Evin temeli nasıl düzgün bir şekilde doldurulur

Er ya da geç, herhangi bir inşaatçı, bir evin inşası için temel hazırlamak için iş düzenleme ihtiyacıyla karşı karşıya kalır. Pratik deneyim eksikliği ile, kalıp yapımı, donatı bağlama, beton temellerin dökülmesi ve korunması süreçlerinin özelliklerini incelemek için zaman ayrılmalıdır..

Vakıf türlerinin atanması

Şunu kabul edelim: tüm arazilerin bir ev inşa etmek için ideal koşulları yoktur. İlk bakışta, her şey oldukça pembe görünüyor: iyi ekoloji ve görünüm, minimum gürültü, doğal doğaya yakınlık. Ancak bazen jeolojik araştırmaların sonuçları, bir evin temelinin önemli bir mühendislik karmaşıklığını gösterir. Neyse ki, şu anda, jeomorfolojinin çok zor koşulları için bile oldukça fazla sayıda temel icat edildi..

Şerit temellerden bahsetmenin özel bir anlamı yok. Yüksek yoğunluklu sabit kuru topraklar için tasarlanmıştır ve en basit şemaya göre düzenlenmiştir. Bununla birlikte, şerit beton temeller, iklim koşullarına bağlı olarak değişen derecelerde gömülmeye sahip olabilir. Ayrıca bandın birkaç tipik bölümünü de ayırt edebilirsiniz: kiriş, T-şekilli, yamuk vb..

Şerit temel türleri: a – gömme; b – sığ; â – T-şekilli (T-şekilli); g – yamuk moloz. 1 – kum yastığı; 2 – beton; 3 – bağlantı parçaları; 4 – moloz taş; 5 – geri doldurma; 6 – kör alan

Normal derinlikte dahi yeterli taşıma kapasitesine sahip olmayan topraklarda kazık ve kazık-gril temelleri kullanılır. Bu varyantta, karmaşıklığı kat sayısına ve binanın mimari özelliklerine bağlı olan çeşitli cihaz varyantları mümkündür. Genel durumda, böyle bir temel bir tür sığ banttır, yalnızca bant bir destek işlevi görmez. Daha derin ve daha yoğun bir toprak tabakası üzerine oturan kazıklara yükü dağıtır..

Kazık ızgara temeli: 1 – kazık desteği; 2 – su yalıtımı; 3 – bağlantı parçaları; 4 – ızgara

Bir evin üçüncü temel türü, döşeme yapılardır. Yüksek kaliteli ısı yalıtımına ihtiyaç duyulduğunda veya özel toprak kategorileri üzerine binalar inşa ederken kullanılırlar: yüksek plastik, ağır, suya doygun ve kumlu. Sıradan bir döşeme dikkate değer değildir, ancak malzemeleri korumak için çapraz takviye nervürlerine sahip olabilir veya bunlar için mühendislik iletişimleri veya kanalları içerebilir..

Döşeme temeli: 1 – toprak; 2 – kum ve çakıl yastığı; 3 – beton hazırlama; 4 – temel levha; 5 – takviye kafesi

Kazı

Hemen hemen her tür temel kazı gerektirir. İlk olarak, hendek duvarları yer altı kısmı için kalıp olarak kullanıma uygundur. İkinci olarak, referans düzlemi ne kadar derinse, yeterli stabilite için daha az yatay kesit alanı gerekir. Kazı derinliği, mühendislik ve jeolojik araştırmaların sonuçlarına göre belirlenir..

Temel için hem manuel olarak hem de bir ekskavatör yöntemi kullanılarak hendek hazırlamak mümkündür. İkinci durumda, kepçe genişliği, üstteki bant genişliğinin yalnızca% 75–80’i olmalıdır. Sonuç olarak, duvarların ve tabanın her zaman elle temizlenmesi vardır. Bundan sonra, açmanın dibi sıkıştırılamaz ve gözeneksiz bir yatak örtüsü ile hazırlanır: önce kum, sonra ince çakıl. Minimum kalınlık toplam 20-25 cm’dir, ancak temelin boyutuna ve hidrojeolojik koşullara bağlı olarak dolgu daha kalın olabilir.

