Bir klima seçmek. Türleri ve özellikleri anlıyoruz

Bu yazıda: Klimaların amacı; klima üniteleri türleri; teknolojik ve konforlu klimalar; merkezi ve yerel iklimlendirme sistemlerinin nasıl farklılaştığı; otonom ve otonom olmayan bir klima olduğunu; devridaim ve doğrudan akış tesisatları; nitel ve nicel düzenleme; klima sınıfları ve geliştirdikleri hava basıncı; bir ve birkaç bölge için tasarlanmış klima sistemleri; klimaların basitleştirilmiş sınıflandırması.

Otuz yıl önce, sadece yüksek katlı konutlar için sağlanmayan kanal havalandırması ve klima sistemleri ile donatılmış binaları devlet kurumlarının ofislerinde ve salonlarında yaz sıcağından tamamen kurtulmak mümkündü. Ticaret ağı evler ve apartmanlar için Azerbaycanlı ev tipi klimalar – pencere camlarının titreştiği düşük tonlarda kükreyen kompresörlere sahip büyük pencere canavarları – sundu. BK, birkaç on yıl önce, dış blokları günümüzde evlerin cephelerini “süsleyen” bölünmüş sistemleri devirdi. Bu arada, iki veya üç tipten çok daha fazla klima ünitesi çeşidi vardır – nasıl sınıflandırıldıklarını inceleyeceğiz..

Sıcak yaz 2013

Soğuk mevsim bugün Rusya’da devam etsin ve pencerenin dışındaki termometre inatla +10 derecenin üzerine çıkmak istemiyor – ilkbahar ve ardından yaz havası kesinlikle bir buçuk ila iki ay içinde olacak. Ve artık hanehalkını rahatsız edecek olan kış soğuğu olmayacak, onun yerini almaya gelen yorucu sıcaklık olacak, tıpkı unutulamayacak gibi görünen Ocak soğuğu izlenimlerini bellekten tamamen silecek.

Evinizin atmosferinin çarpıcı ve sokaktaki atmosferden daha iyi farklı olacağı için cihaza bakmanın zamanı geldi – artık bir klima seçme ve malları daha karlı ancak bilinçli bir şekilde satmak isteyen yönetici ve satış noktalarının renkli derslerini takip etmeden seçme zamanı. “Ve” karşı “.

Alıcıların zorlu bir bölünmüş sistem seçme görevini kolaylaştırmak ve bu cihazlar hakkında gerçek bilgiler sağlamak için, portal bu malzeme ile ev tipi klimalara adanmış bir dizi makale başlatır..

Modern klima sistemleri

Klima cihazları, kapalı bir odada belirli hava parametrelerini (birkaç veya tümü) – nem, temizlik, sıcaklık, hız ve hareket yönleri – oluşturmak ve ayrıca bunları otomatik modda belirli bir seviyede tutmak için tasarlanmıştır. Bu tür cihazları kullanmanın amacı, insanlar veya teknoloji için uygun bir çalışma ortamı yaratmaktır..

Havayı hazırlayan ve tüketicilere ulaştıran ekipmanın düzenlenmesi ortak bir blokta gerçekleştirilir veya iki bloğa bölünür – bir ve iki blok konfigürasyonundaki cihazlara klima veya başka bir deyişle klima sistemleri denir..

Klima üniteleri için tek bir sınıflandırma sistemi olmamasına rağmen, özellikleri ve devre şemaları oldukça çeşitli olduğu için günümüzde üretilen klimalar aşağıdaki tiplere ayrılmaktadır:

• tüketiciye bağlı olarak – teknolojik ve rahat;
• yere göre – yerel ve merkezi;
• yerleşik bir soğuk veya ısı kaynağının varlığına veya yokluğuna bağlı olarak – özerk ve özerk olmayan;
• şartlandırılmış hava temini ilkesine göre – devridaim, doğrudan akış ve birleşik;
• klimanın çıkışındaki hava parametrelerini düzenleme yöntemine göre – tek borulu (niteliksel düzenleme) ve iki borulu (niceliksel düzenleme);
• Odada belirtilen iklim koşullarını muhafaza etme kabiliyetine bağlı olarak, klima sistemleri birinci, ikinci ve üçüncü sınıflardan olabilir;
• Klima havalandırma ünitelerinin geliştirdiği hava basıncına bağlı olarak yüksek, orta ve alçak basınç modelleri mevcuttur;
• Aynı anda hizmet verilen yerel (birbirinden izole) oda sayısına göre klima sistemleri tekli ve çok bölgeli olarak ayrılmıştır..

