Kendinden yayılan zeminler hakkında bilmeniz gerekenler

Açıkçası, bazen hangisinin daha iyi olduğunu bile bilmiyorsunuz. Bugün o kadar çok fırsat var ki biz alıcılar başımızı döndürüyor. Bugün tek başına zemin kaplamaları görünmez. Örneğin, zeminlerin döşenmek yerine dökülebileceğini duydunuz mu? Bu kaplamaya “kendiliğinden yayılan zeminler” veya aynı zamanda “sıvı muşamba” olarak da adlandırılırlar..

Dışarıdan, kendiliğinden yayılan zeminin muşamba ile gerçekten çok benzer olduğu, ancak dokunuşa göre pürüzsüz karolara benzediği ortaya çıktı: dikişsiz ve boşluksuz monolitik. Farklı renklerde gelir, gölgeler arasında nötr sakin tonlar hakim – açık yeşil, gri, bej, açık kahverengi. Çeşitli tiplerdeki kendiliğinden yayılan zeminlerin kalınlığı 1 ila 7 mm arasındadır, ancak uzmanlar tarafından bir oturma odası için önerilen en uygun kaplama kalınlığı 1,5 mm’dir. Neden? Bir yaşam alanında zemini daha ince yapmak pratik değildir, daha kalın olması ekonomik değildir, çünkü daha fazla malzeme gerekecektir. Ama daha sonra daha fazlası.

Bu nedenle, kimyagerler açısından, kendiliğinden yayılan zeminler özel eksiz polimer kaplamalardır..

Nerede uygulanıyorlar?

Kendinden tesviye olarak adlandırılan birkaç tür zemin kaplaması vardır:

1. Metil metakrilat (metil metakrilik reçinelerden);
2. Epoksi (epoksi reçinelerden yapılmıştır);
3. Çimento-akrilik (kuru inşaat karışımından ve “sıvı bileşen” denilen malzemeden hazırlanır);
4. Poliüretan (poliüretan esaslı).

Uzmanlara göre, ilk üç tip kendinden yayılan zemin, endüstriyel tesisler için daha uygundur. Ve konut için dördüncü tip kullanılır – poliüretan zeminler. Neden? Tabii ki, tüm türler sağlık için güvenlidir, ancak poliüretan, en dayanıklı ve aşınmaya dayanıklı olmasının yanı sıra, aynı zamanda en hafiftir – ondan zeminler daha zariftir. Bu arada, poliüretan (yer döşemesinin temeli olarak) uzun zamandır dünyanın önde gelen döşeme üreticileri – örneğin Tarkett Sommer tarafından kullanılmaktadır. Üstelik bu zemin çok iyi görünüyor: parlaklık ve renk çeşitliliği nedeniyle. Bu nedenle, görüşmemiz özellikle poliüretan kendiliğinden yayılan zeminlere odaklanacaktır..

Garajın yakınındaki alanda, garajın kendisinde ve otoparkta ihtiyacınız olan şey kendinden yayılan zeminlerdir.

Bu nedenle, kendiliğinden yayılan dikişsiz zeminler çoğunlukla zemine artan gereksinimlerin uygulandığı yerlerde kullanılır: kimyasal direnç ve aşınmaya karşı direnç (yüksek nem koşulları dahil), antistatik koruma sağlama ihtiyacı veya özel sıhhi ve hijyenik gereksinimler. Öncelikle bunlar tabii ki prodüksiyon tesisleri ve trafiği yoğun ofisler, televizyon stüdyoları. Ancak yaşam alanları da uygundur: mutfaklar, banyolar, yazlıklar, camlı sundurmalar. Veya örneğin, garajda ve atölyede bu tür zeminleri “döşeyebilirsiniz”.

“A” ve “B” borunun üzerine oturdu

Bir yerleşim bölgesinde kendiliğinden yayılan bir zemin kullanırken ana dezavantajın zayıf bir renk seçimi olduğuna inanılmaktadır. Ancak, ilk olarak, satışta kendi kendini yayan zeminin en az 12 rengi var, ki bu çok az değil. İkinci olarak, kendiliğinden yayılan zemin üreticileri, ek ve çok orijinal bir dekoratif “özel efekt” geliştirdiler: “cipsler”, çeşitli şekil ve boyutlardaki akrilik boya parçalarından yapılan yeni kaplamalı renkli parçacıklara uygulanıyor. Kavanoza konulduğunda “cips” büyük parlak konfeti gibi görünür ve zemine uygulandığında mermer veya granit gibi doğal malzemelere derinlik ve benzerlik katarlar..

