceği ve hayati aktivitelerinin (biohumus) sonucunun nasıl kullanılacağı hakkında sizinle konuşacağız..

Gübre

Herhangi bir bahçıvan muhtemelen gübrenin ne olduğunu bilir. Bu organik gübre, azot ve mahsulün uygun büyüme ve gelişme için ihtiyaç duyduğu diğer birçok elementi içerir. Gübrenin eklenmesi, toprağın yapısını, su ve hava rejimlerini ve kimyasal özelliklerini iyileştirir. Gübre, toprağın asitliğini azaltan kalsiyum ve magnezyum içerir ve faydalı mikroorganizmalar biyolojik aktivitesini artırır. Gübre, bitkiler için çok önemli olan karbondioksitin ana kaynaklarından biridir. Toprağa giren gübrenin etkisi birkaç yıldır devam etmektedir. Bununla birlikte, taze gübre birçok patojen içerdiğinden, bu gübrenin doğrudan kullanılamayacağına dikkat etmek önemlidir. Gübre, kompost gibi bu tür değerli organik gübrenin hazırlanmasında kullanılan bileşenlerden biri olarak en iyi şekilde kullanılır..

Doğru şekilde kompostlama

Bu gübreyi hazırlarken, kompostun bitkiler için yiyecek hazırlamak için özenle çalışan bir mikroorganizma, solucan ve böcekler topluluğu olduğunu unutmamak önemlidir. Ve bu “aşçılar” ile iletişim kurabilmeniz, ihtiyaçlarını ve yaşam süreçlerini anlayabilmeniz gerekir..

Mikropların normal varlığı için solucanlar ve böceklerin üç ana koşulu sağlaması gerekir. Yiyecek, nem ve oksijene ihtiyaçları var. Gıda ve nem ile ilgili çoğu sorun, kural olarak ortaya çıkmaz, ancak oksijen olmadan kompost basitçe ekşi hale gelebilir.

Bu gübre için hazırlık süreci dikkatli ve telaşsız olmalıdır. Kompost sadece yüksek kalitede kullanılabilir, uygun olmayan şekilde hazırlanabilir, sadece yardımcı olmaz, aynı zamanda bitkileri de öldürebilir.

Öyleyse, yüksek kaliteli faydalı gübre elde etmek için hangi malzemelerin kullanılabileceğini ve nasıl işlenmesi gerektiğini bulalım. Yağların, donyağının, kemiklerin ve çeşitli sentetik malzemelerin kompost yığınlarına ve kompost çukurlarına konmaması gerektiğini hemen belirtmek isterim. Diğer süt ürünleri ve et atıkları kontrendike değildir, ancak sıçanlar gibi tehlikeli hayvanları çekebilirler ve böyle bir yığından gelen kokular hafif, nahoş olacaktır. Et ve süt ürünleri atığını kullanırsanız, bunları olabildiğince derine ve küçük miktarlarda bırakmanız gerekir..

Kompostlamada kullanılan diğer tüm malzemeler yeşile, yani nitrojen bakımından zengin ve kahverengiye bölünmüştür – nitrojen bakımından fakir, ancak lif bakımından zengindir. Kahverengi ve yeşil malzemeler kompostta farklı davranır ve farklı işlevleri yerine getirir. Yeşiller çabuk çürür ve ısınır – bu, kompost yığını veya çukur için sözde sobadır. Kahverengi olanlar yavaş çürür ancak kompostta hava ve nemi hapsederek gözeneklilik sağlar..

Yeşil malzemeler şunları içerir: gübre, kuş pisliği, dışkı, çeşitli mutfak atıkları, saman, yeşil yapraklar, biçilmiş çim ve çeşitli mahsullerin tepeleri, yabani otlar.

Çiftçilik için en iyi gübre at gübresi, en kötüsü domuz gübresidir, çünkü çok sıvıdır ve çok fazla asit içerir. Domuz gübresi ve kümes hayvanı gübresi, talaş veya kuru samanla aktarılırsa ve tamamen olgunlaşana kadar olgunlaşmasına izin verilirse iyi bir kompost üretebilir. Bu tür bir kompostu toprağa uygulamadan önce hafifçe kireçli olmalıdır. Kompost yığınları üzerine istiflendiğinde dışkı, her türlü gübre ve mutfak atığı kahverengi malzemelerle yeniden katmanlanmalıdır..

