Germe tavan

Germe tavan, özel bir bileşime sahip bir PVC filmin gerilmesiyle elde edilen tamamen düz bir yüzeydir (sarkma dikkate alınmaz). Geleneksel bitirme yöntemlerini kullanarak bu kalitede bir yüzey elde etmek için, büyük mali ve işçilik maliyetleri gereklidir..

Aynı zamanda eski yöntemlerin nem direnci, yangın güvenliği (sınıf M1), hızlı kurulum (ortalama günde iki tavan), mukavemet (100 kg / m2’ye kadar), kullanım kolaylığı (özel bakıma gerek yok) gibi avantajları yoktur. ), dayanıklılık (50 yıla kadar hizmet ömrü), vb. Buna, gergi tavanların geniş bir renk ve doku yelpazesine sahip olduğunu, solmadıklarını ve kolayca sökülüp monte edilebildiklerini eklersek, o zaman bunlara alternatif olmadığı anlaşılır..

Adil olmak gerekirse, gergi tavanların doğasında bulunan dezavantajlara dikkat edilmelidir: birincisi, keskin nesnelerin korkusu ve ikinci olarak, göreceli yüksek maliyet (en ucuz germe tavanlar şu anda teslimat ve kurulumla metrekare başına yaklaşık 30 $ ‘a mal oluyor). İlk dezavantajın ortadan kaldırılması zorsa, ikincisi ile ilgili olarak emin olabilirsiniz – zamanla önemli ölçüde azalacaktır. Bir dezavantaj daha var – tüm bileşenleri alabilseniz bile, gergi tavanda işi kendi başınıza yapmanız pek olası değildir. Bu tür işler, yalnızca sıradan mağazalarda bulunmayan özel ekipman ve malzemeleri değil, aynı zamanda mesleki becerileri de gerektirir..

Gergi tavan, asma tavan çeşitlerinden biridir, Bununla birlikte, kesinlikle konuşursak, bunlara atfedilemez, çünkü taban tavana sabitlemeyi yalnızca oldukça nadir bir seçenek olarak kullanır. Genellikle tavan levhası, duvarların çevresi boyunca sabitlenir. Bu yöntem, taban tavanın kusurlarını ve ayrıca üzerine döşenen yardımcı programları, lambaların montajı, hava kanallarını gizlemek için idealdir. Kanvas malzemesi bu amaçlar için kullanım için onaylandığından, tıbbi olanlar da dahil olmak üzere hemen hemen her mekanı bitirmek için kullanılabilir..

Tavan levhasının yapıldığı film, farklı dokulara sahip sıradan bir PVC filmdir. (mat, yarı mat (saten), parlak (vernik), metalik, süet, mermer, deri vb.), kadmiyumsuz, 0.17-0.22 mm kalınlığında, belirli fiziksel özelliklere sahip. Tavanın kendisi, tüm özelliklerini dikkate alarak, tam olarak odanın boyutuna göre kesilmiş, ayrı PVC film şeritlerinden dikilmiş bir kanvastır. Desen için çizim profesyonel bir teknoloji uzmanı tarafından yapılmalıdır, çünkü bu konuda, gergi tavanlarla ilgili tüm konularda olduğu gibi, tüm hazırlık ve kurulum aşamalarında dikkate alınması gereken pek çok incelik vardır. Kesildikten sonra kumaş, daha sonra kurulum sırasında kullanılan esnek bir plaka – “garpon” ile çevre çevresinde işlenir. Bu, kanvasın desenini tamamlar, özel araçlarla iyice yıkanır, ara katman contaları kullanılarak katlanır ve birkaç kat ısı yalıtımlı filmle paketlenir. Bu formda (evrişim) tavan, üreticiden (genellikle Fransa’dan) montajcıya verilir..