Kendinden yayılan kaplama seçenekleri: normal ve “talaşlı”

Ancak, kendiliğinden yayılan zeminlerle ilgili en ilginç şey, yukarıdaki tüm avantajlara ve özelliklere ek olarak, kurulum sürecidir! Ve merak uyandıran şey, dilerseniz, şaman ritüeline benzer bir şekilde, bu kutsal törene kişisel olarak katılabilirsiniz..

Kendinden yayılan bir zeminin mutlu sahibi olmak için ihtiyacınız olacak: küçük ve büyük (toplam ağırlığı yaklaşık 40 kg olan) bileşenli iki kutu, nozullu bir elektrikli matkap ve bir kural. En önemli şeyin, gelecekteki kendiliğinden yayılan zemin için bileşenlere sahip kutular olduğu açıktır. Büyük bir kavanozda – “A” bileşeni. Küçük olan “B” bileşeni ile doldurulur. Kendinden yayılan zemin üreticileri, bu bileşenlerin tam kimyasal bileşimini gizli tutar. Ancak ithal teknolojinin imalatlarında yaygın olarak kullanıldığını tespit etmek mümkündü. Dahası, kaplama teknolojisi tüm kendiliğinden yayılan zemin türleri için aynıdır, yalnızca bileşenler ve özellikler farklıdır.

Öyleyse başlayalım. Küçük bir kavanoz alın ve içeriğini büyük bir kavanozun içine dökün. Ancak istenen sonucu elde etmek için (yani bileşimi iyileştirmek için) bu yeterli değildir. Tüm bileşenler, özel bir nozullu elektrikli matkapla iyice karıştırılmalıdır. Birkaç dakika sonra, bileşenlerin çalışma karışımı yüzeye uygulamaya hazırdır..

Hepsi bu? Değil. Kendiliğinden yayılan bir zeminin “üretimine” geçmeden önce, yüzeyi dikkatlice hazırlamanız gerekir – düzleştirmeniz, çukurları, çatlakları vb. Ortadan kaldırmanız, bunları macunlamanız, tabanı astarlamanız gerekir … Genelde astarlanmış bir taban (beton, taş, fayans olabilir) , metal ve hatta ahşap) yüzeyde eşit bir parlaklığa sahip olmalı ve sıvıyı emmemelidir. Ancak o zaman poliüretan “kokteyli” kaplamanın üzerine dökülebilir ve bir cetvel ve iğneli rulo kullanarak bunu tüm zemin alanına dağıtabilir..

Kural üzerinde hareketli bir çubuk kullanarak, uygulanan kaplamanın kalınlığını ayarlayabilirsiniz: çubuk zemine ne kadar yakınsa kaplama o kadar ince olur ve bunun tersi de geçerlidir. İğneli silindir, sıvı yüzeyinde oluşan kabarcıkların giderilmesine yardımcı olur. Uzmanların önerdiği kendiliğinden yayılan zeminin kalınlığının 1,5 mm olduğunu zaten söylemiştik ancak istenirse bu rakam 5-7 mm’ye çıkarılabilir..

Tüm bu çalışmalar, + 5 ° С’den düşük olmayan ve + 25 ° С’den yüksek olmayan bir oda sıcaklığında ve yaklaşık% 60 bağıl nemde yapılmalıdır. Aksi takdirde, kendiliğinden yayılan zemin daha uzun süre “ayarlanacaktır”. Taze bir zemine (güzellik için), zaten bildiğimiz renkli “cipsleri” uygulayabilir ve 12 saat sonra üstünü şeffaf bir koruyucu vernikle kaplayabilirsiniz. Sonra 24 saat daha bekleyin – hepsi bu. Yeni kendi kendini yayan zemin “kullanıma” hazırdır.

