Olumsuz jeolojik koşullar altında, kazıklı temeller, binalar için güvenilir ve dayanıklı destek sağlamanın neredeyse tek yoludur. Bugün, sığ yığınların sorunu çözemediği yerlerde kullanılan teknolojiden bahsedeceğiz..
Klasik kazık teknolojisi
Sıkılmış kazıkların temeli, en eski ve aynı zamanda sermaye binaları için teknolojik olarak en gelişmiş temel türlerinden biri olarak adlandırılabilir. Temelde, bir temel inşa etme süreci, bir kuyu delmek, bir takviye kafesi kurmak ve sıkıştırılmasıyla beton pompalamakla indirgenmiştir..
Bariz basitliklerine rağmen, sıkılmış kazıklar, kurulum sürecinin her aşamasında çok dikkatli olmayı gerektirir. Boşlukların betonla doldurulması görsel kontrol olmaksızın gerçekleştiğinden, hata olasılığı oldukça yüksektir ve on kazıktan birinin bile üretimindeki bir kusur tüm temeli kullanılamaz hale getirebilir..
Bununla birlikte, teknolojik döngünün tüm kurallarına tabi olarak, sıkılmış temel gerçekten evrensel bir çözümdür. Böyle bir temel, sitenin jeomorfolojisindeki kusurları düzeltmeye yardımcı olur, çamurlu, yüksek derecede kabarık ve dengesiz topraklarda veya önemli bir eğime sahip alanlarda bile binalar inşa etmenize izin verir. Sıkılmış bir temelin inşasının mantığı, diğer binaların veya konut binalarının yakınlığı olabilir, bu nedenle titreşime daldırma yöntemine izin verilmemektedir..
Yaygın yanlış anlamalar veya nasıl doğru yapılacağı
Temel olarak, sıkılmış bir temelin yapımındaki hatalar, işi yapmak için yetersiz derecede yüksek kaliteli bir teknik temelin sonucudur. Teknolojinin bir takım sorun alanları vardır:
- Kuyu, duvarlardan toprak dökülmesini engelleyen sert bir kasaya sahip olmalıdır. Bunun için, her iki muhafaza borusu (geri alınabilir, geri alınamaz, kayıp uçlu) ve örneğin refrakter kil bazlı özel bağlama çözümleri kullanılabilir..
- Matkap burgusu, kuyunun dibinde gevşek toprak kalıntısı bırakmayan bir “perdahlama” başlığıyla donatılmalıdır. Bazı durumlarda, kuyunun dibini paketlemeye başvururlar. Tasarım özellikleri nedeniyle kuyunun duvarlarını kendileri kapatan vidaların kullanılması da mümkündür..
- Beton pompalama, titreşim imkansızlığı nedeniyle aşırı basınç altında yapılmalıdır. Bu durumda, hava boşlukları ve kalan toprak parçaları yüzeye çıkar..
- Muhafazanın delinmesi, muhafazası, doldurulması ve daldırılması işlemleri birbirinden ayrılmaz bir şekilde gerçekleşir, kuyu uzun süre ara durumda olamaz..
Fore kazıklar, güvenilir bir temeli etkili ve hızlı bir şekilde donatmanıza izin verir, ancak yalnızca teknolojinin kurulumuna tam uyum ve sürecin tam mekanizasyonu durumunda.
Bu ve diğer nedenler, birkaç ayrı delme ve doldurma teknolojisinin geliştirilmesini teşvik etmiştir. Uzman bir yüklenici tarafından iş yapılırken, müşteri katılımı derecesi minimuma indirilir ve bu, böyle bir vakfın bağımsız inşası hakkında söylenemez. Bu nedenle, çeşitli teknik çözümlere dikkat etmeli ve temel ilkeleri, gücünüz ve teknik yeteneklerinize göre en iyi şekilde yeniden üretmeye çalışmalısınız..
Basit mekanizasyon yöntemlerini kullanarak fore kazıklarla bağımsız olarak bir temel düzenlerken, her bir kazığın kalitesini tamamen kontrol etmek ve bir bütün olarak temelin güvenilirliğini garanti etmek imkansızdır..
Delme ve temizleme işlemi
Fore kazıkların montajı için iki temel teknoloji CFA ve DDS olarak adlandırılır. Birincisi, alt delikteki kuyunun duvarlarını kısmen kapatan sürekli bir tam burgu ile delmeyi içerir. İkinci teknoloji, kuyu açma prensibini kullanır ve kazı anlamına gelmez. Duvarlar boyunca eşit şekilde ezilerek onlara ek güç verir.
