Su filtresine ihtiyacım var mı?

Musluk suyu ilk bakışta temiz ve içilebilir görünüyor mu? Sağlığınızı böyle bir teste tabi tutmanın değeceğine emin misiniz? Öncelikle suyun musluğunuza girmeden önce hangi yöne gittiğini, nasıl temizlendiğini ve sonunda okuldan hepimizin bildiği H2O formülünün ötesinde ne kaldığını bulalım..

Vakaların yaklaşık% 70’inde, sıhhi tesisat sistemleri için su açık kaynaklardan – nehirler, göller veya rezervuarlar,% 30’unda – yeraltından, yeraltı sularından alınır. Geleneksel olarak, yeraltı kaynakları daha temiz olarak kabul edildi, ancak son zamanlarda endüstriyel atıklardan ve insan faaliyetlerinin diğer sonuçlarından kaynaklanan kirliliğe açık su kütlelerinden daha az duyarlı hale geldiler..

Rus Tıp Bilimleri Akademisi’nden AN Sysin’in adını taşıyan İnsan Ekolojisi ve Çevre Hijyeni Bilimsel Araştırma Enstitüsü’ne göre, evsel yüzey su kaynaklarının yalnızca% 1’i, kullanılan su arıtma teknolojilerinin tasarlandığı Sınıf I’in gereksinimlerini karşılamaktadır. Orta Rusya’daki bir dizi göl, nehir ve rezervuar üzerinde yapılan araştırmalar, ortalama olarak, sularında çözünmüş iki yüzden fazla farklı kimyasal bileşiğin olduğunu göstermiştir. Ayrıca, safsızlıkların bir kısmının (yaklaşık% 70) varlığı, su temin sistemlerinin çıkışında kontrol edilmez ve etkileri, su arıtımı için sıhhi ve epidemiyolojik standartlara dahil edilmemiştir.
insan vücudunda test edilmedi.

Su borularımızın suyu nasıl arıtılır? İlk aşama, doğal ortamda, yani çakıl ve kum yoluyla arıtmaya yakın olan filtrasyondur. Sonra korumak. Bundan sonra su klorlama, ozonlama veya ultraviyole dezenfeksiyona tabi tutulur ve oksitleyici safsızlıkların giderilmesi.

Klorlama, 19. yüzyılın ikinci yarısından beri su arıtmada kullanılmaktadır. Bu süre zarfında klor, hem patojenik bakterilerin hem de sudaki bir dizi kimyasal safsızlığın varlığını önemli ölçüde azaltarak etkili ve ucuz bir dezenfeksiyon yöntemi olarak kendini kanıtlamıştır. Bununla birlikte, bu yöntemin yan etkileri de vardır: aktif bir reaktif olan klor, suda bulunan ve çoğu sonradan içinde kalan elementlerle bileşiklere girer..
Ozonlama ve ultraviyole dezenfeksiyon sağlık ve çevre için daha modern, verimli ve güvenli olarak kabul edilmekle birlikte, ülkemizde henüz çok yaygın değildir. Bununla birlikte, dezavantajları da vardır..

Ozonun dezenfekte edici etkisine bir sonraki etki eşlik etmez ve tüketiciye verildiği zaman suyun sıhhi ve hijyenik özelliklerinin korunmasına her zaman izin vermez. Ayrıca ozonlama, boru korozyonunu hızlandırarak sıhhi tesisat sistemlerinin hizmet ömrünü kısaltır. Ek olarak, organik safsızlıklar içeren suyun ozonlanması oldukça toksik bileşikler oluşturabilir..

Ultraviyole dezenfeksiyon yönteminin yan etkileri daha azdır, bu teknoloji drenaj sistemlerini etkilemez ancak sudaki fotoliz sayesinde nitrit iyonlarının oluşması mümkündür ki bu da insan vücudu üzerinde en iyi etkiye sahip değildir..

Ardından, hangi ana saflaştırma aşamasının tamamlandığına bakılmaksızın – klorlama, ozonlama veya ultraviyole işlemi – su, boru hattına beslenmeden önce klorla doyurulur. Bu eylem, sıhhi ve hijyenik standartlar tarafından sağlanan zorunlu bir adımdır ve patojenik bakterileri ve mikroorganizmaları ondan çıkarmak için gerçekleştirilir. Suyun dağıtım ağından taşınması sırasında bakterisit etkiyi uzatmak için, ek olarak amonyak ve alüminyum tuzları da eklenebilir. Ve salgınlarla ilgili son yıllardaki verilerin
Rusya topraklarında musluk suyu ile zehirlenme tespit edilmedi – bu eylemler tamamen haklı.

Bununla birlikte, musluk suyu kalitesindeki ve SNiP’lerin gerekliliklerine ve sıhhi ve epidemiyolojik normlara uygunluğundaki tüm bu iyileştirmeler, dağıtım ağlarından geçtikten sonra boşa gidebilir. Rusya’daki su temini sistemlerinin% 80’inin korozyona karşı yeterli korumaya sahip olmayan ve ortalama 7-10 yıl sonra sızıntıya başlayan ucuz çelik borulardan monte edildiği bilinmektedir. Ağları çalışır durumda tutmak için, boru hatlarının yılda% 3’e kadar değiştirilmesi gerekirken, son yirmi yılda ortalama olarak boruların% 1 ila% 1,5’i değişti. Bugüne kadar çoğu, uzun süredir kendi
kaynak ve sızıntılara ve su kirliliğine neden olur.

