Özel bir evde DIY ısıtma sistemi tasarımı

Neden kendi evinizde bir ısıtma sisteminin geliştirilmesini devralmalısınız? Birincisi, ekonomik açıdan faydalıdır ve ikinci olarak, kendi eliyle hazırlanan bir proje, sistemin her bölümünün çalışmasının, güçlü ve zayıf yönlerinin tam bir resmini verecektir..

Tasarım hedefleri ve temel veriler

Bir evde ısıtmayı tasarlamaya başlamadan önce, bir dizi görevi açıkça tanımlamanız gerekir. Genel olarak, proje aşağıdaki sıradaki sorulara ayrıntılı bir cevap vermelidir:

• ne tür bir sistem olacak?
• Evdeki ısı kaybını telafi etmek için ısıtma ünitesinin hangi gücü yeterli olacaktır?
• ürettiği ısının tüm odalara nasıl dağıtılacağı?
• radyatörlerin ve boruların mobilya düzenlemesine ve diğer iletişimlere müdahale etmemesi için nasıl yerleştirileceği?
• minimum malzeme yatırımı ile sistemin nasıl çözüleceği?
• farklı sıcaklık koşulları için sistem ayarları nasıl sağlanır?
• bir ısıtma sistemi nasıl güvenli ve bakımı kolay hale getirilir?

Doğal olarak, tasarım nesnesi hakkında hiçbir şey bilinmiyorsa proje geliştirme başlayamaz. Her şeyden önce, binanın tanımlayıcı dokümantasyonuna ihtiyaç vardır: kat planları, farklı kesit düzlemlerinde kesikler, binaların alanı ve kübik yapısı ile açıklaması.

İlk verilerin ikinci kısmı, binanın termal özellikleri ile ilgilidir. Her oda için sıcaklık rejimini netleştirmek, hem ortalama değerin hem de en soğuk beş günlük dönemde ısı kaybını hesaplamak gerekir. Kapalı yapılar, pencereler, kapılardaki ısı sızıntılarını hesaplarken, zeminlerin ve bitişik odaların niteliği dikkate alınmalıdır – yöntem SNiP 23-02-2003 “Binaların ısıl koruması” nda açıklanmaktadır. Bu hesaplama ilkelerine göre, hem her odadaki bireysel ısı kayıplarını hem de bunların evin toplam kayıpları içindeki paylarını belirlemek gerekir..

Radyatörlerin hesaplanması ve yerleştirilmesi

Her odaya konulması gereken ısı miktarı belirlendikten sonra ısıtma cihazlarının tipi ve sayısı seçimi yapılır. En kolay yol elektrikli ısıtıcılardır: elektrik güçleri neredeyse termal ile eşdeğerdir (verimlilik birliğe yakındır). Sıvı bir ısı taşıyıcı üzerinde ısıtma ile her şey biraz daha karmaşıktır..

Su radyatörlerinin ısıl çıktısı, radyatörün çevreye yayabileceği ısı miktarı olarak tanımlanır. Bu değeri etkileyen birçok faktör vardır: hava konveksiyonunun yoğunluğu, hattın uzunluğu, soğutucunun sıcaklığı ve tipi ve akış hızı. Radyatör üreticileri, bölüm başına ortalama 100 ila 250 W arasında yalnızca yaklaşık değerleri gösterir.

Prensip olarak, yaklaşık 8 kW / h’lik bir kümes ısı kaybıyla, 60-80 radyatör bölümü satın almak ve bunları kümes içinde eşit olarak dağıtmak yeterli olacaktır. Yaklaşım sadece kısmen doğrudur, diğer noktaları hesaba katmanız gerekir:

• sokağa temas etmeyen ısıtma odalarında pratik bir nokta yoktur, bu nedenle radyatörler esas olarak kapalı duvarlara yerleştirilir;
• bir odadaki ısı kaybı, diğerlerinin kaybını 1,5-2 kat aşabilir. Termal güç, odanın hacmine değil, tam olarak ısı kaybına orantılı olarak bölünmelidir;
• oturma odasında veya mutfakta 16-18 ° С’yi korumaya izin veriliyorsa, yatak odasında 22 ° С ve kreşte – 21-24 ° С tutulması gerekir..