CFA teknolojisi kullanılarak kazıkların montajı. 1 – bir kuyu delmek (yumuşak veya ufalanan topraklarda, muhafaza borusu aynı anda matkaptan sonra beslenir); 2 – burguyu toprakla kaldırmak ve kuyuyu basınç altında betonla doldurmak; 3 – takviye kafesinin döşenmesi
Bu teknolojilerin temel dezavantajları, kural olarak çok teknolojik olan özel sondaj kulelerini çekme ihtiyacıdır. Bu kadar yüksek hızda bağımsız çalışma için analog yok. CFA teknolojisinin yerini alan, kireçtaşı üzerinde kuyular açarken veya güç iletim kuleleri kurarken kullanılan geleneksel vinç delme makineleri olarak adlandırılabilir..
DDS teknolojisini kullanarak bir kuyu yapmak için, aynı teknik araçlar kullanılabilir, ancak matkap kafasının bir koni ile değiştirilmesi ile kullanılabilir. Aynı zamanda, sondaj kulesinin tabanı önemli bir kütleye sahip olmalıdır, çünkü burgu önemli bir aşırı kuvvetle batar. Doğal olarak, hidrolik kriko kullanmadan yapamazsınız.
DDS teknolojisi kullanılarak fore kazıkların montajı. 1 – sondaj duvarları boyunca kazı ve sıkıştırma olmadan delme; 2 – matkabı, kuyu basınç altında betonla kademeli olarak doldurarak kaldırmak; 3 – takviye kafesinin montajı
Her iki durumda da, nihai kuyu kalitesi oldukça düşük kalır. Buradaki temel sorun, yalnızca özel süpürme burguları ile alttan tamamen çıkarılabilen ufalanan topraktır. Kuyu tabanının, yüzeyden düşen ve gevşek sete çarpan masif bir beton kiriş kullanılarak sıkıştırılmasını önermek mümkündür..
Hatasız 10-15 sıkıştırma döngüsünden sonra taban sıkıştırılamaz malzeme (kırma taş, ASG) ile kaplanmalı ve tekrar sıkıştırılmalıdır. Gerçekte, bu, 6-8 m derinliğe kadar kuyular düzenlemek için kullanılabilir, daha derin kuyularda, çarpma sırasında duvarlar parçalanır ve tüm iş Sisyphe emeğine dönüşür. Aksi takdirde kazıkların yüksek temizliğini sadece kepçe matkapları kullanarak veya elle temizleyerek elde etmek mümkündür..
Kazık kesme
Kasa, kuyuyu kısmi çökmeden bile korumaya yardımcı olur. Muhafaza, yalnızca iki faktör birleştirildiğinde vazgeçilebilir:
- Kurulum sırasında su tablası yığının topuğunun altındadır..
- Toprak, kumlu balçık, bataklık kumları ve akiferlerin ara katmanları olmayan yoğun tortul kayalardan oluşur..
Akışkan kıvamlı veya kuyuya bol miktarda su akan topraklarda, muhafaza kesinlikle tavsiye edilir. Bunun için dikey olarak hareket edebilen borular (VTP) kullanılır. Bunlar, her sondaj ekibinin tam donanımlı olduğu yeniden kullanılabilir invertör ürünleridir. Ancak, makineleşme araçlarının aksine, HVHT’ler kiralanmaz, ayrıca satın alınmaları gerekecektir. 30-50 yığınlık veya daha fazla yığınlık bir alan düzenlerken bunu yapmak uygun maliyetlidir.
Muhafaza boruları bölümler halinde toplanır ve kuyuya daldırılır, genellikle dipten hafif bir gecikme ile sondaj ilerledikçe. Çabuk kumların ve çamur akışı ceplerinin varlığı gibi özel jeolojik koşullar altında borular dibin önünden geçebilir. Beton enjeksiyonu tamamlanıncaya kadar borular kuyuda kalır..
Beton enjeksiyonu
CFA ve DDS teknolojileri içi boş bir matkap kullanır. Eksenel delikten bir pompa yardımıyla beton sondaj deliğine pompalanırken, matkabın doldurma ve çıkarma hızları dikkatlice kontrol edilir. Böylece kazık dizisinde toprak kirliliğinin oluşmaması garanti edilir ve aşırı basınç nedeniyle duvarların tüm boşlukları ve düzensizlikleri doldurulur..
Betonun alttan kademeli olarak pompalanması ihtiyacı, sadece boşluk oluşmadan tam doldurma gerekliliği ile ilişkili değildir. Beton karışımı 5-6 m’den daha yüksek bir yükseklikten döküldüğünde tabakalaşması garanti altına alınır ve bu şekilde kısmen yeraltı suyu ile doldurulmuş kuyuların enjekte edilmesi daha da zordur. Bu sorunu bağımsız bir sıkılmış temelin inşası ile çözmenin bir yolu, takviye kafesine yerleştirilmiş düşme oranı emiciler olarak adlandırılabilir. Bununla birlikte, esas olarak kürek bıçaklarının altındaki alanları doldurmanın zorluğu nedeniyle dikkatli hesaplama gerektirirler..
