İnşaattaki mevcut eğilimler, binaların enerji verimliliğine dikkat etmeyi zorunlu kılmaktadır. Havalandırma sisteminin doğru organizasyonunu gerektiren iç mikro iklim ile dış ortam arasında yüksek kaliteli bir termal kesinti sağlamadan yüksek kaliteli yalıtım neredeyse imkansızdır..
Havalandırma kontrolü neden bu kadar önemli
Enerji kaynaklarının maliyetindeki hızlı artış, binaların ısıtma ve iklimlendirme maliyetlerini düşürmek için önlemlerin alınmasını gerektirmektedir. İnşaat teknolojileri açısından bakıldığında, bu görevlerin çözülmesi nispeten kolaydır, ancak bir takım problemler ortaya çıkar. Gerçek şu ki, şu anda yatak ve ısı yalıtım özelliklerini ideal olarak birleştiren hiçbir malzeme icat edilmemiştir. Bu nedenle, çoğu binanın çevreleyen yapıları çok katmanlı bir yapıya sahiptir: içeride bir yük taşıyıcı taban ve dışarıda bir ısı yalıtıcı kabuk bulunur..
Katmanların bu tür bir düzenlemesi, özellikle ısıtma ataleti açısından faydalıdır: daha büyük bir katman, aktif çalışma ve ısıtma sisteminin çalışmama süresi arasındaki sıcaklık farklarını düzeltmek için yeterli ısıyı biriktirir. Ancak bu nedenle içeride ve dışarıda kısmi basınç farkının etkisiyle destekleyici yapıdan sızan buhar yüksek bir sıcaklığa sahiptir ve yalıtımın içinde yoğunlaşabilir. Bu nedenle, binanın içinde atmosferik neme karşı geçirimsiz bir kabuk oluşturan sürekli bir buhar bariyeri düzenlenir..
Bir yandan iç ortamın dış ortamdan yüksek kaliteli yalıtımı, konveksiyonla ısı transferini ortadan kaldırmaya yardımcı olur. Bu, sıfır ve pozitif enerji dengesi olan, ana kapalı yapıların yalıtımının en üst düzeyde yapıldığı ve ana ısı kaçaklarının dış ortam ile cam ve gaz alışverişi yoluyla meydana geldiği evlerde son derece önemlidir. Ancak öte yandan her gün sadece bir kişinin akciğerlerden ve deriden 1,5 litreye kadar su salgıladığı unutulmamalı ve buna pişirme ve ıslak temizlik, ev bitkileri ve evcil hayvanlar sırasında buharlaşan nemi eklemeniz gerekiyor. Bağıl nem arttıkça, çiğ oluşum sıcaklığı da yükselir, bu nedenle pencerelerdeki yoğuşma dışarıda don olmasa bile düşebilir..
Konunun diğer tarafı ise oda atmosferinin nefes almaya uygunluğudur. Havadaki normal karbondioksit oranı% 0,025’tir ve bu 250-300 PPM’ye (milyonda parça) karşılık gelir. 1400 PPM’lik bir konsantrasyon sınır olarak kabul edilir ve insan sağlığı için tehlikeli olarak kabul edilir, ancak CO2 konsantrasyonunun 500-600 PPM’ye yükseltilmesi gözle görülür bir rahatsızlığa neden olur: solunum organlarında ağrılı hisler ortaya çıkar ve geceleri yeterince uyuyamazsınız. En basit hesaplamalarla, normal bir durumda, iç hacmi 300 m olan bir evde olduğu tespit edilebilir.3 sadece 75 litre karbondioksit içerir. Yani tek bir kişi bile konsantrasyonu ayrı bir odada değil, tüm evde 6-8 saat içinde rahatsız edici bir seviyeye çıkarabilecektir.!
