Ev ısıtması için bir kazan nasıl seçilir. Katı yakıtlı kazanlar

Yakında gaz size ulaşmazsa ve diğer şeylerin yanı sıra, kışın aralıklı olarak elektrik verilir, o zaman soğuk bir evde günler ve geceler geçirmemek için katı yakıt kazanı ısınma sorununu çözmeye yardımcı olacaktır..

Bugün kulağa garip gelse de, ısıtma ekipmanını seçerseniz, sadece teknik parametrelere değil, aynı zamanda hiç kimsenin kar, yağmur, rüzgar gibi doğal olayları henüz iptal etmediğine de dikkat etmeniz gerekir..

Tüm inşaatçılar, evde gaz olmadığında ve sık sık elektrik kesintileri olduğunda, en basit ve en güvenilir çözümle bir evin soba ile başladığının farkındadır. Soba evin ortasında bulunur ve etrafındaki tüm odalara ısındıktan sonra ısı verebilir. Ancak sobayı kullananlar sigara içebileceğini, sigara içebileceğini ve bunun için yeterince yakacak odun alamayacağını bilirler ve eğer onları fırlatma anını kaçırırsanız, soğuk bir gecede ısıdan mahrum kalma riskiyle karşı karşıya kalırsınız ve ocağın tekrar erimesi gerekir. Ve son olarak, bunun muhtemel bir yangın kaynağı olduğunu ve bu nedenle, bir ev inşa ederken, bugün geleneksel bir soba yerine katı yakıt kazanı kurulduğunu unutmayın..

Katı yakıt kazanı, geleneksel yakıtla çalışan, gaz, elektrik veya sıvı yakıt gerektirmeyen modern bir ısıtma cihazıdır..

Tasarım gereği sıradan bir sobaya benziyor – yakacak odun sağlamak için bir penceresi, bir şömine, bir kül tablası, bir baca var. Bununla birlikte, modern teknolojiler sayesinde, bir kazan, bir sobadan tamamen farklı malzemelerden, yani dökme demir veya çelik sacdan yapılır..

Dökme demir kazanlar en dayanıklıdır ve daha fazla ısı biriktirebilir, ancak son derece dikkatli çalıştırılmalıdır, çünkü dökme demir oldukça kırılgan bir malzemedir ve keskin bir sıcaklık düşüşünden veya keskin bir sıçramadan çatlama yeteneğine sahiptir..

Çelik sacdan yapılmış kazanlar, çelik plastik bir malzeme olduğu için ani sıcaklık değişimlerinden kaynaklanan hasara daha az duyarlıdır. Böyle bir kazanın duvarları, dökme demir olanın duvarlarından daha incedir ve yanmamak için gövdenin dış kısmı modern yanmaz malzemelerle iç kısımdan izole edilmiştir. Bu nedenle, kalıcı olarak bir kır evinde yaşıyorsanız, en iyisi dökme demirden yapılmış bir katı yakıt kazanı satın almaktır. Ve bir şehirde yaşıyorsanız ve evi kısa ziyaretlerde ziyaret edip sadece varlığınız sırasında ısıtırsanız, o zaman bir çelik kazan takmak mantıklıdır..

Bölgenizde sık sık gaz veya elektrik kesintileri meydana gelirse, çelik katı yakıt kazanı yardımcı kazan olarak da kullanılabilir. İstenirse yeni bir yakıt türüne (gaz veya sıvı yakıt) geçmek için kazanın bazı elemanları değiştirilebilir veya yenileri eklenebilir. Bu prosedür basittir ve ev ustası kendi başına belirli bir yakıt türü için şişirilebilir bir brülör kurabilecektir, bu nedenle çok yakıtlı bir kazan, bugün sıradan fırın yakıtı kullanma olasılığının olduğu yerlerde bile faydalı olacaktır ve gelecekte gaz yapmak mümkün olacaktır. Doğru, burada bir nüansı hesaba katmanız gerekir – böyle bir dönüştürülmüş kazanın verimliliği, gazla çalışmak üzere özel olarak tasarlanmış bir kazandan biraz daha düşük olacaktır..

Klasik bir soba kendi kendine yeten bir sistemse, katı yakıtlı bir ısıtma kazanı sadece bir ısı kaynağıdır – ısıtma sisteminin kalbi. Bir ısıtma sistemi, bir binanın ısıtılmasından sorumlu olan birbirine bağlı bir dizi unsurdur. Kazanın yanı sıra ısıtma sistemi elemanları boru ve radyatörlerdir. Sistemdeki soğutucunun rolü sıradan su tarafından oynanır. Kazan ısı eşanjöründe ısıtılarak borulardan radyatörlere geçerek ısıyı odaya aktarır, yeni ısınma için kazana geri döner ve işlem tekrar tekrarlanır..

Isıtma radyatörleri, odalara, içlerindeki havayı eşit şekilde ısıtacak ve kararlı bir mikro iklim oluşturacak şekilde monte edilir. Bu sayede ısıtma sistemi, geleneksel bir sobanın aksine evi tamamen ısıtır ve ne kadar uzaklaşırsanız o kadar az rahat hissedersiniz..