Bu arada, üreticiler beni kendiliğinden yayılan zeminin kuruyana kadar nemden korktuğu konusunda uyardı: bileşenleri suyla reaksiyona giriyor. Bu nedenle, kendiliğinden yayılan kaplamanın uygulanacağı yüzeyin kuru olmasını sağlamak önemlidir (yani, yüzeyin kendisinin nem içeriği% 5’i geçmemelidir). Bu durumda uzmanlar bir nem ölçer kullanır. Ancak başlangıçta yüzey hazırlığı tüm kurallara göre yapıldıysa, 12–20 saat sonra (kaplama kuruduktan sonra) ve sonraki kırk yılda, kendi kendini yayan zeminde nem korkunç olmayacaktır..

Kendinden yayılan zemin darbelerden korkmaz – üzerine ne düşürürseniz düşürün, herhangi bir ezik veya çatlak olmayacaktır. Sıcaklık değişimlerini de umursamıyor (bu yüzden balkona veya yazlık kulübeye “dökebilirsiniz”). Uzmanlara göre bu, toksik olmayan ve “yavaş yanan” bir kaplamadır. Ayrıca, hem Avrupa’da hem de Rusya’da her tür kendinden yayılan kaplama zorunlu sertifikasyona tabidir. Ve vicdanlı bir üretim şirketi, ürünleri için gerekli tüm sertifikaları göstermeyi asla reddetmeyecektir..

Kendinden yayılan zemini uygulamak için malzeme ve aletler: macun, fırça, iğneli rulo

Kimin? Nerede? Ne kadar?

Bir konut binası için kendi kendini yayan bir Rus zemininin piyasa fiyatı metrekare başına 10-13 $ ‘dır (döşeme olmadan veya daha doğrusu “dökülmeden”). Ancak genel olarak, kendiliğinden yayılan zemin “kilogramla” satılır. Yerli kitin fiyatı yaklaşık 176 dolar ve toplam ağırlığı 36 kg. 15 m2’lik bir odayı kaplamak için bir set yeterlidir. Bu işi kendiniz yapmak istemiyorsanız, istifleyicilerin işinin maliyetini ekleyin – 8-10 $.

Bir konut için ithal edilen bir kat, taban alanı 500 metrekareden azsa, metrekare başına en az 40 dolara mal olacaktır. Genel olarak, ithal malzemelerden yapılmış kendinden yayılan zeminler için fiyat aralığı metrekare başına 8 ila 100 $ arasında değişmektedir..

Kendinden yayılan zemin – endüstriyel tesisler için en pratik çözüm

Luzhniki spor kompleksinde kendiliğinden yayılan zemin (solda)
İlk bakışta “yongalı” kendiliğinden yayılan zemin, granit zeminden ayırt edilemez (sağda)

Karşılaştırmalı analiz

Her katın kendi artıları ve eksileri vardır. Kendinden yayılan bir zemini, poliüretan zeminle aynı amaca sahip diğer zemin kaplamalarıyla karşılaştıralım: PVC linolyum, laminat ve fayanslar da mutfakta, banyoda veya camlı balkonda yer alıyor..

Bu nedenle, ev tipi PVC linolyum ve kendiliğinden yayılan zemin, görünüşte çok benzerdir. Kendinden yayılan zeminlerin yapıldığı Moskova’daki bir mağazada, ziyaretçilerin sık sık sorduğu söylendi: “Sahip olduğunuz bu alışılmadık muşamba nedir?”

Ancak dış benzerlik, belki de bu iki tür kaplamayı birleştiren tek şeydir. İlk fark hizmet ömrüdür. Yüksek kaliteli PVC linolyum 15–20 yıla dayanacaktır. Ve düzgün yapılmış bir kendi kendini yayan zemin 40 yıl dayanır. Ama DOĞRU yapıldığını vurguluyorum. (Lütfen bu sözü hatırlayın, ona daha sonra döneceğiz.) Ayrıca linolyum daha zengin bir tasarıma sahip. Ve yine de, gerekirse, linolyum kolayca çıkarılabilir – yuvarlanabilir ve yenisiyle değiştirilebilir. Kendiliğinden yayılan bir kaplama ile bu numara işe yaramayacaktır. Böyle bir kaplamanın kaldırılması bir sorundur. Ama öte yandan, neden iyi, yüksek kaliteli, kendiliğinden yayılan bir zemin yaparsak?