M100 veya M150 marka beton ile de hazırlık yapılabilir. Bu, takviyenin alt koruyucu tabakasına daha doğru bir şekilde dayanmaya ve ayrıca bir bodrum varlığında yatay ve dikey su yalıtımını daha teknolojik olarak kapatmaya yardımcı olur. Tabanın hazırlanmasından sonra, hendek duvarları plastik sargı ile kaplanır, bu karışımdan çimento sütünün salınmasını azaltmak için yapılır..

Yer üstü kısmının kalıp yapımı

Temelin yapımındaki ana zorluklardan biri, yüksek kaliteli ve sert kalıpların yapımıdır. Bu aşamada sorumsuz bir tavırla, temelin geometrisine dayanmak imkansızdır, bu da taşıyıcı duvarların yapımında ve dekorasyonda ciddi sorunlara yol açabilir. Ayrıca, çoğu zaman yetersiz mukavemet nedeniyle kalıp kırılır ve bu da sonuçta büyük hacimli pahalı malzemeye zarar verir..

Toplamda üç tip kalıp vardır: panel, levha ve sökülemez köpük. İlk iki çeşit arasındaki fark yüksek değildir: bir durumda, çevreleyen yüzeyler 25 mm veya daha kalın levhalardan kalkanlarla oluşturulur – ortalama olarak, temel yüksekliğinin her 5 cm’si için 1 mm eklenir. Levha versiyonunda, güverteler kontrplak, OSB veya sunta ile oluşturulur ve dıştan sertleştirici kirişlerle güçlendirilir. 14 ila 20 mm kalınlığında çoğunlukla su geçirmez malzemeler kullanılır. Levha kullanma ihtiyacı, hem terbiye sırasında hem de hidro ve ısı yalıtımını kurarken önemli olan temel yüzeyinin düzgünlüğü için yüksek gereksinimler tarafından belirlenir. Ek avantajlar, iş kolaylığı, yüksek montaj ve sökme hızı, tekrarlanan kullanım olasılığı (hareketli kalıp) ve daha sonra kullanımdır, çoğu zaman ekonomik bir fayda vardır..

Tahta güverteleri monte ederken, tahtalar parçalanır ve bir çubuktan dikey eklerle takviye edilir. İkincisinin kalınlığı levhadan 2 kat daha büyüktür, genişlik, bitişik uçların her bir tarafında yaklaşık 80-100 mm’lik bir üst üste binme için yeterli olmalıdır. Kalkanların yüksekliği bir metreden fazla ve hatırı sayılır uzunlukta ise, bunlar ek olarak dikey eklerle aynı bölümün yatay takviyeleriyle takviye edilir..

Kalıbın en savunmasız yerleri köşeler ve alt bölgedir. Bu yerlerde hem betonun yüksek statik basıncı hem de karışımın boşalmasından su darbesi etki eder. Bu nedenle, kalıbın tabanı mevcut takviye nervürleri ile sıkıştırılmalı ve takviye edilmelidir. Bu, saplamalar (bunları yeniden kullanılacak bir MP borusundan manşonlar içinde giydirebilirsiniz) veya tel kelepçeler kullanılarak yapılır, bazen dışarıya nüfuz eden bir grup takviye uygulanır. Önemli bir nokta – metal gömme betonda kalır ve çalışma ve dağıtım donatılarına temas etmemelidir. Metal çubuklar arasında 15–20 mm’lik koruyucu bir katmana uyulmalıdır. Alt bölgenin bağlarını sıkarken, kalıp içine gerekli uzunlukta geçici ara parçalar yerleştirilmelidir..