İnsan bağışıklık sistemi ve çevre ile ilişkisi üzerine yapılan araştırmalara göre, yaygın hastalıkların yaklaşık% 70-80’i insan vücuduna yeterince arıtılmamış su alımından kaynaklanıyor olabilir. İnsan vücudunun yaşlanmasını hızlandıran süreçlerin% 30’u ise en kaliteli olmayan su kullanımından kaynaklanmaktadır..
Zararlı maddelerin bazıları havuzda, banyoda vb. Sağlam insan derisine nüfuz edebilir. Bazı bileşikler 15-20 dakika sonra (örneğin sıcak banyo yaparken) su yüzeyinden buharlaşır ve uygun havalandırma olmadığında havada yüksek konsantrasyonda çözünür..

Kalan klor içeriği, yetersiz arıtmanın neden olduğu diğer kimyasal ve mikrobiyolojik kirlilik veya yetersiz kalitedeki boru hatlarından geçişi birçok hastalığa neden olabilir. Elbette, birkaç yudumdan hiçbir şey olmayacak, ancak filtrelenmemiş veya kaynatılmamış suyun düzenli olarak yutulmasıyla, vücutta biriken zararlı maddeler sonunda iç organlarda, solunum yollarında bir sürü hastalığa neden olabilir ve ayrıca kanserin nedenlerinden biri haline gelebilir..
Kaynar su, bize musluklarımızdan dökülen sudaki kirlilik miktarını açıkça gösterir. Çaydanlıklardaki ve diğer ısıtma cihazlarının duvarlarındaki kireç feci bir oranda büyürken, tortu miktarı azalmaz. Kaynatma, patojen mikropları öldürür, ancak uzun süreli ısıtma ile bazı klor bileşikleri kanserojen maddeler oluşturabilir. Ayrıca uzun süre kaynama, zararlı safsızlıkların yanı sıra vücut için yararlı olan, yine suda çözünen maddeleri yok eder ve konsantrasyonu azaltır.
içindeki oksijen.

Son yıllarda, sözde artezyen suyu yaygınlaştı, endüstriyel olarak saflaştırıldı, şişelenerek içme ve yemek pişirmek için kullanıldı. Bununla birlikte, şişelenmiş suyun arıtılması için, orijinal yapısını kökten değiştiren, bileşimi damıtılmış suya benzeyen, sırayla tıbbi ve teknik ihtiyaçlara yönelik, ancak sürekli alım için amaçlanmayan yöntemlerin kullanıldığını bilmek faydalı olacaktır..

Değerli bir alternatif sadece düşünülmez, aynı zamanda birçok ev tipi su filtresi tarafından başarıyla kullanılır. İdeal olarak, bir filtre satın almadan önce, ikamet ettiğiniz yere en yakın su idaresi şubesi veya konut ofisi ile iletişime geçmeli ve su tedarik sistemine giren suyun kimyasal bileşimi hakkında bir açıklama almalısınız. Bununla birlikte, birçok modern filtre evrenseldir, çeşitli temizleme ilkelerini birleştirir ve bilinen safsızlıkların ve kirletici maddelerin çoğunu tutar. Farklı filtreler birbirinden oldukça farklı olabilir ve her tüketici kendisine en uygun seçeneği seçebilir..

Değiştirilebilir kartuşlara sahip musluklar ve sürahiler için filtre nozulları – en kolay ve en uygun fiyatlı temizleme seçenekleri.

Bir su musluğu için iki tür filtre nozulu vardır – içme suyuna ihtiyacınız olduğunda takın ve filtrenin tüm hizmet ömrü boyunca ona takın. Avantajlardan – kompaktlık, düşük fiyat, kurulum kolaylığı. Eksileri – kısa kartuş ömrü, yavaş filtreleme ve düşük kalite.

Filtre kartuşlu sürahiler ucuzdur, hafiftir, hareketlidir ve su bağlantısı kullanmaz, herhangi bir kaptan doldurulabilir. Eksileri – düşük kartuş ömrü, temizleme hızı, bir seferde küçük hacimli filtrelenmiş su, ortalama olarak bir litreden üçe kadar değişir. Kartuş kullanılmadığında havayla temas eder ve bu da bakteri oluşumunu destekler. Filtrede kullanılan aktif karbon, kloru ve suda çözünmüş birçok organik maddeyi iyi emer, ancak gevşek
yapı, su sonunda içindeki kanallardan geçer ve pratik olarak işlenmemiş kartuştan geçer.

Arıtma teknolojilerine gelince, her iki seçenek de en iyi ihtimalle, emme (karbon) ve mekanik su arıtma yöntemlerini birleştirir ve performans açısından diğer filtre türlerine göre daha düşüktür. Su katı safsızlıklardan ve organik klor bileşiklerinden arındırılır, ancak çoğu kimyasal bileşiğin ve bakterinin ortaya çıkan ürüne nüfuz etmesini engellemezler..