Teknolojik ve konforlu klimalar

Üretim tesislerinde havanın sıhhi ve hijyenik özelliklerini korumak için teknolojik klima üniteleri kullanılmaktadır. Konforlu klimalar, havanın çok çeşitli iklim özelliklerini sağlar, konut, kamu ve idari binalar için tasarlanmıştır..

Merkezi ve yerel iklimlendirme sistemleri

Yerel klima üniteleri, belirli iklim koşullarının sağlanması gereken iç mekanlara kurulur, modelleri hem otonom hem de otonom olmayan klimalara dayanabilir. Bu tip sistemler, bir nedenden ötürü diğer birçok bina için uygun koşullardan farklı olan gerekli hava özelliklerini korumak için konut ve ofis binalarında kullanılır – bunlar çoğunlukla ısı kaynaklarına doymuş odalarda kullanılır (örneğin, sunucu odalarında), yanı sıra büyük salonlarda (restoranlar ve kafeler, süpermarketler, sınıflar vb.). Bu klimalar, merkezi klima sisteminin orijinal olarak projeye dahil edilmediği binalarda kullanılmaktadır. Yerel klimaların temel avantajı, kurulumlarının, onarımlarının ve sökülmelerinin basitliğidir..

Merkezi klima sistemleri dışarıdan sadece elektriği değil, aynı zamanda soğuk ve ısıyı da alır – ilk durumda, dolaşımdaki soğuk su veya soğutucu bir taşıyıcı görevi görür, ikincisinde bu görev sıcak su, buhar veya elektriğe atanır. Merkezi birim, hizmet verilen salonların dışında (çatıda, bodrum katında veya binanın cephesinden uzak olmayan), kapasiteye bağlı olarak, binanın tüm iç odalarında aynı anda tek tip bir iklimi koruyabilir, etkileyici bir salona, ​​örneğin bir üretim atölyesine, bir tiyatro salonuna hizmet verebilir. sirk, kapalı stadyum. Merkezi klima üniteleri kurarken, standart konfigürasyondaki otonom olmayan klimalar kullanılır. Binanın tüm binaları için havayı hazırlayan klima sisteminin tek bir yerde bulunması, bakım ve onarımını kolaylaştırması, hava kanallarının akustik işlemiyle bina içindeki tüketiciler için tesisattan kaynaklanan gürültü ve titreşimi minimuma indirebilme kabiliyetidir. Merkezi klimaların dezavantajları, kurulumlarının etkileyici boyutları, hava kanallarının montajı için kapsamlı çalışma ihtiyacı ile ilişkilidir..

Otonom ve otonom olmayan klimalar

Otonom klimalar, elektrik dışında başka bir enerji kaynağına ihtiyaç duymazlar – freon pompalayan kendi kompresörleriyle donatılmıştır (örneğin, pencere, zemin, kabin ve kasetli klimalar, split sistemler vb.). Bu tür ünitelerin çalışması sırasında, devridaim veya doğrudan akışlı hava, kompresör ünitesinin buharlaştırıcısından geçirilir ve soğutulur, ardından odaya girer. Soğutmaya ek olarak, bazı bağımsız ünite modelleri, klima içine yerleştirilmiş elektrikli ısıtıcılara veya bir ısı pompası prensibine göre tersinir modda çalışan bir kompresörün buharlaştırıcısına hava üfleyerek bir odayı ısıtabilir..

Otonom olmayan klima üniteleri, hava (merkezi klima) sağlama veya servis yapılan binalara hava ve su sağlama yeteneğine sahipken, su soğuk veya ısı için bir taşıma görevi görür (chiller-fan coil).

Doğrudan akış ve devridaim sistemleri

Sirkülasyonlu klimalar, yalnızca iç mekan havasını veya içine harici hava katılmasıyla kullanır (odadaki hava hacminin% 40’ından fazla olmamak üzere) – ikinci durumda, bunlara kombine denir. Herhangi bir bölünmüş sistem, bu tür kurulumların popüler bir temsilcisidir. Doğrudan akışlı klima üniteleri odadaki havayı tüketmez, sadece ön işlemden sonra odaya verilen dış hava ile çalışır (örneğin, pencere kliması).

