Tuğla sütunlar üzerindeki bir çit ölümsüz bir klasiktir, ancak çok azı mükemmel şekilde düz dikişler ve kenarlar elde etmeyi başarır. Bu yazıda, sadece tuğla sütunların nasıl düzgün bir şekilde yerleştirileceğini anlatmakla kalmayacağız, aynı zamanda dayanıklılık ve estetik ile ilgili bazı sırları da paylaşacağız..
Temel ne olmalı
Direkler, sağlam ve sağlam bir temel olmadan düzgün görünümünü hızla kaybedecek. Sadece iki tür temel ciddiye alınmalıdır: şerit ve vida kazıkları.
Vakfın genişliği, yazınınkinden daha büyük olmamalı, çok çirkin görünüyor. Tüm avluyu temel seviyesine getirmeyi veya her iki tarafta çite yakın bir kör alan yolu düzenlemeyi planlıyorsanız bir istisna olabilir. Diğer durumlarda, temel sütundan 20 mm’den daha geniş olmamalı ve ideal olarak onunla aynı hizada olmalıdır..
Yüksek sütunlar için, temel her zaman ekonomik olmayan derinlemesine inşa edilmelidir. Derinlik, yüksekliği 2–2,2 m olan direkler için yaklaşık 30–35 cm ve 3 m’den uzun direkler için bu zaten yaklaşık 45–50 cm’dir.
Aynı zamanda, temel profili tüm kontur boyunca sabittir, yani daha az girintili bir kayışla bağlanan sütunlar için daha büyük kaideler – bu kasıtlı olarak kötü bir karardır. Yükseklik farkı, betonu eğilmeye daha duyarlı hale getirecek ve bu da ilke olarak tuğlaların kırılmasına neden olabilir ve mukavemetinde bir azalmaya yol açacağı garanti edilir..
Bu ve diğer nedenlerden dolayı, bir tuğla çitin direkleri için temelin vida kazıkları üzerine yerleştirilmesi daha iyidir. Böylece tüm yapı, yüksek stabilite ile derin toprak tabakası üzerinde eşit şekilde desteklenecektir. Bununla birlikte, güçlendirilmiş bir kayışa sahip bir demet sütuna ihtiyaç vardır, kurulum düzlemindeki titreşimleri ortadan kaldırır. Ancak bağ için, çok daha küçük bir kayışa ihtiyaç vardır, direğin altındaki kaidenin yan bölümünün sadece% 40’ı. Sadece 20 cm derinleşir ve yerden 10 cm yukarıda kalır. Yani, standart bir güçlendirilmiş kayış sadece 13-16 cm’ye 30 cm ölçüsünde olacaktır, parapetin döşenmesi için kenara yerleştirilebilir veya yatay olarak döndürülebilir ve tek bir konturda döşeme plakalarını döşemek için bir toprak tabakası altına gizlenebilir..
Vida kazıklarını birbirine bağlayan güçlendirilmiş kiriş pratikte bükülme gerilimi içermez. 14 mm’lik dört çubukla güçlendirilmiş olup, bunları 30 mm’lik koruyucu bir tabaka ve 160 mm’lik bir bandaj ile beton bir paralelkenarın kenarları boyunca monte eder. Direk genişliğinin 3 / 4’ü aynı donatıdan 4 adet kazık borusuna kaynak yapılır. Aynı seviyede kayış takviyesine dik olarak yerleştirilir ve tel ile bağlanır. Vidalı kazıkların bir başka avantajı da, borularının direkler için takviye çubukları görevi görebilmesidir..
Sütun güçlendirme seçenekleri
Vida kazıkları kullanmıyorsanız, direklerin uygun şekilde güçlendirilmesine dikkat edin. Bu amaçlar için bir takviye çubuğu yeterli değildir. Sütunu döşerken, bir boşluk oluşur, tabakanın kalınlığı 100 mm’den fazla olamayan çimento kalıntıları ile tıkanır, aksi takdirde hidratlandığında kolayca kırılır..
Bunu önlemenin ilk yolu, 50 mm’lik yuvarlak veya kare bir boru kullanarak dolgu hacmini azaltmaktır. Kare bir profil kullanırsanız, kenarlarını çit düzlemi boyunca yönlendirin, bu dokulu tuğlayı düzleştirmeye yardımcı olacaktır..
İkinci yol, 10 mm takviyeden yapılmış 7–9 cm kenarlı kare bir çerçeve ile desteği güçlendirmektir. Çapraz kayışları 25-30 cm’lik artışlarla takın.
Hem çerçevenin hem de borunun yüksekliği, direk yüksekliğinden% 15 daha yüksek olmalıdır. Temelin derinliğini belirleyen bu kuraldır: sütunun artan kütlesi nedeniyle değil, duvarın tabana güvenilir bir şekilde bağlanması için inşa edilir..
Sütun döşeme tekniği
Sütunları yerleştirme tekniği son derece basittir ve dikiş desenlerine göre yapılır – uzunluğu direğin genişliğinden 10-15 cm daha uzun olan kare profilli 8 mm kalınlığında çubuklar..
