Uzun bir süredir vatandaşlarımız, mümkünse onarım ve inşaat işlerinin çoğunu el ile yapma konusunda köklü bir geleneğe sahiptir. Bu hem bir bahçe evinin inşası hem de kendi dairenizin yenilenmesi için geçerlidir. Nitekim evinizin duvarlarını duvar kağıdı ile yapıştırmak veya kapıları boyamak için bir ressam ekibi davet etmenize gerek yoktur. Bununla birlikte, birçok yurttaşımızın zihninde, dairemizi su tesisatı doldurma korkusu sağlam bir şekilde yerleşmiştir..
Bir musluk sızıntısı veya tıkanmış kanalizasyon boruları olması durumunda konut ofisine SOS gönderir ve Afoni’nin ziyaretini beklerdik. Neyse ki, bir seferde bu ziyaret üç rubleye veya bir birim “likit para birimine” mal oldu. Ancak artık sıhhi tesisat ekipmanı kurmanın maliyeti ekipmanın maliyetine yaklaştığına göre, onarım niteliklerinizi genişletmeyi düşünmek mantıklıdır. Önemsiz şeyleri boşa harcamadan, ciddi olandan hemen başlayalım. Tuvalet değişimi ile.
İkmal ve çıkış tesisat iletişimi
İlk önce, tipik bir apartman dairesinde sıhhi tesisat prensibini bulalım. Sistemi bir bütün olarak hayal edelim. Su geldiği andan dairemizden çıktığı ana kadar.
Her şeyden önce – besleme basınç boruları. Genellikle çelikten yapılırlar. Son zamanlarda bakır gittikçe daha yaygın hale geliyor. Bakır borular çok daha pahalıdır, ancak paslanmadıkları için kıyaslanamayacak kadar daha dayanıklıdır. Çelik borular galvanizlenmemiş olarak üretilir ve bu nedenle korozyona (siyah denilen) eğilimli ve galvanizlidir. Yeni yapılmış siyah borular bile açıkça görülebilen uzunlamasına kaynakları ile kolayca ayırt edilebilir. Galvaniz borularda hem dış hem de iç yüzeylere en az 40 mikron kalınlığında antikorozif tabaka uygulanır..
Borular, nominal çap (DN), yani; iç çapın boyutuna göre. Duvarların kalınlığına bağlı olarak su boruları hafif, sıradan ve güçlendirilmiş olarak ikiye ayrılır. Bunları bağlamak için kaplinler, tees, geçişler ve diğer dişli bağlantı parçaları kullanılır. Aynı çaptaki borular düz çizgilerle ve farklı çaplardaki borularla – geçiş bağlantılarıyla bağlanır. Boru hattını döndürürken açılı kaplinler kullanılır. Şubeler tees kullanılarak yapılmaktadır. Boru geçişlerinin bir düzlemde montajı için haçlar monte edilir.
Şimdi drenaj borularına dönelim. Gri dökme demirden yapılmıştır. Boruların dış ve iç yüzeyleri bir petrol bitüm tabakası ile kaplanmıştır. Bu katman, korozyon önleyici koruma sağlar ve suyun boruların iç yüzeyine sürtünmesini azaltır. Dikkatli sızdırmazlık ihtiyacı göz önüne alındığında, kanalizasyon borularının bağlanması özel dikkat gerektirir. Bir borunun silindirik kısmı diğerinin yuvasına sokulur, aralarındaki boşluk reçine şeritlerle (kıtık) doldurulur ve bir çimento-kum harcı ile kaplanır..
Kanalizasyon borularının girişine sifonlar yerleştirilir. Sıhhi tesisat ekipmanının drenaj hattına bağlandığı noktalara monte edilirler. Sifonlar, gazların kanalizasyon şebekesinden odaya erişimini engelleyen bir tür hidrolik valftir..
Tedarik ve çıkış sıhhi tesisat hatlarının çalışma prensibine hakim olarak, bu makalenin ana konusuna gidebilirsiniz – bir tuvalet kurmak.