Şimdi laminat. Laminat, bir kereden fazla söylediğimiz gibi, doğal malzemeleri – ahşap, taş, mermer – taklit edebilen sunta esaslı özel bir çok katmanlı levhadır … Laminat güzel ve modern bir zemin kaplamasıdır, ancak ne yazık ki, kendiliğinden yayılan bir zeminden daha azına hizmet eder – 12 yıl.Ayrıca, kendiliğinden yayılan zeminin aksine laminatın yüksek nemli odalara döşenmesi hala tavsiye edilmemektedir..

Geleneksel olarak mutfağa, banyoya ve balkonlara yerleştirilen seramik karolarla karşılaştırıldığında, burada kendiliğinden yayılan zeminin belirli avantajları da vardır: ek yeri olmaması (yani mantar ve bakterilerin başlayacağı yer yoktur) ve daha yüksek mukavemet.

Öyleyse, kendiliğinden yayılan zemin kaplamalarının ana avantajları ve dezavantajları nelerdir??

Artıları:

EKSİLER:

Şimdi bu yer döşemelerinin fiyatlarını karşılaştıralım. Yani:

İthal kendiliğinden yayılan zemin: Metrekare başına 40 $ ‘dan itibaren (alan 500 m2’den az)
Yerli kendinden yayılan zemin: Metrekare başına 8-14 $
İthal laminat: Metrekare başına 7 $ ‘dan başlayan fiyatlarla
Ev tipi laminat: Metrekare başına 3 $ ‘dan itibaren
Ev tipi linolyum-PVC ithal: Metrekare başına 4 $ ‘dan başlayan fiyatlarla
Yerli linolyum-PVC: Metrekare başına 1 $ ‘dan başlayan fiyatlarla
İçe aktarılan döşemeler: Metrekare başına 9-14 $ arası
Yerli fayanslar: Metrekare başına 3 $ ‘dan itibaren

İyi. Şimdi nereden alacağımızı görelim. Durum burada daha karmaşık. Her şey hangi fiyata ve kimin üretimine kendi kendini yayan zeminlere ihtiyacınız olduğuna bağlıdır.

Pazarımızdaki ithal kendinden yayılan zeminlerin ana üreticileri Alman, Danimarka, İsveç, Fin ve Fransız şirketleridir. Yardım masası denilen birçok reklam kataloğunu karıştırdım, tanıdık inşaatçılara ve sadece tanıdıklara döndüm … Peki ne? Hiç kimse (!) Rusya pazarında kendiliğinden yayılan zeminler sunan herhangi bir yabancı şirketin koordinatlarını bağımsız olarak (yani distribütörler aracılığıyla değil) veremedi. Arama sırasında, kendiliğinden yayılan zeminlerin montajı üzerinde çalışan, ancak kaynak malzemenin nereden alınacağı ve hatta yabancı bir üreticiden bile bilmeyen (veya söylemek istemeyen?) Birçok şirket bulundu. Ama sonunda çabalarım başarı ile taçlandırıldı: “TempStroySistema” şirketi nihayet merakımı tatmin etti ve konutta “Arpenbelgion” şirketi olan Belçika üretiminin kendi kendini yayan bir zemininin kullanılmasını tavsiye etti. Doğru, bu zeminleri kendiniz satın almanızı ve “dökmenizi” önermemeleri şartıyla.

Bilgili insanların bize söylediği gibi, Rus kendiliğinden yayılan zeminler, kalite veya tasarım açısından yabancı meslektaşlarından daha aşağı değildir ve sadece Moskova’da değil, Ukrayna ve Baltık Devletlerinde de satılmaktadır..

Ne yazık ki, bu noktada merhemdeki bir sineği bal fıçısına dökmeniz gerekecek. Ve bu yüzden.

Neden kabarcıklar ortaya çıktı?

Moskova’da bir mağaza var – “Brüksel Şeyler”. Sahipleri, ticaret katında kendiliğinden yayılan bir zemin yaptı … Birdenbire, yeni yüzeyde – 40 x 50 cm boyutlarında – iğrenç baloncuklar patladı. Sorun nedir? Ve kim suçlanacak? Senden önce iki fikir.