Her bir akü, boru tesisatı gerektirir, bu nedenle boru bağlantılarından tasarruf etmek için bölümler en yoğun gruplara kurulur. Öte yandan, radyatörlerin uzayda aralıkları daha düzgün ve verimli bir ısıtma sağlar – ekonomi ile verimlilik arasında bir uzlaşma bulmanız gerekir. Hesaplamanın en kolay yolu, bir odanın radyatör sayısını içindeki pencere sayısına bölmektir. Ancak belirli bir bölüm grubu her zaman pencere pervazının altına sığmaz, bu nedenle, örneğin dinlenme yerinde veya çalışma masasının yanında, işlevsel bölgelere göre ek bir ısıtma cihazı kurmak mümkündür..

Kazan ve boruları

Herhangi bir ısıtma ünitesi için iki parametre belirleyici öneme sahiptir. Birincisi, cihazın yakıt yakarken veya elektriği dönüştürürken sağlayabileceği maksimum üretilen güçtür. İkinci gösterge, cihazdan gerçek ısı çıkışının bağlı olduğu enerji dönüştürme faktörüdür..

Gaz kazanlarında, kayıplar% 30’a kadar çıkabilir: yanlış ayarlanmış bir brülör nedeniyle ısının çoğu boruya kaçar ve yanmadan gelen hava, odadan sıcak havayı emerek soğuk dış hava akımına neden olur. Elektrikli kazanlar, tüm güçlerini küçük kayıplarla (% 2-3’e kadar) termal radyasyon şeklinde verir. En yüksek enerji değerine, litosferin düşük potansiyel ısısı nedeniyle kayıplar yerine% 200’e varan bir uzantı sağlayan jeotermal sistemler sahiptir..

Sonuçta, önemli olan kazanın gerçek gücüdür – evin ısı kaybını yaklaşık% 15-25’lik bir marjla kapatması gerekir. Güvenilirlik katsayısı, hem ekipmanın yıpranma ve yıpranma için çalışmaması için hem de acil durumlarda, tüm evin hızlı ısınmasını sağlamak gerektiğinde gereklidir..

Gaz kazanları ile çalışmak projenin en zor kısmıdır. Sadece uygun güçte bir birim seçmek değil, aynı zamanda yanma ürünlerinin çıkarılmasını uygun şekilde organize etmek de gereklidir. Çekiş hızını ayarlamak için otomatik damperler ve duman tahliye fanları takılması önerilir. Kalan ısı, dönüş devresine bağlı bir ekonomizör ile toplanabilir ve yanma havasını kazan dairesinden değil, sokaktan veya yeraltından almak daha iyidir..

Sıvı bir ısı eşanjöründe ısıtmanın başka bir teknik nüansı vardır – hidrolik sistemin bir açıklaması. Seviye bazında bir boru yönlendirme şeması hazırlamak, sistemin toplam yer değiştirmesini belirlemek, soğutucunun genleşmesini bir genleşme tankı ile telafi etmek ve uygun sirkülasyon oranını belirlemek gerekir. Ayrıca, konutun farklı bölgelerindeki gerekli ısıtma verimliliğine göre, farklı sirkülasyon hızları ve soğutma suyu sıcaklıkları ile ayrı devreler organize edilebilir..

Bağlantı şemaları

Evin her odasına radyatör bağlamak çok zaman alır. Bu sürenin malzeme ve iş gücü kaynaklarına eşlik eden hasarla değil, kalem ve kağıtla harcanması daha iyidir. Boruların yerleşimi ve bağlantıları iyice düşünülmelidir.

Toplam güç dağılımında farklı bağlantı türleri farklıdır. En klasik şema iki borulu. Doğru seçilmiş bir sirkülasyon hızı ile, sistemdeki her radyatörün eşit şekilde ısıtılmasını sağlar ve bireysel ayarlamaya izin verir.

Tek borulu bağlantı şeması, daha ziyade, radyatörlerin yerel olarak gruplandırılmasının bir yoludur. Örneğin, bir odanın üç radyatörü, ortak bir termostat ve kapatma vanalarının takılmasıyla bir boru ile seri olarak bağlanabilir. Ancak genel bir durum olarak böyle bir bağlantı imkansızdır..