Saman, kompost yapmak için mükemmel bir bileşendir, ancak onu sererken, çürüme sürecini hızlandırmak için hazır humus ile katman katman kaydırılmalı veya çürümüş çimen infüzyonu ile sulanmalıdır. Taze ot ve diğer yeşillikler, istiflemeden önce ön kurutma gerektirir. Aksi takdirde kalınlaşır ve oksijensiz kalır, bu da çürümeye değil asitleşmeye (zehirli silaj olur) yol açar. Kurutmak için zaman yoksa ve sık sık olan buysa, taze yeşillerin kahverengi malzemeler kategorisindeki kuru bir şeyle kaydırılması gerekir..

Kahverengi malzemeler arasında kuru yapraklar ve saman, kuru mısır koçanı, tohum kabuğu, kağıt, ağaç kabuğu, talaş bulunur. Bu bileşenler tipik olarak yeşil malzemeleri sandviçlemek için kullanılır ve kendi başlarına yavaşça çürür ve önemli bir besin olan azotu emer. Yalnızca kahverengi kompost yaparsanız, bu malzemeler metreküp başına 2 kg oranında bir üre çözeltisiyle nemlendirilir – bu prosedür olgunlaşma sürecini hızlandırır ve kompostu nitrojenle zenginleştirir..

Kompostlama yöntemi soğuk veya sıcak olabilir. Soğuğun özü, yani yavaş yöntem, bahçıvanın sadece yukarıda belirtilen yığına sürekli olarak farklı malzemeler koyması gerektiğidir. Katmanın yerlerini değiştirirken böyle bir yığının mevsimde bir kez kaydırılması yeterli olacaktır. Sonbaharda, kompost neredeyse kullanıma hazır olacak, yataklara serilebilir ve kış için folyo ile kaplanabilir. Yığın yaz aylarında iki veya üç kez atılırsa, gübre çok daha erken hazırlanır ve her hafta karıştırılırsa, kompostlama 1.5-2 ay içinde sona erer – buna sıcak yöntem denir. Ancak, her insanın bunu yapmak için yeterli zamanı ve enerjisi yoktur. Bu nedenle, soğuk pişirme yöntemi en popüler olanıdır..

Organikleri bazılarının önerdiği gibi çukurlar yerine yığınlar halinde kompostlamak en iyisidir. Su çukurlarda sürekli olarak birikir, karıştırma işlemi ve oksijene erişim engellenir – çürüme yavaştır.

Kompost yığınları aşağıdaki gibi düzenlenir. Üç duvar, bir metre yüksekliğe kadar herhangi bir katı malzemeden yapılmıştır. İdeal olarak, zemin kafesten yapılmalıdır – bu, olgunlaşmayı hızlandıran alttan iyi oksijen nüfuzunu teşvik eder. Ancak bu mümkün değilse, beton üzerine veya hatta sadece yere bir yığın inşa edebilirsiniz. Aynı anda iki bölme yapmak en iyisidir, böylece gelecekte olgunlaşan organik maddenin nereye kaydırılacağı vardır..

Minimum yığın hacmi bir metreküp olmalıdır, aksi takdirde kompost hızla kurur. Aynı nedenle kompost yığınının gölgeli bir alana yerleştirilmesi gerekir. Gübre hazırlama yeri güneşte ise, örtülmelidir (yazın opak ve hava girişi sağlayan bir şeyle ve soğuk havalarda – hızlı çürümeye katkıda bulunacak polietilen ile). Kompostu aşırı ısıtmak imkansızdır – mikroorganizmalar ölebilir, ancak aynı zamanda yararlı besinler aşınır ve yağmurlar tarafından yıkanarak tamamen örtülmemesi tavsiye edilir..

Kompost, tüm organik bahçıvanlar için ana gübredir. Olgunlaştığında organik maddede bitkiler için gerekli olan besin (potasyum, azot, fosfor ve diğerleri) içeriği artar. Yataklara hazır kompost eklenmesi toprağın yapısını ve verimini iyileştirir, bu tür yataklar nemi daha iyi tutar. Hazır yüksek kaliteli kompost, mahsulü birçok hastalıktan mükemmel şekilde korur ve yüksek kaliteli çevre dostu bir mahsul elde edilmesine katkıda bulunur..