Gergi tavan tavan montajı

Bu işlemi en basit durum için ele alalım – dikdörtgen bir odaya, tavana uzanan borular olmadan, bir “avize” lambalı tavanın montajı. Bu süreç birçok işlemden oluşur ve ilk başta sadece inşaat işinde tecrübesi olan ve bir inşaat aracıyla iletişim kuran kişiler tarafından anlaşılabilir..

Her şeyden önce, odanın etrafındaki duvarlara bir baget sabitlenir., Bu, sert plastik veya duraluminden yapılmış plastik bir profildir ve bunun için tavan kanvası daha sonra bir harpon ile asılmıştır. Profillerin şekilleri ve sabitleme yöntemi, birbirine benzemekle birlikte farklı üreticiler için farklıdır. Bu işlemi gerçekleştirmek için öncelikle odanın taban tavanının en düşük açısını belirleyin. Bu, bir hidro seviye (yaklaşık 10 m uzunluğunda, renkli bir sıvı ile doldurulmuş esnek, şeffaf bir tüp) kullanılarak yapılır..

Alt köşeden sonra 1-2 cm aşağı ölçülür ve kurşun kalemle işaret yapılır. Gerçekte, bu boşluğa yalnızca teknolojik amaçlar için ihtiyaç vardır, böylece bageti sabitlerken aletle yakınlaşmak daha uygundur. Daha sonra aynı su seviyesi kullanılarak bu işaret odanın diğer köşelerine aktarılır. Su seviyesi artık gerekli değildir ve kaldırılabilir.

Boyalı kıyma ipi yardımı ile bageti sabitlemek için bir misina uygulanır. Bunu yapmak için, kordonun gergin olması gerekirken, kordonun bir ucu köşelerden birinde bir işarete ve diğeri de bitişik köşedeki bir işarete ayarlanır. Serbest elinizle kordon duvara dik olarak çekilir ve serbest bırakılır. Operasyonun amacı, gerilmiş kordonu duvara tokatlamak ve üzerinde bir ufuk çizgisinden diğerine boya ile düz bir çizgi bırakmaktır. Bu işlemi odanın tüm duvarları için tekrarlayarak, tüm çevresi boyunca bir ufuk çizgisi elde ederiz. Bu hat, bagetin sonraki kurulumu için temel oluşturacaktır..

Bir sonraki işlem, odanın köşelerinin kesin ölçümüdür. Bu, özel bir alet – bir “ganiometre” (katlanır açıölçer) veya ofset seçimi yöntemi ile yapılır. İkinci yol daha doğrudur. Ölçülen açıların değerlerini taban tavana kurşun kalemle hemen yazmak daha iyidir. Bir sarkaç testerenin köşelerini kesmek için kullanılan ölçek bölümü bir açısal dereceye eşit olduğundan, gerçekten gerekli olan doğruluğu – 0,5 açısal derece – daha kesin olarak yapmak zordur..

Şimdi bageti duvara monte etme zamanı. Bunu yapmak için önce baget rayını hazırlamalısınız. 5 metrelik bir şerit metre kullanarak, rayı takmayı planladığınız duvarın uzunluğu doğru bir şekilde ölçülür. Genellikle tırmık 3-4 m uzunluğundadır, bu nedenle daha uzun bir şerit metre burada bir anlam ifade etmez. Duvar, rayın uzunluğundan daha az bir uzunluğa sahipse, ray, ölçülen tarafa bitişik açıların yarısına eşit açılarda bir sarkaç testere ile kesinlikle uzunluk olarak kesilir ve ardından duvara sabitlenir, böylece bagetin üst kenarı daha önce yapılan ufuk işaretleriyle çakışır..