Ön filtreler, sabit ve moleküler filtreler, yukarıda tartışılan seçeneklerin aksine, çıktıda daha iyi bir çıktı sağlar, daha fazla kirlilik tutar, daha verimli filtreleme sistemleri kullanır, ancak daha karmaşık kurulum gerektirir ve fiyatları daha yüksektir..
Sözde ön filtreler, yaşam alanlarına su kaynağının girişine yerleştirilir. İç mekan borularının ömrünü uzatır, su yoluna bağlı ev aletlerini korur, suyu önemli bir kirlilikten arındırarak daha kullanışlı hale getirir. Başlangıçta perdfiltreler mekanik ve / veya emici filtrasyon sistemi teknolojisi ile üretildi ve yeme içme yerine teknik ve evsel ihtiyaçlar için daha fazla arıtılmış çıkış suyunda temsil edildi..

Daha modern ön filtreler çok aşamalı bir arıtma sistemi kullanır. İlk mekanik ve emici aktif karbona ek olarak, iyon değişimi ve elektrokimyasal temizleme kullanılır. İyonik işlem, çeşitli tuzların içme suyuna girmesini engeller, bu da ona sertlik verir ve ağır metal içeriğini azaltır. Elektroliz prensibine göre hareket eden elektrokimyasal filtreler, kimyasal bileşiklerin çoğunun ürüne girmesini engeller ve bakterileri yok eder..

Ön filtrelerin genellikle özel evlerde suyu arıtmak için kullanıldığını bilmelisiniz, apartman binalarında ise kural olarak su temini prensibi, bireylerin tüm oda için tek bir arıtma sistemi kurmalarına aynı anda izin vermez. Bu durumda, doğrudan lavabonun altındaki su borusuna bağlanan sabit filtreler kullanılır. Kartuş çeşitliliği nedeniyle, sabit filtreler ayrıca çok aşamalı su arıtma yapmanıza ve suyun kirlenme özelliğine göre filtreleme teknolojisini seçmenize olanak tanır.,
belirli bir su kaynağından akan. Filtrelenmiş su için ayrı bir musluk takılmıştır; kaynağı 150 bin litreye ulaşan kartuş lavabonun altına yerleştirilmiştir. Sabit filtreler, ana klor ve ağır metal miktarını, organik safsızlıkları güvenilir bir şekilde giderir, istenmeyen kokuları ve yabancı su tadını ortadan kaldırır.

Son olarak, membran teknolojisi veya sözde ters osmoz sistemleri kullanan yeni nesil filtreleri ele alalım. Dışarıdan, sabit akış filtrelerine çok benziyorlar, ayrıca bir su besleme sistemine monte ediliyorlar, ancak çalışma prensipleri temelde farklı. Ters ozmoz teknolojisi, moleküler düzeyde tam su arıtma elde etmenize olanak tanır – hücre membranları, yalnızca hidrojen ve oksijen moleküllerinin geçmesine izin vererek diğer tüm safsızlıkları ve safsızlıkları giderir. Diğer filtre türlerinden farklı olarak, ters ozmoz sisteminin membranı,
kirleri filtreledi ve gelen su akışını iki kısma ayırır. Birincisi temizlenir, membrandan geçer, diğeri, kirli kısım kanalizasyona gider. Bu tür temizliğin sadece iki dezavantajı vardır. Birincisi, yalnızca zararlı değil, aynı zamanda vücudumuzun ihtiyaç duyduğu bir dizi yararlı kirliliği de ortadan kaldırmaktır. Bununla birlikte, musluklarımıza giren suyun genel durumunun arka planına karşı, bu özelliğin o kadar önemli olmadığını fark etmek önemlidir – besinleri gıdalardan veya vitamin kompleksleri alarak her zaman başka yollar bulabilirsiniz. İkincisi, benzerlerin maliyeti
filtreler “birinci nesil” filtrelerden daha yüksektir. Aynı zamanda, sistem çok daha az özen ve bakım gerektirir ve iyi çalışır durumda tutmanın maliyetini düşürür..

Sonuç olarak, hangi suyu içeceğinizin seçiminin kişisel bir mesele olduğunu söylemek istiyorum. Musluktan, kendi tehlikeniz ve riskiniz altında (musluk suyu içen ve uzun yıllar yaşayan büyükbabalar örneğini kullanmamalısınız – ekoloji hala farklıydı), mağazadaki plastik şişelerden (bu arada, plastiğin uygunsuzluğuyla ilgili makaleler) yiyecek ve suyun uzun süreli depolanması için çok şey yazılmıştır), tamamen kaynatılmıştır (tercihen uzun süre değil ve yalnızca bir kez!) veya yukarıda tartışılan yöntemlerden herhangi biri ile filtrelenmiştir. Gerçekten de, modern dünyada sağlığımızı ve refahımızı olumsuz etkileyen pek çok faktör var – kendinizi ve sevdiklerinizi en az birinden koruyun!