Fayans ve taş yapıştırıcıları

Taş ve fayans mükemmel kaplama malzemeleridir. Ancak uzun süre hizmet etmeleri için uygun şekilde döşenmeleri gerekir. Bu anlamda, kaplama işlemi, levhaların altında görünmez bir su altı kısmının gizlendiği bir buzdağının ucu ile karşılaştırılabilir: uygun şekilde hazırlanmış bir taban, tesviye karışımları, su yalıtımı ve gerçek yapışkan çözümleri.

Yetkili şekillendirme ürünleri seçimi ve teknolojiye sıkı sıkıya bağlılık, başarının anahtarıdır. Detaylı bir inceleme gibi yapmadan, sadece tesviye bileşikleri, astarlar, su yalıtımı, yapıştırıcılar, derz dolgu maddeleri seçerken izlenmesi gereken ana noktaları vurgulamak istiyoruz..

Çalışma koşullarına bağlı olarak, bugün satışta olan tüm yapıştırıcı çeşitleri genellikle iki gruba ayrılır: Nazik ve sabit çalışma koşullarına sahip iç mekanlar için yapıştırıcılar ve olumsuz iklimsel, sismik veya çevresel faktörlerle çalışması karmaşık hale gelen dış mekan çalışmaları için yapıştırıcılar..

Bu genel bölüme ek olarak, nerede kullanıldıklarına bağlı olarak belirli gereksinimleri karşılayan bir grup özel yapıştırıcı da bulunmaktadır. Örneğin, agresif ortamla temasın mümkün olduğu gıda ve kimya fabrikalarında; tutkalın su ile temas ettiği ve sürekli multi-ton basınç altında olduğu havuzlarda ve tanklarda; sıcaklık rejiminin sürekli değiştiği sıcak zeminleri döşerken; yoğun insan akışının olduğu yerlerde; nemli odalarda vb. Bu durumların her birinde, belirli çalışma koşulları için tasarlanmış özel bir yapıştırıcı kullanmanız gerekir..

Ayrı bir grup, cepheleri kaplamak veya ağır geniş formatlı levhalarla (taş ve seramik) iç dekorasyona yönelik yapıştırıcıları içerir. Bu tür yapıştırıcılar, su direnci, ısı ve donma direnci ile artırılmış mukavemete sahip olmalıdır. Bu yapıştırıcıların kullanımı, levhaların tabana (kancalara) mekanik olarak sabitlenmesinden vazgeçmeyi mümkün kılar. Şu anda, piyasada, kaplamanın spot yapıştırıcı uygulama yöntemiyle güvenilir bir şekilde sabitlenmesini sağlayan bileşimler var (yüzeyin% 10’undan fazla değil).

Cam mozaik ve açık renkli taşların döşenmesinde beyaz çimento esaslı yapıştırıcıların kullanıldığı unutulmamalıdır. Neme duyarlı mermer türlerinin (ince tabaka, 6-10 mm kalınlık dahil) ve doğal taş plakaların eğrilmesini önlemek için epoksi yapıştırıcılar kullanılmaktadır. İçlerinde su yok.

Yapıştırıcı satın almadan önce, bu bileşimin amacını belirtmesi gereken kullanım talimatlarını dikkatlice incelemeniz gerekir..

Şu anda, üretilen yapıştırıcıların çoğu, bir çimento-kum karışımı ve çeşitli polimer katkı maddeleri içeren bir polimer-mineral kompozittir..

Astar için gereksinim seviyesi ne kadar yüksekse, yapışkanı oluşturan polimerlerin formülasyonu o kadar büyük ve karmaşıktır. Polimer oranının artması ile tutkalın en önemli özelliklerinin de değiştiği açıktır. Bir tür polimer katkı maddesi yalnızca çözeltinin nemi tutma kabiliyetini arttırır (tutkalda suyu tutan hiçbir madde yoksa, tabana gider ve çimento, donma zamanı olmadan “parçalanmaya” başlar). Diğer bir tip, malzemenin yapışmasını (yapışkanlığını) geliştirir. Üçüncü tür ek, esneklikten sorumludur. İkinci özellik, tutkalın bir tür “destek” olarak çalışmasına izin verir – karo ve taban arasında bir amortisör: taban veya karoda gerilim veya deformasyon meydana geldiğinde, bunları aktarmaz, ancak “söndürür”.

Polimer katkı maddelerinin kuru veya sıvı halde kullanılması, modern yapıştırıcıları ince bir tabaka halinde uygulanan su geçirmez, elastik, dayanıklı ve son derece güçlü formülasyonlara dönüştürür. Katman kalınlığı öncelikle karo boyutuna bağlıdır ve 2 ila 15 mm arasında olabilir. Yapıştırıcı ince bir tabaka halinde uygulandığında eşit şekilde kurur, yani görevini daha iyi yapar. Tabii ki, ince tabakalı yapıştırıcı teknolojisi kaplanacak yüzeye yüksek talepler getirir. Her şeyden önce, tamamen düz olmalı. Çünkü aksi halde tutkal tüketimi birkaç kat artacaktır. Ek olarak, katman kalınlığındaki farklılık nedeniyle, tutkal düzensiz bir şekilde kurur ve sonuç olarak kaplamayı yapıştırmaz. Bu nedenle, kiremitçi işi, fayansları döşemeden çok önce – duvarları düzleyerek başlar..

Taban suyu kuvvetli bir şekilde emerse, astarlanmalıdır. Astar, yapışkan çözeltiden suyun emilimini düzenleyen ve tamamen güçlü değilse yüzey katmanını bağlayan bir film oluşturur. Bu özellikle alçı içeren malzemeler için geçerlidir – alçı levha, alçıpan, alçı fiber levhalar.

Duvarları tesviye ettikten veya astarladıktan sonra, ıslak odalar için çok önemli olan su yalıtımı aşaması başlar. Ana görevine ek olarak, su yalıtımı daha az ciddi olmayan başka bir işlevi yerine getirir – çatlakların tabandan kaplama kaplamasına yayılmasını önler.

Genellikle su yalıtımı iki aşamada gerçekleştirilir. İlk olarak, duvarların “yürümesi” durumunda dikişin deformasyonunu “tutan”, duvarların veya duvarların ve zeminin birleşim yerlerine bir bant yapıştırılır. Daha sonra bir su yalıtım tabakası uygulanır (özel bir polimer malzeme karışımı). Ve ancak bundan sonra usta karşı karşıya gelir.

Kural olarak, tutkal çözeltisi 5-10 dakika içinde hazırlanır. “Kap ömrü” olarak da adlandırılan çözeltinin son kullanma tarihi, tutkalın kap içinde katılaşmaya başlamadığı zamandır. Sertleştirilmiş tutkalın suyla seyreltilemeyeceği (yani tekrar kullanılamayacağı) akılda tutulmalıdır. Bu nedenle tutkalın kullanım ömrünün bilinmesi ve bu süre zarfında kullanılması çok önemlidir. Genellikle 4-6 saat. Ancak, “kullanım ömrü” 1-1,5 saat olan hızlı kurulum için yapıştırıcılar da vardır.