1 – ısıtma kazanı; 2 – güvenlik grubu; 3 – çapraz bağlantılı radyatörler; 4 – Mayevsky vinci; 5 – membran tipi genleşme tankı; 6 – sistemi boşaltmak ve doldurmak için valf; 7 – pompa

Leningradka, radyatörlerin kısa devre musluğuyla bağlandığı ayrı bir tek borulu sistem türüdür. İki borulu bir sistemdeki kadar esnek olmasa da düzenleme olasılığına izin verir – termal rejimi değiştirirken, kanadın tüm uzunluğu boyunca regülatörleri yeniden ayarlamanız gerekecektir..

Bir bağlantı şemasının seçimi, her zaman tesisin planlanmasının özellikleri dikkate alınarak gerçekleştirilir. Örneğin, kazan dairesinden konut alanından büyük bir mesafede olan radyatörler, ana hat ve dağıtım boru hatlarını iyi organize eden iki borulu bir sistemin bir benzeri olan bir Tichelman halkası ile beslenir. Kollektör grubu kullanılarak bir “yıldız” tarafından oluşturulan ısıtma sistemi maksimum işlevselliğe ve ayarlama kolaylığına sahiptir. Ancak bu seçenek, önemli bir ilk yatırım gerektirir..

Alternatif sistem türleriyle çalışma

Enerji tasarrufu çağında, böyle bir ısıtma kavramı gittikçe daha haklı görünmektedir: merkezi bir ısıtma sistemi ile genel bir minimum sıcaklık sağlamak ve ardından konut sakinlerinin en sık yaşadığı alanlarda, örneğin kızılötesi ısıtıcılar veya bir hava ısıtma sistemi gibi yerel ısıtma yapmak.

Bu gibi durumlarda, radyant ısıtma kaynakları ile çalışmak gerekir ve bunların çalışma prensibi her zaman net değildir. Ancak resim netleştikçe ısı dengesinin hesaplanmasını hatırlamakta fayda var. Hesaplarken, evin içinde istenen sıcaklığı birkaç derece yükseltmeye çalışın ve böyle bir termal rejimde güç eksikliğini kolayca belirleyebilirsiniz. Ve cihazın performansını bilmek, odayı ısıyla ısı ile dolduracağı süreyi termal güç kıtlığı ile basitçe hesaplamak yeterli olacaktır..

Söylediğimiz gibi, elektrikli ısıtma verimlilik açısından daha verimlidir, ancak pratikte tüm türler eşit derecede yararlı değildir. Üretilen ısının doğası da önemlidir: konvektör havayı ısıtır ve ondan odanın içindeki nesneler ısıtılır. IR ısıtma ise nesneleri doğrudan ısıtır, bu durumda ısı çıkışı daha az belirgindir..

Benzer kayıtlar:

1. Sıvı-elektrikli yerden ısıtma: kombine ısıtma sistemi X-L PIPE X-L PIPE, sıvı-elektrikli yerden ısıtma sistemi, enerji verimliliği, sağlık ve çevre dostu özellikleri ile uzun ömürlü ve kolay kurulumu ile kombine ısıtma sistemi olarak öne çıkıyor. Kombinasyon teknolojisiyle yüksek seviyede...
2. Özel bir evin ısıtma sistemi lansman için nasıl hazırlanır Özel bir evin ısıtma sistemi, maksimum performans sağlamak için güvenilir bir şekilde nasıl hazırlanabileceği üzerine bilgiler sunuyor. Kararlı ve verimli bir ısıtma deneyimi sağlamak için, ev sahipleri iyi planlanmış bir...
3. Sera elektrikli ısıtma – optimum ısıtma sisteminin seçimi Sera elektrikli ısıtma, çok yönlü ve verimli bir ısıtma sistemidir. Optimum ısıtma sisteminin seçimi için, konfor ve enerji maliyetlerinin iki başlıca etkeni vardır. Sera elektrikli ısıtma sistemleri, iklim kontrolünü ve...
4. Bir ısıtma sistemi düzenlerken yaygın hatalar Bir ısıtma sistemi düzenlerken, çoğu kullanıcı yaygın, kritik hatalara karşı uyanık olmamaktadır. Bu, konforunuza, çevreye verdiğiniz zarara ve daha fazla giderlerin arttığını beraberinde getirebilir. Ancak, Bu hatalar nelerdir? ve Nasıl...

Daha fazla bilgi edinin  Mobil gaz tankı: özellikler, artılar, eksiler