Boyalar ve vernikler nasıl seçilir: boyaların, emayelerin ve verniklerin belirlenmesi ve işaretlenmesi

İnşaat ve onarım için boya ve vernik seçimi, özellikle uzaktan, kısaltmaların ve anlaşılmaz kodların ve sayıların bolluğu ile kafanız karışabilir. Bugün, boyaları ve vernikleri türe göre işaretleme sisteminin prensiplerine ışık tutacağız, size nasıl kesin bir seçim yapacağınızı ve yanılmayacağınızı anlatacağız..

Boya malzemelerinin işaretlenmesini ne düzenler?

Rusya’da üretilen ve satılan boyalar için GOST 9825-73’te açıklanan semboller için birleşik bir standart vardır. Belge, boya türünü, özelliklerini ve uygulama alanını doğru bir şekilde belirlemek için gerekli tüm bilgileri çok kısa ve anlamlı bir şekilde sunar..

Bu standarda göre ürünler, atama grupları adı verilen beş bölümden oluşan alfanümerik bir kod ile tanımlanır. Bazen harfler arasına boyanın türünü veya özel özelliklerini belirten ek indeksler eklenir. Ayrıca, bazı gruplar hiç şifrelenmemiş olabilir, ancak kelimelerle belirtilebilir..

Boya malzemelerinin işaretlenmesinde önce malzeme türü belirtilir: boya, emaye, astar vb. Materyal uçucu bir solvent içermiyorsa, ek işaretlerden biri ilk gruptan hemen sonra görünebilir..

İkinci grup gösterimler iki harften oluşur ve bağlayıcı baz olarak kullanılan kimyasal bileşiği gösterir. Malzemenin özellikleri ve kapsamı doğrudan buna bağlıdır, diğer gösterimler yalnızca boya malzemelerinin pratik amacını açıklar. İkinci grup, her iki tarafta bir çizgi ile şifrenin geri kalanından ayrılır..

Üçüncü grup, boyanın amacını açıklar ve bir rakamla kodlanır. Dördüncü grup atama, belirli bir malzemenin bireysel numarasıdır. Vernik veya boyanın özel özelliklerini gösteren ek indeksler eklenebilir. Dördüncü gruptaki yağlı boyalar için, baz oluşturan kurutucu yağ türü belirtilmiştir..

Boya malzemelerinin renk özellikleri beşinci grupta belirtilmiştir. Genellikle malzemenin rengi şifrelenmez ve doğrudan gösterilir, örneğin “Açık yeşil”. Vernikler, kural olarak, bir pigment bazına sahip olmadığından, beşinci grup, tanımlamalarında ihmal edilir..

Birçok kişi ithal boyalar için tanımlama sistemiyle ilgileniyor. Gerçek şu ki, Avrupa standardı EN 927, malzemelerin üretimi ve test edilmesi için koşulların yanı sıra hijyen standartlarını da düzenler, ancak birleşik bir etiketleme sistemini tanımlamaz. Bunun yerine, boya malzemelerinin bileşimi, özellikleri ve kapsamı etikette ayrıntılı olarak ve her zaman Rusça olarak belirtilmiştir, aksi takdirde ürün kullanım için sertifikalı olarak kabul edilmez. Yurt dışında üretilen ancak Rus tedarikçiler tarafından paketlenen malzemeler için standart tanımlama şeması geçerlidir.

Boya türleri hakkında kısaca

Artık LMB atamalarının oluşum ilkelerini bildiğinize göre, grupların her birine göz atmak ve bazı özellikleri açıklığa kavuşturmak güzel olurdu. Boya malzemelerinin türüne göre ilk isim grubunu temsil eden kelime genellikle tam olarak belirtilir ve ek açıklama gerektirmez..

Bununla birlikte, standardın ele aldığımız son, üçüncü baskısında, ilk grup gösterimler yalnızca özel bileşimler için geçerlidir: toz boyalar, astarlar ve yarı bitmiş vernikler. Sıradan emayeler ve boyalar için, ilk grup gereksiz olduğu için ihmal edilebilir, çünkü kodun geri kalanında zaten kapsamlı bilgiler vardır.

Temel türüne göre şifreler

Boyaların ve verniklerin temeli olan kimyasal bileşiklerin tanımlanması için kırktan fazla geleneksel sembol vardır. Yukarıda belirtilen GOST aracılığıyla tam listeye aşina olabilirsiniz, şimdi inşaat ve onarımda en sık kullanılan ve benzer özelliklere sahip ana temel gruplarına geçelim..