Mevcut çözüm seti
Oda atmosferi, dış ortamla sınırlı hava değişimi ile düzenlenir. Bir havalandırma sistemi kurarken, fazla nemin karbondioksit ile etkili bir şekilde uzaklaştırılması ile ısıtılmış oda havasının korunması arasında bir uzlaşma sağlanmalıdır. Bu amaçlar için, üç sistem çeşidi kullanılabilir:
Havalandırmalar, dış duvarlarda zonlu olarak kurulan nokta havalandırma noktalarıdır. Bu havalandırma cihazları elektronik olarak kontrol edilir ve besleme havasını ısıtma dahil olmak üzere çeşitli modlarda çalışabilir..
Doğal egzoz havalandırması – binanın orta kısmındaki bir veya birkaç kanal, bunların çoğu yatay dallar içermeyen doğrudan hidrofor bölümleri. Doğal vakum nedeniyle, havanın havalandırma kanalından çıkarılması nedeniyle bir taslak oluşturulur. Hava, eve, örneğin pencere çerçevelerindeki boşluklar gibi sızdırmaz bağlantı noktalarından girer. Ev dikkatlice kapatılırsa, kontur havalandırma modunda hava pencerelerin kanatlarından girer..
Zorla besleme ve egzoz havalandırması, havayı hareket ettirmek için hava pompalarını kullanır. Yarattıkları basınç farkı, taze hava girişini sadece kanallar aracılığıyla evin alanına dağıtmayı değil, aynı zamanda girişini bir noktadan düzenlemeyi de mümkün kılar. Böyle bir cihazla, kullanıcı tam olarak gerçek hava değişim hacmini bilir ve sistemin çalışması üzerinde tam kontrole sahiptir..
Kolaylık ve verimlilik açısından, zorlamalı tip havalandırma sistemleri, güç kaynağı yokluğunda sınırlı performansla çalışmalarını sağlayan hızlanan bir bölüme sahip olan optimal kabul edilir. Ancak, cihaz ve bu tür sistemlerin doğru çalışması için, hava akışı organizasyon şemasının yanı sıra ekonomik gerekçenin de belirlendiği dikkatli inceleme çalışmaları yapılmalıdır, çünkü kontrollü havalandırma her şeyden önce enerji verimliliği gereksinimlerini karşılamalıdır..
Bölgesel ve genel havalandırma arasındaki farklar
Havalandırma ve kanal havalandırması işlevsellik açısından karşılaştırılabilir. Her iki tipteki sistemler, hava değişim yoğunluğunu düzenlemenize izin verir, günlük ve haftalık programlarda çalışabilir, filtreleme, devridaim sağlayarak zorla konveksiyon, ısıtma ve egzoz akışından ısı geri kazanımı sağlar..
Bu tür sistemler arasındaki en önemli fark, kurulum ve ergonomi nüanslarında yatmaktadır. Havalandırmalar, inşaatın herhangi bir aşamasında ve hatta bitirme işi tamamlandıktan sonra kurulabilir. Gizli bir bağlantı sistemine ve ev tipi klimalara kıyasla oldukça düşük bir gürültü seviyesine sahiptirler. Aynı zamanda, nefes alanlar “akıllı” ev aletleri kategorisine girmektedir: mobil cihazlardan kontrol edilebilir ve ortak bir ev ağında birleştirilebilirler. Bu, alternatif çalışma modlarının uygulanmasını mümkün kılar: Solunum cihazlarının yarısı içeri akış sağlar, yarısı egzoz modunda çalışır, bu da aşırı vakum sorununu ortadan kaldırır ve yüksek verimlilik sağlar.
İlgili videolar:
Tüm avantajlarına rağmen, havalandırma havalandırması her derde deva olarak kabul edilemez. Yalnızca dış duvarlara kurulumla ilgili kısıtlamalar, özellikle büyük ve çok katlı binalarda neredeyse her zaman kör noktaların oluşmasına neden olur. 4-5’ten fazla nefes alıcının çalışmasını koordine etmek oldukça zordur ve kapalı bir iç ortamın yokluğunda, pratik olarak imkansızdır. Büyük evlerde havalandırma organizasyonu esas olarak merkezi bir ilkeye göre gerçekleştirilir: tek bir hava pompası ünitesi, besleme ve egzoz kanalları ve bir dağıtım kanalı sistemi.