Güç regülatörüne sahip olan kalorifer radyatörü, odadaki havanın ısıtılma sıcaklığını eğer bir kısmı boşsa değiştirmenize olanak sağlar. Onları oda sıcaklığında tutmaya gerek yoktur – normal nemi korumak için 15-18 derece yeterli olacaktır. Katı yakıtlı kazanın oldukça kompakt olması nedeniyle, herhangi bir ayrı odaya ve hatta mutfakta bile kurulabilir..

Geleneksel bir sobada yakılan her şey, kazan için katı yakıt olarak kullanılabilir: yakacak odun, odun talaşı, ağaç işleme atıkları, kömür, turba ve özel sıkıştırılmış yakıt briketleri – peletler..

Peletler, bir silindir şeklinde küçük peletler halinde ezilen ve preslenen odun atıklarından yapılır. Boyutları 6 ila 14 mm arasında değişir ve uzunlukları 70 mm’den fazla değildir. Bu tip yakıtın üretimi için hiçbir kimyasal bileşen kullanılmamaktadır ve bu nedenle peletler çevre dostu bir malzemedir ve aynı zamanda yüksek bir yanma ısısına sahiptir. Pelet kullanımı, kazana pelet besleme işlemini otomatikleştirerek kazandaki bir kişinin varlığını azaltmaya izin verir. Bir arabada taşındığında ve özel bir evde saklandığında çok az yer kaplarlar.

Katı yakıtlı bir kazan, içindeki katı yanıcı maddelerin yanması nedeniyle ısı üretmesine rağmen, bu, içine yanan her şeyi düşüncesizce atabileceğiniz anlamına gelmez. Mümkün olan en yüksek verimi elde etmek ve aynı zamanda kazanın hizmet ömrünü korumak için yakıt olarak en kuru odun kullanılması tavsiye edilir..

İşte spesifik bir örnek:% 20 nem içeren odun yakarken, bir kilogramlık yanma ısısı 4 ila 4,5 kW / s arasında olacak ve odun% 50 ıslaksa, o zaman 1 başına 2 kW / s’den fazla olmayan bir yanma ısısı alacaksınız. kg odun. Evi ısıtmak için iki kat daha kuru yakacak oduna ihtiyacınız olacağı ortaya çıktı. Ham yakıt zayıf ve dengesiz bir şekilde yanar, az ısı verir, ancak çok fazla duman çıkarır ve sonuç olarak kazanın ve bacanın ömrü önemli ölçüde azalır.

Ancak kuru odunla her şey o kadar basit değildir, çünkü yanma süreci düzensizdir. Ahşabı üzerine koyduğunuz anda, ilk başta zayıf bir şekilde yanar – alevlenir. Daha sonra odun aktif olarak yanmaya ve büyük miktarlarda ısı üretmeye başlar ve kazandaki sıcaklığı artırır. Sonuç olarak, kısa sürede çok miktarda enerji açığa çıkar, bu da geleneksel bir ısıtma sisteminin tamamen tüketemeyeceği ve bu “ekstra” ısıyı odaya aktaramayacağı anlamına gelir..

Sistemin aşırı ısınma sonucu arızalanmasını önlemek için fazla ısı borudan sokağa doğru gider, bu nedenle kazanın ve sistemin bir bütün olarak çalışmasını daha düzgün ve stabil hale getirme sorusu ortaya çıktı ve bunun için fazla ısının bir şekilde biriktirilmesi gerekiyor. Bu, evsel amaçlarla suyu ısıtmak ve ısıtmak için fazla ısı kullanan bir ısı akümülatörü gerektirir. Kazan için ısı akümülatörü doğru seçilmişse, kazan günde iki veya üç kez yakıtla doldurulabilir..

Soba gibi, katı yakıtlı bir kazan, çok sık olmasa da, kül tablasının külden temizlenmesini gerektirir. Özel bir evi ısıtırsanız, muhtemelen kişisel bir arsanız vardır ve kül gübre olarak kullanılabilir..

Yakıtın neredeyse tamamen yandığı, neredeyse hiç kül bırakmadığı, sadece ahşaba attığınızı yapın. Bu kazanlara gaz üreten veya piroliz kazanları denir. İçlerinde, odun önce yüksek bir sıcaklıkta ve az miktarda oksijende tamamen kurutulur, odun kömürüne ve uçucu bir parçaya dönüşür – yüksek verimlilikle yanan bir piroliz gazı. Gaz yandıkça aktif karbon ile etkileşime girer ve sonuç olarak kazandan çıkan duman çok daha az zararlı kirlilik içerir..

Gazla çalışan bir kazan, havaya geleneksel odun ateşlemeli bir kazandan üç kat daha az karbondioksit yayar, kömürden bahsetmeye gerek bile yok. Piroliz yanma işlemi sırasında çok az kurum ve kül yayılır ve bu nedenle gaz jeneratörü kazanı, geleneksel bir kazandan daha az temizliğe ihtiyaç duyar. Böyle bir kazanın bir yakacak odun yükünden çalışma süresi, sıradan bir odun veya kömür hissesinin çalışmasından birkaç kat daha yüksektir. Gazla çalışan bir kazanın tek dezavantajı, genellikle geleneksel bir kazanın maliyetinden 1.5-2 kat daha yüksek olan yüksek maliyetidir, ancak ekonomik yakıt tüketimi ve bakım kolaylığı, bu kazanları giderek daha popüler hale getirir..