“Brüksel Stuchki” mağazasının yöneticisi Victoria Kruchinina:

– Satış alanının yeniden düzenlenmesi için MPDG ile anlaşma imzaladık. Bu şirketin uzmanları, eskiden iyi fayansların olduğu yerde kendiliğinden yayılan bir zemin yapmamızı tavsiye etti. Güzel resimler gösterdiler, teknoloji hakkında konuştular, daha önce zeminde fayanslarla çalıştıklarına dair bize güvence verdiler. Genel olarak karar verdik. Ancak, görünüşe göre, teknolojiye dayanamadılar, yüzeyi zayıf bir şekilde astarladılar, odadaki nemi ölçmediler. Daha sonra uzmanlar bize bu gibi durumlarda arka arkaya birkaç gün (sabah ve akşam) odadaki nemin ölçülmesi gerektiğini söylediler..

Ve sonuç nedir? Suyla bir reaksiyon oldu, iki aydır savaştığımız yerde büyük çirkin kabarcıklar belirdi. Sürtün, boyayın, macunlayın, astarlayın. Müşterilerimiz – tasarımcılar – döşemeyi kötü muşamba zannediyorlar. Bir ay boyunca mağaza hiç çalışmıyordu ve şimdi işçilerimiz geceleri zemini tamir etmek zorunda kalıyorlar. Aşağıdaki karolar da zarar görmüştür. Bu arada, Ostankino’da, kendinden yayılan zeminlerin de yapıldığı birkaç stüdyoda benzer sorunların ortaya çıktığını duydum..

MPDG’nin genel müdürü Konstantin Toporov:

– Brüksel Stuchki mağazasında işçilerimiz tarafından yapılan kendiliğinden yayılan zeminde gerçekten bir sorun vardı. Ama neden ortaya çıktı? Bu hiç de malzemenin kalitesiyle ilgili değil ve teknolojinin ihlali ile ilgili değil – çalışanlarımız her şeyi doğru yaptı. Sorun, kendiliğinden yayılan poliüretan kaplamanın uygulandığı yüzeydedir. Müşteri, katın yapılması gereken hangarın doğrudan yerde durduğu ve aslında mevcut SNiP’ye (bina kodları. – Yetki) aykırı olarak yapıldığı konusunda bizi uyarmadı. Hangarın altında ne bir bodrum, ne de bir temel vardı – sadece nemi mükemmel şekilde emen gözenekli çimentodan yapılmış sadece 20 cm kalınlığında bir beton şap … Su yalıtımı yoktu – ne Vetonit ne de sıvı cam…

Müşteri tarafından bu konuda uyarılmadığımız için (hangarın bu tür bina kuralları ihlaliyle yapıldığı) uzmanlarımıza güvendik. Ve kendimizi, kendiliğinden yayılan kaplamanın uygulanacağı yüzeyin görsel muayenesi ile sınırladık … Düz, kuru bir karo vardı. Bu döşemeyi kendimiz inceledik ve döşeme üreticisinden bir uzmana gösterdik..

Ama tekrar ediyorum, hangar nem biriktiren gözenekli çimento üzerinde durduğu ve su yalıtımı olmadığı için sorunlar çıktı. Her şeyden önce, iklimimizde gündüz ve gece sıcaklıkları arasında büyük bir fark olduğu ve nemin bir yerde “dışarı çıkması” gerektiği için … Sonuç olarak, üreticinin her zaman bu arada müşterileri uyardığı su ile aynı istenmeyen reaksiyon meydana geldi..

Baloncuklar göründüğünde, müşteriler çalışanlarımızı teknolojiyi bozmakla ve malzememizin kötü olduğunu iddia etti. Tabii ki, işareti kaçırdık – müşteriye hangardaki döşemeyle ilgili ayrıntıları sormadık. Ve su yalıtımının tamamen yokluğu bizim için bir “sürpriz” oldu … Ancak tüm işler teknolojiye sıkı sıkıya bağlı olarak yapıldı ve malzemenin kalitesinin bununla hiçbir ilgisi yoktu.