İçi boş bir matkabın çalışmasını beton borular kullanarak simüle etmek mümkündür. Bunlar aynı zamanda sondaj kompleksinden ayrı olarak kiralanamayan envanter kalemleridir. Doldurma için bir kanal seti, 1 ila 4 m uzunluğunda birkaç borudan ve hacmi kuyunun boyutuna göre hesaplanan bir alma hunisinden oluşur..
Beton pompalamak için boruların montajı, delme işleminin bitiminden hemen sonra gerçekleştirilir. Ya kuyu beton karışımı ile doldurulduğunda ya da en sonunda çıkarılırlar. Beton pompalama sürecinde, her durumda, karışım tüketiminin kontrolünü organize etmek gerekir. Beton seviyesi bir VPT yüksekliğine çıktıktan sonra, kasa krikolar ile kaldırılır ve üst boş bölüm çıkarılır. Bazı sondaj kulelerinde kasa ve beton boruları aynı anda kaldıran cihazlar bulunur. Sonuç olarak beton seviyesinin kademeli olarak azalacağı ve yenilenmesi gerektiği unutulmamalıdır..
Çerçevenin daldırılması
Takviye çerçevesi, kuyu betonla doldurmadan önce veya son doldurmadan sonra daldırılabilir. İlk seçenek en basit olanıdır, sadece takviyeyi güvenli bir şekilde sabitlemeniz, kaymalardan korumanız ve koruyucu katmanlara dayanmanız gerekir. Çerçeveyi su basmış bir kuyuya daldırmanın yöntemi daha optimal olarak kabul edilir, çünkü bu şekilde doldurulmamış bölümlerin oluşmaması garanti edilir. Ancak, bu zorluklarla doludur..
Bunlardan en önemlisi, çerçevenin yüksek yapısal mukavemeti ve şeklini ve uzamsal konumunu koruma kabiliyetidir. Tipik olarak, fore kazıklar için fabrika yapımı güçlendirme sistemleri kullanılır. Diğer bir zorluk, çerçevenin daldırılmasının kasa kaldırılmadan önce meydana gelmesidir. Bu durumda, VAC’yi çıkarmak için çok daha fazla kuvvet uygulanması gerekir ki bu genellikle titreşim ve yarım dönüş hareketi olmadan yapılamaz. Bunu özel ekipman olmadan yapmak neredeyse imkansızdır..
Çemberleme ve ızgara doldurma
Sondaj yığınları, dibinde üst yoğun tortul kayaç katmanından daha yüksek olmayan bir çukur oluşturmak için dökülür. Takviye çerçevesinin kuyrukları, ızgara takviyesi ile sarılmak için serbest bırakılmıştır. Beton pompalandıktan sonra su ile yıkanır. Izgara bandının takviyesi ile bağlantı, çalışma takviyesinin en az 50 nominal çapına sahip bir üst üste binen L şeklinde ve T şeklinde bükülmüş ankrajlar aracılığıyla gerçekleştirilir..
Izgaranın yeri için iki seçenek vardır. Gömülebilir ve yoğun bir kil tabakasının üzerine konulabilir veya desteksiz tamamen zeminin üzerinde olabilir. İlk varyantta, kurulum hatalarının etkisi çok büyüktür. Örneğin, kuyu düzgün bir şekilde temizlenmemişse, toprak kazığın topuğunun altına sıkıştırıldıktan sonra, taşıma işlevini yerine getirmeyi durdurur ve tersine temeli daha da fazla yükler..
Izgara, zeminin üzerine yerleştirildiğinde, yükü kazık alanına dağıtma işlevini yerine getirir. Bu, inşaat mühendisliği için en iyi çözüm olarak kabul edilir: kazıklar yerleşmeyi kolayca tolere eder ve zamanla tüm yapı stabil hale gelir. Ancak böyle bir temel, yük kapasitesi açısından dikkatli bir tasarım gerektirir. İkinci dezavantaj, kalıbın yapımındaki zorluklar olarak adlandırılabilir, çünkü toprakla doğal çit yoktur. Genellikle uygulama, kalıbın alt düzleminin üzerinde durduğu bir toprak boşluğunu doldurmaktır. Yan yüzeyler, sıradan tahta kalkanlarla korunur ve üst toprak katmanına sabitlenir.
Bir ızgaralı sıkılmış bir temelin cihazı
\"Bir ızgaralı sıkılmış temel cihazı\", mükemmel bir dayanıklılık ve kararlılık kazanmak için sizin kazanacağınız çözüm. İzlenebilir tasarımı, kaliteli komponentleri, özel malzemeler edinme ve isteğe bağlı özelleştirme ile performansı hedeflemek. Kaynaklar çok daha az kaynak tüketimi ile etkili bir şekilde yönetilmiş, ekipman verimli çalışıyor. Sonuç olarak, yüksek düzeyde üretkenlik ve tasarruf.
Ev ve yazlık, banliyö inşaatı 
“Bu cihazın kullanımı kolay mıdır? Ayrıca, ızgaralı sıkılmış bir temel nedir ve bu cihaz ne işe yarar?”