Merkezi bir sistemin birkaç bariz avantajı vardır; bunlardan en bariz olanı, ek hava giriş veya giriş noktaları düzenleme maliyetindeki azalma iken, bu noktaların yerleştirilmesi pratikte herhangi bir şeyle sınırlı değildir. Diğer bir artı, özellikle uzun vadede önemli olan düşük bakım maliyeti ve düşük enerji tüketimidir. Bununla birlikte, havalandırma kanalları en büyük bina içi iletişim türüdür. Kanal sistemini düzenlemek için pürüzlü tavanlarda önemli bir artış veya bölme ve tavan yapımında özel teknolojilerin kullanılması gerekir. Ek olarak, merkezi bir sistemin hesaplanması daha zordur, hatalar taslaklar ve kanal gürültüsü ile doludur. Bununla birlikte, tüm bu dezavantajlar, besleme ve egzoz havalandırmasının ana vurgusu – ılık egzoz havasını tamamen geri kazanma yeteneği ile dengelenir..
Isı geri kazanım üniteleri
Geri kazanmanın özü son derece basittir: egzoz ve besleme akışları, mümkün olan en geniş temas alanına sahip ısı ileten malzemeden yapılmış ortak bir bölmeye sahip kanallardan geçirilir. Aynı zamanda, iki akış arasındaki sıcaklıkların dengelenmesi nedeniyle, havalandırma yoluyla ısı kayıplarının oranı azaltılır ve temiz hava, rahat bir sıcaklığa kadar ısıtılır. Bu çalışma prensibini uygulamak için, karmaşık şekilli kanallara sahip büyük bir ısı eşanjörü gereklidir, bu nedenle nefes alanlardaki iyileşme verimli bir şekilde çalışmaz..
Avrupa’nın kuzey bölgelerinde geri kazanımın kullanımı sivil konut inşaatı uygulamasında sağlam bir şekilde yerleşmiştir; bu tesislerin karlılığı hakkında uzun zamandır hiç şüphe yoktur. Ev kullanımı için üç tip iyileştirici geliştirilmiştir:
Isı eşanjörleri, radyatörler gibi kanatçıklı bitişik duvarlara sahip iki odacık olan en basit reküperatörlerdir. Küçük havalandırma sistemlerine kolayca entegre edilebilirler, ancak oldukça bütçeli bir çözüm olmaya devam ettikleri için hava pompaları ile tedarik edilmezler..
Fanlara ve bir ısı eşanjörüne ek olarak, geri kazanım ve havalandırma ünitesinde, çalışma parametrelerini izlemenize ve çalışma modlarını ince ayar yapmanıza olanak tanıyan bir kontrol ünitesi de vardır. Yoğuşma tahliye sistemleri ve hava filtreleri ile donatılmış, merkezi bir havalandırma ünitesi düzenlemek için tek bir çözüm olarak kullanılabilir.
İkincil devreli reküperatörler – aslında, düşük delta sıcaklıkları nedeniyle ısı transferinin yoğunluğunu önemli ölçüde artıran ısı pompalarıdır. Sadece iki kanal arasındaki sıcaklığı eşitlemeye değil, aynı zamanda ek olarak besleme havasını ısıtmaya ve egzoz havasını normalden daha fazla soğutmaya izin verirler. Önceki tip cihazlar gibi, tek bir anahtar teslimi çözümü temsil ederler, ancak soğuk iklime sahip bölgelerde amortisman garantili olmasına rağmen daha pahalıdırlar..
Hava değişimi hesaplaması ve sistem konfigürasyonu
Bireysel yapının diğer birçok bileşeni gibi, özel evlerde havalandırma sistemlerinin organizasyonu katı hükümet düzenlemelerine tabi değildir. Bununla birlikte, apartman binaları için hava değişim normlarına güvenmek mümkündür, buna göre her bir konut için minimum temiz hava beslemesi en az 60 m’dir.3/ h, meskenlerde saat başına toplam hacminin 0,35’i kadar nominal toplam hava döviz kurunda.