Duvarlar çıtanın uzunluğundan daha büyükse, ikincisi yalnızca bir köşeye yerleştirilir (ikincisini dik açıyla kesmeniz önerilir, çünkü çoğu zaman baget tam olarak dik açıyla değil uzunluğa kesilir) ve sabitledikten sonra veya dübeller ve kendinden kılavuzlu vidalar kullanarak (6 mm çapında ve 30 mm uzunluğunda yerli üretim takviyeli dübeller tavsiye edilir) veya duvar malzemesine göre belirlenen sabitleme frekansı ile havalı tabanca ve özel çivi veya ataç kullanılması önerilir. Bagetin ayrılması üzerindeki tavanın geriliminin yaklaşık 60 kg / lm’ye eşit olduğu unutulmamalıdır. Eksik parça, aynı şekilde veya başka bir şekilde duvara tutturulmuş, uygun bir kesime sahip gerekli uzunlukta bir parça ile oluşturulur. Bu işlemi her duvar için tekrarlayarak, kesinlikle ufuk seviyesinde kapatılmış bir oda elde ederiz. Bu işlemi gerçekleştirirken, baget parçalarının ek yerlerinin bir siyanoakrilat grubu tutkalı kullanılarak birleştirildiğinde yapıştırılması gerektiğini unutmamak önemlidir..

Ardından en heyecan verici dönem gelir – tuvalin açılması ve yerleştirilmesi. Yukarıda belirtildiği gibi, tavan sacı katlanmış olarak montajcıya gelir. Ambalajın kalitesi önemli bir rol oynayabilir, çünkü ağda en ufak bir mekanik hasar bile hatalı çalışmaya yol açar. Bu nedenle, tuvalin katmanları arasına köpüklü polietilenden veya ince ve yumuşak kağıttan yapılmış özel ara parçalar döşenir. Kanvasın ambalajının açılması, kısmen ısıtılmış bir odada (40-50 ° C’ye kadar) yapılmalıdır. Genellikle ısı tabancası birkaç dakika açılır ve ardından kanvas dikkatlice ambalajından çıkarılmalı ve açılarak eşit şekilde ısınmasına izin verilmelidir (ısı tabancası tuvale 1,5 metreden daha fazla yaklaştırılmamalıdır).

Üreticinin çizimi her zaman tavan plakasına dahil edilir ve burada “taban” açısının belirtilmesi gerekir ve taban açısı üstte olacak ve kanvas ondan başlayarak açılacak şekilde katlanır. Kanvas şu şekilde açılmalıdır: sözde timsahları (kıskaç şeklinde yaylı kelepçeler) odanın köşelerinde iki veya üç kat yastıklama malzemesine sarılmış süngerlerle ip halkaları üzerine astıktan sonra tuvali açmaya başlarız. Önce taban açısı açılır ve tabancanın ısı akışında biraz ısındıktan sonra “timsah” tarafından harpona tutunur. Ayrıca, tuval açıldığında yeni köşeleri açılacak ve bu köşeler kendilerine karşılık gelen odanın köşelerindeki “timsahlara” yapışacaktır. Bıçağın tamamı açıldığında ve takıldığında, kurulum için uygun bir duruma ısınırken, doğru yönlendirilip yönlendirilmediğini kontrol etmelisiniz – nadiren de olsa, taban açısında hata vakaları olmuştur..

Kanvasın hangi seviyeye kadar ısıtılacağı sadece montajcının tecrübesine göre belirlenir. – tuvali ısıtmazsanız, çekip takmanız zor olur, aşırı ısınırsa, angajman dışına atlar, ve ek olarak, lake kumaş parlaklığını kaybedebilir. Normalde ısınan bir kanvas, bir harpon yerine oldukça kolay bir şekilde gerilmeli ve normalde baget kilitlerini tutmalıdır. Ancak bu duruma ulaştıktan sonra tuvali doğrudan baget içine yerleştirmeye başlamalısınız. İstediğiniz herhangi bir köşeden başlayabilirsiniz. Seçilen açı, müdahale etmemesi için hemen çıkarılan “timsah” dan çıkarılır, ardından harponun oluğuna köşeli bir bıçak sokulur ve bunun yardımıyla kanvasın harponu baget üzerine asılır. Bu durumda, harponu, halihazırda baget üzerine takılı olduğu yerde, sol elin parmaklarıyla yukarıdan aşağı doğru bastırmak gerekir, böylece hemen angajman dışına çıkmaz. Köşenin kendisini kancaladıktan sonra, bıçağı düz bir şekilde değiştirmek ve harpon her yönde en az iki kilit takılıncaya kadar harponu köşeden sağa ve sola takmaya devam etmek gerekir. Ayrıca, zıt ve diğer köşeler de benzer şekilde birbirine geçer. Sonraki her virajın angaje edilmesinin gittikçe zorlaşması normal kabul edilmelidir..