Tuvalet ve kurulum
Tuvaleti zemine sabitlemenin üç ana yolu vardır:
1) dübellere vidalanmış vidalarla bir çimento veya karo zemine sabitleyebilirsiniz;
2) ikinci yöntem dünya kadar eskidir, biraz daha karmaşıktır, ancak daha güvenilirdir. Tuvalet, zemin girintisine gömülü ahşap bir tahta olan tafta üzerine yapıştırılmıştır. Tafta, iyi kalıplanmış, dayanıklı ahşaptan (örneğin meşe) yapılır. Yerdeki güvenilirliğini sağlamak için taftanın altından ankrajlar yerleştirilir. En basit ankrajlar, dama tahtası deseninde sürülen ve taftalardan 20-30 mm çıkıntı yapan çiviler olabilir. Zemindeki girinti, ankrajlı taftanın zemine gömülü olduğu bir çimento-kum harcı ile doldurulur. Harç sertleştikten sonra tuvalet sıradan vidalarla sabitlenir. Vidalar, daha sonra kolayca döndürülebilmeleri için gres veya otomotiv grafit ile yağlanmalıdır. Hem birinci hem de ikinci durumda, klozetin zarar görmesini önlemek için vida başlarının altına lastik rondelalar yerleştirilmelidir;
3) tuvaleti epoksi yapıştırıcı ile kurabilirsiniz. Öncelikle yapıştırılan yüzeylerin kirden temizlenmesi ve iyice yağdan arındırılması gerekir. Yüzeyler daha sonra korindon taşı ile pürüzlendirilmeli ve tekrar yağdan arındırılmalıdır. Destek yüzeyine 4-5 mm reçine tabakası uygulanır ve tuvalet zemine sıkıca bastırılır..
İkinci ve üçüncü durumlarda, solüsyonun veya epoksi reçinenin tam olarak oturması için, en az 10-12 saat maruz bırakılmalıdır. Bu nedenle, komşuları veya en yakın ücretli kurumu birkaç kez ziyaret etmeniz gerekebilir..
Utançtan kaçınmak için, şube hattına dikkatlice bağlanmak gerekir. Tuvaletin doğrudan gidere bağlı olan kısmına çıkış denir. Serbest bırakma düz (dikey) veya eğik (açılı) olabilir.
Kurutma yağında seyreltilmiş kırmızı kurşunla bulaşması gereken dış oluklara sahiptir, ardından salımın bir reçine ipi ile sıkıca sarılması gerekir. Bu durumda, tel serbest bırakmanın sonuna 3-4 mm kadar ulaşmamalıdır. Aksi takdirde boru içine düşerek tıkanmaya neden olabilir. Ayrıca, çıkış, kanalizasyon çıkışının yuvasına yerleştirilir, önceden eski sızdırmazlık maddesinden temizlenir ve halka şeklindeki boşluk, keten ipliğinden yapılmış flagella ile kapatılır. Bundan sonra, boşluk bir çimento-kum harcı ile damgalanır. İzlemenin ufalanmasını önlemek için, yeni bir dikişi bir bandajla sarmak ve kalan solüsyonla kaplamak faydalıdır..
Şimdi son işlem kaldı – sarnıcı bağlamak. Depo doğrudan tuvalet rafına takılıysa, borunun boyuna bağlantısı sadece lastik bir manşet ile yapılır. Kolluğun üçte biri branşman borusuna takılır, diğer üçte ikisi ters çevrilerek üzerine çekilerek branşman borusunun ucu açığa çıkarılır. Daha sonra branşman borusu ve boyun hizalanır ve manşetin dışa dönük kısmı boyuna geçirilir. Bazı durumlarda, sarnıç tuvaletten biraz uzakta duvara tutturulur. Bu düzenleme ile, karşı ucu kırmızı kurşunla yağlanıp yedekte sarılan tanka bir boru vidalanır. Klozetin borusu ve boynu ince bir tel ile boruya sabitlenmiş bir manşet ile bağlanır. Son dokunuş – sarnıca besleme suyu borusundan güç vermek ve içindeki su seviyesini ayarlamak.
DİKKAT: işe başlamadan önce suyu kapatmayı unutmayın! Kapatma vanası, dairenin girişindeki besleme suyu borusunda bulunur.
İtiraf etmeliyim ki, tuvalet montajı konusunda hiç deneyimim yok. Sizce kendim yapabilir miyim? Montaj için hangi araçlara ihtiyacım var ve işlem ne kadar zaman alır? Ayrıca, herhangi bir ipucu veya önemli dikkat etmem gereken detaylar var mı? Yardımlarınız için şimdiden teşekkürler!