Kalıbın mekansal konumunu koruyabilmesi için ufka% 45-60 açı ile tahtalar ile zeminden patlatılır. Kenarlı bir tahta, bir kazığa veya doğrudan zemine dayanır, devrilir ve ardından dikey çapraz kirişlerden birine vidalanır. Bazen alt bölgeye destek sağlamak için desteklere ek şeritler bağlanır; ayrıca topraktaki durdurucuların bir veya iki sıra levha ile birbirine bağlanması önerilir. Kalıbın iyi sıkıştırılmış tabanı desteğe ihtiyaç duymaz, ancak güvenlik nedenleriyle topraktan dolgu ile sıkıştırılabilir..

Takviyenin hesaplanması ve bağlanması

Bağımsız olarak hesaplanan donatıya sadece düşük sorumluluk taşıyan küçük beton yapılar için izin verilir. Bir takviye kafesini doğru şekilde tasarlamak kolay bir iş değildir ve özel bilgi gerektirir. Aynı zamanda, mesele hesaplamaların kendisiyle sınırlı değildir, ayrıca beton döküldükten sonra konumlarını korumaları için donatı elemanlarını doğru bir şekilde yerleştirmek ve bağlamak gerekir..

Donatı dağılımının genel ilkelerinden biri şu şekildedir: çerçeve, 35-50 mm dış koruyucu beton katmanlarının oluşması nedeniyle küçük bir homojen içe doğru girinti ile beton yapının şeklini takip eder. Takviye, temel bölümünün ortasından ne kadar uzakta olursa, işini o kadar iyi yapar..

Temeldeki toplam çelik içeriğinin, beton ürünlerin enine kesitinin% 0.1’inden daha az olamayacağına inanılmaktadır. Takviye, proje tarafından sağlanan minimum koruyucu beton katmanların sağlanması için gereklilikler dikkate alınarak döşenmelidir. Plastik inşaat demiri kelepçeleri bu konuda iyi bir yardımcı olacaktır: kalıbın alt kısmında destek için yassı tapalar ve çerçeveyi yan duvarlardan ayıran “yıldızlar”.

Beton dökülmesi, rötre

Genel olarak, temel cihazı şu sıraya sahiptir: hendeklerin hazırlanması, kalıp montajı, iç düzlemlerin yağlanması, çerçevenin montajı ve yerleştirilmesi. Beton dökmek, bir temel oluşturmanın finalidir, ancak burada bile çok fazla dikkat ve özen gereklidir..

Karışım kalıba iki şekilde beslenebilir. Birincisi – doğrudan bir beton karıştırıcıdan veya bir kamyon karıştırıcısından, ikincisi – bir beton pompası aracılığıyla yeniden doldurarak. Karışımın tamamen yerçekimsel olarak bir kalıba dökülmesiyle, kalıp üzerindeki fiziksel etki minimumdur: takviye, esnekliği nedeniyle düşüşü azaltır ve küçük kısımlar, geometriyi bozmak için yeterli ağırlığa sahip değildir..

Pompalamayla durum tamamen farklıdır. Sıvı sarsıntılarla hareket eder ve yeterince büyük porsiyonlar halinde manşondan zorla dışarı atılır. Bu durumda, önceden dökülmüş kütle, kalıp üzerindeki etkiyi sonuna kadar aktarır; bu, levha malzemelerinin yetersiz güçlendirilmesi ile hem eklemlerdeki tutarsızlıkların hem de şişmenin mümkün olmasıdır..

Bu tür olaylardan kaçınmak için, temel çevre boyunca dökülmelidir: önce, yüksekliğin yarısı veya üçte biri kadar ve ardından rotayı bir veya iki kez tekrarlayın. Optimum dökme yüksekliğinin tek geçişte 0,5 metre olduğu kabul edilir, ancak toplam bant yüksekliği 1,5 metreden fazla olduğunda, ayarlamadan önce biraz beklenmesi önerilir. Monolitik betonlamada, katlar arasında 20 saate kadar duraklamaya izin verilir, daha uzun bir süre ile soğuk dikiş oluşumu mümkündür..

