Binaların temel unsurları

İşlevsel amaçlarına göre, binaların ana unsurları, bu işlevlerin her ikisini de içine alan ve birleştiren yük taşıyıcı olarak ikiye ayrılır. Yük taşıyıcı elemanlar, binanın yapısından, atmosferik etkilerden, insanlardan gelen yükleri alır. Eskrim, binayı ayrı odalara böler ve koruyucu işlevleri yerine getirir (ısı ve ses yalıtımı, atmosferik etkilerden koruma). Yatak ve muhafaza işlevlerini birbirine bağlayan elemanlar her iki niteliği de birleştirmelidir.

Binanın, kaldırım seviyesinin altında (zemin) veya bir kör alan ve yer üstünde bulunan bir yeraltı kısmı vardır. Kör alan, taş malzemeler, beton veya asfalt beton ile kaplı bir binanın etrafındaki dar bir şerittir. Suyu binadan uzaklaştırmak için hafif bir enine eğime sahiptir. Bina yapısı aşağıdaki unsurlardan oluşur.

Şekil: 1. İki katlı bir evin yapısal diyagramı.
1 – vakıf; 2 – bodrum katı; 3 – su yalıtımı; 4 – bodrum duvarları; 5 – kör alan; 6 – dış duvarlar; 7 – iç duvarlar; 8 – döşeme plakaları; 9 – bölümler; 10 – kirişler; 11 – çatı katı.

Yapı temeli

Binadan gelen yük ile zemin arasında bir “aracı” görevi gören yapının destekleyici kısmı. Temelin altındaki toprak değişmemiş (doğal) durumda ise, böyle bir temele doğal denir. Temeli kurmadan önce toprağın güçlendirilmesi gerekiyorsa, temele yapay denir..

Temeller değişken sıcaklıklara ve yeraltı sularına maruz kalırlar, bu nedenle inşaatları sırasında artan mukavemetli ve çevresel etkilere dayanıklı malzemeler kullanılır. Bunlar arasında betonarme, beton, moloz taş bulunur. Betonarme döşeme ve bloklardan yapılan temeller çok yaygındır. Küçük evler ve evler için temeller bant (gelecekteki duvarların çizgileri boyunca döşenmiştir) ve sütunlu (bağımsız sütunlar şeklinde) alt bölümlere ayrılmıştır..

Duvarlar

Konumlarına ve amaçlarına göre iki türe ayrılırlar. Dış duvarlar, binayı dış çevrenin etkilerinden çevreler ve korur. İç mekanlar odaları kendi aralarında böler. Üzerlerine düşen yükün derecesine göre duvarlar taşıyıcı, kendinden destekli ve taşıyıcı değildir. Taşıyıcı duvarlar (6, 7) yükü sadece kendi ağırlıklarından değil, aynı zamanda diğer yapıların (çatılar, döşemeler, vb.) Kendinden destekli duvarlara, yükleri temele yalnızca kendi ağırlıklarından değil aynı zamanda rüzgardan da aktaran duvarlar denir; tavanlar ve diğer bina yapıları bunlara dayanmaz. Binanın alanını dış mekandan çevreleyen ve her kattaki kendi ağırlığını diğer destekleyici yapılara aktaran inilti, taşıyıcı olmayan olarak adlandırılır..

Korniş

Korniş, dış duvarın kendi düzleminin ötesine uzanan üst kısmıdır. Kornişin işlevsel amacı, dekoratif özelliklerinin yanı sıra yapıyı çatıdan akan sudan korumaktır. Binanın kornişi yoksa, çatısının çevresi boyunca bir korkuluk düzenlenir..

Örtüşen

Çevreleme ve yatak işlevlerini birleştiren yatay düzlemler. Bitişik odaları yükseklikte bölen üst üste binmeler, katlar arası (8), üst katın üstündeki örtüşmeler ise çatı katı (11) olarak adlandırılır. Tavanlar, daha az sıklıkla – tavan parçalarının tutturulduğu ahşap kirişlerden (sunta, kontrplak, alçıpandan) betonarme panellerden yapılmıştır..

Bölümler

Tavanlara oturan ve iç mekanı bir katta ayrı odalara bölen hafif duvarlar (9). Üretimleri için alçı ve sunta levhalar, içi boş taşlar, tuğlalar ve diğer malzemeler kullanılır..

Çatı

Binayı atmosferik yağışlardan korur (10). Çatı, çatı katının üzerinde bulunur ve hem betonarme panellerden (düz) hem de diğer malzemelerden (ahşap veya beton kirişler vb.) Yapılabilir.