Yataklarda gübre yetiştiriyoruz

Kompost şüphesiz mükemmel bir gübredir, ancak hazırlanması için çiftlikte büyük miktarda farklı organik materyal bulundurmak gerekir ki bu bazı durumlarda son derece sorunlu olabilir. Peki bahçelerinde kimya kullanmak istemeyen, ancak kompost yapmak için zamanı ve imkânı olmayan insanlar ne yapmalı? Bu gibi durumlarda, organik tarım gübreyi doğrudan yataklarda yetiştirmeyi tavsiye eder..

Burada yeşil gübre bitkileri (yeşil gübre) yardımımıza gelecek. Yeşil gübre kullanımı, organik tarımda kullanılan toprağın yapısını iyileştirmenin ve verimliliğini artırmanın ana yollarından biridir. Bu bitkiler özellikle bahçe yataklarında yetiştirilir, ancak yemek için değil, toprağın sağlığı için. Bu mahsullerin yeşil kütlesi, içindeki organik madde içeriğini artırmak için toprağa gömülür ve ayrıca çeşitli sıvı gübrelerin kompostlanması ve hazırlanmasında kullanılır..

Bakliyat ve baklagil olmayanların karışımları çoğunlukla yeşil gübre olarak kullanılır. Çok yıllık baklagillerden yonca, yonca, acı bakla, korunga kullanılır. Baklagil olmayanlardan mısır hariç herhangi bir tahıl uygundur. Turpgillerden çeşitli mahsuller yeşillendirme için mükemmeldir: hardal, kolza tohumu, turp, kolza. Birçok bahçıvan, genel olarak bu amaçlar için, örneğin son kullanma tarihini geçmiş olan tohumları kullanır..

Yetiştirme teknolojisinin kendisinde karmaşık hiçbir şey yoktur. Sıcağı seven mahsuller ekmenin planlandığı yataklarda, erken ilkbaharda, herhangi bir yeşil gübrenin tohumlarını ekebilirsiniz. Domates veya biber ekmeden önce, biçilmeden toprağa gömülebilen diz boyu yeşil bir halı garanti edilir. Bu durumda, fideleri doğrudan solan üst kısımlara dikebilirsiniz..

Sarımsak, havuç, patates (yani dona kadar bahçeyi işgal etmeyecek mahsuller) hasat edildikten sonra, boş alanlara yeşil gübre ekilebilir. Bunu yapmak için, tırmık ve bir torba tohumla yerde yürüyün. Sürgünlerin ortaya çıkmasından sonra, yeşillerin büyümesi ve sertleşmesi tehlikesi yoksa, onu kışa bırakabilir ve ilkbaharda bahçeyi gevşetmeniz yeterlidir. Yeşiller soğuk havanın başlamasından çok önce yükselmişse, o zaman toprağa gömülmeli ve hemen ilkbahar için yeni bir yeşil gübre bölümünün üzerine ekilmelidir..

Genel olarak, taraf olmak yaratıcı bir süreçtir, buradaki ana şey, organik tarımın temel ilkesini gözlemlemektir – toprağı çıplak bırakmamak ve bazı basit kurallara uymak:

• yanlar büyütülemez, bitki ne kadar güçlü olursa, onu kesmek o kadar zor olur;
• yeşil gübrelerin kalın ekilmesi gerekir;
• köksap kültürlerinin yeşil gübre olarak kullanılması tavsiye edilmez;
• yeşil gübre ekme çabalarını ve süresini azaltmak için, tohumlarını hasattan önce veya ilkbahar gevşemeden önce dağıtabilirsiniz..

Sideration, sitenin verimliliğini iyileştirmenin ve eski haline getirmenin harika bir yoludur. Yeşil gübreler toprağa gömüldükten sonra kök ve yaprak kütleleri ayrışır ve toprağı organik madde ve azotla zenginleştirir. Ayrıca mikroorganizmaların ve solucanların etkisi altında bitki artıkları işlenir ve humusa dönüştürülür..