Dökülen her beton katmanı sıkıştırılmalıdır. Bu, bir manuel pim veya bir dalgıç vibratör ile yapılabilir. İkinci durumda, tek bir yerde büzülme ile kıskanç olmamaya çalışmalı ve ucu yüksekliğin 2 / 3’ünden daha derine daldırmamalısınız. Ek sıkıştırma gerekirse, bunu dökme ile aynı prensibe göre gerçekleştirmek daha iyidir: yerçekimsel çökeltme için kırılmalarla çevre boyunca.

Koruma ve yalıtım

Kalıp genellikle çıkarmak için acele eder, bu da beton yapının kenarlarının açılmasına neden olur ve suyun buharlaşmasını hızlandırır. Beton, yüzey katmanlarının nem içeriğini en az 7 gün ve iç kısımda – 28 güne kadar tutmalıdır. Bu nedenle, açık havalarda kalıp 3-5 gün boyunca bozulursa, betonun günde birkaç kez ıslatılması gerekecektir. Kalıbın erken bozulması, kerestenin inşaatta yeniden kullanılması ihtiyacıyla belirlenebilir: bu durumda, bunlar yağlanmaz, ancak beton yüzeyin son prizinden önce yırtılır..

Enjeksiyon ve penetran bileşiklerle su yalıtımı, hidrasyon tamamlanmadan, dökümden yaklaşık 10-12 gün sonra yapılır. Rulo veya kaplama izolasyonunun uygulanması için, betonun tam kürlenme süresi boyunca tasarım dayanımını oluşturması için zaman verilir. Yukarıda bahsedildiği gibi, kalıp, yalıtım ve su geçirmezlik işlevlerini yerine getirerek hiç çıkarılamaz. Bu durumda, güverteler içeriden özel malzemelerle kaplanmıştır: köpük, cam izolasyon ve diğerleri..

Benzer kayıtlar:

1. Bir pinata nasıl yapılır – bir tatil veya doğum günü için bir çocuk veya yetişkin için ne doldurulur Pinata yapımı çocuklar ve yetişkinler açısından oldukça eğlenceli bir aktivite olarak karşımıza çıkar. Pratik bir şekilde pinata yapmak herkes için kolay bir görev hale getirir. Pinata içine çerezler, çikolatalar veya...
2. Bir bardan bir ev nasıl doldurulur ve bir kütük evde çatlak Çatlak bir kütük evi doldurmanın en uygun yolu, bir bardan bir ev gibi alışveriş yapmaktır. Bu, zamandan tasarruf etmenizi ve evinizi çözüm odaklı bir şekilde düzenlemenizi sağlayacaktır. Ayrıca, ekonomik olması...
3. Göbek delme nasıl yapılır – bir delinme ve kontrendikasyonlar nasıl düzgün bir şekilde bakım yapılır Göbek delme, kişinin göbek bölgesine gözle görülür bir iyileşme kazandırmasına yardımcı olan bir kozmetik kontrendikasyon tekniğidir. Bu makalede, tekniğin nasıl yapılacağı, hangi bölgeye uygulanacağı ve düzenli bakım gerektiği anlatılmaktadır. Göbek...
4. Kendinden yayılan bir zemin nasıl doldurulur: ustaların kuralları ve tavsiyeleri Kullanıcılar, WordPress ile kendilerini dağıtmak ve mümkün olan en fazla ziyaretçiye ulaşmak için web sitelerini nasıl optimizec ve hazırlayacaklarını öğrenmelidir. Bu yazıda, uzmanların kuralları ve tavsiyeleri ile kaynaşmak ve naif...

Daha fazla bilgi edinin  Sundurmanın basamakları inşa etmek ve yüzleşmek için en popüler malzemeler