Dört köşenin tamamı yerindeyken, düz bölümleri kullanmaya başlayabilirsiniz. Bu zaten düz bıçaklar ve düzenleyiciler yardımıyla yapılır. İlk olarak, tuvallerin dikişlerinin sonundaki alanlara iki veya üç kilit takılır – bu nedenle sonraki eğrilikleri daha az olasıdır. Daha sonra teminatsız alanlar ikiye bölünür ve merkezde tekrar iki veya üç kilide sabitlenir. Böylece, gevşek bölümlerin boyutu, tüm bölüm çok fazla çaba harcamadan (genellikle 1 m’ye kadar) sabitlenebilecek şekilde olana kadar. Ayrıca, son bağlantı, odanın tüm çevresi boyunca gerçekleştirilir. Bu yapıldığında, tavan şeridinin bagetlere sıkılığını kontrol ederek tüm çevre etrafındaki ağın kalitesini kontrol etmek gerekir. Kanvas herhangi bir yerde bagete sıkıca oturmuyorsa, bağlantı düzeltilmelidir. Her şey doğruysa, baget üzerine gerilmiş, tamamen düz bir yüzey oluşturan oldukça sıkı bir tuval elde edersiniz..

Son işlem, harici bir armatürün cihazıdır (avizeler). Yapılacak ilk şey, amplifikatör halkasını hazırlamaktır. Genellikle 3-4 mm kalınlığında plastikten yapılır. Plastik, birbirini dışlayan gereksinimleri birleştirmelidir – dayanıklı ve işlenmesi kolay. KOMATEH marka köpüklü plastikler tavsiye edilebilir. Halkanın dış çapı, avize kupası üzerini kapatacak şekilde, iç çapı ise taban tavana sabitlenmiş avizenin kancasına kolayca takılabilecek şekilde olmalıdır. Her durumda halka genişliği 5 mm’den az olmamalıdır. Genellikle bu koşulun yerine getirilmesi kolaydır. Tavandan dokunarak bir avize kancası bulunur ve bu yerde keçeli kalemle bir işaret yapılır. Siyanoakrilat tipi yapıştırıcı, takviye halkasına kesintisiz bir şerit halinde kesintisiz olarak uygulanır.

Bu durum zorunludur, aksi takdirde tavan daha sonra sızdıran bir çorap gibi sürünecektir. Bundan sonra halka, keçeli kalemle yapılan işaret tam olarak takviye halkasının merkezinde olacak şekilde kanvasın ön tarafına yapıştırılır. Belirtilen tipteki yapıştırıcılar genellikle birkaç saniye içinde kurur, bu nedenle, belirtilen süreyi koruduktan sonra, halkanın içindeki küçük bir duvar kağıdı gibi keskin bir bıçakla kanvas kesilir, ortaya çıkan deliğe bir tel çekilir, avizeye bağlanır ve daha sonra avize, gerekirse eski kancaya asılır. uzunlukta birikir.

Bu, en basit gergi tavanı – dört köşe ve bir avize – kurarken yapılan işlemlerin dizisidir. Borular, gömme ışıklar, dairesel elemanlar ve hatta seviye geçişleri dahil daha karmaşık tavanlar kendi açıklamalarını gerektirir. Bunun çok basit olduğunu düşünmemelisiniz. Daha önce de belirtildiği gibi, gergi tavanlar kurmaya karar verirseniz, bunu profesyonellere emanet edin..

Metin: V. Popov