Yeşil gübre bitkileri toprağa oksijen sağlar, nemin korunmasına yardımcı olur ve toprağın yapısını iyileştirir. Yeşil gübreler, toprağı hava koşullarına ve yeşil gübre sırasında üst verimli katmanlarda kalan besin maddelerinin sızmasına karşı koruyan yoğun bir örtü oluşturur..

Bakteriyel gübreler

Daha önce de öğrendiğimiz gibi, organik gübreler mikroorganizmaların çalışması olmadan işe yaramayacaktır. Hem humus oluşumunda hem de kompostun olgunlaşmasında yer alırlar. Mikroorganizmaların sayısını artırmak için bilim adamları, halk tarafından sevgiyle “emochki” olarak adlandırılan bakteriyel gübreler gibi özel preparatlar icat ettiler. Bunlar hazır besinler değil, uygun koşullar altında organik maddeyi çoğalmaya ve işlemeye başlayan spor veya hücre formundaki mikroorganizmalardır..

Bugüne kadar, “Vostok-EM1” ve “Biostim” preparatları oldukça iyi bilinen bakteriyel gübreler olarak kabul edilmektedir. Vostok-EM1, Biostim’in etkisi altında aktif olarak çoğalmaya başlayan ve çeşitli hayvanların ve kuşların dışkılarının işlenmesiyle mükemmel bir iş çıkaran ve onları oldukça besleyici humusa dönüştüren 80’den fazla çeşit mantar ve mikroorganizma içerir. Bu ilaçları oluşturan mikroorganizmalar, çeşitli tehlikeli bitki hastalıklarına neden olan mikrofloranın büyümesini engelleyebilen maddeler üretir..

Bakteriyel gübre üretiminin hala araştırılmanın çok uzağında olduğu ve bu tarım dalının gelişmeye yeni başladığını, ancak birçok ülkede zaten oldukça umut verici olduğu belirtilmelidir..

Dünya ekolojik bir felaketin eşiğindeyken, gıda ürünlerini yetiştirirken mineral gübre ve böcek ilacı kullanmayı reddetme sorunu özellikle acil geliyor. Ve öğrendiğimiz gibi, organik ve biyodinamik tarım ilkelerine bağlı kalarak yerde çalışan tarım bilim adamlarının gelişmeleri, sorunun çözümüne yardımcı olabilir. Yeşil gübre yetiştirmeyi ve kompost hazırlamayı öğrenerek, ailenize organik sebze ve meyveler sağlayabileceksiniz, bu da beden sağlığına ve çevrenizdeki doğaya katkı sağlayacaktır..

Benzer kayıtlar:

1. Organik tarım: kazıp ayıklayarak toprağı ezmeyi durdurun Organik tarım, toprak kazmaya ve ezmeye gerek kalmadan yapılan tarımla tarımın verimliliğini arttırıyor. Organik tarım, çevreyi korumak için kimyasal gübreler, tarımsal ilaçlar ve diğer kimyasal maddelerden arındırılmış tarım yöntemlerini kullanıyor....
2. Organik tarım. Yabani otları evcilleştirmek Organik tarım, doğal çevreden daha etkin ve verimli şekilde ürün elde etmek için yeni bir tarım sistemi sunuyor. Yabani otları evcilleştirmek, ev ve bahçelerde, ekosistemin dengesini korumaya yardımcı olurken, üreticilere...
3. Organik tarım: solucanlar doğurganlığın ana göstergesidir Organik tarım, çiftçilere ve tüketicilere sağlıklı ürünler sunan yöntemleri kullanmak amacıyla bilinmektedir. Solucanların özellikle tarım işleminde önemli ölçüde işe yarayacağını göstermesinin ardından, çiftçiler solucanların ürettiği toprak takviyesi ürünlerinin doğurganlığın önemli...
4. Organik tarım. Biberleri zararlılardan ve hastalıklardan nasıl koruyabilirim? Organik tarım, toprağın kalitesini korumamızı, biberleri ise zararlılardan ve hastalıklardan koruyabilmemizi sağlar. Ekolojik üretim sistemlerimizi güçlendirerek, toprak verimliliğini artırmamıza ve dolayısıyla üreticinin kazanç sağlamasını sağlayarak, kontrolsüz kullanılan kimyasalları bertaraf etmemizi...

Daha fazla bilgi edinin  Çeşmelerin, havuzların ve göletlerin aydınlatması nasıl organize edilir