Görkemli sütunlara ve heykellere sahip eski binaların devasa cepheleri, eski çağlardan beri St.Petersburg, Venedik, Roma ve diğerleri gibi müze şehirlerinde yaşayan sanatçılara ve şairlere ilham verdi. Antikliğin aurasını nasıl çekeceğinizi ve devasa bir cephe yaratacağınızı, bu yazıda size anlatacağız..
Avrupa mimarisinin bina-anıtlarının unutulmaz görünümünün ayırt edici bir özelliği vardır – devasa yontulmuş kayalarla duvarcılık izlenimi yaratan kıvrımlı kenarlı güçlü dikdörtgen çıkıntılar. Aslında, böyle bir görünüm, gözünüzün önünde sıradan bir sıva tabakası olduğuna inanmak zor olacak kadar titizlikle yapılmış usta bir bitişin sonucudur..
İlginç gerçek.Bu tür kaplamanın adı “pas” teriminden gelir – tek tek dikdörtgen bloklar arasında düz veya şekilli bir oluk (veya daha doğrusu bu oluğun kenarı). Bloklara “kuadralar” denir.
Rotaların şekli farklıdır. Basitten karmaşığa ve tamamen keyfi olabilir. Birkaç klasik rustikleştirme türü vardır:
- Dikdörtgen.En basit ve en yaygın olanı. Düz kenarlı düzgün dikdörtgen şekle sahiptir. İnce sıva tabakaları (5-15 mm) için uygundur. Dıştan, rastgele blok boyutlarıyla tuğla işini taklit eder.
- “Yunan”.Aksine, yüzeye dikdörtgen rustik taşlar yerleştirmenin bir yoludur. Bu tasarımda, düzlem, farklı boyutlarda bloklar halinde yayılmış bir dikişle düz bir duvar şeklinde parçalanır. Genellikle bloklar büyük değildir – 1/3 tuğladan 2 tuğlaya kadar ve dikişler sığdır – 20 mm’ye kadar. Cilalı taş ile duvar görünümü yaratır.
- Yarım daire.Bu durumda, dörtgen rustikumlu kuadranın keskin kenarları yuvarlatılır ve kesilir. Çok sayıda kıvrım, kıvrım ve kemerli şekillere sahip cephelerde kullanılır.
- “Oluk”.Kuadranın kenarları bir iç yarıçap şeklindedir. Bu tür bir rustikleştirme, kendi içlerinde geniş oldukları için büyük karelerde kullanılır ve görünümün özelliğinden dolayı, düzlemler arasında daha da büyük bir mesafenin görsel bir etkisini yaratırlar..
- Eğimli.Dikiş, köşenin, kuadranın kenarlarının birleşim noktası olduğu üçgen şeklindedir. Bir çikolata çubuğuyla ilişkilendirmeler uyandıran alışılmadık bir görünüm yaratır.
- Düşündüm.En zor. Pasın çok aşamalı bir şekli vardır.
Sözde kombine paslar var. Bu durumda kare pasa dönüşür ve elemanlar ince (10×10 mm) oluklarla ayrılır. Bu tür şekiller, geçiş düzlemleri, büyük desenler veya süslemeler, ayırıcı kayışlar, çerçeveleme kemerleri, açıklıklar, köşeler ve diğer yapısal unsurları oluşturmak için kullanılır..
En yaygın olanları:
- “Piramit” veya elmas. Normal tabanlı bir piramit şeklindeki elementler.
- Prizmatik. Dikdörtgen tabanlı piramit.
- Yontulmuş. Düzlem – 4 taraftan doğru şekilde kesilmiş bir taşın doğal kırılması.
Tabii ki, bunların hepsi çeşit değil – mimari yüzyıllar boyunca gelişti. Mimarlar, zanaatlarında öylesine bir beceriye sahip oldular ki, birçok rustik cepheler, inşaatlarından yüzlerce yıl sonra, bugüne kadar mükemmel bir şekilde korunmuştur. Bu tür binalardaki yollar ve kareler, boyut oranlarını korumak için tasarım aşamasında dikkatlice seçilir. Çoğu durumda, böyle bir ev, kesinlikle tüm unsurların birbiriyle uyumlu bir şekilde dengelendiği tek bir bileşimdir..
Bugün rustik cepheleri uygulamanın iki yolu var – “eski” ve “yeni”. Pas, kuadranın bir parçası olduğu için – kenarlı – oluşum veya üretim yöntemi hakkında konuşmak uygun olur..
“Eski” (veya “ıslak”), 200 yıl önceki ile aynı yöntemle ve genellikle aynı aletlerle üretilir. Önce etkileyici bir sıva tabakası (20–40 mm) uygulanır ve ardından pas çekilir, kesilir, sıkılır, içine kazınır. Ya kareler başlangıçta bir sandıkla ayrılır.
“Yeni” yöntem (“kuru”):
- Seçenek 1. Quadra, fabrikada veya şantiyede yoğun hafif bir malzemeden – genleşmiş polistirenden – yapılır ve işaretlere göre monte edilir ve ardından macun.
- Seçenek 2. Kare, bir yalıtım tabakasında (aynı genleşmiş polistiren) kesilir ve yuvalara pas şeklinde oluşturulan özel oluklar, ardından macun.
Günümüzde, rustikleştirme basitleştirilmiştir ve kabul edilebilir bir sonuç elde etmek için uzun yıllar uygulama gerektirmez. Modern malzemeler süreci basitleştirir ve hızlandırır. Bununla birlikte, etki hala mükemmel – tasarımcının hafif bir eliyle sıradan bir taş bina zarif ve görkemli bir görünüm kazanıyor.
Duvarları rustik sıva ile bağımsız olarak nasıl dekore edeceğimizi, bir sonraki makalede size anlatacağız..
Merhaba, bu metni okuyanlar adına bir soru sormak istiyorum. Rustik sıva tarihi ve çeşitleri hakkında ne kadar bilgi sahibisiniz? Bu konuda deneyimlerinizi paylaşmak veya önerilerde bulunmak ister misiniz? Rustik sıva, dekoratif bir etki yaratmanın yanı sıra duvarların dayanıklılığını artırabilen bir uygulama olabilir. Sizce hangi durumlarda rustik sıva tercih edilmelidir ve hangi malzemeler kullanılmalıdır? Bilgilerinizi paylaşmak için sabırsızlanıyoruz! Şimdiden teşekkür ederim.
Rustik sıvanın geçmişi hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyorum. Bu sıvanın kökenleri hangi döneme dayanıyor? Ayrıca farklı rustik sıva çeşitleri nelerdir ve hangi alanlarda kullanılıyorlar?
Rustik sıva, Antik Roma dönemine kadar uzanan bir geçmişe sahiptir. Bu tarihlerde mimari yapıların dış yüzeylerinde ve iç mekanlarında sıklıkla kullanılmıştır. Rustik sıva, iri taneli kireç harcı ve kum karışımından oluşur ve yüzeyde daha kaba bir dokuya sahiptir. Günümüzde ise rustik sıva genellikle rustik tarzda dekore edilen ev ve iş yerlerinde tercih edilmektedir. Bu sıva çeşidi, duvarlarda, tavanlarda ve bazı mobilyalarda kullanılarak mekana doğal ve sıcak bir hava kazandırır. Farklı renk seçenekleri olduğu gibi, farklı desenler de uygulanabilir. Rustik sıva, doğal ve sade bir görünüm isteyenler için ideal bir seçenektir.