Kalitatif ve kantitatif kontrollü klimalar

Yaygın tek borulu merkezi klima üniteleri, hazırlanan havayı, her odaya monte edilmiş sensörleri kullanarak odalardaki klimayı izleyerek çalışma sırasında tek bir ortak kanaldan hizmet verilen tesislere sağlar, bu da iklim parametrelerinin yüksek kalitede düzenlenmesini sağlar. İki borulu iklim sistemlerinin çalışma prensibi olan kantitatif düzenleme, karışım vanaları vasıtasıyla bir hava karışımının odaya verilmesi ile her odaya soğuk ve sıcak havanın eş zamanlı olarak iki kanaldan taşınmasıdır. Soğuk ve sıcak hava oranları, her odaya takılan sensörler tarafından tesisata bildirilen verilere göre belirlenir. Karmaşık düzenleme nedeniyle, iki borulu klimalar nadiren kullanılmaktadır..

Klimaların sınıfları ve hava basıncı

Sınıflar, SNiP 2.04.05–91 * ‘e göre klima ünitelerine atanır:

• birinci sınıf, teknolojik işlem için standartlar tarafından belirlenen parametreleri sağlayabilen klimaları içerir;
• ikinci sınıfa – sıhhi, hijyenik ve teknolojik standartları optimal düzeyde sağlamak;
• üçüncü sınıfa – belirlenen standartlar dahilinde minimum düzeyde klima parametreleri sağlamak.

Klimaların donatıldığı fanların gücüne bağlı olarak yüksek basınç sistemleri mevcuttur (300 kg / m üzeri²), orta (100-300 kg / m²) ve düşük (en fazla 100 kg / m²).

Tek bölgeli ve çok bölgeli kurulumlar

Tek bölgeli merkezi klima sistemleri, hava hacminde ısı ve nemin bağıl homojenlik ile dağıtıldığı geniş alanlı binalar – büyük sinemalar, oditoryumlar vb. Bu tür tesisler genellikle ısı eşanjörleri ve havayı karıştırmak için odalarla donatılmıştır (devridaim ve tek geçişli). Çok bölgeli klimalar, aşırı ısı kaynaklarının eşit olmayan bir şekilde yerleştirildiği büyük bir odada veya küçük bir alana sahip birkaç odada kullanılır. Her bir hizmet alanını yerel bir klima ünitesi ile donatmaktan ekonomik olarak daha karlılar, ancak belirtilen iklim parametrelerini yüksek doğrulukla koruyamıyorlar..

Basitleştirilmiş klima sınıflandırması

Klimaları yalnızca kullanıcıya, basitleştirilmiş özelliklere göre sınıflandırırsak, üç gruba ayrılabilirler: ev tipi (uluslararası tanım – RAC), yarı endüstriyel (PAC) ve endüstriyel (Üniter).

Ev modelleri, 100 m’den fazla olmayan odalarda belirli iklim parametrelerini sağlayabilen klima ünitelerini içerir.², şunlar. bir apartman dairesi, müstakil ev, ofis, küçük dükkan veya kafenin odalarında. RAC grubu, gücü 8 kW’ı geçmeyen pencere, mobil kurulumlar, bir ve birkaç iç mekan saç kurutma makinesine sahip split sistemleri içerir..

Yarı endüstriyel klimaların gücü – kaset, kanal, zemin, tavan ve kolon – 8 ila 20 kW arasındadır. Bu grupta sunulan orta güç üniteleri (10 ila 15 kW), yaklaşık 300 m alana sahip odalarda klima için kullanılır.². PAC klimalar, ev aletlerinin uygun olması gerektiği, ancak çok sayıda ısı kaynağı (ekipman ve insan) veya caddeden sıcak hava akışı nedeniyle kapasiteleri yetersiz olduğu ofis binalarında yaygın olarak kullanılmaktadır..

Endüstriyel klima sistemleri 20 kW veya daha fazla kapasiteye sahiptir, bunlara merkezi klima üniteleri, chiller-fan coil üniteleri, hassas klimalar vb. Dahildir. Konut, kamu ve ofis binaları, süpermarket ve spor salonları, 300 m alana sahip üretim atölyelerinde kullanılırlar.².

Sonsöz yerine

Bir sonraki makaleden, “klimalar hakkında” serisinin ikincisinden, aşağıdaki klima ünitesi türlerini öğreneceksiniz – tavan, kaset, kanal, hassas, çatı ve kolon. Seçiminizi klimanın bir veya başka bir modeli lehine yapmak için acele etmeyin – iklim ekipmanı veya bir kısmı hakkındaki tüm makale dizisinin içeriğini okuduktan sonra, fikrinizi daha karlı ve daha verimli bir cihaz lehine yeniden gözden geçirmeniz oldukça olasıdır..