İlgili videolar:
Ayrıca SNiP 41-01-2003, konut dışı binalarda egzoz sistemlerinin yoğunluğunu artırma ihtiyacını belirler: mutfaklar, banyolar, çamaşırhaneler ve depolar – 50’den 120 m’ye3/ h amaca bağlı olarak.
Bu veriler genellikle bir havalandırma havalandırma kompleksinin performansını belirlemek için yeterlidir. Merkezi besleme ve egzoz sisteminin hesaplanması daha karmaşık bir şemaya göre gerçekleştirilir. Örneğin, gürültü oluşumunu önlemek için yeterli havalandırma kanalları ve giriş ızgaraları akışını sağlamak ve her bir odadaki normal hava akış oranını korumak için doğru difüzörleri seçmek gereklidir. İkiden fazla zemin katına sahip binalar için, besleme havası beslemesinin durdurulduğu ve ana kaçış yollarından dumanın çıkarıldığı bir yangın acil durum modu da sağlanması gerekir..
Özel bir evde besleme ve hava giriş noktalarının yerleştirilmesi oldukça basit bir şemaya göre gerçekleştirilir. Her oturma odasına gerekli verime sahip bir besleme kanalı verilirken, giriş noktalarının sayısı difüzörlerin izin verilen boyutları ve verimi ile belirlenir. 50 m’ye kadar iç mekan hava giriş noktası2 sadece bir tane olabilir, içeri akışa taban tabana zıt bir yerde zemine yakın bir yere yerleştirilir. Her oda için kanal kolları, iç koridorun tavanı boyunca uzanan tek bir otoyolda ve merkezi havalandırma ünitesinin bulunduğu odaya ortak bir teknik yükselticiye dahil edilir ve dış kanallara bağlanması mümkündür..
Teknik odalara sadece egzoz kanalları getirilir, bu, hoş olmayan kokuların yaşam alanına girmesini engellemek için yapılır. Genel olarak, özel evlerdeki neredeyse tüm havalandırma sistemleri, aşırı egzoz sistemi kapasitesine sahiptir – giriş kapasitesinden% 20–30 daha yüksektir. Havalandırma sisteminin merkezi bir birimini seçerken, binanın toplam alanını inşa edebilirsiniz: üreticiler yeterli bir güç rezervi sağlar ve nominal performans, nem sensörleri, gaz analizörleri ve günlük-haftalık zamanlayıcı okumalarına göre otomasyon tarafından belirlenir. Bazı merkezi düğümlerin teknik kanalları bağlamak için ek çıkışları olmasına rağmen, teknik havalandırmanın (giysi kurutucuları, mutfak davlumbazları) genel havalandırmadan ayrı organize edildiğini de hatırlamanız gerekir..
Özel bir evde havalandırma: DIY şemaları ve cihaz
Ev havalandırma sistemleri teknolojinin gelişmesi için çok önemlidir. Bu metinde verilen özel bir ev havalandırma sistemi tasarımı kullanımı analiz ediniyor; DIY şemalar ve cihaz sağladığı avantajlarla dikkat çekiyor. DIY 3 bileşen sistemi, evdeki havalandırma problemlerinin çözümünde etkili olan basit, ekonomik ve özgür bir çözüm olmasını sağlar. Cihazlar da verimli, esnek ve daha temiz bir ortam sağlamak için uygulama özelleştirebilir.
Mühendislik sistemleri 
Özel bir evde havalandırma için DIY şemaları veya cihaz önerileriniz var mı? Evde bir havalandırma sistemi kurmak istiyorum ancak nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Hangi malzemeleri kullanmalıyım ve işin uzmanı olmadan nasıl başarılı olabilirim? Yardımlarınızı bekliyorum. Teşekkürler!