Polimerlerin yüksek direnci nedeniyle poliakrilat (AK) ve alkid-akrilik (AC) boyalar, iç dekorasyonda her yerde bulunur. Bu boya malzemelerinin önemli bir kısmı, ilk grup gösterimlerden sonra VD indeksine karşılık gelen su dağılımı temeline sahiptir..

Emayeler ve vernikler pentaftalik (PF) ve gliftalik (GF) – alkid polimerlere dayalı belki de en kapsamlı boya malzemeleri sınıfı. Bu bileşikler çabuk kurur, pürüzsüz ve dayanıklı bir film oluşturur ve ahşaptan betona kadar hemen hemen her yüzeye uygulanabilir..

Poliüretan (UR) ve vinil (XC, XB) bazlar esas olarak vernik üretiminde kullanılmaktadır. Yüksek aşınma direncine ek olarak, bu tür boya malzemeleri çok çevre dostudur ve ince bir uygulama katmanı ile, çoğu iki bileşenli olan polyester (PL ve PE) bileşimlerine göre kalite açısından daha düşük değildir..

Nitroselüloz (NC) vernikler ve boyalar, kısa kuruma süreleriyle karakterizedir, ancak aynı zamanda kuruma sırasında uçucu maddeler açığa çıkarırlar..

Madde nadir ise ve genel sınıflandırmaya tabi değilse, GOST’un baz bileşimi üzerinde işaret olmamasına izin verdiğini belirtmek gerekir. Kimyasal bileşiklerin kombinasyonlarının genellikle boyaların temeli olduğu bilinmelidir, bu durumda işaret ya hiç belirtilmemiştir ya da ikinci grupta sadece baskın olan madde belirtilmiştir. Aynı ilke diğer atama grupları için de geçerlidir..

Çalışma koşullarının belirlenmesi

Bir boya seçildiğinde her seferinde bir kimyasal dizin açmamak ve belirli bileşiklerin özelliklerini incelememek için, kodda, belirli boya malzemelerinin çalışma koşullarının 1’den 9’a kadar bir sayı ile gösterildiği üçüncü bir grup vardır. Aslında, karıştırma veya çok katmanlı uygulama sırasında boyaların uyumluluğunu belirlemek istiyorsanız yalnızca temel malzemeyi bilmeniz gerekir..

Çoğu ev boyası ve verniği üçüncü grup 1 veya 2’de belirtilmiştir, bu sırasıyla hava koşullarına karşı tam ve kısmi direnç anlamına gelir. Uzun süre su tabakası altında kalmaya dayanıklı indeks 4 altındaki boyalar sınıfı da yaygın olarak kullanılmaktadır..

Biraz daha az yaygın olanı, kimyasal saldırılara (7) ve petrol ürünlerine (6) dirençli boyalar ve verniklerdir. Günlük yaşamda, bu tür boyalar nadiren kullanılır, ancak yüksek sıcaklıklara dayanıklı olan indeks 8 altındaki boya malzemeleri, genellikle ısıtma radyatörlerini, bacaları ve ısı eşanjörlerini boyarken kullanılır..

Ek atama sistemi

Birinci ve ikinci gruplar arasında görünen bir tür ek atamayı zaten düşündük. Dördüncü gruptan sonra diğer özel şifreler görünebilir..

Örneğin, harf indeksi VE, seyreltme sırasında özel bir karıştırma sırası gerektiren ve yüksek yıkamayla karakterize edilen su bazlı boyaları belirtir. HS ve HS endeksleri, boyanın etkili bir şekilde kuruma koşullarını belirler – sırasıyla yüksek ve düşük sıcaklıklar.

Tüketici için en ilginç olan M ve PM endeksleridir. Bunlar, parlaklığın tamamen bulunmadığı veya önemli ölçüde azaltıldığı özel boya sınıflarıdır..

Kullanılan pigmentler ve renk kodları

Beşinci grupta, ilkinde olduğu gibi, genellikle LMB’nin rengini net bir şekilde tanımlayan tam kelimeler kullanılır. Üreticinin renk paletinde aynı rengin birkaç tonu varsa, paletteki gölgenin sırasına karşılık gelen sayı, tam kelimeden sonra bir tire ile belirtilir. Genellikle sayısal değer arttıkça temel renkten açılma veya ayrılma artar..

Paletteki renk numarasına karşılık gelen üç veya daha fazla karakterden oluşan bir renk kodunun tam bir kelime yerine belirtilmesine de izin verilir. Bu, özellikle ithal olanlar için önde gelen ve büyük boya ve vernik üreticileri için tipiktir. Bunun tipik bir örneği, Alman ve diğer Avrupalı ​​şirketler tarafından boyalarının rengini belirtmek için RAL ölçeğinin kullanılmasıdır. İkinci durumda, dört basamaklı sayısal endeksler kullanılır..