İlk sırayı haddelenmiş su yalıtımının kare kesimi boyunca döşemek uygundur. Bu karenin kenarı, tuğlanın uzunluğuna ve genişliğine artı 8 mm dikişe eşittir. Su yalıtımının çevresi boyunca çubuklar yerleştirilir, bu “kalıp” içerisine M400 çimentosu üzerine bir M150 çimento harcı tabakası serilir. Daha sonra köşeye bir tuğla döşenir, 10 cm uzunluğunda 8 mm’lik bir kare çubuk parçası pokeun dış kenarına tutturulur ve popo, şablonu sabitleyerek çimento harcı ile yağlanır. İkinci tuğla birinciye dik yönde bitişiktir, ucu da çubuğun altına yağlanır, sonra üçüncü tuğla ve dördüncü tuğla döşenir..
Çubuklar önce dikey dikişlerden çıkarılır, dikişe yukarıdan bir mala ile bastırılır ve çubuğu dikey olarak çekilir. Çıkarılan çubukla, dikişi hemen arka taraftan ölçerek, üniform kalınlığından ve dolayısıyla tüm duvarın doğru geometrisinden emin olurlar. Sadece duvarın yatay düzlemini bir raf seviyesi ile hizalamak için kalır ve bir sonraki satıra geçebilirsiniz..
İlk sıranın altındaki yatay çubuklar hemen çekilmez, 2-3 saat bırakılır, sonraki sıralar için ikinci seti kullanın. Bir seferde 3-4 sıradan fazla yayılmaması ve kururken bir sütundan diğerine geçilmemesi tavsiye edilir. Çubukları sadece yerleştirildikleri yönde çekmeniz gerekir. Bu yüzden ilk önce onları doğru yerleştirmek çok önemlidir: kaşığı yana çekerseniz, aşırı tuğla kesinlikle hareket edecektir..
Duvarın tam anlamıyla yekpare olması için, harcı uyguladıktan sonra, her bir dikişin ortasına dik olarak 80 mm galvanizli çivi çakılır. Bir kuruşa mal olurlar, ancak duvarın 30 yıl sonra bile gevşemeyeceği garanti edilir..
Bir tuğla nasıl düzleştirilir
Duvarcılık deneyimi olmayan ustalar, dokulu tuğlaları tesviye etmenin normalden daha zor olduğunu düşünüyor, ancak aslında her şey tam tersi. Sözde yırtık tuğlanın katı kenarları yoktur, bu nedenle çarpık bir duvar yapabilecek tek şey dikey dikişlerin uyumsuzluğudur. Ve bir çekül hattı boyunca dikey bir çizgide hizalanmaları çok kolaydır. Soru ortaya çıkıyor: İlk iki tuğla sırasının nasıl hizalanacağı, çünkü sadece üçte birinde eşleşen iki dikey dikiş beliriyor?
Yırtık kenarın düz bir kenarı olmadığından, ilk dokulu tuğla sırasının su yalıtım karesiyle hizalanması zordur. Bu nedenle, hizalama iç, düz yüz boyunca gerçekleştirilir: Kolonun iç boşluğunun boyutunu hesaplamak kolaydır, ayrıca köşelerden bir şablon da yapabilirsiniz.
Düz kenarlı tuğlanın hizalanması daha zordur, herhangi bir hata çıplak gözle görülebilir. İlk olarak, göz hemen üç geometrik noktayı yakalar: yatay düzlem, çitin kenarı ve dikey dikişler. İkinci olarak, aynı partiden iki tuğlada uzunluk ve genişlik açısından% 0,5’e kadar bir fark olabilir, bu da bir tarafta 1 mm’den fazla bir farka neden olur ve bu tutarsızlık da çarpıcı olacaktır. Böyle bir kusuru ortadan kaldırmak oldukça basittir: eğer tuğla hafifse, dikişin kalınlığını kesinlikle gözlemleyerek düzleştirilir. Tuğla koyu tondaysa, sütunun dış kenarı boyunca hizalanır..
Sütunları döşedikten sonra 2 gün boyunca siyah plastik sargıya sarılır, ardından üst kısımlar takılır. Bir hafta sonra, gri çimento lekelerini çıkarmak için dikişleri fırçalamanız ve duvarları bir su jeti ile durulamanız gerekir..
Kendi elinizle bir çit için bir tuğla direk nasıl katlanır
Tuğla direk katlama işlemi, kendi elinizle bir çit inşa etmek isteyenler için harika bir fırsattır. Tabanı yayılmış kesiciler sayesinde bu işlem minimum zaman ve emek gerektirirken, tuğla direğin ömürlü ve güvenli olarak ayarlandığından emin olmak da sağlanır. Bu özel seçenek size, mümkün olan en güvenli ve en tutarlı sonuca sahip olmak için uygun maliyetli bir çit yapım seçeneği sunar.
Bölgenin iyileştirilmesi 
Bu metni okuyan kişinin adına bir soru sormak için, kendi ellerinizle bir çit için nasıl bir tuğla direği katlandığınızı sorabilirsiniz.